บทที่5 ลูกสาว
คนบ้านหลิน ต่างพากันตกใจกลัว แล้วมองไปที่เจิ้งฮ่าว
หลินฉ่ายเวยเม้มปากตัวเองด้วยสีหน้าซีดเซียว “เจิ้งฮ่าวคือนาย หรอ”
ท่ามกลางสายตาที่สงสัยของผู้คน สีหน้าของเจิ้งฮ่าวเดี๋ยวแดง เดี๋ยวขาว แต่ก็ตอบโต้อย่างรวดเร็ว พูดหัวเราะกลบเกลื่อน “ จะ เป็นผมได้ยังไง ผมเป็นแฟนของฉ่ายเวย อาหลิน ก็เป็นว่าที่พ่อตา ของผม ผมมีเหตุผลอะไรที่จะฆ่าเขาล่ะครับ
ทุกคนรู้สึกว่ามีเหตุผลแล้วก็หันกลับมามองซึ่งหมิงเวย
ซ่งหมิงเวยที่ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด คลานขึ้นมาจากพื้น เพื่อ เอาชีวิตรอด เขาเลี่ยงไม่ได้ที่จะทิ้งเจิ้งฮ่าว
“เป็นผม…… ผมเป็นคนบอกให้เขาทำแบบนี้ ให้หลินเจิ้นสงดื่ม ยาพิษกระตุ้นหัวใจ จากนั้น…..ขโมยยารักษาหัวใจ แบบนี้หลิน เจิ้นสงจะได้ตายแบบไม่น่าสงสัย
เจี๊ยะ
พอพูดคำนั้นออกมา ก็เกิดเหตุโกลาหลขึ้น
ทุกคนในตระกูลหลินได้รับผลกระทบอย่างหนัก โดยเฉพาะหลิน ฉ่ายเวยที่อึ้งไปทันที แววตาโง่เขลา
“ไม่ บอกฉันสิ ว่านี่ไม่ใช่เรื่องจริง……
หลังจากอึ้งไปสักพัก ก็เป็นการโกรธแค้น ทุกคนในบ้านหลิน ต่างพากันเดินไปหาเจิ้งฮ่าวด้วยแววตาที่หม่นหมอง
“เจิ้งฮ่าว ทุกคนต่างเชื่อใจแก สุดท้ายก็เป็นแกนี่เอง”
“ ทำไมแกถึงต้องทำแบบนี้”
“พวกเราบ้านหลิน ไปทำอะไรให้แก ถึงได้มาทำร้ายพวกเราแบบ
นี้”
ถังเฉาก็หน้าซีดเช่นกัน มองไปที่เจิ้งฮ่าวแล้วก็มีความเป็นฆาตรก
รโผล่เข้าในแววตา
“เย็ดแม่มึง”
เห็นซ่งหมิงเวยแฉตัวเองอย่างไม่ลังเล เจิ้งฮ่าวโมโหจนตะโกน
ออกมา
แต่ไม่นาน เขาก็ถ่อมตัวลง
“ไม่ใช่นะครับ ทุกคนฟังผมอธิบาย…….คนที่วางแผนคือเขา…….
“ไม่ใช่ผม ไม่ใช่ผมจริงๆ
“ช่วยด้วย”
ในความโกลาหลนั้น เจิ้งฮ่าวได้หนีไปแล้ว
“หยุด อย่าวิ่ง”
มองดูแผ่นหลังของเจิ้งฮ่าวทีวิ่งหนีไป ผู้ชายบ้านหลินก็จะวิ่ง ตามออกไป แล้วถังเฉาก็พุ่งเข็มออกไป แล้วก็ฝังเข้าไปในหัวของ เจิ้งฮ่าวทั้งเล่ม
ผมจะวิ่งออกไปประตูหน้าบ้าน เจิ้งอ่าวก็ล้มลงอย่างอ่อนแอ
นี่เป็นฉันที่อยู่ในสายตาทุกคนแล้วก็อึ้งไปทันที
“เขา เขาเป็นอะไรไป
โจวเหม่ยหลิงพูดติดอ่างจากนั้นก็มองไปที่สามีของเธอ”อีเจิ้ง คุณรีบไปดูเร็ว”
หลินอีเจิ้นมาถึงข้างข้างของเจิ้งฮ่าว แตะแต่ไปที่ปลายจมูก เสียงพริบดังขึ้น ตกใจจนนั่งลงกับพื้น
“เขา เขาตายแล้ว.……..
“อะไรนะ”
พอรู้ผลแบบนี้ คนในบ้านหลิน ต่างพากันพูดไม่ออก ไม่รู้ว่าจะทำ ยังไงดี
ถังเฉา กลับไปอยู่ข้างหลินเจิ้นสูง ทำการรักษาต่อ
เขาช่วยกำจัดฆาตกรในบ้านหลินไปแล้ว ที่เหลือคือการเก็บราย ละเอียดงาน ไม่ใช่เรื่องที่เขาต้องมาคิด
“ฉันพูดความจริงออกมาแล้ว ไปได้แล้วหรือยัง”
ซึ่งหมิงเวยมองดูแผ่นหลังของถังเฉา ถามอย่างสั่นกลัว ถ้ารู้แต่แรกว่าถังเฉาน่ากลัวแบบนี้ เขาก็ไม่ควรทำตามใจตัวเอง
ถังเฉาไม่ได้ตอบกลับ
ซ่งหมิงเวยกลับคิดว่าถังเฉาตอบแล้ว ก็เลยย่องมือย่องเท้าออก ไปจากบ้านหลิน
จากนั้น เพิ่งจะไปถึงประตูหน้าหลิน เสียงที่เอื้อเฉื่อยก็ดังขึ้นจาก
ด้านหลังของเขา
* ฉันบอกให้นายไปได้แล้วหรอ”
ซ่งหมิงเวยตัวแข็งทื่อ ไม่กล้าเดินไปต่ออีก ถามด้วยหน้าตาโศก เศร้า “ นายอยากได้แบบไหนฉันเป็นแค่คนตัวเล็กๆคนหนึ่ง ถึง แม้ว่านายจะฆ่าฉันพี่สาวฉันก็ไม่ช่วยฉันหรอก”
“ฉันรู้”
ถังเฉาไม่ได้หันไป เพียงแต่พูดอย่างสงบว่า “แกรออยู่ข้างนอก
ก่อน”
หลังจากที่รู้ฝีมือของถังเฉาแล้ว ซึ่งหมิงเวยไม่กล้าต่อต้าน ทำได้แค่ยืนตัวสกปรกอยู่หน้าประตูบ้านหลิน
ปิ๊ง!
จากนั้น เพิ่งเดินไปถึงหน้าประตูบ้านหลิน ก็มีคนทบจากด้านหลัง ไปหนึ่งทีแล้วก็น็อกไปทันที
ถังเฉาตั้งใจฝังเข็มให้กับหลินเจิ้นสูง บ้านหลินกลับตกอยู่ใน สภาพที่ไร้ชีวิต
ลุงหลินอีเจิ้นนั่งอยู่ที่โซฟาด้วยหน้าตาโศกเศร้า ส่ายหน้าพูดว่า “ตอนนี้ดีแล้ว ที่พี่ชายยังไม่ฟื้น ลูกเขยตัวดีก็ไม่อยู่แล้ว แล้วการ ประมูลในช่วงบ่ายจะทำยังไงดีล่ะ”
“จริงด้วย พันธมิตรด้านการประมูลของอาคารกั่วบริษัทลี่จิงก รุ๊ปที่เป็นบริษัทระดับหนึ่ง ผู้นำธุรกิจเล็กใหญ่ในหมิงจูต่างก็มาเข้า ร่วมด้วย”
พอพูดถึงตรงนี้แล้ว ลุงคนโตหลินจ้องก็ถอนหายใจ แววตาเห็น ได้ถึงความสิ้นหวัง “ตอนแรกคิดหวังว่าเจ๋งฮ่าวจะช่วยพวกเราได้ ตอนนี้ไม่มีความหวังแล้ว
ทุกคนต่างไม่ได้สังเกตว่า หลังจากที่ถังเฉาได้ยินคำว่า อาคารกั วจี้สี่คำนี้แล้ว ตัวก็กระตุกไปหนึ่งที
“ไม่สําเร็จ แต่เป็นสันติ
โจวเหม่ยหลิงนั่งไม่ติดแล้วเหมือนกัน ” การประมูลเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเราถ้าการประมูลล้มเหลว แม้แต่บริษัท ของพวกเราเองก็จะโดนซ่งหรูอี้ทำให้ล้มละลาย
“ พูดแบบนี้ไม่ผิด แต่เราไม่มีวิธีไปต่อสู้กับคนอื่นได้จริงๆ”
โจวเหม่ยหยูน ทางหนึ่งก็ปลอบหลินฉ่ายเวย อีกทางก็พูดอย่าง
ไร้ปัญญาว่า “อีกอย่างทางบ้านซ่งก็ คอยจับตาดูอย่างใกล้ชิด ว่า กันว่าหลงเถิงจะถูกประมูลในนามของบ้านซึ่ง
คำนี้ดูเหมือนกลายเป็น ประโยคปิด ไม่มีใครพูดต่อ บรรยากาศ เงียบสงบจนน่ากลัว
ทุกคนต่างพากันกัดฟันแน่น บริษัทหลงเถิง ตอนแรกนั้นเป็น
ของบ้านหลินของพวกเขา
แล้ว บ้านหลินของเราคงจะจบลงแล้วจริงๆ…..
“ไม่เป็นไรหรอกถ้าเราล้มละลายก็หาอาชีพอื่นทำ ก็แค่ในบ้าน มี หนอนเข้ามาหวังให้พวกเราเลี้ยงดู
ทันใดนั้นลุงหลินจ้อง ก็เปลี่ยนคำพูดของเขาและชี้นิ้วไปที่ถัง
เฉา
พอฟังคำพูดของลุงคนโตแล้ว หลินอีเจิ้นก็โกรธขึ้น มองขวาง ไปทาวถังเฉาที่กำลังฝังเข็มหนึ่งที ด่าขึ้นว่า “ไม่ต้องรักษาแล้ว ยังจะคิดว่าตัวเองเป็นอาจารย์หมออีก”
“ไม่ได้คิดว่าเขาจะรักษาพี่ใหญ่ให้หายได้แต่แรกอยู่แล้วล่ะ”
โจวเหม่ยหลิงก็มองบน “ถ้าฝีมือรักษาดีขนากนั้น ก็คงจะไม่อยู่ แบบไม่มีการงานเป็นหลักแหล่งแบบนี้หรอก”
“ใกล้เสร็จแล้วครับ”ถังเฉาพูดโดยไม่หันหลังไป
แต่ว่า ใบหน้าของทุกคนในตระกูลหลินดูเคร่งเครียดขึ้น
“อย่าสนใจเขาเลย ยังไงพวกเราก็ไม่ดูแลเขาหรอก”
โจวเหม่ยหลิงพูดขึ้นคนแรก แล้วก็ยังยุยงโจวเหม่ยหยูน “พี่ ไม่ ต้องสนใจเขาแล้ว ให้เขาอยู่เองตายเองเถอะ”
“บ้านเราไม่ได้คิดจะดูแลเขาอยู่แล้วหนิ
โจวเหม่ยหยูนเพิ่งจะพูดจบ ถังเฉาก็ลุกขึ้นทันที ทำเอาทุกคน ตกใจกันหมด
“ทำไม เจ็บจนเห็นแก่ตัวหรอ”
โจวเหม่ยหลิงนั้นอึ้งก่อน จากนั้นค่อยหัวเราะเยาะ ” ที่ฉันพูดก็ไม่ ได้ผิด แกมีมือมีตีน ก็ไปขอทานที่ตลาด ก็ยังจะดีกว่า”
“ ผมได้บอกให้พวกคุณเลี้ยงรึไง ทั้งหมดเป็นเพราะคุณต่างหาก
ที่คิดไปเอง”
จากนั้น ถังเฉาก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ที่ผมลุกขึ้นมาก็เพราะว่า รักษาพ่อเสร็จแล้ว”
“แสดง แสดงต่อไป
พอได้ยินแล้ว โจวเหม่ยหลิงหัวเราะเยาะเข้าไปใหญ่ “ฉ่ายเวย แกไปดูซิว่าพ่อแกฟื้นรึยัง”
หลินฉ่ายเวยไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่เหลือบมองถังเฉาอย่างเย็น ชา แล้วก็สำรวจดูหลินเจิ้นสูงที่หมดสติอยู่
“เป็นยังไงบ้าง”
หลินจ่ายเวยสายหัว “ยังเป็นเหมือนเดิม
จากนั้น โจวเหม่ยหลิงก็ยิ้มมีความสุขขึ้น “ฉันบอกแล้ว เด็กนี่จะรู้ เรื่องการรักษาได้ยังไง แค่ไร้สาระแสร้งทําแค่นั้นแหละ
“นายมากับฉัน”
จู่ๆสีหน้าของหลินจ่ายเวยก็เปลี่ยน แล้วก็ลากถังเฉาเดินออกไป ข้างนอก
มาถึงสวนหย่อมหน้าบ้านหลิน หลินจ่ายเวยพูดอย่างเย็นชาว่า “นายจะเอาหน้าไปถึงไหน นายรู้ไหมว่าสภาพของนายตอนนี้มัน เหมือนตัวตลก”
บนหน้าของเธอมีน้ำตาอยู่ แววตาเย็นชาสุดๆ ตอนนี้บ้านหลิน เรากลายเป็นแบบนี้ ไม่มีปัญญามาดูแลนายจริงๆ นายไปเถอะ ไม่ ต้องกลับมาอีก
ด้วยคําพูดที่รุนแรง หลินจ่ายเวยนึกว่าถังเฉาจะโกรธ แต่ว่า ถัง เฉายังคงเฉยชาเหมือนเดิม ยิ่งไปกว่านั้นที่มุมปากอย่างมีรอยยิ้ม อยู่ด้วย
“หลินฉ่ายเวย สำหรับเรื่องที่ผมทำทั้งหมด ผมมีจิตสำนึกที่ ชัดเจน”
“นั่นเป็นสิ่งที่นายรู้สึกไปเอง”
“ผมไม่กลับบ้านหลินก็ได้ เพราะยังไง ผมก็ไม่ได้ติดค้างอะไร กับบ้านหลิน”
ถังเฉายกมือขึ้น อยากจะเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของหลินฉ่า ยเวย แต่ว่า เพิ่งจะยื่นมือไปได้ครึ่งหนึ่ง ก็ปล่อยลงมาแล้ว พูดคำ อวยพรในใจออกมาว่า “ ต่อไปถ้าหาแฟน ก็เช็ดตาให้สว่างหน่อย
หลินฉ่ายเวยตัวสั่นเล็กน้อย คำพูดต่อมาก็ยิ่งเย็นชาไปอีก “ไม่ เกี่ยวกับนาย
ถังเฉา พยักหน้าจากนั้นก็ก้าวเท้ายาวเดินออกประตูบ้านหลินไป
ตรงหน้าประตูบ้าน มีโรลส์รอยซ์สีดำจอดอยู่ ถังเฉาเปิดประตูรถ นั่งเข้าไป
ที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับ แน่นอนว่าต้องเป็นเพิ่งหวงที่ใส่เสื้อแจ็คเก็ต หนังสีดำทั้งตัว
แต่ว่าเธอในตอนนี้ แววตาไม่อ่อนโยน “หัวหน้าคะ พวกเขาไม่มี สิทธิ์ทำแบบนี้กับท่านนะคะ ให้ฉันไป
“พอแล้ว”
ถังเฉาพูดตัดคำพูดของเพิ่งหวง มองดูซ่งหมิงเวยที่โดนตีจนนึ อก แววตาแน่วแน่ “ทุกอย่างเรียบร้อย ยัง
“ค่ะท่าน ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้วค่ะ”
อารมณ์ของเพิ่งหวงกลายเป็นจริงจัง ขับรถไปด้วย รายงานไป
ด้วย
“คุณหนูหลินทำงานอยู่ที่อาคารระหว่างประเทศ เป็นซีอีโอของ บริษัทลี่จิงกรุ๊ปที่ผลิตเครื่องสำอาง ตั้งอยู่ในเยี่ยนจิงค่ะ”
“ แล้วก็ยังมีลูกสาวที่อายุห้าขวบด้วยค่ะ”
ตูม!
ทันใดนั้น ถังเฉาเหมือนถูกกระแทกหนักจนสะท้านอย่างรุนแรง
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ