ตอนที่ 12 ท้องไม่ท้อง

หลังจากนั้น ฉันก็ให้วายไปหาหมอ ว่าจะเป็นอะไร มัน อันตรายไหม เผื่อจะมีลุ้นว่าฉันจะได้ตัวใหม่ อิอิ

โอ้ยย คิดแล้วก็ตื่นเต้น

วายุ: หมอบอกว่าไม่ได้เป็นอะไร จึงไม่ต้องมาทำหน้าดีใจ ขนาดนั้น กูดูออก // มันมีรู้ทัน

ฉัน: ฉันเปล่านี่ ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว

พอฉันพูดจบเขาก็ยิ้มๆ เหมือนมีอะไร ก่อนจะยื่นที่ตรวจครรภ์

มาให้ฉัน

ที่ตรวจครรภ์!!

ฉัน: อะ อะไร // ฉันทำหน้าตกใจไปทันที ถ้าฉันท้องความแรด ที่สะสมมาคือจบ ฉันยังใช้ไม่คุ้มเลยยย ฮืออ

วายุ: หมอถามว่า เมียประจำเดือนมารีป่าว แล้วก็เอาที่ตรวจ ครรภ์มาให้ตรวจ

วายุเขาพูดไปอมยิ้มไป ฉันก็รับมา

วายุ: ไปตรวจเลยที่รัก ผมรอฟังข่าวดีอยู่

ฉัน: อีก ถ้าฉันท้องล่ะ // ฉันเผลอร้องไห้ มันก็ซึมๆอยู่นะ ในเมื่อฉันแอบเขากินยาคุมมันจะท้องได้ยังไง บ้าไปแล้ว

วายุ: ถ้าคุณท้อง เราก็มีตัวเล็กด้วยกันได้

ฉันมัวแต่ยืนหน้าเครียดจนไม่รู้ว่าเขาอุ้มฉันมายืนหน้าชักโค

รกแล้วว

วายุ: เยี่ยวเลยที่รัก ผมรอลุ้นอยู่

น: นายออกไปก่อน ฉันอาย

วายุ: ไม่เอา ! กูเห็นหมดแล้ว แต่ก็อยากดูอีก

ฉัน: เจี๊ยะะ ทะลึ่งออกไปเลย ว่าแล้วฉันก็ฟาดฝ่ามือใส่

กลางหลังเขาอย่างแรง แล้วผลักเขาออก

คนจะจะเยี่ยว จะมาดูอะไร

ปิ้งงง~~

ฉันเดินถือที่ตรวจครรภ์ ที่ใส่ถุงไว้เหมือนเดิมเพราะฉันไม่กล้า ดู เขาดูตื่นเต้น ดูล้นกว่าฉันซะอีก แต่พอเปิดออกมาก็เห็นเขา นั่งยิ้มเป้ยย อยู่หน้าห้องน้ำ ไปลากเก้าอี้มานั่งตอนไหน

วายุ: ถ้าเป็นผู้ชายผมจะให้ชื่อว่า อาคิน ส่วนถ้าเป็นผู้หญิง อืมม ชื่อว่าไรดีน้า

ฉัน: อ๊ะ! // ฉันยื่นที่ตรวจครรภ์ให้เขา

วาย: มึงท้องใช่ไหม // เขาก็รับไป แล้วทำหน้าแบบมีความ

หวัง
ฉัน: ก็เปิดดูสิ ฉันให้นายคนแรกเลยนะ

วายุค่อยๆ เลื่อนถุงออก ฉันก็ค่อยๆปิดตาแย้มดู เพราะเขา

ชวนให้ฉันลุ้นด้วย

แต่ผลที่ได้คือ

โอ้ยฉันตื่นเต้น

วายุ: เอาผิดด้านน! // ฉันหน้าเหลือไปทันทีเมื่อรู้ถึงความซื่อ

บื่อของผัวตัวเอง

ฉัน: นายรู้ไหมว่าฉันรอลุ้นแค่ไหน รีบพลิกเลย วายุ

วายุ: ผมก็อยากรู้ไม่ต่างจากคุณหรอกน่า

แล้วเขาก็ค่อยๆหลับตา พลิกดู

แต่ผลที่ได้คือ

วายุ: ห้ะ!! ขีดเดียว!! ทำไมมันขึ้นขีด

เขียวอ่ะปลาย ผมไม่ยอมนะ
เฮ้ออ โล่งอก ในที่สุดฉันก็ได้แรดต่อ ข่า วายุ: คุณตอบมาสปลาย ปีก ประจำเดือนมายัง ฉัน: ไม่มา 1 เดือน แต่มันอาจจะมาเดือนนี้ก็ได้ วายุ: ไม่มา 1 เดือนแล้ว ทำไมขึ้นขีดเดียวว่ะ เคลังง~ เขาโยนที่ตรวจครรภ์ทิ้ง อย่างอารมณ์เสีย

วายุ: กูไร้น้ำยาขนาดนั้นเลย ทำไมถึงไม่ท้อง รู้ว่าเราทำท่า

ยากเกินไป

ฉัน: มันก็อาจจะจริงก็ได้วา

นายไม่มีนํ้ายา

วายุ: ห! กูไม่ยอมหรอก ยังไงวันนี้ถึงก็ต้องท้อง ให้ได้

พรับบบบ อร้ายยย

ฉัน: อร๊ายยย นายจะพาฉันไปไหนวายุ ฉันไม่ไป ปล่อยยย

วายุ: ไปตรวจที่โรงบาลไงที่รัก ฝากครรภ์ด้วย

ปิ้งง ประตูรถเปิดออก

ฉัน: ก็ฉันบอกว่าไม่ได้ท้อง ตรวจก็ขึ้นขีดเดียว นายเบิกตา

จะไปตรวจทําไม

ฟ-เขาจูบตรงหน้าผากฉัน
เฮ้ออ โล่งอก ในที่สุดฉันก็ได้แรดต่อ ข่า วายุ: คุณตอบมาสปลาย ปีก ประจำเดือนมายัง ฉัน: ไม่มา 1 เดือน แต่มันอาจจะมาเดือนนี้ก็ได้ วายุ: ไม่มา 1 เดือนแล้ว ทำไมขึ้นขีดเดียวว่ะ เคลังง~ เขาโยนที่ตรวจครรภ์ทิ้ง อย่างอารมณ์เสีย

วายุ: กูไร้น้ำยาขนาดนั้นเลย ทำไมถึงไม่ท้อง รู้ว่าเราทำท่า

ยากเกินไป

ฉัน: มันก็อาจจะจริงก็ได้วา

นายไม่มีนํ้ายา

วายุ: ห! กูไม่ยอมหรอก ยังไงวันนี้ถึงก็ต้องท้อง ให้ได้

พรับบบบ อร้ายยย

ฉัน: อร๊ายยย นายจะพาฉันไปไหนวายุ ฉันไม่ไป ปล่อยยย

วายุ: ไปตรวจที่โรงบาลไงที่รัก ฝากครรภ์ด้วย

ปิ้งง ประตูรถเปิดออก

ฉัน: ก็ฉันบอกว่าไม่ได้ท้อง ตรวจก็ขึ้นขีดเดียว นายเบิกตา

จะไปตรวจทําไม

ฟ-เขาจูบตรงหน้าผากฉันหลายความรู้สึกมัดรวมเข้าด้วยกัน จนกลั่นกรองออกมาเป็นน้ำ

ใสๆ

วายุ: ถึงอย่าร้อง ฮึก กูก็ตื่นเต้นเหมือนกัน กูจะเป็นพ่อ คนแล้วปลาย วายุ: เราจะมีตัวเล็กด้วยกันแล้ว ขอบคุณนะ ที่จึงมีลูกให้ก

รักมึงมากนะปลายฟ้า

ฉัน ฉันกำลังจะมีลูกใช่ไหม อีก // ฉันทวนคำถามซ้ำ เพราะ

ยัง งง และอึ้งกับคำถาม

วายุ: ซะ

หมอ: ใช่ครับ คุณกำลังจะมีลูก

วายุกำลังจะพูดขึ้น หมอก็ตัดบทรีบพูดก่อน เพราะฉันส่ง

สายตาไปถามหมอ

วายุ: ถึงอย่าเลือก ไอ้หมอ | เข้าจ้องหน้าหมอตาเขม็ง

หมอ: เอ่ออ ไม่ทราบว่าจะฝากครรภ์เลยไหมครับ // หมอรีบ พูดเปลี่ยนบทเพราะบรรยากาศเริ่มไม่ดี

วายุ: ฝากเลยๆๆ ครับหมอ

ความดีใจมกับความรู้สึกต่างๆ มันตีรวมกันมากมายมากใน

หัวฉัน

ฉันกำลังจะเป็นแม่คนแล้วหรอ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ