เมียวาย Nc18+

ตอนที่16 รู้ความจริง



ตอนที่16 รู้ความจริง

ผมรับเอกสารจากพลอยมาเปิดอ่านดู

ในใบนั้นเขียนว่า

ใบรับรองแพทย์

ข้าพเจ้า นายแพทย์ บลาๆ บลาๆ

ได้ตรวจร่างกายผู้ป่วยอ

นางสาวพลอยชะนี กระหรี่ร้านซ่องเภณี

ผลวินิจฉัยโรค : พบโรคอยากได้ผัวคนอื่นเกินต้าน ร้านจน ผ่านมาร้อยค*ย และพบว่ากำลังตั้งครรภ์ได้ 2 วีค แล้ว

ลงชื่อ นายแพทย์ บลาๆ ผู้ตรวจ

ลงชื่อ พลอยชะนี ผู้รับการตรวจ

ผมอ่านจบก็ขย่ากระดาษแล้วเขวี้ยงทิ้งใส่หน้ามันแรงๆ ทันที

ผม: นี้มันอะไร พลอย

พลอย: ก็ใบตรวจการตั้งครรภ์ไงคะ เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน แล้ว วายุดีใจไหม

ผม: ไม่!! กูไม่ดีใจเลย ยังไงก็ไม่รับลูกในท้องมึงเด็ดขาด กู ใส่ถุงทุกครั้ง!!
ทุกครั้งที่มีอะไร ผมจะป้องกันทุกครั้ง มันจะท้องได้ยังไง ถ้ามัน ไม่ได้ไปเอากับคนอื่น

ผมจ้องมองหน้าด้านๆของมัน ที่กำลังยกยิ้มอย่างไม่สะทก

สะท้าน

พลอย: หึ หรอคะ ว่าคงไม่รู้สินะ ว่าพลอยแอบเจาะถุงทุกครั้ง

ผม: แล้วไง ไปเอาออกซะ กูไม่รับ

พลอย: คุณต้องแต่งงานกับพลอย

ผม: กูไม่แต่ง!!

ผมตะคอกใส่หน้ามันก่อนจะเดินไปใส่เสื้อผ้า เดินออกจาก

ห้องทันที

พอกลับถึงคอนโด ก็ไม่เห็นปลาย ผมจึงโทรหาหลายสายแต่

ไม่มีวี่แวว เธอจะรับ

ผม: มึงไปไหนวะปลาย ถูกปานนี้ทำไมไม่กลับ

ผมบ่นพึมพำออกมาก่อนจะส่งไลน์ไปหาปลาย เพื่อเธออ่าน

แล้วตอบกลับมา

มึงยุไหนปลาย เดี๋ยวกูไปรับ ไม่มีวี่แววว่าเธอจะอ่านหรือ

ตอบกลับ

ปลายตอบหน่อย กูมีเรื่องจะปรึกษา

ผมตัดสินใจที่จะบอกปลายเรื่องที่เกิดขึ้นของผมกับพลอย เพราะมันเริ่มจะบานปลายไปทุกทีแล้ว ขืนปล่อยไปมีหวัง ปลายความจริงแน่

แต่ก็ไร้ค่า เมื่อเธอไม่อ่าน ไม่ตอบไลน์ผมเลย ผมจึงโทรหา เพื่อนเธอก็ไม่มีใครรับอีกเช่นเคย

ปลายคือกมีเรื่องจะสารภาพ

ผมตั้งใจจะพิมพ์สิ่งที่ผมกระทำผิดไป แต่ก็ต้องลบออก เพราะ กลัวว่าบอกในไลน์เธอจะโกรธและบล็อกผมหนีไป ขอบอกตอน เธอกลับมาคอนโดแล้วกัน เพื่อโกรธผมจะได้ใช้จุดอ่อนกับเธอ

ได้

กลับมาเร็วๆนะ กูรออยู่ที่คอนโด

จากนั้นผมก็ล้มตัวนอน หลับตาลงเบาๆ

Talk ปลาย

นี้ก็หลายวันมาแล้ว ที่ฉันมานอนกับเพื่อนโดยไม่ได้ติดต่อกับ วายุ วันแรกที่ฉันมา เขาส่งไลน์มาว่า มีอะไรจะบอก ฉันก็อยากรู้ นะว่าเรื่องอะไร เพราะพึ่งตัดสินใจอ่านไลน์เขาวันนี้

ก็เลยอ่านเฉยๆ แต่ไม่ตอบ กะจะไปเซอร์ไพรสเขา ให้ตกใจ เล่นๆ ว่านางฟ้าที่ไหน โผล่มา อิอิ

Talk วายุ

ผมนั่งมอง โทรศัพท์ตัวเอง

พลอย : สายที่ไม่ได้รับ 520 สาย

คุณโทรหา ปลายฟ้า 425 สาย
ผมปิดหน้าจอลง สายตาพลางไปมองปฏิทิน ผ่านมาหลายวัน แล้วที่ผมไม่ได้คุยกับเมีย หูทั้งสองข้างก็เฝ้ารอว่าเมื่อไหร่ เสียง เปิดประตูมันจะดังขึ้น

ก๊อกกๆ ก๊อกๆ ผมจากที่นั่งซึมก็เบิกตาลุกขึ้น รีบวิ่งไปเปิด ประตูทันที ในที่สุดผมก็ได้เสี่ยงตายบอกความจริงกับเมียแล้ว

ผม: คิดถึงจังเมียจ๋า // ผมเปิดประตูด้วยใบหน้าที่ยิ้มตื่นเต้น แต่ก็ต้องหุบยิ้มลงเมื่อเห็นพลอยยืนลูกหน้าประตู กับลูกน้อง 3 4

ผม: มึงมาทำไม

พลอย พลอยก็พาลูกมาหาผัว มันผิดตรงไหน วาสิควรจะไป หาพลอย // พูดจบมันก็จะเดินเข้าห้องแต่ผมกันไว้ไม่ให้เข้า

ผม: ออกไป!

พลอย: แหม่! เดี๋ยวนี้วายุกล้าดื้อกับพลอยหรอคะ คงจะไม่รู้

สินะว่า

ผม: มึงไม่ต้องมาก!

พลอย: พวกแกจับ ตัววายุไว้แล้วเอายาปลุกเซ็กส์กรอกปาก มัน || พลอยหันไปสั่งลูกน้องของเธอทันทีที่ผมไม่ยอม

พวกมัน 3 4 ตัวเดินเข้ามาจับตัวผมไว้ แต่ใช่ว่าผมจะยอม ไม่ ต่อสู้ เพราะผมคงไม่ยอมทำเรื่องบัดสีบัดเถลิงกับพลอยที่นี้หรอก
ผม: ปล่อยกูนะเว้ย ไอ้พวกเหี้ยอย่มาจับก

บบ ผัวะ หลักก~ ผมถูกต่อยพวกมัน พยายามต่อสู้ขัดขืน สุดกำลังกาย

พลอย: จับมันไว้ให้ได้ ถ้าจับไม่ได้ฉันจะฆ่าพวกแก ทั้ง 4 คน // เธอยืนออกคำสั่ง ให้กับลูกน้อง ในขณะที่ผมต่อสู้กับพวก มันอยู่ในห้อง

พวกมัน: ดรับนาย

ผัวะ ปักกก ตุ้บบบ~ มันผลักผมล้มลงแล้วเข้ามารุมจับผม

ทันที

ผม: โอ้ยย ปล่อยกูนะเว้ย // พวกมันจับผมแน่นพยายามยัดยา เข้ามาแต่ผมก็ปิดปากไว้แน่นมิด ต

จนพลอยเธอเดินมาพร้อมกับเข็มฉีดยา

ฉีกกก~ เข็มถูกปักลงบริเวณไหล่ซ้ายผม สารของเหลวถูกฉีด

เข้าไปจนซึมสู่ร่างกายอย่างรวดเร็ว

พลอย: หมดหน้าที่ของพวกแกแล้ว จะไปไหนก็ไป

พวกมัน: ครับ // พวกมันปล่อยตัวผมออกแล้วเดินออกไป เห ลือแต่ผมกับพลอยที่อยู่ในห้อง

พลอย: รีบๆมา ปรนเปรอพลอยสิคะ ผัวข่าว / เธอนอนถอด เสื้อผ้า แหกอ้าขา พลางกระดูกนิ้วเรียกผม

ผม: หี ครั้งนี้กูจะไม่ยอมมึงเด็ดขาด พลอย
ผมพยายามพยุงตัวเองลุกขึ้น เหงื่อร้อนท่วมตัวจนเปียกโชก เจ้าท่อนเอ็นก็แข็งจนปวดหนึบ แต่ผมก็กัดปากตัวเองคุมสติเดิน

ไปเปิดประตู

พลอย: คุณว่าคุณจะทนมันได้แค่ไหนกันล่ะวาย ฮ่า ฮ่า พบบ พลอยเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลังมือก็ลูบไล้ตาม

แผงอก แล้วเข้ามาถอดกางเกงผมออก

ผม: ออกไป!! อย่ามาแตะต้องตัว

พลอย: คุณอย่าฝืนพูดเลย ในเมื่อร่างกายคุณต้องการพลอย

แค่ไหน

ผม: อ๊ะ~ ซี้ดด~

Talk ปลาย

ฉันมาถึงหน้าคอนโดแล้วกำลังจะขึ้นไป แต่ขอแวะซื้อขนมที่ เขาชอบก่อน เผื่อเจอฉันมาเซอร์ไพรส์ร้องไห้งอแง จะได้เอาขนม

ล่อ

ตึก ตึก – ฉันเดินด้วยความตื่นเต้น ของคนที่ไม่ได้เจอหลัว นาน แต่พอถึงห้องกำลังจะหยิบคีย์การ์ดออกมารูด ก็ได้ยินเสียง ดังที่เล็ดลอดออกมา

บบๆ ตับบๆ อ๊าาส์ ทำไมมันร้อนจังวะ โอ๊ะ ซี๊ด~~

วาย ชาว กระแทกbeเมียแรงๆสิคะ อ๊าๆๆ ฉันกลั้นใจยืนแอบฟังเสียงอยู่นาน มองหน้าห้องก็ไม่ใช่ห้องใคร มันเป็นห้องที่ฉันเคยนอน เคยเอากับเขา เช่นเดียวกับที่เขา เอากับมัน

ปิ้งง – ฉันตัดสินใจเปิดประตูออก ก็เห็นชายที่ขึ้นชื่อว่าตัว กำลังร่วมรักกับหญิงอื่น กดขี่กันอย่างดุเดือด

บๆ ตับบๆๆ อ๊ะ อ๊าววายข่า พลอยเสียว

อื้ออ กะ กูก็เสียวว

อีก ฉันกลั้นใจสะอื้นเล็กน้อย เมื่อเห็นภาพตรงหน้า

วะ วายุ ฉันพยายามเปล่งเสียงแหบๆ เรียกชื่อเขาเบาๆ

วายุ: ปะ ปลายย // เขาหันมามองฉันพร้อมกับสีหน้าที่ดูตกใจ

แล้วรีบผละตัวออกจากอื่นั่น

พลอย: หี // มันยกยิ้มเย้ยฉันขึ้นอย่างดีใจ

วายุ: ปลายย คือ มันไม่ใช่อย่างที่มึงคิดนะ กู กูไม่ได้ตั้งใจจะ ทํา // เขาสวมผ้าขนหนูพันท่อนล่าง เดินมาหาฉัน แววตาเหมือน จะร้องไห้ ที แต่เสียใจ

เพียะ ฉันตบหน้าเขา

ฉัน: อีก ฉะ ฉันขอโทษนะ ที่มาขัดจังหวะ เชิญเหี้ยสองตัว สม

กันต่ออย่างสบายได้เลย!!

พอพูดจบฉันก็วิ่งออกมาทันที แต่ก็โดนเขาฉุดรั้งเข้าไปกอดไว้

แน่น

วายุ: อีก ปลายกขอโทษ มึงอย่าทิ้งกูไปไหนนะขอร้อง ที่กูท่าลงไปเพราะ..

ฉัน ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัวโง่ๆ ของนาย ปล่อย! ต่อจากนี้เรา ขาดกัน // ฉันไม่รอเขาแก้ตัวจบก็พูดขัดขึ้นก่อนทันที

วายุ: ไม่ปลาย ถึงอย่าทิ้งไป กูรักมึง ไม่ได้รักมัน || ฉัน พยายามแกะ

มือเหนียวๆของเขาออกจากตัว แต่ก็แรงไม่ได้เพราะเขากอด แน่นขึ้นเรื่อยๆ

ฉัน: กก ฉันเจ็บนะวาย ที่นายทำแบบนี้

วายุ: กูขอโทษ อีก อย่าทิ้งกูไปนะปลาย กูรักมึงมากนะ รัก มากที่สุด

วายุ: อ่ะ โอ้ยยย

หัวของวายุโดนกระทบกับของแข็งจนต้องล้มลง ปล่อยกอด

ให้ฉันลุกขึ้น ยืน

ฉันมองเขาที่นอนกุมหัวตัวเองอยู่ เมื่อโดนอีพลอยเอาไม้

ฟาดหัว

วายุ: ปะปลายยยะอย่าไปจากผมนะ // เขาพยายามยื่นมือมา จับฉันแต่ฉันถอยห่าง

พลอย: ไปซะ จะยื่นอยู่ทำไม ผัวถึงแอบเยกับกูมานาน จน ตอนนี้กูท้องได้ 2 วันแล้ว
ฉัน: ทะ ท้องหรอ // ฉันตกใจกับคำพูดของมัน

พลอย: ไข่! ไป จะมาอยู่แย่งผัวฉันทำไม ไปตามทางกระหรี่ ของมึงซะ อย่ามายุ่งแย่งผัวคนอื่น

ฉันยืนมองวายุที่นอนกุมหัวตัวเอง ตาเริ่มพร่ามัวเพราะโดนไม้

อย่างแรง

ก่อนจะค่อยวิ่งหนีอย่างเร็ว ไปทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาตามแก้ว

ตาใส

วายุ: ปะปลายย!! อย่าไปจากผม อีกก!

เสียงเขาร้องตะโกนตามหลังฉัน ดังลั่นอย่างคนบ้าขาดสติ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ