บทที่ 5 ขายขนมจีบ 2

นานโอเนรมิตบ้านพักส่วนตัวของตนเองเป็นสถานที่ดินเนอร์ กับวารุณีในค่ำคืนนี้ โดยตั้งใจจะให้มันโรแมนติกที่สุด เพื่อจะ ให้หญิงสาวที่ได้มาที่นี่เป็นคนแรกประทับใจกับมื้อที่แสนพิเศษนี้

ระหว่างทางที่นานโอขับรถ วารุณีไม่ได้ถามว่า เขาจะพาท ล่อนไปดินเนอร์ที่ไหน ในความคิดหล่อนคิดว่า เขาอาจพาไปร้าน อาหารร้านใดด้านหนึ่งละแวกนี้ นานโอขับรถผ่านร้านที่หล่อนคิด ว่าใช่หลายร้าน ขับรถออกนอก โซนร้านอาหารขึ้นชื่อด้วย แต่น่า แปลกที่วารุณีไม่คิดในแง่ร้าย ไม่คิดว่าเขาจะพาหล่อนไปทำมิดีมิ ร้าย และที่สำคัญหล่อนปากหนักไม่ถามนานโอว่า จะพาตนไป ดินเนอร์ที่ไหน

“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไมคะ แล้วนี่บ้านใครคะ” วารุณีปล่อย คำถามออกไปทันทีที่เขานำรถมาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ที่อยู่บน เนื้อที่กว้างใหญ่พอสมควร “ไหนคุณบอกว่าเราจะไปดินเนอร์ กัน”

“ที่นี่บ้านผมเองครับ เราจะดินเนอร์ที่นี่กัน” นานโอหันมา ตอบและยิ้มให้ “ผมต้องขอโทษคุณด้วยที่ไม่ได้บอกคุณล่วงหน้า ผมทำเซอร์ไพร์สคุณ อยากให้คุณประทับใจกับดินเนอร์ครั้งแรก ของเราครับ แต่ถ้าคุณไม่สะดวกใจ ผมจะพาคุณไปดินเนอร์ที่อื่น ก็ได้นะครับ เอาตามความสบายใจของคุณ

ปกติแล้ววารุณีไม่ค่อยรับนัดกับผู้ชายแปลกหน้าหรือผู้ชายที่ตั้งใจมาจีบตน อาจเป็นเพราะเรื่องความรักไม่มีอยู่ในหัว แต่ สําหรับนานโอถือว่าเป็นกรณีพิเศษ ตอนนี้นานโอเปรียบเสมือน เจ้านายของตน หล่อนจึงขัดเขาไม่ได้ การที่ดินเนอร์ครั้งแรกของ วารุณีคือสถานที่ที่มีความเป็นส่วนตัวมาก มีความไม่น่าไว้วางใจ สูง น่าแปลกที่วารุณีไม่มีความคิดนั้นเลย….

หล่อนไว้ใจเขา

“ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ เราดินเนอร์กันที่นี่ก็ได้ค่ะ

“ให้ผมเปิดประตูรถให้คุณนะครับ เพราะคุณคือแขกคน พิเศษของผม” นานโอพูดจบก็ก้าวลงจากรถ เดินอ้อมรถมาเปิด ประตูรถให้สาวสวยที่ยิ้มและกล่าวขอบคุณเบาๆ “เชิญทางนี้ ครับ”

นานโอผายมือให้วารุณี เขา ให้เกียรติหล่อนเต็มที่หรือจะพูด ได้ว่า มากกว่าผู้หญิงทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต วารุณีเดินคู่ร่าง สูงใหญ่ของเจ้าของบ้านไปทางด้านหลังของบ้าน ที่เขาบอกว่า เป็นทะเลสาบส่วนตัว

หัวใจวารุณีเต้นแรง มีความตื่นเต้นและตื่นตาตื่นใจกับภาพ เบื้องหน้า เขาสร้างเซอร์ไพร์สให้หล่อนได้มากทีเดียว วารุณีแทบ ไม่เชื่อสายตาว่า นานโอจะเนรมิตพื้นที่ตรงนี้ได้สวยงามจับตา

“ผมทําเพื่อคุณ”

เขาเอ่ยบอกวารุณีที่ยืนมองสถานที่ที่เขาพามาดินเนอร์ด้วย รอยยิ้ม ศาลาไม้ระแนงสีขาวเขาตกแต่งด้วยดอกกุหลาบสีขาว นับร้อยดอก ร้อยเรียงไปโดยรอบอย่างสวยงาม ดวงไฟนับสิบดวงประดับอยู่บนต้นไม้ ในทะเลสาบที่มีความงดงามเช่นกัน มีที ไลท์ลอยน้ำหรือเทียนลอยน้ำหลายสิบดวง ที่ให้แสงสีเหลืองนุ่ม นวลตา สวยงาม ด้านล่างจะมีเซ็นเซอร์เมื่อวางลงบนน้ำไฟจะติด อัตโนมัติ บนโต๊ะดินเนอร์ถูกจัดอย่างเรียบหรูมีดอกกุหลาบสีขาว ปักอยู่ในแจกันแก้วทรงสูง ด้านข้างของแก้วทั้งซ้ายขวามีเทียน เล่มใหญ่จุดส่องสว่าง

สวยจังค่ะ สวยมากๆ เลยค่ะ” หล่อนบอกจากใจ หันมาส่งยิ้ม ให้ชายรูปงาม “ขอบคุณมากค่ะ”

“ยินดีเสมอครับ” นานโอตอบกลับ ทำตัวเยี่ยงสุภาพบุรุษขยับ เก้าอี้ให้วารุณีนั่ง หล่อนทรุดกายนั่งพร้อมกับคำขอบคุณ คุณ เลือกอาหารได้เลยนะครับ”

วารุณีมองเมนูอาหารที่จะว่าใช่คนรับใช้ของเขาก็ไม่น่าใช่ เพราะอีกฝ่ายแต่งชุดบริกรเสมือนกับพนักงานห้องอาหารหรือ โรงแรม หล่อนมองเมนูที่ถูกวางลงบนโต๊ะ ก่อนเงยหน้ามองเขา

“เลือกอาหารหรือคะ”

“ใช่ครับ ผมไม่แน่ใจว่าคุณชอบหรือไม่ชอบอาหารอะไรบ้าง ผมเลยคัดสรรเมนูอาหารมาให้คุณเลือก ในนั้นมีทั้งอาหารไทย จีน ญี่ปุ่น ฝรั่งเศสและอิตาเลี่ยน คุณสามารถเลือกได้เลยว่า อยากกินอะไร แล้วอาหารที่คุณเลือกจะมาวางตรงหน้าครับ

เป็นเรื่องเซอร์ไพร์สเรื่องที่สอง วารุณีอึ้งกับเรื่องที่นานโอ ทำให้ตน หล่อนไม่คิดว่า นานโอจะใส่ใจตนมากขนาดนี้

“คุณทำเพื่อฉันมากเกินไปหรือเปล่าคะ ฉันไม่ใช่คนเรื่องมากทานอะไรก็ได้” วารุณีตอบอย่างเกรงใจ

“อย่างที่ผมบอกคุณไป คุณคือคนพิเศษ ผมอยากทำให้คุณ ประทับใจดินเนอร์มื้อแรกของเรา คุณจะได้จดจำมันไว้ในความ ทรงจำ นั่นหมายถึงคุณจะไม่ลืมผมด้วย” เขาพูดคำหวาน แฝงไว้ ด้วยความหมาย วารุณีหน้าเห่อร้อน ความชวนเขินเข้าแทรก

“คุณคงทำอย่างนี้บ่อย ถึงได้รู้ว่า ฉันต้องประทับใจ

“คุณจะเชื่อหรือไม่ผมไม่รู้ แต่ผมขอตอบคุณว่า ผมทำแบบนี้ เป็นครั้งแรก และแน่ใจว่าเป็นครั้งสุดท้ายครับ” นานโอตอบกลับ เสียงมั่นใจ แววตาที่มองวารุณีจริงจัง “คุณคือคนพิเศษของผม ชีวิตผมก็ให้คุณได้ครับ”

หัวใจวารุณีพองขยาย เป็นความอิ่มเอมใจที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ ตัว นาน โอเป็นผู้ชายคนแรกที่ทำให้หัวใจดวงนี้สั่นไหว ยิ่งความ โรแมนติกที่ได้รับ บวกกับคำพูดระรื่นหูที่เปี่ยมไปด้วยความ หมาย ยิ่งทำให้ใจหล่อนอ่อนยวบ เริ่มเปิดรับนานโอเข้ามาใน หัวใจ

“ขอบคุณนะคะ”

“เลือกอาหารดีกว่าครับ คุณคงหิวแล้ว” วารุณีเลือกทาน อาหารฝรั่งเศส ซึ่งบังเอิญตรงกับเมนูอาหารที่เขาเลือกทานพอดี “ใจตรงกันเลยนะครับ สงสัยเราต้องเป็นเนื้อคู่กันแน่ๆ เลย

นานโอหยอดคำหวาน วารุณียิ้มเขิน ไม่กล้าสบตาเขา หล่อน จึงเบือนหน้าไปมองทะเลสาบแทน ทว่าสายตาของนานโอไม่ละ ไปจากดวงหน้าหวานสวยของวารุณีแม้วินาทีเดียว
ผู้หญิงอะไรยิ่งมองยิ่งอยาก…

อะไรวะ แค่คิดยังแทบยั้งอารมณ์ไม่ได้ ถ้าหากได้ทำอะไรต่อมิ อะไรบนร่างกายเธอจริงๆ รันทดได้แตกเร็วแน่

นาน โอคิดอยู่ในใจ เวลานี้เขารู้สึกร้อนๆ หนาวๆ พิกล พยายามยั้งความคิดจินตนาการของตน แต่มันท่ายากเหลือเกิน ภาพที่หล่อนใส่ชุดว่ายน้ำวันนั้น ยังอยู่ในความทรงจำ นึกถึงครั้ง ใด จิตใจร้อนรุ่ม ร่างกายตอบสนองอารมณ์พิศวาส ปวดตุ้บๆ อยู่บริเวณใจกลางร่างกาย เป็นความทรมานที่นานโอไม่เคย สัมผัสมาก่อน และไม่มีใครรู้ความคิดเขาตอนนี้ว่า มันเลยไปไกล มาก ไกลสุดกู่ ยากจะฉุดรั้งความคิดนั้นกลับมา

ดินเนอร์มื้อแรกระหว่างนานโอกับวารุณีเป็นไปด้วยดี ทั้งสอง ทานอาหารไปคุยกันไป บ่อยครั้งที่นานโอหยิกแกมหยอกใส่ วารุณี ที่ขวยเขินทุกครั้งเมื่อได้ยินวาจาเกี้ยวพาราสี ส่งผลให้ หัวใจดวงน้อยๆ ที่ตั้งใจว่าจะไม่มีรับขนมจีบจากชายใดหากยัง ไม่เรียนจบเริ่มสั่นคลอน รอยยิ้ม แววตาและความเป็นสุภาพบุรุษ ของหนุ่มใหญ่ ทำให้หล่อนรู้สึกอบอุ่นหัวใจ

แผนการจีบวารุณีขั้นแรกเป็นไปด้วยดี วันพรุ่งนี้นานโอจะรุก แผนที่สอง รับรองว่า ถ้าวารุณีไม่อ่อนระทวย เขาให้กระทืบ นาน โอมั่นใจว่า วารุณีไม่มีทางหลุดมือเขาได้แน่นอน

เชื่อมือนานโอเถอะ…นานโอกล่าวไว้