ตอนที่4โน้มตัวสู่อ้อมกอดเขา

ตอนที่4โน้มตัวสู่อ้อมกอดเขา

“ลี่หลินซูช่วยฉันด้วยข้อร้องล่ะ พอพูดคำนี้เสร็จหลิวเซียนเซียน ตรงเข้าไปเกาะแขนลี่หลินเย่คืนนี้เธอแค่ไปกับเขา

กลิ่นหอมจากสาวน้อยและอุณภูมิร่างกาย ร้อนรุ่มส่งผ่านไปยัง ลี่หลินเป

ความร้อนที่ผิดปกติทำให้ลี่หลินเยอดไม่ได้ที่จะคิดถึงเรื่องเมื่อ

“ไม่สบายเหรอ ? “ลี่หลินเย่หันกลับมาพร้อมใบหน้าหล่อเหลา ตรงหน้าหลิวเซียนเซียน

ตาคมลึกจมูกเป็นสันและริมฝีปากบางนั้นคนนี้มีรสนิยมมากกว่า ชายในความทรงจำของหลิวเซียนเซียนมากกว่าคนที่เธอเห็นใน ทีวีและสิ่งพิมพ์อีก

หลิวเซียนเซียนหายใจเข้าลึกๆแต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะมองเขา

“อืม”เธอรู้สึกไม่สบายจริงๆไม่รู้ว่าทำไมกันพออยู่ต่อหน้าชายคน นี้เธอไม่เคยต้องการที่จะซ่อนมันไว้
120ก้อน

และ1-2ปีต่อมา

กลิ่นหอมจากตัวเขาหลิวเซียนเซียนเอนตัวสู่อ้อมแขนหลินเย

โดยไม่ได้ตั้งใจ

ล้วเพิ่งที่อยู่ไม่ไกลจะเข้ามาดึงหลิวเซียนเซียนออกแต่ก็เห็น สายตาที่เหลือบมองมาทางเขาเขารับรู้ได้เลยว่าหลินเยไม่ อยากให้เขาก้าวเข้ามา

“อยากให้ฉันช่วยเธองั้นเหรอ ? “ลี่หลินเย่พยุงเอวของหลว เซียนเซียนไว้

“อืม……….ช่วยฉันด้วย”หลิวเซียนเซียนพูดออกมาเสียงชัด

“หลิวเซียนเซียนเธอมียางอายมั้ย ? เธอทำแบบนี้ฉันจะโทรหา พ่อเธอหลิวเพิ่งจั่นว่าฉันจะยกเลิกงานแต่งงาน!

พอประธานหลังรู้สึกตัวก็รีบพุ่งเข้ามาเขาไม่รู้จักพี่หลินไปและ ไม่รู้จักลี่หลินซูด้วยดังนั้นเลยไม่ได้จริงจังอะไรกับลี่หลินเย่
“จะยกเลิกก็ยกเลิกสิฉันไม่ต้องการแต่งกับคุณหรอก”หลิวเซียน เซียนทนไม่ไม่ไหวพูดขึ้นร่างกายที่เจ็บปวดในอ่อมแขนลี่หลินเย่ และเพื่อความอยู่รอดเธอบอกกับตัวเองว่ายังไงก็ตามคืนนี้อย่าให้ ประธานหลังพาเธอไปได้ไม่งั้นเธอจบแน่

ประธานหลังไม่คิดว่าหลิวเซียนเซียนจะให้เขายกเลิกงาน แต่ง”หลิวเซียนเซียนเธอกล้าเหรอมาหาฉันเดี๋ยวนี้นะ

ผู้หญิงที่ใกล้ปล่อยให้หลุดไปไม่ได้ไม่งั้นที่ทำมาทั้งหมดสูญ เปล่าแน่

แต่มือเขาที่ยังไม่ทันได้เอื้อมถึงหลิวเซียนเซียนลี่หลินเย่จ้อง ด้วยสายตาเย็นเยือก”หยุดนะ”

เสียงของเขาทำให้ประธานหลังตกใจแล้วชักมือกลับ“แก……แก

เป็นใคร ? “

ด้วยรัศมีของลี่หลินเย่ทำให้เขาตกใจไม่กล้าต่อกรกับลี่หลินเย่ที่ อยู่ตรงหน้าไม่งั้นสายตาของคนนี้อาจจะฆ่าเขาได้

“ไปให้พ้น”ลี่หลินเย่ไม่อยากสนใจประธานหลิงหันมามอง ลั่วเฟิงลั่วเฟิงจึงรีบกางแขนกั้นประธานหลิงเอาไว้

ส่วนลี่หลินเย่โอบหลิวเซียนเซียนไว้แล้วเดินเข้าไปTuclubblue

ห้องโถงอันงดงามภายในclubblueชายทั้งสามที่มองผ่าน หน้าต่างก็รีบเดินจากประตูเข้ามาทักทาย

เมื่อกี้อยู่ไกลเกินจนเห็นหน้าผู้หญิงไม่ชัดตอนนี้จะต้องเห็นให้ ได้ว่าผู้หญิงประเภทไหนกันที่สามารถจับชายภูเขาน้ำแข็งอย่าง หลินเย่คนนี้ได้

ทันทีที่ลี่หลินเย่เงยหน้าขึ้นเขาเห็นกู้จิ้นหญ้เดินไปข้างหน้าโดย ไม่สนใจสายตาที่ประกายออกมาจากดวงตาเขา”จองห้องพักให้ ฉันด้วย”

“ได้…..ได้ครับ เมื่อกู้จิ้นหญ้ได้ยินลี่หลินเย่พูดคำนี้แล้วคิดว่าตัว เองฟังผิดพอตรวจสอบอีกครั้งแล้วว่าไม่ได้ฟังผิดไปก็รีบตอบ กลับไปทันที

ในเวลาเดียวกันสายตาก็มองไปที่หลิวเซียนเซียนที่อยู่ในอ้อม แขนลี่หลินเยู่หัวเราะคิกคักให้เตรียมอะไรอีกมั้ยครับ ? “

“ไม่ต้องแล้ว”คำเดียวเท่านั้นลี่หลินเย่ก็เดินตรงไปที่ลิฟต์โดยไม่ สนใจชายทั้งสามที่อยู่ด้านหลัง

จิ้นยี่เฉินมองหลังของลี่หลินเย่และมองไปที่กู้จิ้นหญ้ที่กำลังจองห้องพักที่หน้าเค้าเตอร์แล้วพูดกับมู่เย่ไปอย่างมีความ สุข หลินเย่เอาจริงดิ ? “

“อุ้มมาโรงแรมขนาดนี้จะไม่เอาจริงได้ไง ? “มู่เย่ไป๋มองจิ้นยี่เฉิน แทบอยากจะเดินตามไปด้วย

ลี่หลินเยอุ้มหลิวเซียนเซียนเข้าไปในลิฟต์

ภายในลิฟต์สีเงินที่สะท้อนทั้งสองคนในผนังลิฟต์หลิวเซียน เซียนที่เหมือนจะไม่รู้อะไรดึงคอเสื้อของเธอเพื่อคลายความร้อน

ลี่หลินเย่เอียงหัวขมวดคิ้วมองมือข้างหนึ่งพยุงหัวเธอไว้อีกข้าง ก็ปล่อยหมัดเหนือศีรษะ

“ปิ้ง “แสงประกายไฟทำให้ทุกอย่างดับมืด

ชายทั้งสามที่กำลังเปิดกล้องวงจรปิดดูโมโหจนแทบจะปิดกล้อง วงจรปิดในห้องควบคุมทั้งหมดในclubblueลี่หลินเย่โหดเกินไป แล้วกล้าทำลายกล้องวงจรปิดของโรงแรม