ตอนที่1 เมืองหลงเฉียน
สนามบินหมิงจู
ถังเฉาในเสื้อโค้ทสีดำทั้งตัว เดินลงมาจากเที่ยวบินวีไอพี
รูปร่างโปร่ง ดวงตาเฉียบคม สิ่งเดียวที่ยังขาดอยู่ก็คือใบหน้า ของเขานั้นซีดเหมือนคนป่วย
โรลส์รอยซ์สีดำพร้อมรถกระบะทหารหลายสิบคัน จอดอยู่ตรง
หน้าถังเฉา
“รวมตัว!”
ร่างกำยำสิบกว่าคน ทหารที่หน้าตาบูดบึงรีบยืนเป็นสองกลุ่ม ใช้ เวลาไม่เกินสามวินาที
“ทำความเคารพ!”
ทหารทั้งหมดหันไปทางถังเฉา ทุกคนพากันคำนับในท่า มาตรฐานของทหาร: “ สวัสดีครับเจ้ามังกร ”
เสียงดังกระหึ่ม ทำให้เกิดเสียงสะท้อนในสนามบินขนาดใหญ่ เป็นเวลานาน
ด้วยสิ่งนี้ ถังเฉาเพียงแค่พยักหน้าอย่างสบาย แล้วก็คำนับท่า ทหารเหมือนกัน
ในตอนนี้ ประตูรถโรลส์รอยซ์ก็เปิดออก แล้วก็มีคนสวมเสื้อหนัง สีดำรัดรูปเดินลงมา พร้อมกับหญิงสาวเซ็กซี่ใส่แว่นดำ
เธอถอดแว่นดำออก เผยให้เห็นดวงตาสีแดงเข้มที่เหมือนถูก อาบด้วยเลือด ในความอึมครึมนั้น มาพร้อมกับกลิ่นอายความ อยากฆ่าของกองทัพม้านับพันตัว
แต่ว่า ต่อหน้าของถังเฉานั้น เธอกลับเชื่อฟังเหมือนกะตัวน้อย : “ท่านคะ เจอตัวคนแล้วค่ะ
“อั้ม” ถังเฉาตอบไปเสียงนึง รอฟังหญิงสาวรายงาน เธอนามสกุลเฟิงชื่อนางสาวหวง เป็นเงาของถังเฉา
“เธอชื่ออะไรหลินชิงเสว่ ทำงานอยู่ที่อาคารกั่วจี้ ด้วยการที่ ข้อมูลตัวตนของเธอถูกปิดบัง ตอนนี้เลยรู้มาแค่นี้ค่ะ
เพิ่งหวงท่าทางเย็นชา มองดูถังเฉาอย่างระมัดระวัง ไม่เห็นการตอบโต้ใดๆ เลยพูดรายงานต่ออย่างวางใจ
“เมื่อหนึ่งเดือนก่อน ‘หว่างเหลี่ยงเร่ร่อนอยู่ในหมิงจู ต่อมาได้ ออกจากดินแดนประเทศไป ไม่ทราบที่อยู่แน่ชัด
“ซ่งหรูอี้ของตระกูลซ่ง ได้ซื้อกิจการบริษัทหลงเถิงของตระกูล หลินเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว กลายเป็นประธานคนใหม่ของหลงเถิง”
“จบรายงานค่ะ”
“รู้แล้ว”ถังเฉาพยักหน้า แล้วจู่ๆก็ไอขึ้น
ใช้มือเช็ด กลับไปเป็นเลือดสีจางๆ
“หัวหน้าคะ โรคเดิมกำเริบใช่ไหมคะ
เพิ่งหวงรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาผืนนึง สายตาเต็มไปด้วยความ เป็นห่วง
ในสงครามโลก ถึงแม้ว่าหัวหน้าจะขับไล่ศัตรูได้ แต่ตัวเองก็ได้ รับโรคร้ายเอาไว้……..
“ไม่เป็นไร ไปเถอะ ไปบ้านหลิน”
ถึงกลับโบกมือ แล้วก็เดินไปทางโรสรอยซ์คันนั้น
ขึ้นรถเสร็จ ถังเฉาก็ไม่ได้พูดอะไร
วิวทั้งสองข้างถอยหลังอย่างรวดเร็ว แล้วถึงเราก็ไกลออกไป เช่นกัน……
เมื่อห้าปีก่อน เพื่อแก้ปัญหาเศรษฐกิจของบ้านหลิน และเพื่อ ตอบแทนพระคุณของหลินเจิ้นสงเจ้าของบ้านหลังเขาได้เข้าไป ในบ้าน ง
ไม่คิดว่า นี่จะเป็นการวางแผนที่จะขโมยความลับทางธุรกิจบ้าน หลินของซ่งหรูอี้
วันงานแต่งงานใหญ่ เขาถูกทารุณจากคนไร้มนุษยธรรม
ทุบตี ให้ยา กักขังหน่วงเหนี่ยว แล้วสุดท้ายก็โดนโยนทั้งกลาง ทะเล
โชคดีที่ยังไม่ตาย ไม่ใช่แค่รอดจากความตาย ยังเข้าร่วมกองทัพ ปราณมังกรที่เป็นกองกำลังพิเศษที่ลึกลับที่สุดในประเทศจีนด้วย
อาชีพทหารห้าปี เขาเหมือนได้เกิดใหม่
เขาเป็นนักรบในกองทหาร เจ้าแห่งกองทัพปราณมังกร ปกป้อง ประเทศ ทำเอาคนร้ายต่างพากันกลั
ห้าปีต่อมา เขาปลดอย่างสมเกียรติ ความแค้นในตอนนี้ น่าจะมี จุดจบแล้ว
อีกอย่าง เขาลืมผู้หญิงที่เขาเคยทำร้ายอย่างสาหัสไม่ได้
ตอนนั้นเขาถูกลักพาตัวไปที่โกดังร้างเทียบท่าเรือแห่งหนึ่ง ข้างๆมีหญิงสาวมีเสน่ห์ถูกมัดอยู่ด้วย
เป็นเธอที่ช่วยชีวิตเขาเอง น่าเสียดายที่ตอนนั้นไม่มีสติ ไม่รู้ แม้แต่ ชื่ออะไร ลักษณะยังไง
มองไปที่หัวหน้าแววตาลึกซึ้ง ท่าทางดูเศร้า แล้วเพิ่งหวงก็ถอน หายใจในใจ
เมื่อเทียบกับการยุติข้อข้องใจแล้ว หัวหน้าน่าจะสนใจผู้หญิงที่ ชื่อหลินชิงเสว่มากกว่ามั้ง……..
“ถึงแล้วค่ะ หัวหน้า
เพิ่งหวงจอดรถอยู่ที่ริมถนนทางเข้าบ้านพักตากอากาศสไตล์จีน สูงสามชั้น
“อืม”
ถังเฉาพยักหน้า ไม่ได้ลงรถทันที แต่พูดกับเพิ่งหวงเบาๆว่า “หา ข้อมูลของคุณหนูหลินต่อ ฉันต้องได้ผลก่อนเที่ยงคืน”
“ค่ะ”
หลังจากลงรถ ถังเฉายืนอยู่นอกบ้านหลิน มองดูใบไม้ใบหน้าใน สวนหย่อม
ทั้งหมดนี้ ดูคุ้นเคยมาก
“ไม่รู้ว่าตอนนี้ฉ่ายเวยจะเป็นยังไงบ้าง…….
ตรงหน้ามีหญิงสาวท่าทางร่าเริงปรากฏตัวขึ้น บนหน้าของถัง เฉาก็มีรอยยิ้มเพิ่มขึ้นมา
ไม่มีใครที่ทำให้ถังเฉายิ้มได้สนใสแบบนี้ ฉ่ายเวยคือหนึ่งในนั้น
เธอคือลูกสาวของหลินเจิ้นสูง โตมากับถังเฉาตั้งแต่เด็ก ถ้าไม่มี ซ่งหรูอี้ ตอนนี้พวกเขาคงแต่งงานกันไปแล้ว……..
ถังเฉาเก็บอารมณ์กลับมา กดกริ่งประตูหนึ่งที
ติ๊งต่อง……
ไม่มีคนมาเปิดประตู
ติ๊งต่อง……..
ถังเฉากดไปอีกที
ก็ยังไม่มีคนมาเปิดประตู
น่าแปลก เห็นไปไม่ได้ที่บ้านหลินจะไม่มีใครอยู่สักคน
ถังเฉามองเข้าไป ในบ้านไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรเลยสักนิด เงียบสงบ
“มาแล้ว มาแล้ว”
ในที่สุด หลังจากที่ถังเฉากดกริ่งต่อเนื่องหลายที ก็มีคนออกมา แล้ว
คนแก่ที่จับเอวไว้ และไอไม่หยุด จะมาเปิดประตู
“ลุงเหลียง ” ถังเฉายิ้มทักทาย
เขาคือคนดูแลบ้านหลิน ที่จงรักภักดีกับหลินเจิ้นสง
“คุณคือ…….
การเปิดประตูของลุงเหลียงชะงักไป แล้วก็เงยหน้าขึ้นด้วยความ ไม่น่าเชื่อ อึ้งไปสิบวินาที จากนั้นค่อยพูดว่า “คุณคือเสี่ยวเฉา!”
จากนั้น สีหน้าก็แข็งทื่อทันที กลายเป็นความเศร้า
“เป็นอะไรไปลุงเหลียง” ถังเฉาถามด้วยความเป็นห่วง
“เห้อ คุณมาช้าไปแล้ว……
ลุงเหลียงพูดด้วยความเศร้า “นายท่าน เหมือนจะไม่ไหวแล้ว
เหมือนฟ้าร้องในวันที่ฟ้าสดใส รอยยิ้มบนหน้าของถังเฉาเจื่อน ลงทันที
สามวิหลังจากนั้น สีหน้าของเขาก็ดูไม่ได้ เหมือนสัตว์ร้ายกินคน พูดอย่างเยือกเย็นว่า “เกิดอะไรขึ้นกับพ่อ”
หลินเจิ้นสงร่างกายแข็งแรง ผ่านไปแค่ห้าปี ทำไมถึงไม่ไหว
ในตอนนี้ หญิงสาวที่ใส่ชุดเดรสสีขาว รูปร่างสลิมผมยาวก็กอด แขนชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนมทั้งตัวเดิน ออกมาพร้อมกัน “ใครหรอคะ ลุงเหลียง ”
พอสายตามองไปเห็นถังเฉา สีหน้าของเธอก็เปลี่ยน เหมือนเห็น ผีแล้วถอยหลังไป “นาย นายคือ……ถังเฉา
“ไม่เจอกันนานเลยนะฉ่ายเวย
ถังเฉารีบเก็บอารมณ์โมโห
เธอคือคู่สร้างคู่สมของถังเฉา หลินฉ่ายเวย
“ทำไมนายยังไม่ตายล่ะ” สีหน้าของหลินจ่ายเวยเดี๋ยวแดงเดี่ยว
ขาว
“เรื่องมันยาวน่ะ”
ถังเฉาไม่ได้คิดมาก เพราะยังไงตัวเองก็หายไปตั้งห้าปี
“ถังเฉา……”
ขายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่ยืนอยู่ข้างหลินจ่ายเวยกระพริบตา ทีนึง เหมือนนึกอะไรออก
จากนั้น แววตาก็เปลี่ยนเป็นเยาะเย้ย “นายคือสวะที่หนีออกจาก งานแต่งเจ้าหญิงซ่งเมื่อห้าปีที่แล้วสินะ ที่แท้ก็ยังมีชีวิตอยู่
ตอนนั้น งานแต่งหลินซ่งสองตระกูลวุ่นวายจนรู้กันทั่วบ้านทั่ว เมือง ถึงตอนนี้ก็ยังคงเป็นหัวข้อที่คนพูดถึงอยู่
“คุณคือ”
ในตอนนี้ถังเฉาถึงจะสังเกตเห็นหนุ่มหล่อที่อยู่ข้างๆหลินฉ่า ยเวย แล้วขมวดคิ้ว
“ผมคือแฟนของฉ่ายเวย เจ๋งอ่าว ”
ชายหนุ่มค่อยๆโอบไปที่เอวของหลินจ่ายเวย สายตายั่วยุอย่าง เห็นได้ชัด “ฉ่ายเวยบอกฉันแล้ว เพราะนาย บ้านหลินถึงได้ถู กบ้านซ่งฮุบไป อีกอย่างบ้านซึ่งก็ยังต้องการนายอยู่ ยังกล้ากลับ มาหมิงจู ใจกล้ามากจริงๆ
ถังเฉาเข้าสู่โหมดเงียบขรึม จู่ๆก็มองไปที่หลินฉ่ายเวยด้วยแวว ตาที่ซับซ้อน “หลินฉ่ายเวย เป็นแบบนี้หรอ”
หลินจ่ายเวยขัดริมฝีปากแน่น สีหน้าอารมณ์เปลี่ยนไปเรื่อยๆ
ในที่สุด เธอก็ไม่โวยวายอีก พูดกับถังเฉาด้วยใบหน้าที่สงบว่า “ในเมื่อคุณยังไม่ตาย งั้นฉันจะไม่หลบไม่ซ่อนแล้ว ฉันรู้ว่าคุณ กลับมาเพื่ออะไร เพื่อฉัน ใช่ไหมล่ะ
จู่ๆสายตาของหลินจ่ายเวยก็กลายเป็นรังเกียจ “คุณตัดใจไป เถอะ ฉันไม่อยากให้แฟนของฉันเข้าใจผิด คุณทำลายบ้านฉันจน กลายเป็นแบบนี้ แค่ฉันนึกถึงคุณก็รู้สึกขยะแขยงแล้ว”
“ดูสภาพคุณ ก็ไม่รู้ว่าห้าปีที่ผ่านมาคุณทำอะไรอยู่ อยากได้รถ ไม่มี อยากได้บ้านก็ไม่มี ต่อไปผู้หญิงคนไหนอยากจะแต่งงานกับ คุณ”
“สำหรับเจิ้งฮ่าวก็ต่างกันแล้ว
หลินจ่ายเวยเปิดการสนทนา แล้วก็ยังคว้ามือของเจิ้งฮ่าวอีกด้วย “เขาเคยบอกว่า จะช่วยธุรกิจของบ้านเรา เขาต่างหากที่เป็นรักแท้ ของฉัน”
สำหรับสิ่งนี้ ถังเฉาเพียงแค่ถอนหายใจเบาๆ
ห้าปีในอาชีพทหาร ความรักเด็กๆ เขาเห็นจนเบื่อแล้ว แล้วก็ยัง รักหลินฉ่ายเวยมากขึ้นด้วย
น่าเสียดายที่…….
สถานการณ์เดิมแต่คนไม่เหมือนเดิมแล้ว
สายตาของถังเฉากลับมาเฉยชา ไม่พูดกับพวกเขาต่อ แล้วก็เดิน ตรงไปที่ห้องนั่งเล่น
เขาจะไปดูอาการป่วยของพ่อ และเขาก็รู้เรื่องเกี่ยวกับแพทย์
พอดี
“หยุด ใครสั่งให้นายไป
เจิ้งฮ่าวยิ้มแห้งไปทีนึง เตรียมที่จะเกาะไปที่ไหล่ของถังเฉา
ถึงแม้ว่าหลินฉ่ายเวยจะไม่ชอบถังเฉาแล้ว แต่พวกเขาก็เป็นคู่ สร้างคู่สมที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กจนโต พอนึกถึงตอนนี้แล้ว เจิ้งฮ่าวก็รู้สึกอึดอัด
เพราะฉะนั้น เลยคิดจะสั่งสอนเขาสักครั้ง…….……
จู่ๆถังเฉาก็หันหัวไปสักพัก พอดูเขาอย่างเย็นชา
ทันใดนั้น เจิ้งฮ่าวเหมือนตกไปในถ้ำน้ำแข็ง ตกใจจนส่งเสียง แล้วก็ลงไปนั่งอยู่บนพื้นเต็มตูด
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ