บทที่11 ช่วยจนยุ่ง

บทที่11 ช่วยจนยุ่ง

การประมูลยังไม่เริ่มต้น แต่มีการจัดเตรียมสถานที่เสร็จเรียบร้อย แล้ว สถานที่ตรงกลางคือเวทีและจอขนาดใหญ่ ส่วนด้านล่างคือ ตำแหน่งที่นั่งของแต่ละบริษัท

บริษัทส่วนใหญ่มาถึงแล้ว ต่างก็เตรียมตัวประมูลอย่างตื่นเต้น มี แต่สองแม่ลูกหลินฉ่ายเวยคู่นี้ที่มีคนห้อมล้อมมากมาย

เสียง แสบแก้วหู มันสามารถดึงดูดความสนใจของแต่ละบริษัท จากนั้นได้มีเสียงพิพากษ์วิจารณ์กัน

“นี่คือบริษัทสาขาของตระกูลหลินไม่ใช่เหรอ? มาได้อย่างไร?

“การประมูลครั้งนี้เพื่อหาหุ้นส่วนทำงานร่วมกับบริษัทลี่จิงกรุ๊ป เพื่อผลิตบรรจุภัณฑ์ใหม่ อำนาจหลักอยู่ในมือของลี่จิงกรุ๊ป หาก จะทำให้โดดเด่นเหนือบริษัทอื่นนั้น ค่อนข้างยาก ว่ากันว่าแม้แต่ บริษัทรับเหมาโฆษณามืออาชีพ ก็ยังไม่แน่ว่าจะทำสำเร็จได้

“มาแล้วก็อาจมาเสียเปล่า……..
“เฮ้ ท่านนั้นเหมือนจะเป็นกรรมการผู้จัดการของบริษัทหลงเถิง กรุ๊ป ซุนชิง?”

ไม่รู้ว่าใครตะโกนออกมา ทำให้ทุกคนหันไปมองชายคนที่ใส่สูท ทันใดนั้นชายผู้นั้นมีสีหน้าแสดงถึงความปีติยินดี

“คุณนายโจว และยังมีฉ่ายเวย ไม่ใช่ว่าฉันดูถูกพวกคุณ หากเป็น ตระกูลหลินเช่นเมื่อก่อน อาจจะมีโอกาสบ้าง แต่ตอนนี้พวกคุณ ไม่มีแม้แต่ทีมงานรับเหมามืออาชีพ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงบริษัทที่มี ทรัพย์สินเกินร้อยล้าน ยังกล้ามาเป็นคู่แข่งกับฉัน อยากหัวเราะ ให้ฟันร่วง!”

โจวเหม่ยหยูนสีหน้าไม่สู้ดี หลินฉ่ายเวยได้แต่กัดฟัน มองเขา ด้วยอารมณ์โกรธ “คนทรยศ สุนัขรับใช้ตระกูลซง!”

คำพูดนี้ทำให้สีหน้าของซุนซิงเคร่งขรึมลง แต่ก็ยิ้มได้ในไม่ช้า กล่าวอย่างเย่อหยิ่งว่า “ฉันทรยศพวกคุณจริง แต่แล้วไงล่ะ? นกที่ ฉลาดจะเลือกต้นไม้ที่ดีทำรัง ตระกูลหลินของพวกคุณถูกตระกูล ซ่งกลืนกินจนแทบไม่เหลือซากแล้ว ยังคิดว่าฉันจะทำงานให้คุณ ต่อไปอีกเหรอ? ”

“ไม่ช้าก็เร็วพวกคุณก็จะล่มสลายแล้ว ก็ให้มันจบเร็ว ๆ จะดีเสีย

กว่า”เรื่องนี้ขึ้นได้ หลงเถิงเดิมเป็นของตระกูลหลิน แต่ถูกซ่งหรูอี้ บังคับเทคโอเวอร์

ที่แท้เป็นซุนชิงเองที่เป็นคนบงการเรื่องนี้

“ฉะนั้นคุณจึงแอบติดต่อตระกูลซึ่ง

แล้วเปิดเผยความลับทางธุรกิจและสถานการณ์การเงินของ บริษัทหลงเถิง”

โจวเหม่ยหยูนถามด้วยความโกรธ ซุนชิงเป็นคนที่เธอสอนมา กับมือ สุดท้ายถูกเขาทรยศ ถึงแม้เรื่องนี้จะผ่านไปนานแล้ว แต่ว่า เธอก็ยังไม่อาจยอมรับได้

“คุณนายโจว เรื่องทุกเรื่องต้องมีหลักฐาน

ซุนซิงมองไปที่สองแม่ลูกหลินฉ่ายเวย ยิ้มอย่างมีความหมาย “ฉันสามารถฟ้องคุณในข้อหาหมิ่นประมาทได้! ”

“แก……”

หลินฉ่ายเวยอยากสนทนากับซุนชิง แต่ถูกโจวเหม่ยหยูนดึงไว้ เสียก่อน “อย่าวู่วาม พวกเรามาประมูล ไม่ใช่มาหาเรื่องทะเลาะ วิวาท”
เมื่อเห็นอดีตเจ้านายต้องกล้ำกลืนฝืนทนซุนชิงรู้ดีสบายใจ ยิ้ม แล้วก็พูด พูดตามตรง การประมูลครั้งนี้ พวกคุณไม่มีโอกาส แม้แต่นิดเดียว มันจะต้องเป็นของหลงเถิงกรุ๊ปเท่านั้น!”

ตอนที่พูดประโยคนี้ ซุนชิงมีความมั่นใจเป็นอย่างมาก

“ส่วนพวกคุณ ก็รอใช้ชีวิตข้างถนนเถอะ!”

โจวเหม่ยหยูนรู้สึกโกรธมาก จนสีหน้าของเธอขาวซีดเผือด และ ไร้เรี่ยวแรง

คําพูดของซุนชิงน่าเกลียดมาก แต่ทั้งหมดนี้มันก็เป็นความจริง

ตระกูลหลินต้องการได้งานประมูลในครั้งนี้เพื่อมาพยุงบริษัท มันพูดง่ายแต่ทำยาก?

ความเป็นมืออาชีพของบริษัท ไม่สามารถเทียบบริษัทหลงเถิง ได้ สิ่งที่ทำให้ยิ่งโมโหก็คือ เดิมบริษัทหลงเถิงเป็นของตนเอง

ถูกลูกน้องเก่าของตนเองหัวเราะเยาะ ความรู้สึกแบบนี้ มันช่าง ทรมานเสียจริง
“พวกเธอไม่ต้องใช้ชีวิตข้างถนน ตระกูลหลินก็ไม่ล่มสลาย เป็น แกนั่นแหละ ที่วันดี ๆ กำลังจะจบลง

อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ มีเสียงที่เรียบ ๆ และเบา ๆ ดังขึ้นมา ต่อจากนั้น มีคนเดินมาหยุดอยู่ข้างหลินฉ่ายเวย ตอนนี้ หลินฉ่ายเวยเบิกตากว้าง พูดด้วยเสียงประหลาดใจ “ถัง เฉา นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง! ”

โจวเหม่ยหยูนก็แสดงสีหน้าอย่างไม่น่าเชื่อ “นายน่าจะถูก รปภ ไล่ไปแล้วไม่ใช่เหรอ? ”

ในความรู้สึกของพวกเธอ เห็นตอนที่ถังเฉาถูกหัวหน้า รปภ จาง ไห่หยางไล่ออกไป

ถังเฉายิ้มบ้าง ๆ แล้วพูดว่า “พอดีเจอคนคุ้นเคย เขาพาผมเข้ามา

“นายมีคนคุ้นเคยอยู่ที่อาคารกั๋วจี้ด้วยเหรอ?”

โจวเหม่ยหยูนรู้สึกสงสัย ทันใดนั้น เธอก็นึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้า นั้นเธอเคยเห็นชายหนุ่มคนนี้เดินอยู่กับเจิงเทียนเสียงตรงทาง เดิน ทำให้เธอรู้สึกตกใจขึ้นมาทันที
แต่เพียงสักครู่ เธอก็ส่ายหัว สลัดความคิดที่ไม่น่าเป็นเรื่องจริง พวกนี้ออกจากสมอง

“ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว”

ถังเฉาใช้สายตามองไปที่ซุนชิงแวบหนึ่ง แล้วกล่าวว่า “คุณก็คือ กรรมการผู้จัดการของบริษัทหลงเถิง?”

“คุณเป็นใคร?”

ซุนชิงเหล่มองถังเฉา แต่ก็จำถังเฉาไม่ได้ แต่ดูออกว่าเครื่องแต่ง กายของเขามีมูลค่าไม่เกินหนึ่งพันหยวน

“ผู้จัดการซุน เขาก็คือ…….

ขณะนี้ มีผู้ช่วยชายคนหนึ่งเดินไปกระซิบที่ข้างหูซุนชิง

เมื่อซุนชิงได้ฟังแล้ว มีความปีติ “ฉันว่าแล้วดูก็รู้เลยว่ามัน เป็นคนจน ที่แท้เมื่อห้าปีก่อนที่แต่งเข้าตระกูลซ่ง และหนีไป ในคืนแต่งงาน ทำให้ตระกูลหลินถูกคุกคามเป็นเขยแต่งเข้าไว้ ประโยชน์ วันนี้ได้พบเจอ ถือว่าไม่ธรรมดา

ขณะพูด ยังแสร้งวางมือไว้ที่หน้าอกและโค้งคำนับเพื่อแสดง

ความเคารพ
ช่า!

เมื่อพูดจบประโยคนี้ หลินฉ่ายเวยกับโจวเหม่ยหยูนหน้าดำคร่ำ เครียดขึ้นมาทันที

แบบนี้ไม่นับเป็นการตบหน้าแล้ว แต่เป็นการเอาเกลือมาโรยที่ แผลเลย

ซุนชิงไม่สนใจอะไร แสดงใบหน้ายิ้มเยาะ “ทำไม หนีไป5 ปี แล้วก็หน้าด้านกลับมาอีก? ”

“คุณนายโจว คุณนี่ก็ช่างกระไรน่ะ ทำไมคุณถึงให้คนที่ไม่สำนึก บุญคุณที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้มาอยู่ตระกูลคุณ ไม่ว่าเรื่องขายหน้า ถ้าหากคุณหนูซ่งหรูอี้รู้เรื่องนี้เข้า ตระกูลหลินของพวกคุณคงจบ เลยน่ะ?”

“แต่ว่าคุณไม่ต้องห่วง เพื่อเห็นแก่ความสัมพันธ์ครั้งเก่า ผมจะ ช่วยคุณปกปิดความลับนี้ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ….

“แกหุบปาก!”

โจวเหม่ยหยูนพูดด้วยเสียงอันดุดัน แทบอยากจะข่วนหน้าซุนชิง
“พูดจบหรือยัง?”

ถังเฉาไม่ค่อยแยแสเท่าไหร่ และยิ้มบาง ๆ “ผู้จัดการซุน คุณ ไม่คิดว่าสักวันเรื่องมันจะถูกเปิดเผย ไม่เพียงแต่การประมูลจะล้ม เหลว แล้วยังต้องติดคุกด้วย?”

“งั้นเหรอ?”

ซุนชิงรู้สึกว่าตัวเองได้ฟังเรื่องที่น่าขำที่สุดในโลก มองไปที่ถัง เฉาและสอ หลินฉ่ายเวยด้วยแววตาที่น่าเวทนา

ดูแล้ว พวกเขายังไม่รู้ว่าข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร………

ยังไม่พูดถึงทีมบรรจุผลิตภัณฑ์ที่ยอดเยี่ยมของบริษัทหลงเถิง เขายังมีความสัมพันธ์ที่ดีกับหัวหน้าฝ่ายโฆษณาเถียนหยู่ ก็ถือว่า เขาได้ชนะไปแล้ว

“ผมสามารถบอกได้ว่า ตระกูลหลินของพวกคุณ ไม่มีความหวัง สักนิด”

พูดจบ ก็เดินอย่างหยิ่งผยองออกไปจากสองแม่ลูกหลินฉ่ายเวย ก่อนเดินออกไปยังชนไหล่ถังเฉา

หลินฉ่ายเวยกับโจวเหม่ยหยุนยังอยู่ในอารมณ์โกรธ มีสีหน้าที่อึดอัดกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

หลินฉ่ายเวยกระทืบเท้า “เป็นแค่สุนัขรับใช้ของตระกูลซ่ง มี

อะไรน่าภูมิใจ”

ถังเฉาพูดด้วยความโล่งใจว่า “ไม่ต้องไปสนใจคนแบบนี้..

“นายมีสิทธิ์พูดเหรอ?”

อย่างไรก็ตาม ยังไม่ทันที่ถังเฉาจะพูดจบ ก็ถูกหลินฉ่ายเวยพูด ขัดจังหวะอย่างเย็นชา” ฉันไม่สนใจว่านายจะเข้ามาได้ยังไง แต่ ฉันขอร้องนายอย่ามาช่วยจนยุ่งได้ไหม? ”

ถังเฉาสีหน้าสลด “ นี่มันใช่ยิ่งช่วยยิ่งยุ่ง? “

“หรือว่ามันไม่ใช่ล่ะ?”

หลินฉ่ายเวยพูดอย่างเยือกเย็นว่า “นายรู้ไหมว่าคุณเป็นแมลงวัน ตัวหนึ่งที่เดินได้? ใครเห็นนายก็ต้องนึกถึงเหตุการณ์น่าอับอาย เมื่อ 5 ปีก่อน ขอร้องนายอยู่ห่างจากตระกูลหลินให้ไกล ๆ หน่อย พ่อพูดแล้วว่า การประมูลครั้งนี้มีความสำคัญต่อตระกูลหลินมาก ถ้าหากคราวนี้เป็นเพราะนายทำให้เรื่องนี้ผิดพลาด ชั่วชีวิตนี้ของ ฉันก็จะไม่ให้อภัยนายเด็ดขาด!”

คำพูดนี้ ทำให้ถังเฉาเข้าสู่วังวนของความเงียบ

ผ่านไปเนิ่นนาน เขาได้เงยหน้าขึ้น แล้วมองหน้าหลินฉ่ายเวย แล้วพูดด้วยเสียงเรียบ ๆ “ถ้าหากผมสามารถทำให้ตระกูลหลินได้ งานประมูลครั้งนี้?”