บทที่10 ลิงในสวนสัตว์
เสียงร้องไห้ของถังเสี่ยวลี้ ก็เหมือนเข็มแหลมเป็นเล่มๆ ทิ่มแทง ในใจหลินชิงเสว่ แล้วตัวของเธอก็สั่นไปด้วย
ส่วนถังเฉา ก็นิ่งยิ่งกว่าหุ่นไม้ไม่ขยับ เพราะถังเสี่ยวนั้นกอดขา ของเขาไว้แน่น
เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจน ไหล่ที่กระตุกของหนูน้อยในแต่ละ ครั้ง กระตุกอย่างรุนแรงจนกระทบจิตใจของเขามาก
สูดหายใจเข้าลึก ถังเฉาหันกลับมา อุ้มถังเสี่ยวลี้ขึ้นอย่างระวัง
พูดอย่างจริงจังว่า “เสี่ยวลีเป็นเด็กดีนะคะ พ่อไม่ไปไหน”
“หนูได้ยินแล้วว่า แม่จะไล่พ่อไป”
ถังเสี่ยวอี้ร้องไห้หนัก “แม่นิสัยไม่ดี แม่นิสัยไม่ดี——”
พอได้ยินคำนี้แล้ว รู้ม่านตาของทั้งสองหรี่ลงอย่างกะทันหัน
ถังเฉารีบกอดถังเสี่ยวจี้แน่น พูดต่อเนื่องว่า “ไม่โทษแม่นะ แม่ ไม่ใช่คนเลวนะ พ่อต่างหากที่เป็นคนเลว ให้แม่กับหนูต้องมา ลำบากกันสองคนแม่ลูก…….
ความโกรธบนหน้าของหลินชิงเสว่ ก็หายไปทันที สิ่งที่มาแทนก็ คือความกังวลและความคิดซับซ้อน
ไม่ว่าจะเป็นถังเฉาหรือหลินชิงเสวก็ทนเห็นลูกสาวร้องไห้ไม่ได้ ทั้งนั้น
หลินชิงเสวก็รีบเดินมา แล้วก็ปลอบอย่างใจเย็น
“แม่ไม่ไล่พ่อแล้วนะ แม่แค่โมโหเฉยๆนะ
“โกรธที่เขาไปแบบไม่ลา โกรธที่เขาทิ้งให้เราอยู่กันสองคน”
นึกถึงวันที่ตั้งท้องถังเสี่ยวล้ำอย่าทุกข์ทรมาน รวมถึงน้ำตาที่ ไหลออกมาในแต่ละวัน ขอบตาของหลินชิงเสว่เริ่มแดงอีกแล้ว มี
น้ำตาแล้วก็ไหลกลับไป
หากพนักงานคนอื่น ๆ ของอาคารกั่ว เห็นฉากนี้จะต้องตกใจ ประธานหญิงผู้เด็ดเดี่ยวดั่งภูเขาน้ำแข็ง ได้เปิดเผยความรู้สึก ที่แท้จริงของเธอ
ถังเฉาเงียบไป สักพัก แล้วก็พูดมาคำนึงว่า “ขอโทษ”
นอกจากนี้ เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว
หลินชิงเสว่ไม่ได้ตอบกลับ เพียงแต่แค่รับถังเสี่ยวมาจาก อ้อมอกของเขา กล่อมอย่างใจเย็น
เด็กร้องไห้ง่าย แล้วก็ปลอบง่าย ไม่นาน ถังเสี่ยวลี้ก็ซบแล้วหลับ ไปในอ้อมอกของหลินชิงเสว่
หลินชิงเสว่ถึงจะอุ้มถังเสี่ยวไปที่เตียง แล้วก็ห่มผ้าให้เขา
เธอไม่ได้ออกมาทันที แต่ตั้งใจดูใบหน้าที่หลบสนิทของถังเสี่ยว ลี้ แล้วก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่บ้าง
“เอ่อ—“
ตอนนี้ ด้านหลังมีเสียงเบาๆส่งมา
ถังเฉาลุกยืนอยู่หน้าประตู ท่าทางดูตื่นเต้น แล้วก็ลองถามดูว่า
“ผมสามารถอยู่ที่นี่ได้ไหม”
ก็มีแค่คนสนิทเท่านั้น ที่จะทำให้ถังเฉาระมัดระวังแบบนั้น เหมือนน้ำแข็งบางๆ
หลินชิงเสว่หลินลุกขึ้นยืน ปิดประตูห้อง สีหน้ากลายเป็นเยือก เย็นอีกครั้ง พูดกับถังเฉาว่า “โอเค คุณอยู่ได้ แล้วก็เข้ามาอยู่บ้าน ฉันได้”
ไม่ทันได้รอให้ถังเฉาดีใจ หลินชิงเสว่ก็กลับคำ แล้วก็พูดด้วย ความเกลียดว่า “แต่ว่า ฉันก็ยังเชื่อคุณไม่ได้อยู่ดี คุณเวลาสาม เดือนในการพิสูจน์ ในเวลาสามเดือนนี้ ถ้าคุณทำให้ฉันเห็นว่าคุณ เข้าหาเราเผื่อเป้าหมายอื่น หรือไม่เหมาะสม ฉันจะไม่ใช่แค่ไล่ คุณไป แต่จะดำเนินคดีตามกฎหมายทั้งหมด
ถึงแม้น้ำเสียงของหลินชิงเสว่จะไม่ได้ใจดี แต่ถังเฉาก็ยังดีใจ มากอยู่ดี อย่างน้อยหลินชิงเสว่ก็ยอมให้เขาอยู่ข้างๆ
“ผมจะดูแลพวกคุณให้ดีแน่นอน ชดเชยห้าปีที่หายไป
หลินชิงเสว่ยังคงไร้อารมณ์เหมือนเดิม เอาสัญญาออกมา ส่งให้ ถังเฉา “นี่คือข้อตกลง คุณลองดูสิ”
ถังเฉากลับผลักออกเบาๆ “ไม่ต้องแล้วล่ะ
หลินชิงเสวีสีหน้าเปลี่ยนแล้วถามว่า “คุณไม่กลัวว่าฉันจะปิดบัง แล้วก็ตั้งใจปอกลอกคุณหรอ
“ไม่กลัว”
ถังเฉาส่ายหัวพูดด้วยหน้าตาที่ใจเย็นว่า “ ผมบอกแล้ว ว่าสิ่งที่ ผมติดหนี้พวกคุณมาทั้งห้าปี ถึงพวกคุณอย่างจะได้ดวงดาวบนท้องฟ้า ผมก็จะเด็ดลงมาให้พวกคุณ
“ใครคิดจะทำร้ายพวกคุณ งั้นก็ข้ามศพผมไปก่อน
“พูดโอเว่อร์ใครจะพูดไม่ได้ล่ะ” หลินชิงเสว่บ่นพึมพำขึ้น ใบหน้า กลับมีความไม่เป็นธรรมชาติอยู่ หันหน้าไป ไม่สบตากับถังเฉา
“นี่ไม่ใช่ลมปาก คือสัญญา
แววตาของถังเฉา มองที่หลินชิงเสวตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่เคยห่าง ไป “คุณไม่มีแม้แต่งานแต่งที่เป็นทางการ ฉันไม่ยอม สิ่งที่คนอื่น มี คุณก็ต้องมี แล้วก็ต้องใหญ่กว่า ดีกว่า ผมจะมอบงานแต่งที่สาย ไปห้าปีให้กับคุณ
ขวบ-
พอได้ยินคำนั้นแล้ว ในที่สุดสีหน้าของหลินชิงเสวก็เปลี่ยนไป อึ้งไปอย่างกะทันหัน
ผู้หญิงคนไหนไม่เคยมีจินตนาการเกี่ยวกับงานแต่งของตัวเอง บ้างล่ะ
สวมสุดแต่งงานสีขาว ในมือถือดอกไม้ ปรากฏตัวท่างกลางทุ่มดอกไม้ แต่งงานกับคนที่อยากแต่งงานด้วย
หลินชิงเสวก็เคยรอคอย แต่น่าเสียดาย นี่เป็นความเสียดายใน ชีวิตนี้ของเธอ
เธอสงบลง “ไม่ต้องแล้ว จัดงานแต่งต้องใช้เงินตั้งเยอะ ฉันไม่ อยากฟุ่มเฟือย
“นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องคิดแล้ว”ถังเฉาพูดแล้วหัวเราะ
หลินชิงเสว่ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับปัญหานี้ มองดูถังเฉาแล้วถามว่า “คุณมีงานทำรึยัง”
“ไม่มี” ถังเฉาพูดความจริง
หลินชิงเสว่ท่าทางเย็นชา “ในเมื่อจะเป็นพ่อของเสี่ยวจะไม่มี งานทำไม่ได้”
พูดแล้ว เธอก็ตรวจดูสถานการณ์ของแต่ละแผนก ขมวดคิ้ว แต่ ก็พูดกับถังเฉาว่า “บริษัทของฉันทำเกี่ยวกับเครื่องสำอางค์ของผู้ หญิง ตอนนี้แต่ละแผนกยังไม่มีใครลาออก มีแต่ฝ่ายรปภ.— ”
“งั้นก็ฝ่ายรปภ.”
ถังเฉาตอบด้วยความสบายใจ แต่เข้าทำงานทันทีไม่ได้ เพราะ ต้องยุ่งกับอะไรบางอย่างน่ะ
”มันขึ้นอยู่ การที่คุณเริ่มจากพื้นฐาน ถ้าคุณมีความสามารถคุณ จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งอย่างแน่นอน”
หลินชิงเสว่ลุกขึ้นยืน พูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันมีงานต้องรีบทำอีก ไปก่อนนะ”
พูดจบ เธอก็เหยียบส้นสูงเดินออกไป
ถังเฉานั่งอยู่ที่โซฟาคนเดียว คิดแล้วคิดอีก โทรศัพท์ออกสาย
นึง
“หัวหน้าคะ มีคำสั่งอะไรรึเปล่าคะ ไม่นาน ก็มีเสียงเพิ่งหวงส่งมา
“ฉันจะให้เธอทำอะไรอย่างนึง……
บนหน้าของถังเฉาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ช่วยจัดการแต่งงานที่ไม่ เคยมีมาก่อนให้ฉันหน่อย”
หลังจากวางสาย ถังเฉาก็ค่อยๆเปิดประตูออก ดูถังเสี่ยวล้ำที่ กำลังนอนหลับอยู่ แน่ใจว่าถังเสี่ยวไม่ได้ตื่นแล้ว คราวนี้ถึงจะวางใจปิดประตูได้ แล้วก็ออกจากห้องผู้จัดการไป
เขาจับบันไดลงตึกไปหาภรรยากับลูกเจอแล้ว ถังเฉารู้สึกมี ความสุขมาก
ข้างหน้ามีสาวๆที่แต่งกายชุดประจำสวยๆเดินนำหน้ามา แล้วก็ เดินสวนไหล่ของถังเฉาไป
ถึงแม่ถังเฉาจะไม่ได้ตั้งใจ แต่เขาก็ได้ยินเสียงที่พวกเธอคุยกัน
“เร็วๆๆ งานประมูลใกล้เริ่มแล้ว กว่าจะได้ตั๋วมามันไม่ง่ายเลยนะ
“เชอะ ฉันดูแล้วแกคงไม่เข้าใจการประมูลหรอก แค่จะมาอ่อย เหยื่อใช่ไหมล่ะ
“คิคิ ถูกคุณจับได้แล้ว ได้ยินมาว่าการเข้าร่วมประมูลครั้งนี้ มี หนุ่มหล่อรวยเยอะมาก
ถังเฉาหยุดเดิน มองไปตามเสียง ค่อยๆหรี่ตา
“งานประมูลล่ะก็……
เขาจำได้ว่าโจวเหม่ยหยูนและหลินจ่ายเวยมาที่นี่ ก็หมายความ ว่าบ้านหลินเข้าร่วมการประมูลด้วย
ถังเฉาเงียบไปสักพัก ในที่สุดก็ถอนหายใจ เดินไปทางห้อง ประชุม
ในเมื่อมาแล้ว ก็ช่วยผลักดันพวกเธออีกสักหน่อยละกัน
จากนั้น เพิ่งจะเข้าห้องประมูล ถังเฉาก็เห็นหลินฉ่ายเวยและโจว เหม่ยหยูน
แค่ถึงยังไง พวกเธอก็เหมือนลิงในสวนสัตว์ โดนคนมากมาย
ล้อมดู
“ผมว่าคุณนายโจวครับ ตระกูลหลินของคุณกำลังจะล่มสลาย และคุณยังมีเวลาที่จะเสนอราคาอีกหรือ?”
ชายในชุดสูท รองเท้าหนังและผูกเนคไทกำลังยิ้มร่า: “เป็นไป ได้ไหมครับ ที่การประมูลครั้งนี้จะช่วยตระกูลหลินของพวกคุณ ได้?
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ