ตอนที่ 15 เอกสารอะไร

ฉันมาถึงมหาลัยด้วย ใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความโกรธเกลียด เขาคนนั้น แต่ก็พยายามคุมสติเมื่อมือลูบที่ท้องตัวเอง ที่ตั้งครรภ์ มา 1 เดือนแล้ว

วันนี้อาจารย์ยกเลิกคลาสสอนทุกวิชา เพราะมีประชุมด่วน ทําให้พวกฉันต้องเก็บงานค้างมาเคลียร์

เหม่ยลี่: ทำงานเสร็จไปหาส่องเด็กไหมพวกมึง

ฉัน: ไป // ฉันเสนอหน้าตอบตกลง โดยไม่คิดอะไร แพรวา เบาๆ จ๊ะ ถึงท้องอยู่ ฉะนั้นเลิกแรด เดี๋ยวนี้

ฉัน: กูจะแรด จะทำไม ในเมื่อพ่อมันยังไม่เลิกสําส่อน จีน่า: หูววถูกใจกู จัดไปเลยค่า อย่าให้เสียชื่อแก๊งของเรา

หอบลูกไปหาผัวใหม่เลย

ฉัน: หึ ถ้ากูทำได้ กูทำไปแล้ว

เหม่ยลี่ เมื่อวานไปห้างกับไอ้โฟมมาเห็น ผัวมึงไปกับใครก็

ไม่รู้

อยู่ร้านแหวนแต่งงาน / แต่เอ๊ะ! ทำไมเมื่อวานเขาบอกฉันว่า ไปดูบ่อน
ฉัน: มึงแน่ใจใช่ไหม มันไปกับใคร ฉันถาม เหมียเพื่อ ความแน่ใจ

แพรวา เขาอาจไปช่วยเลือกซื้อแหวนให้มึงก็ได้ คิดมากล่ะ

ปลาย

ฉัน: มึงอย่าพึ่งโลกสวยอีแพร

ฉันมองตาขวางไปทางอิแพร แล้วตั้งใจฟังอิเหม่ยลี่พูด อิแพ รมันเป็นคนที่แบบ เวลามีแฟน มันจะรักไม่เผื่อใจ ซื่อสัตย์ เชื่อใจ แถมยังถูกหลอกไปหลายครั้ง มันยังรักเขาอีก แต่พอมันโสด ฉัน ก็นึกว่าชะนีที่ไหนหลุดออกมาจากกรุง

เหม่ยลี่ อย่าพึ่งเถียงกัน ปลายมึงฟังนะ พอเห็นก็เลยถาม ไอ้โฟม ว่าอินั้นเป็นใคร มันก็ตอบว่า ชื่อพลอย ไม่มีอะไรหรอก เพื่อนมันสมัยเรียน ซึ่งก็อย่าคิดมากเขาเป็นเพื่อนกัน

ฉัน: ที โกหกช่วยกันนะสิ อิพลอยนะ แฟนเก่ามัน เมื่อเดือน ก่อนกูยังจิกหัวมันตบอยู่ร้านอาหารอยู่เลย

เหม่ยลี่: ไอ้โฬมมันก็บอกว่ากว่า เป็นเพื่อนก็คอยดูอยู่ห่างๆ เอาเรื่องผัวเมียให้เขาเปิดใจเคลียร์กัน ซึ่งฟังจากคำพูดมัน เหมือนวายุมีอะไรปิดบังตั้งอยู่ ใช่ไหม

ฉัน: ซะ ใช่! เขาจะบอกกูแล้ว แต่ก็ไม่บอก กูก็ไม่อยาก บังคับให้เขาพูด เพราะกลัวว่าจะไม่ใช่เรื่องน่ายินดี

จีน่า ถ้าเขาเลือก พลอย มึงจะทำอย่างไร ลูกเขาอยู่ในท้อง

มึงนะ
ฉัน………… ฉันนิ่งเงียบไม่พูดอะไร พยายามกลั้นน้ำตาไว้ เขา

ต้องเลือกฉันกับลูก

เหม่ยลี่ ให้กถามไอ้โฟมให้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น

ฉัน: อีก ไม่ต้องหรอก อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ถึงแม้จะรักเขา จนยอมเขามาถึงทุกวันนี้ก็เถอะ / น้ำตาฉันไหลซึม ตั้งแต่คบ กันมาวายเขาไม่เคยนอกใจฉันเลย ทำไมนะ ครั้งนี้จึงทำ

เหม่ยลี่ มันไม่ใช่อย่างที่มึงคิดหรอก ใจเย็นๆ // อิเหม่ยลี่เอา มือมาแตะบ่าฉันเบาๆ เป็นการปลอบใจ

ฉัน: วันนี้ขอนอนห้องมึงนะ อิเหม่ย // ฉันไม่อยากกลับคอน

โด กลับไปก็นอนคนเดียวตลอด

แพรวา: กูไปด้วย

จีน่า: กูด้วย

เหม่ย : โอเค

จีน่า: แจ่มเลย ปาตี้ 4 สาวมาแน่งานนี้

Talk วายุ

เวลา 21:00 น.

ผม: เมื่อไหร่ถึงจะปล่อยแม่ไปสักทีวะ กูจะทนไม่ไหวแล้วนะ

เบ

ผมเดินออกจากห้องน้ำ ท่อนล่างถูกพันด้วยผ้าขนหนู ยืนคุย กับพลอยที่นั่งเช็ดโทรศัพท์ผมอยู่บนเตียง ผมก็ไม่อยากให้มันแตะหรอกนอกจากปลาย แต่มันก็ผมจนได้

หลายวันแล้วที่ผมไม่ได้นอนกอดเมีย

เพราะมัวแต่แก้เรื่องพวกนี้ ก่อนทุกอย่างจะสาย ผม: กูก็ซื้อแหวนหมั่นถึง ตามที่มึงบอกไปแล้วไง ถึงจะเอา อะไรอีกว่ะ // ผมยืนกัดกรามพูดอย่างหัวร้อน เมื่อพลอยเธอพูด

พลอย: ก็เมื่อเราแต่งงานกันไงคะ // เธอตอบกลับมา

แล้วคืนสัญญา

ช่วงนี้พลอยจะโทรมาขู่ผม ให้ไปเอากับเธอ และนอนกับเธอ ทั้งคืน ทุกวัน ถ้าผมไม่ไป ไม่ว่าปลายหรือแม่จะต้องหายไปทีละ คน ซึ่งผมเลี่ยงไม่ได้ นอกจากจําใจทน

พลอย: พลอยก็ขอบคุณสำหรับแหวนนะคะ แต่จะทำไงได้ล่ะ เรายังไม่จดทะเบียนกันน

พลอย: แต่งงานกับพลอยก่อนสวาย แล้ว ก็เลิกกับอีปลาย ถ้า ไม่งั้นพลอยก็จะฆ่าทุกคน แม้แต่ลูกคุณกับมันด้วย

พอผมได้ยินค่าว่าฆ่าทุกคน และลูก แก้วตาดวงใจของผม ก็ โกรธขึ้นอย่างไฟแค้น อยากจะบีบคอ เอาปืนยิงมันให้ตายคาที่ แต่ก็ทําไม่ได้

ผม: ถ้ามึงทำร้ายปลายกับลูกแม้แต่น้อย กูไม่เก็บมึงไว้แน่ // ผมชี้หน้าด่ามัน เส้นเลือดประสาทปูดขึ้นด้วยความโกรธแค้น

พลอย: ที ก็ลองสิคะวาย ถ้าไม่อยากให้แม่คุณตายก็เอาส
ผม………… ผมได้แต่ยืนขบกรามแน่น จนปวด ทุกๆวันผมเฝ้า แต่ถามลูกน้อง ว่าเครื่องติดตามตัว มันมีอะไรคืบหน้าไหม แต่ไม่ เลยพลอยเธอไม่ได้ไปที่นั่น

พลอย: ฉันว่าคุณน่าจะฉลาดนะ ว่าจะต้องทําอย่างไร ไม่ให้ เสียทุกคนไป คิดสิคะผัวขา ตอบให้เมียชื่นใจหน่อยเร็ว

ผม: นี้จึงอยากได้กขนาดนั้นเลยหรอ ถึงต้องยอมทำขนาดนี้ ผมถามมันออกไป ผมมีอะไรให้มันอยากได้ ครั้งนั้นมันก็บอกเลิก ผมเอง จนผมมาเจอคนดีๆแบบปลาย แล้วจะมาขัดขวางทำไม

พลอย: ก็ใช่ สิคะ พลอยรักวายุ วายุต้องเป็นของพลอยคน เดียวเท่านั้น อ่อลืม!!

พอเธอพูดจบ ก็หยิบเอกสารอะไรบางอ่านมายื่นให้ผม

พลอย: เปิดอ่านดูสิคะ พลอยว่าคุณน่าจะดีใจ เธอยิ้มให้ผม อย่างมีเล่ห์เหลี่ยม