ตอนที่ 2 เมียข้าใครอย่าแตะ

เมื่อคืนกจัดแค่น้ำเดียว ก็หลับเป็นตายเลยนะ เมีย

ผมมองหน้า ลูบผมเมียตัวเองด้วยความอยากจะดึงทิ้ง เพราะ เธอชอบสบัดผมยั่วยวนอ่อยผู้ชาย ผมไม่ชอบ

เมื่อคืน หลังจากสงครามรักจบ ผมก็ได้ขอเธอคบโดยซึ้งๆหน้า เธอก็ตอบตกลงผมเป็นที่เรียบร้อย ใช่แล้ว! คนอย่างปลาย เธอ ไม่มีทางทันผมหรอก

ยินดีต้อนรับสู่นรกขุมเดิม แห่งความจิตเถื่อน นะคะที่รัก ห

ผมเป็นประเภทที่ชอบเสพติดความรุนแรงอยู่เสมอ โดยเฉพาะ กับเธอ อาจเพราะผมเคยโดนแม่เลี้ยงทำร้ายตั้งแต่เด็ก มันเลย เกิดเป็นปม จริงๆผมก็อยากจะหาย เพราะไม่อยากทำร้ายเธอ คนที่ผมรักที่สุด เธอก็เคยอ้อนวอนให้ผมไปรักษา แต่ผมไปได้ แค่หนึ่งอาทิตย์ก็ต้องหนีออกมา เพราะคิดถึงเมีย ปัจจุบันผมเป็น เจ้าของบ่อนคาสิโนรายใหญ่แห่งประเทศไทยธุรกิจสืบทอดจาก

พ่อ

ครีด ครืดดด [ไอ้โฬม ]

ผม : ว่า

โฬม: เมื่อคืน มึงลืมจ่ายค่าเหล้า
ผม: –

ผม: มึงต้องการอะไร ก็พูดมาเลยเพื่อน

โฬม: แหมม รู้ใจกู

ผม: เอออ รีบพูดมา

โฬม: กูขอคุยกับเมียมึงได้ปะ

ตู้ดดๆๆๆ

ผมไม่ตอบมันและกดตัดสายทิ้งทันที อะไรวะ จะมาขอคุยกับ เมียผม ใครมันจะไปให้คุย เมียใคร ใครก็หวงปะ

อินอนข้างๆนี้ ก็ยิ่งเห็นผู้ชายไม่ได้อยู่

ปลาย : วางสายทำไม เผื่อพี่โน้มเขามีธุระไง จะเป็นไรแค่คุย

เอง

ผม: เชี่ยยย!! ตื่นตอนไหนเนี่ย // มันตื่นตอนไหนวะ

ปลาย: ตื่นตั้งแต่ได้ยินเสียงผู้ชายแล้ว // เอ้าแล้วที่กูพูดทำไม

มันไม่ตื่น

กรีดด ครืดดด [ โฬม ] โทรมาอีกละ ไอ้มวย

ปลาย: รับ!

ผม: ไปอาบน้ำ ไป เดี๋ยวไปเรียนสาย

ปลาย: บ!!
ผม: คับ เดี๋ยวพี่คุยกับมันเอง หนูไปอาบน้ำร้อนะคะคนดี

ปลาย: รับ!

รับคอบ เมียใหญ่สุด

ผม: เออๆ กูคุยกับมันเอง จึงห้ามเสนอหน้ามา

ตุ๊ด ผมกดรับสาย

ผม: เออ ว่าไง

โฬม: ติดสายหา พระแสงอะไร

โฟม: ไหนน้องปลายอ่ะ

ผม: มันหลับอยู่ เมื่อคืนกจัดหนักสงสัยคงเพลีย

ปลาย: เปิดล่าโพงหน่อย

โฬม: แล้วนั้น เสียงใคร

ผม: เออๆ มีไรก็รีบพูดมา กูรำคาญละ

โฬม: หวงเมียไอ้สัส คืนนี้เจอกันที่ผับกูนะ บอกเมียสุดที่รักมึง ชวนเพื่อนมาด้วย โอเค๊! โฬม: อ้อ อีกอย่าง ฝากบอกน้องปลายด้วยว่า พี่รัก น้อง

ปลา…

ตุ๊ดดดดๆๆ ผมรีบตัดสายมันทันทีก่อนจะพูดเป็นคำ

กวนตีนละมึง สักวันเถอะชีวิตถึงจะอยู่ไม่ถึง26 ปี ไอหวยย ผม: พอใจยัง ไปอาบน้ำ
ปลาย: อุ้ย เชนเพื่อนผัวบอกรักด้วย อิอิ

ผม: มึงก็น่าจะรู้นะปลาย ว่าตอนนี้กอารมณ์ไม่ดี

Talk ปลายฟ้า

พอฉันเห็นวาย พูดเสียงแบบนั้นก็รีบคลานลงเตียง ไปอา

บน้ำแต่งตัว

ไปมหาลัยทันที โดยเขาก็เป็นคนมาส่งเอง และบอกว่า

ทีหลังอย่าให้เห็นถึงใส่สั้น กับรัดนมแบบนี้อีก ไม่งั้นถึงจะไม่ ได้เห็นเดือนเห็นอากาศอีกแน่

นั้นแหละ ทั้งๆที่ฉันก็ใส่มานาน

แล้วนะแบบนี้อ่ะ มันสั้น มันรัดตรงไหน ก็ปกติไม่แน่นไม่คับ

จะให้ฉันไปใส่กระโปรงยาวแทบถึงพื้น กับเสื้อตัวใหญ่ๆเหมือ นมนุษย์ป้าข้างๆ บ้าน ก็ไม่เอาหรอกนะ ไม่มีทาง

เหม่ยลี่ โอ้ยย วันนี้กูจะรีบกลับบ้าน ไปหาเลือกชุดสวยๆ ให้ ผัวโฬมได้เชยชม โอ้ยคิดแล้วก็ฟิน //เขาคิดกับมันแค่พี่น้อง ส่วน มันอ่ะคิดกับเขาไปถึงดาวอังคารล่ะ

เมื่อฉันเล่าเรื่องที่พี่โฟมชวนไปผับให้พวกฟัง ทั้ง 3 ฟัง

จีน่า กูก็ขอให้เขาเอามึงนะ อิเหมยอิน่าพูดอย่างสลดใจ

ฉัน: กูละ เศร้าใจ

เหม่ยลี่ เอ้อ! อัปลาย กลืมถาม มัวแต่สนใจเรื่องผู้ชาย
เหม่ยลี่: ตกลงมึงกลับไปคบกับพี่วายอีกแล้วหรอ

ฉัน: อืม จะเป็นยังไง ก็ถือว่าเป็นคนเลือกเองละกัน

แพรวา: เออแล้วแต่มึงเถอะ ใจถึง

ไอเรื่องนอกใจนะ ไม่เคยมีให้เห็น แต่ไอเรื่อง โรคจิต นี้ละสี ก

ละรับไม่ได้

ฉัน: แต่ตอนนี้ ก็ยังดี ลายยังไม่ทันออก เขายังนุ่มนวลอยู่ ซะ เมื่อไหร่เมื่อคืนเอาฉันแทบตายทั้งเป็น

จีน่า เออๆ ป๊ะๆ ไปเรียน กว่าพวายุเขาก็มีพัฒนาอยู่หรอก เหม่ยลี่: มึงรู้ได้ไง อิจี คนสัญดานเดิมแบบนั้น

เพราะ เออๆ ป๊ะๆ พวกมึงมัวแต่นินทาตัวอิปลาย เดี๋ยวเข้า เรียนไม่ทัน