บทที่ 6 น้องสาวฝาแฝด

“ดูนั่นสิ นึกว่าจะไม่มาเสียแล้ว!” เซาหย่วนชี้ไปที่ประตูทางเข้า และขัดจังหวะความคิดของเธอ

ณ บริเวณประตูทางเข้า ใบหน้าที่เหมือนกับ โล่ยิ่งสวย กำลัง เดินเข้ามา แต่ทว่าใบหน้านั้นช่างทรงพลังและมีชีวิตชีวา ราวกับ มังกรและเสือก็ไม่ปาน และไร้ซึ่งความอ่อนโยน ในแบบที่ โล่ยิ่ง สวยมีมากทีเดียว แต่กลับเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวาและความ มั่นใจในตัวเองเป็นอย่างมาก เธอคือน้องสาวฝาแฝดของโลยิ่ง ส่วยที่มีชื่อว่า โล่ยิ่งเยว่

โล่ยิ่งสวยอ่อนโยนเหมือนสายน้ำ แต่โล่ยิ่งเยว่กลับไม่สงบนิ่ง เหมือนดวงจันทร์ เธอเป็นคนที่มีความคิดที่ปราดเปรียวว่องไว เป็นพิเศษ มีน้ำเสียงที่ไพเราะ และเป็นคนที่มีคารมคมคายอย่าง มาก ตั้งแต่ชั้นมัธยมปลายจนถึงปัจจุบัน เธอได้ดำรงตำแหน่ง เป็นประธานนักเรียนของโรงเรียนอยู่เสมอด้วย

“พี่สาว!” เสียงตะโกนอันคมชัดและเต็มไปด้วยความมั่นใจ ของโล่ยิ่งเยวดังขึ้นมาจากที่ไกล ๆ วันนี้ทั้งเธอและโล่ยิ่งเยวช่าง เหมือนกันมาก ต่างรวบผมเป็นหางม้าสูง แม้แต่เสื้อผ้าที่สวมใส่ นั้น ล้วนแต่เหมือนกันอย่างกับแกะมากทีเดียว

“อ้อ เธอคือยิ่งเยวนี่เอง ฉันนึกว่าเธอคือยิ่งส่วยเสียอีก” คุณ ป้าเจ้าของแผงร้านค้าเดินผ่านยิ่งเยว่ เธอมองดูยิ่งเยวที่กำลังยืน อยู่ที่ด้านหน้าแผงร้านค้า และร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ
“แม้แต่เสื้อผ้าก็ยังเหมือนกัน วันนี้พี่น้องคู่นี้ตั้งใจจะจัด กิจกรรมสําคัญอะไรหรือเปล่า หลังจากทักทายยิ่งเยวอย่าง สุภาพแล้ว คุณป้าก็ไม่ลืมที่จะถามคำถามขึ้นมา

“เปล่าค่ะ หนูก็แค่อยากเหมือนพี่สาวเล็กน้อย พวกคุณป้าจะ ได้แยกพวกหนูไม่ออก” ยิ่งเยวตอบอย่างขี้เล่น วันนี้เป็นวันเกิด ครบรอบปีที่ 18 ของทั้งเธอและพี่สาว การแต่งตัวแบบนี้ช่วย ให้การไปเยี่ยมคุณแม่ที่สุสานหลังเลิกงานนั้น เป็นไปได้อย่าง สะดวกสบายมากยิ่งขึ้น

“เหมือนกันมากเลย ดูผิวเผินแยกไม่ออกเลยล่ะ” คุณป้า หัวเราะคิกคัก ก่อนที่จะเดินจากไป

“ยิ่งเยว่ เป็นยังไงบ้าง” ยิ่งสวยมายืนอยู่ที่ข้าง ๆ ยิ่งเยวและ ถามเธออย่างเร่งเร้า

“พี่สาว ลองเดาดูสิ” รอยยิ้มที่ราวกับแสงอาทิตย์บนใบหน้า ของยิ่งเยอธิบายทุกอย่างแล้ว ยิ่งส่วยจึงรู้ในทันทีว่าจะต้องมี ข่าวดีอย่างแน่นอน

“รีบบอกพี่มาเร็ว เธอสอบติดมหาวิทยาลัยไหน” เป็นครั้งแรก ที่ยิ่งช่วยกังวลมากเช่นนี้ เธอเดินก้าวออกมาจากแผงร้านค้าของ ตัวเอง และมาหยุดที่ตรงหน้าของยิ่งเยว่ และเริ่มค้นกระเป๋าของ น้องสาวดู

ยิ่งเยวถอยตัวเองออกไป และเดินไปหยุดห่างออกไปเล็กน้อย จากยิ่งสวย พร้อมกับชูกระดาษแผ่นหนึ่งขึ้นมา “อยู่ตรงนี้ต่าง หาก!”
“คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ดของประเทศ อังกฤษ นี่เป็นเรื่องจริงเหรอ เรื่องจริงจริง ๆ เหรอ” ยิ่งสวยขยี้ตา ด้วยความไม่มั่นใจ และมองดูจดหมายตอบรับเข้าการศึกษาใน นั้นซ้ำแล้วซ้ำอีก

“เป็นเรื่องจริงสิ พี่สาว ได้รับทุนการศึกษาเต็มด้วย!” ยิ่งเยว่ กอดพี่สาวของเธอ และกล่าวออกมาด้วยเสียงที่ดังยิ่งขึ้น พี่สาว น้องสาวทั้งสองคนต่างกอดกันกลมอยู่ครู่หนึ่ง เขาหย่วนที่ยืนอยู่ ข้าง ๆ ตรงนั้น มองดูพี่สาวน้องสาวร้องไห้กันจนน้ำตาไหลอาบ หน้า แต่ก็ไม่รู้ว่าจะปลอบใจพวกเขาอย่างไรดี

“ขอบคุณนะ พี่” ยิ่งเยว่กล่าวอย่างจริงใจ

“ไม่หรอก นี่คือผลจากการทำงานหนักของเธอต่างหาก พี่ยินดี กับเธอด้วยนะ มหาวิทยาลัยชื่อดังระดับโลกเลย น้องสาวของพี่ ทำได้สำเร็จจริง ๆ ด้วย” ยิ่งสวยคว้าตัวน้องสาวของตัวเองเข้า มากอดเอาไว้อย่างแนบแน่น สามปีที่ผ่านไป นี่เป็นครั้งแรกใน รอบสามปีมานี้ ที่พี่น้องทั้งสองคนหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข เช่นนี้

“พี่คะ ฉันได้ทุนการศึกษาเต็มจำนวนด้วย ต่อไปพี่ไม่ต้องกังวล เพราะฉันอีกแล้ว และสามารถใช้เงินที่หามาอย่างลำบากนี้ ซื้อ เสื้อผ้าหรือสิ่งของต่าง ๆ ให้กับตัวเองได้แล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พี่จะมีเงินเพิ่มขึ้นไว้สำหรับเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยเยต้าแล้ว พี่คะ ฉันต้องขอโทษพี่จริง ๆ นะ”

เมื่อคิดว่าตัวเองกำลังจะได้เข้าเรียนในสถานศึกษาที่มีชื่อเสียงระดับโลก แต่พี่สาวของตัวเองกลับทำได้เพียงเติมเต็ม ความฝันของตัวเองอยู่ที่มหาวิทยาลัยเตาแห่งนี้เท่านั้น ยิ่งเขาก็ รู้สึกเศร้าขึ้นมาในทันที

“ขอโทษอะไรกันเล่า พี่ไม่ได้มีความสามารถมากเท่ากับเธอ ต่างหากล่ะ”

สําหรับคำพูดของยิ่งส่วยแล้ว ยิ่งเยว่เลือกที่จะนิ่งเงียบ เธอรู้ดี ว่าความสามารถของพี่สาวเธอนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยแม้แต่ นิดเดียว หากเป็นพี่สาวแล้วละก็ จะต้องสอบเข้าโรงเรียนที่น่าทึ่ง เช่นนี้ได้อย่างแน่นอน เพียงแต่ว่า โชคชะตากลับเล่นตลกกับผู้คน เธอสาบานอย่างลับ ๆ เอาไว้ว่า เมื่อเธอเรียนจบกลับมาแล้ว เธอ จะต้องดูแลพี่สาวของเธอให้ดีที่สุด

“พี่ ดูนี่สิ” ยิ่งเยวปาดน้ำตาของเธอ ก้าวออกมาจากอ้อมกอด ของยิ่งส่วย และหมุนตัวหนึ่งรอบที่เบื้องหน้าของเธอ “ฉันกับพี่ เราใส่เสื้อผ้าเหมือนกันเลยนะ