บทที่8 งานใหม่(เป็นของเขา)
หลังจากที่ปีเตอร์ออกมาจากห้องของพิมพ์ ก็กลับเข้าไปรอมาร์ สกับเควินในห้องของตัวเองนั่งรอสักพักบอดี้การ์ดทั้งสองคนก็ กลับเข้ามาในห้อง
เป็นยังไงบ้าง จัดการไอ้เลวนั้นเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”เอนหลัง พิงเก้าอี้
“เรียบร้อยดีครับ ผมจัดการสั่งสอนและไล่มันออกไปแล้ว” เควิน รายงาน
“ดีนะที่ฉันให้พวกนายเคยสอดส่องดูกล้องวงจรปิดอยู่ตลอด ถ้า ไม่อย่างงั้นเราคงไปช่วยไว้ไม่ทันแน่”พูดพลางถอนหายใจเบาๆ
“แล้วคุณพิมพ์เป็นอะไรไหมครับ”เควินถามด้วยความเป็นห่วง
“ดูจากร่างกายภายนอกก็ไม่มีอะไรเสียหาย มีแต่ตกใจกลัวก็ เท่านั้น”พูดไปแต่ในหัวกลับนึกถึงหน้าอกเปล่าเปลือยของพิมพ์ ขึ้นมาเสียดื้อๆ
“ผมว่าถ้าปล่อยให้เธออยู่ตามลำพังอีกคงไม่ดีแน่ อาจจะมีใครคิด ไม่ดีกับเธออีกก็ได้นะครับ”เควินออกความเห็น
“ฉันรู้ วันพรุ่งนี้ฉันจะให้เธอมาทำงานกับฉันเอง” ยกยิ้มมุมปาก
“ครับนาย” รับคําแล้วลอบมองหน้าปีเตอร์ที่ทำสีหน้ายากที่จะ คาดเดาได้
“พรุ่งนี้เช้านายก็ไปเรียกเธอมาพบฉันด้วยก็แล้วกัน” ลุกขึ้นจาก เก้าอี้แล้วเดินไปตรงกระจกผนังห้องแล้วมองออกไปข้างนอก
“ครับนาย”รับคําสั้นๆ
“หมดธุระแล้วออกไปพักเถอะ”พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
เมื่อได้รับคำสั่งบอดี้การ์ดทั้งสองคนก็เดินออกจากห้องไปอย่าง เงียบๆ
วันต่อมา
พิมพ์กำลังแต่งตัวหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ วันนี้เธอใส่เสื้อยืด กับกางเกงยีนส์ขายาวและมัดผมหางม้าแต่งหน้าอ่อนๆยิ่งทำให้ ดูอ่อนวัยพร้อมกับทาริมฝีปากด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อนทำให้ริม ฝีปากดูอวบอิ่มมากยิ่งขึ้น
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นพิมพ์จึงรีบเดินไปเปิดประตูเจอมาร์ สกับเควินยืนรออยู่ตรงหน้าห้อง ทั้งสองคนส่งยิ้มให้เธอ
“นายรอคุณอยู่ข้างในห้องไปพบได้เลยครับ”เควินบอกไปตามที่ ปีเตอร์สั่ง
“ค่ะ ฉันจะไปดี๋ยวนี้” ปิดล็อคห้องแล้วกำลังจะเดินไปยังห้องของ ปีเตอร์แต่บอดี้การ์ดทั้งสองคนกลับยืนนิ่งไม่เดินตามเธอมา
“ไม่เข้าไปด้วยกันเหรอคะ “พิมพ์ถามด้วยความสงสัย
“ไม่ครับ นายสั่งให้พวกผมรออยู่ข้างนอก” มาร์สส่งยิ้มให้พิมพ์
“ค่ะ”รับคำแล้วเดินตรงไปยังหน้าห้องของปีเตอร์พร้อมกับเคาะ ประตูสองสามทีก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้อง
พอพิมพ์เข้าไปในห้องก็เดินไปหยุดหน้าโต๊ะทำงานของปีเตอร์ ที่กำลังก้มหน้าอ่านหนังสือพิมพ์อยู่เงียบๆ
“มาแล้วเหรอ”เงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์
“ค่ะ”มองหน้าปีเตอร์ที่ทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหว
“สําหรับงานใหม่ของเธอคือดูแลทําความสะอาดห้องของฉัน ทั้งหมด ลุกขึ้นจากเก้าอี้
“ค่ะ”กวาดสายตามองไปทั่วห้องทำงานของปีเตอร์
“ไม่ได้มีแค่ห้องนี้หรอกตามฉันมา “ปีเตอร์เดินนำพิมพ์ไปยังหน้า ประตูห้องนอนของตัวเองที่อยู่ติดกับตู้เก็บหนังสือในห้องทำงาน ของเขา
พอปีเตอร์เปิดประตูก็เดินเข้าไปก่อนพิมพ์จึงเดินตามหลังไป ติดๆ กวาดสายตามองไปทั่วห้องที่กว้างขวางและตกแต่งอย่างมี สไตล์ พิมพ์เดินตามหลังปีเตอร์ที่พาเธอเดินสํารวจไปทั่วห้อง ซึ่ง ข้างในก็มีครบทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเตียงนอน ห้องน้ำและห้อง แต่งตัวที่แยกออกไปอีกห้องหนึ่ง
“เป็นไงพอจะทำได้ไหม”ปีเตอร์หยุดเดินแล้วหันหน้าไปถาม พิมพ์ที่เดินตามหลังเขา
“ทําได้ค่ะ” ตอบพลางมองไปที่เตียงนอนที่ยังไม่ได้เก็บให้
เรียบร้อย
” ทำได้ก็ดี แต่อย่างแรกเธอต้องชงกาแฟให้ฉันก่อน”เดินออก จากห้องไป
“ค่ะ”รับ แล้วเดินตามหลังปีเตอร์ออกไป
พอทั้งสองคนเดินมาตรงหน้าเคาร์เตอร์ซึ่งเครื่องดื่ม ปีเตอร์ จึงสอนชงกาแฟตามรสชาติที่เขาดื่มเป็นประจำทุกวันให้พิมพ์ดู จริงๆแล้วถ้าวันไหนที่เขาขี้เกียจอง เขาก็จะสั่งให้พนักงานชงให้ แล้วเอาขึ้นมาส่งถึงห้อง
“ไหนเธอลองซงตามที่ฉันชงให้เธอดูอย่างเมื่อกี้ซิ” บอกพิมพ์ หลังจากที่ชงกาแฟแรกให้เธอดู
“ค่ะ”พิมพ์รับคำแล้วหยิบแก้วกาแฟเปล่าขึ้นมาพร้อมกับตักกาแฟ และส่วนประกอบอื่นๆตามสูตรของปีเตอร์แล้วกดน้ำร้อนใส่แก้ว คนให้เข้ากัน
“ได้แล้วค่ะ”ยื่นแก้วกาแฟที่เพิ่งซงเสร็จใหม่ๆให้ปีเตอร์
ปีเตอร์ยื่นมือไปรับแก้วกาแฟมาแล้วยกขึ้นดื่มทันที โดยลืมไปว่า
ยังร้อนอยู่
“โอ๊ย!” อุทานออกมาทันที เมื่อน้ำกาแฟร้อนๆลวกปากของตัว
เอง
“คุณเป็นอะไรคะ” ถามด้วยความตกใจ
“กาแฟมันลวกปากฉันนะสิ ” นิ่วหน้าเจ็บปากตัวเอง
พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นจึงรีบเทน้ำเย็นใส่แก้วแล้วส่งให้ปีเตอร์ดื่ม
ทันที
“เป็นยังไงบ้างคะ หายหรือยัง”ถามด้วยความเป็นห่วง
“ฉันไม่เป็นไรแล้ว ฉันรีบดื่มไปหน่อยลืมไปว่ากาแฟมันยังร้อน อยู่” วางแก้วน้ำดื่มลงบนเคาน์เตอร์
“ฉันผิดเองค่ะ ที่รีบยื่นให้คุณดื่ม”ก้มหน้าสำนึกผิด
“ช่างเถอะ เธอไปทำความสะอาดห้องนอนของฉันก่อนก็แล้ว กัน” พูดพลางเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้โต๊ะทำงาน
“ค่ะ “รับคำแล้วเดินออกจากห้องไปเพื่อไปเอาอุปกรณ์ทำความ สะอาดต่างๆแล้วเดินกลับเข้ามาใหม่ตรงไปในห้องนอนทันที
พอเข้าไปในห้องพิมพ์ก็จัดการกวาดถูทำความสะอาดทุกซอก ทุกมุมของห้อง ใช้เวลาไม่นานก็ทำเสร็จ จากนั้นก็ออกมาจาก ห้องนอนมาทำในส่วนของห้องทำงานต่อ ปีเตอร์ก็นั่งมองพิมพ์ทำความสะอาดไปเพลินๆ จนเสร็จเรียบร้อย
“ฉันทําเสร็จแล้วขอตัวลงไปทานข้าวก่อนนะคะ” บอกกล่าว เตอร์ก่อนที่จะออกจากห้องไป
“ไปสิ ทานเสร็จแล้วก็กลับมาด้วยฉันยังมีงานให้เธอทำอยู่” มอง หน้าพิมพ์อย่างมีเลศนัย
“ค่ะ”รับคำแล้วเดินออกจากห้องไป
พอพิมพ์เดินเข้าไปในห้องอาหารก็เจอเอวากับเอมี่พอดี เธอจึง ตักอาหารแล้วไปนั่งร่วมโต๊ะกับทั้งคู่
“พิมพ์ฉันเสียใจด้วยนะ ที่เธอโดนแม็คทำร้าย”เอมี่เอ่ยขึ้น
“จ้ะ ขอบใจนะที่เป็นห่วง”ส่งยิ้มให้เอมี่
“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแม็คจะเปลี่ยนไปได้ขนาดถึงนี้” เอมี่
ส่ายหน้าเบาๆ
“โชคดีนะ ที่คุณปีเตอร์ไปช่วยเธอไว้ได้ทัน ถ้าไม่ทันนะฉันไม่ อยากจะคิดเลย”เอวาทำหน้าหวาดเสียว
“ใช่ฉันโชคดีมากที่คุณปีเตอร์เขามาช่วยฉันไว้ทัน”พิมพ์ยิ้มน้อยๆ
“ว่าแต่คุณปีเตอร์ให้เธอทำงานอะไรเหรอ”เอวาถามขึ้น
“ก็งานทำความสะอาดทั่วไปนั้นแหละ” ตอบออกไปตามตรง
“แน่ใจนะว่าทำความสะอาดทั่วไปไม่ใช่ทำความสะอาดตัวเขา” เอวาหัวเราะเสียงดัง
“ระวังนะพิมพ์ เขาอาจจะให้เธอทำความสะอาดตัวเขา อย่างที่เอ วาพูดก็ได้”เอมี่เอ่ยเสริมขึ้น
เอวากับเอมี่หัวเราะชอบใจกันใหญ่ พิมพ์ได้แต่ยิ้มรับเท่านั้น ถ้า เป็นอย่างนั้นจริงๆเธอก็คงต้องยอมเขาเพราะเขามีสิทธิ์ในตัวเธอ อย่างไม่ต้องสงสัย เงินสิบล้านแลกกับตัวเธอ เขายังขาดทุนเสีย ด้วยซ้ำ
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จพิมพ์ก็กลับขึ้นไปหาปีเตอร์ในห้องตาม ที่เขาสั่งไว้ พอเข้าไปในห้องก็เห็นปีเตอร์นั่งพิงหลังกับเก้าอี้ หลับตาอยู่ พิมพ์ได้แต่ยืนมองหน้าอันหล่อเหลาอันทรงเสน่ห์ ของเขาไปเพลินๆจนปีเตอร์ลืมตาขึ้นมาสบตากับพิมพ์พอดี พิมพ์ จึงรีบหลบสายตาจากปีเตอร์ทันที
“มาแล้ว ทำไมไม่เรียกฉันล่ะ”มองหน้าพิมพ์ไม่วางตา
“คือฉันเพิ่งมาถึงเองค่ะ แล้วคุณไม่ทานข้าวเหรอคะ “พูดพลาง ก้มหน้าลงไม่ยอมสบตาเขา
“ฉันยังไม่หิว มานวดไหล่ให้ฉันหน่อย ปวดเมื่อยไปหมดแล้ว เนี่ย” ขยับตัวนั่งหลังตรงพร้อมกับบิดคอไปมาแก้ปวดเมื่อย
“ค่ะ ” พิมพ์เดินเข้าไปยืนด้านหลังเก้าอี้แล้วใช้มือทั้งสองข้างจับ นวดไหล่ให้ปีเตอร์ตามที่เขาต้องการ
“นวดให้มันแรงๆกว่านี้อีกสิ”ออกคำสั่งเมื่อไม่ได้ดังใจ
พิมพ์จึงออกแรงบีบนวดเพิ่มขึ้นอีก ตามที่เขาสั่ง นวดไปได้สัก พักปีเตอร์ก็ยื่นมือไปจับมือเธอไว้ พิมพ์จึงหยุดนวดทันที
“มีอะไรหรือเปล่าคะ” ถามด้วยความสงสัย
“เปล่าแค่ฉันอยากทำอย่างอื่นมากกว่า” จับมือพิมพ์แล้วดึงให้ เธอมานั่งลงบนตักตัวเอง
“คุณจะทำอะไรคะ”ยอมนั่งลงบนตักปีเตอร์แต่โดยดี
“เธอพร้อมหรือยังที่จะเป็นของฉัน” โอบเอวพิมพ์ที่นั่งอยู่บนตัก เขาพร้อมกับถามออกไปตรงๆ
“เอ่อ คือฉัน”พูดไม่ออกได้แต่ก้มหน้าลงไม่ยอมมองหน้าปีเตอร์
“คืออะไร ก็พูดมาสิ”ใช้มือจับเชยคางพิมพ์ให้เงยหน้าขึ้นมามอง หน้าเขา
“คือ ฉันไม่เคยและก็กลัวด้วย”พูดออกไปตามตรง มองหน้าปี เตอร์อย่างเขินอาย
“ฉันก็นึกว่าเรื่องอะไร เรื่องแค่เองเดี๋ยวฉันจะสอนให้” ยิ้มให้กับ ความไร้เดียงสาของพิมพ์
พิมพ์ได้แต่นั่งก้มหน้าไม่คิดเลยว่าเวลานี้จะมาถึง ความสาวที่เธอ ตั้งใจจะรักษาไว้เพื่อมอบให้กับเจ้าบ่าวในคืนวันแต่งงานจะต้องมา เสียให้กับคนที่ไม่ได้แต่งงานกันด้วยซ้ำ
“ลุกขึ้นได้แล้ว ตามฉันมา”ปีเตอร์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินไปเปิด ประตูห้องนอน
พิมพ์เดินตามหลังปีเตอร์เข้าไปในห้อง พอปิดประตูเท่านั้น ปี เตอร์ก็เดินเข้าไปสวมกอดเธอแล้วช้อนอุ้มเธอวางลงบนเตียงนุ่ม พิมพ์ได้แต่นอนอยู่นิ่งๆมองหน้าอันหล่อเหลาของเขา
“เธอพร้อมแล้วใช่ไหม” นอนลงข้างพิมพ์ใช้มือลูบไล้ไปบน ใบหน้าหวานของเธอ
“ค่ะ ฉันพร้อมแล้ว เพราะไม่ว่าจะเป็นตอนนี้หรือตอนไหนเธอก็ ต้องตกเป็นของเขาอยู่ดี
พอพิมพ์ตอบตกลงปีเตอร์ก็ประกบจูบริมฝีปากอ่อนนุ่มของเธอ อย่างอ่อนโยนค่อยๆจูบดูดดึงเบาๆและใช้ลิ้นซอกซอนเข้าไปใน โพรงปากพร้อมกับใช้ลิ้นเกี่ยวดวัดพันลั้นเธอไปมาไม่นานก็ถอน ริมฝีปากออกเปลี่ยนมาจูบไซ้ซอกคออันขาวเนียน จนพิมพ์เริ่ม เคลิบเคลิ้มมีอารมณ์ร่วมกันกับเขา ปีเตอร์จึงจัดการถอดเสื้อผ้า ของตัวเองออกจนไม่เหลือติดตัวแม้แต่ชิ้นเดียว
พิมพ์เห็นร่างเปล่าเปลือยของปีตอร์แล้วก็แอบตกใจเล็กน้อย เพราะส่วนร่างกายของเขาดูแข็งแรงจนเกินไปจนเธอไม่กล้ามอง ปีเตอร์ทําท่าจะถอดเสื้อผ้าให้เธอ พิมพ์จึงลุกนั่งขยับตัวถอยห่าง จากปีเตอร์เล็กน้อย
“เดี๋ยวฉันถอดเองดีกว่าค่ะ” พูดพลางถอดเสื้อยืดออกตามด้วย เสื้อชั้นในวางลงข้างเตียง จากนั้นก็ถอดกางเกงยีนส์ขายาวออก เผยให้เห็นกางเกงชั้นในสีขาว เธอก็ถอดมันออกอย่างไม่ลังเล จนร่างเปล่าเปลือยล่อนจ้อน
“ถอดเสร็จแล้วก็เข้ามาใกล้ๆฉัน” เรียกพิมพ์ให้เข้ามาหาเขา
พิมพ์ขยับตัวเข้าไปหาปีเตอร์อย่างว่าง่าย ปีเตอร์จึงประกบริม ฝีปากเธอทันที พร้อมยกตัวพิมพ์ขึ้นมานั่งบนตักของตัวเอง ใช้มือ ลูบไล้หน้าอกเต่งตึงทั้งสองข้างของเธอ จนพิมพ์อ่อนระทวยจาก การสัมผัสของปีเตอร์
ปีเตอร์จึงวางเธอลงนอนบนเตียงพร้อมกับ นคร่อมทาบทับด้ว เธอ ก้มหน้าลงใช้ริมฝีปากจูบดูดดึงหน้าอกเต่งตึงทั้งสองข้าง จากนั้นก็เลื่อนริมฝีปากลงไปยังหน้าท้องราบแบนจนไปหยุดตรง หลืบเร้นลับจึงใช้ริมฝีปากบดขยี้ปมกระสันจนพิมพ์เสียวซ่านบิด ส่ายสะโพกไปมา ปีเตอร์จึงใช้นิ้วนําทางไปก่อนจนสัมผัสได้ถึง ความคับแคบที่อยู่ข้างใน
พิมพ์ได้แต่บรรเทาความเสียวซ่านด้วยการจับผ้าปูที่นอน และเปล่งเสียงครางออกมาเท่านั้น เพราะปีเตอร์ใช้ทั้งปากและมือ ปรนเปรอหล็บเร้นลับของเธอจนร่างกายเกร็งกระดูกบิดส่ายไปมา พร้อมกับมีน้าหวานไหลออกมา
ปีเตอร์เห็นว่าเธอพร้อมแล้วจึงถอยออกมาสวมใส่คอนดอมแล้ว พาตัวเองเข้าไปหาเธอ
“โอ๊ย! ทำไมเจ็บจังเลยคะ” พิมพ์ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“ครั้งแรกก็อย่างนี้แหละ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว” ปีเตอร์บอกออกไป อย่างใจเย็น
“ค่ะ “รับคำแล้วหลับตาลงเตรียมรับความเป็นชายที่เหลืออีกครึ่ง หนึ่งจากปีเตอร์
ปีเตอร์ต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมาก กว่าจะพาอีกครึ่งหนึ่ง ของตัวเองเข้าไปจนสุดทางได้ แต่เมื่อทั้งคู่หลอมรวมกันเป็นหนึ่ง เดียว ปีเตอร์ก็บรรเทิงบทรักไปตามแรงปราถนาที่อยู่ข้างใน จน ไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างสุขสม
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ