บทที่11 ไม่มีสิทธิ์(ในตัวเขา)
เช้าวันใหม่พิมพ์ออกมาจากห้องกําลังจะเดินไปที่ห้องของปี เตอร์ก็เห็นเกรซหัวหน้าแผนกแม่บ้านเดินยิ้มออกมาจากห้องของ เขา ผ่านหน้าเธอไปโดยที่เกรซไม่เห็นพิมพ์เพราะเธอแอบอยู่ตรง ประตู เช้าขนาดนี้เกรซมาอะไรที่ห้องของปีเตอร์พิมพ์แปลกใจ
พิมพ์จึงเดินไปยังหน้าประตูห้องแล้วตัดสินใจเปิดประตูเข้าใน ห้อง ไม่เจอปีเตอร์อยู่ในห้องทํางานแต่ได้ยินเสียงมาจากข้างใน ห้องนอน เธอจึงเปิดประตูเข้าไปเห็นปีเตอร์กำลังเดินออกมาจาก ห้องน้ำพอดี
“จะรับกาแฟเลยไหมคะ” เดินเข้าไปหยุดตรงหน้าปีเตอร์
“ชงแล้วก็เอาวางไว้บนโต๊ะทำงานนั้นแหละ” พูดพลางเช็ดตัวไป
ด้วย
“ค่ะ ” เดินออกไปจากห้องตรงไปที่เคาร์เตอร์แล้วชงกาแฟไปวาง ไว้บนโต๊ะทํางานให้ปีเตอร์
ปีเตอร์เดินออกมาจากห้องนอนแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงานยกแก้ว กาแฟขึ้นจิบอย่างสบายอารมณ์ ส่วนพิมพ์ก็เข้าไปทำความสะอาด ในห้องนอนเหมือนเช่นเคย กำลังปัดฝุ่นบนเตียงเพื่อจะปูผ้าให้ ใหม่ ก็เจอเส้นผมยาวของผู้หญิงร่วงอยู่บนเตียง จึงหยิบขึ้นมาดู แล้วทิ้งลงถังขยะ แต่กลับเห็นคอนดอมที่ใช้งานแล้วถูกทิ้งอยู่ในถังขยะ แสดงว่าปีเตอร์กับเกรซอ ยู่ด้วยกันทั้งคืน ยิ่งตอกย้ำว่าเธอไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับเขา เลย ก็แค่ที่ระบายความใคร่พอเธอตอบสนองเขาไม่ได้เขาก็จะไป หาคนอื่น
พิมพ์พยายามกั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหลออกมาแต่ก็ทำไม่ได้เธอ จึงปล่อยให้มันไหลออกมาแล้วก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไปจน เสร็จ พิมพ์พยายามตั้งสติและยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้ พอเธอ ทำความสะอาดในห้องเสร็จก็เอาตะกร้าผ้าของปีเตอร์ไปส่งซัก ให้เขา แล้วก็กลับมาทำความสะอาดห้องทำงานของเขาต่อ เธอ กำลังเช็ดโต๊ะแต่อยู่ๆปีเตอร์ก็เข้าไปสวมกอดทางด้านหลังเธอ
พิมพ์จึงหันมาเผชิญหน้ากับปีเตอร์ตรงๆมองสบตาเขาอย่าง ต้องการค้นหาอะไรบางอย่าง
“เธอมองฉันแบบนี้มีอะไรหรือเปล่า” ถามเพราะเห็นเธอเงียบผิด ปกติ
“คือฉันเห็นคุณเกรซออกมาจากห้องคุณเมื่อเช้าเธอมาทำอะไร เหรอคะ” ตัดสินใจถามออกไป
ปีเตอร์ได้ยินอย่างนั้นถึงกับชะงักเล็กน้อย
“มันเรื่องของฉันเธอไม่มีสิทธิ์มาถามฉัน”ตะคอกใส่หน้าพิมพ์ด้วยความโกรธ
“ฉันขอโทษค่ะ” สะดุ้งตกใจก้มหน้าลงทันที
“อย่าคิดนะว่าที่ฉันทำดีกับเธอ แล้วเธอจะมีสิทธิ์มายุ่งวุ่นวาย เรื่องส่วนตัวของฉันได้” พูดด้วยความโมโห
“ค่ะ ฉันจะไม่ถามคุณอีกแล้ว” พยายามพูดด้วยเสียงปกติ
“เธออย่าลืมน่ะว่าเธอมาอยู่ที่นี้ในฐานะอะไร”ยืนหันหลังให้พิมพ์
“ค่ะ ฉันรู้” เธอก็แค่ลูกหนี้มีหน้าที่ทำตามคำสั่งของเขาเท่านั้น
“แล้วอีกอย่างหนึ่งเธอมันก็ไม่ได้ต่างอะไร จากผู้หญิงคนอื่น
หรอกที่ฉันพอใจจะนอนด้วยเมื่อไหร่ก็ได้” พูดออกไปตามตรง
พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นถึงกับจุกที่อกพยายามกั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้
ไหลออกมา
จำไว้นะ ฉันจะนอนกับใครก็ได้ เธอไม่มีสิทธิ์มายุ่งเพราะเธอ ไม่ใช่เจ้าของฉัน ” พูดจบแล้วเดินออกจากห้องไป
พิมพ์ได้แต่ยืนมองปีเตอร์เดินออกจากห้องไป น้ำตาที่กั้นไว้ก็ ค่อยๆไหลออกมาอาบแก้มทั้งสองข้างใช้มือเช็ดทิ้งแล้วทำงาน ของตัวเองต่อจนเสร็จ
หลังจากทํางานเสร็จพิมพ์ก็ลงไปทานข้าวที่ห้องอาหารสำหรับ พนักงานกำลังนั่งทานพูดคุยกันอยู่กับเอวาและเอมี่ อยู่ๆเกรซก็ เดินมาที่โต๊ะนั่งลงข้างพิมพ์ พร้อมกับส่งยิ้มให้ทุกคน
“ว่าไงจ๊ะ คุยเรื่องอะไรกันอยู่เหรอ” มองหน้าทุกคนในโต๊ะ
กำลังคุยเรื่องไปเที่ยวกันคืนนี้ค่ะ”เอวาเอ่ยขึ้น ”
“งั้นเหรอ น่าสนุกจัง” เกรซเอ่ยขึ้น “ไปด้วยกันไหมคะ”เอวาเอ่ยชวน “ไม่ดีกว่า พอดีคืนนี้มีนัดแล้วจ้ะ”ยิ้มกว้าง “นัดกับแฟนเหรอคะ”เอวาถามขึ้น เกรซไม่ตอบได้แต่ส่งยิ้มให้ทุกคนเท่านั้น ส่วนพิมพ์ได้แต่นั่งทานข้าวไปเงียบๆ ในหัวก็มีแต่ภาพเกรซเดินออกมาจากห้องปีเตอร์ และจากที่ฟังเกรซบอกว่ามีนัดคงจะ นัดกับเขาอีกครั้งในคืนนี้
“แล้วพิมพ์ล่ะไปเที่ยวด้วยกันไหมคืนนี้”เอมี่ถามขึ้น
พิมพ์ไม่ตอบเอาแต่นั่งเงียบเหม่อลอยใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เพราะมัวแต่คิดเรื่องของปีเตอร์กับเกรซ
“พิมพ์ได้ยินที่ฉันถามไหม”เอมี่สะกิดแขนพิมพ์ที่หนึ่ง
“เธอว่าอะไรนะ” พิมพ์สะดุ้งตกใจแล้วหันไปถามเอมี่
“ฉันถามว่าจะไปเที่ยวด้วยกันไหม” เอมี่จ้องพิมพ์ที่ทำตัวแปลกๆ
“ไปสิ ฉันจะไปเที่ยวกับพวกเธอคืนนี้”ส่งยิ้มให้เอมี่กับเอวา
“ดีจ๊ะ ไว้เจอกันหลังเลิกงานก็แล้วกัน เอวาไปทำงานต่อกัน เถอะ”เอมี่พูดขึ้น
เอมี่กับเอวาลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินออกจากโต๊ะไปเพื่อไป ทำงานต่อ ที่โต๊ะจึงเหลือพิมพ์กับเกรซแค่สองคน
“ว่าไงจ๊ะพิมพ์ทำงานให้คุณปีเตอร์เป็นยังไงบ้าง” มองหน้าพิมพ์ด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดาได้
“ก็ดีค่ะ” ตอบออกไปสั้นๆ
“ได้ยินว่าคุณปีเตอร์เขาดูแลเธอเป็นพิเศษเลยนี้” จ้องหน้าพิมพ์
“เอ่อ ฉันขอตัวก่อนนะคะ” ลุกขึ้นจากเก้าอี้จะเดินออกไป
“เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งชะล่าใจไปนะจ้ะว่าเขาจะดูแลเธอตลอดไป ไม่แน่เขาอาจจะมีคนที่อยากจะดูแลคนใหม่แล้วก็ได้” ส่งยิ้มให้ พิมพ์อย่างเป็นต่อ
พิมพ์ไม่ตอบได้แต่เดินออกมาเงียบๆเท่านั้น ที่เกรซพูดมาก็ไม่ ผิดเขามีสิทธิ์ที่จะดูแลใครก็ได้ที่เขาพึงพอใจเพราะเขายังเป็น โสดอยู่ ถ้าหากเขาพึงพอใจเกรซ เธอก็แค่ถอยออกมาอยู่ในที่ ของตัวเองก็แค่นั้นเอง
พิมพ์เดินมาหยุดตรงหน้าประตูห้องปีเตอร์เคาะสองสามที แล้ว จึงเปิดประตูเข้าไปเดินไปหยุดตรงหน้าโต๊ะทำงาน ปีเตอร์กำลัง นั่งอ่านเอกสารอยู่จึงเงยหน้าขึ้นมองหน้าพิมพ์
“มีอะไร”ถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“คือฉันจะมาขออนุญาตไปเที่ยวกับเอมี่กับเอวาคืนนี้ค่ะ” ยืนนิ่งรอ คําตอบ
“ก็ไป แต่อย่ากลับดึกก็แล้วกัน”ก้มหน้าลงอ่านเอกสารต่อ
“ค่ะ”
พิมพ์เห็นท่าทางเฉยชาของปีเตอร์แล้วคงจะเป็นจริงอย่างที่ เกรซพูด เขาคงจะสนใจเกรซมากไม่อย่างนั้นเขาคงจะไม่ดุเธอที่ ถามเขาเมื่อตอนเช้า พิมพ์ได้แต่ถอนหายใจแล้วเดินออกจากห้อง ไป ส่วนปีเตอร์ก็มองหลังพิมพ์แวบหนึ่งแล้วก้มหน้าทำงานต่อ
ได้เวลาเลิกงานของเอมี่กับเอวาแล้ว พิมพ์จึงลงไปรอเอมี่กับเอ วาที่หน้าคาสิโนยืนรออยู่สักพัก เอมี่กับเอวาก็ออกมาจากคาสิโน ทั้งสามคนนั่งแท็กซี่ไปยังห่างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เดินดูของไป เรื่อยเปื่อยตามประสาผู้หญิง จนพากันเข้าไปนั่งในร้านไอศครีม ร้านหนึ่งนั่งทานด้วยกันอย่างเอร็ดอร่อย
เดี๋ยวช่วงดึกเราไปเที่ยวผับกันนะ”เอมี่เอ่ยชวน ”
“ไปสิฉันอยากไป”เอวาพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น
“แต่ฉันไม่ไปดีกว่า” เพราะเธอไม่อยากกลับดึก
ทำไมล่ะ พิมพ์ไปเถอะ ไปเป็นเพื่อนพวกเรานะ เดี๋ยวไปแวะที่ ” ห้องฉันก่อนแล้วค่อยไปกันนะ”เอมี่คะยั้นคะยอให้พิมพ์ไป
“ก็ได้ไปก็ไป แต่ฉันไม่ดื่มนะ” แค่ไปเป็นเพื่อนเอมี่กับเอวาคงไม่ เป็นอะไรหรอกพิมพ์คิดในใจ
“โอเคจ้ะ “เอมี่ส่งยิ้มให้พิมพ์
หลังออกมาจากห้างทั้งสามคนก็ตรงไปยังห้องพักของเอมี่ พิมพ์นั่งรอเอมี่กับเอวาแต่งตัวไม่นานทั้งสองคนก็แต่งตัวเสร็จ
ทำไมเธอสองคนแต่งตัวโป๊ขนาดนี้ล่ะ”พิมพ์มองการแต่งของ ” ทั้งสองคนที่ใส่สายเดี่ยวเอวลอยและเกาะอกกับกางเกงขาสั้น
” ทำไมล่ะ ใครๆเขาก็ใส่แบบนี้กันหมดแหละ”เอมี่พูดขึ้น
“ใช่ไม่เหมือนเธอหรอก แต่งตัวอย่างกับจะไปบวชชี”เอวาพูด เสริมขึ้นหยอกล้อพิมพ์เล่นๆ
พิมพ์ได้แต่ยิ้มรับจะให้เธอแต่งตัวโป๊แบบนั้นเธอคงทำไม่ได้ หรอกมันไม่เป็นตัวของตัวเอง ใช้เวลาไม่นานทั้งสามคนก็ไปถึง ผับแห่งหนึ่ง พิมพ์ได้แต่นั่งอยู่ที่โต๊ะมองเอมี่กับเอวาดื่มและพากัน เต้นอย่างสนุกสนานไปตามจังหวะเพลงที่เปิดเสียงดังอึกระทึกคึก โครม
“อ้าว คุณพิมพ์ทำไมนั่งอยู่คนเดียวล่ะครับ” หลุยส์เดินเข้าไปทัก พิมพ์ที่โต๊ะ
“คือ ฉันมาเป็นเพื่อนเอมี่กับเอวาเฉยๆค่ะ” หันหน้ามองเอมี่กับเอ วาที่กำลังเต้นอยู่
“ดื่มหน่อยไหมครับ”ยื่นแก้วเหล้าในมือให้พิมพ์
“ไม่ดีกว่าค่ะ ฉันไม่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์” พยายามพูดรักษา
น้ำใจ
“ดีจังเลยครับ ผมชอบผู้หญิงแบบคุณ”มองหน้าพิมพ์อย่างมีความ
หมาย
พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นก็ต้องชะงักเล็กน้อยได้แต่นั่งเงียบเท่านั้น “แล้วปีเตอร์ไม่มาด้วยเหรอครับ”ถามออกไปเพราะเห็นว่าหวงนักทวงหนา
“เขาจะมาทําไมล่ะคะ พิมพ์ถามกลับ
“ก็วันนั้นผมเห็นว่าเขาหวงคุณ เขาไม่น่าจะปล่อยคุณมาเที่ยว แบบนี้นะครับ” พูดออกไปตามที่เห็น
“ฉันเป็นแค่พนักงานธรรมดาเขาจะมาหวงฉันทำไมคะ” ส่งยิ้มให้ หลุยส์
“งั้นผมก็มีสิทธิ์สิครับ”ส่งยิ้มให้เธอ
“อย่าเลยค่ะ” เบือนหน้าไปทางอื่น
ทำไมล่ะครับ มองหน้าพิมพ์ไม่วางตา
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่ฉันไม่ได้ชอบคุณก็เท่านั้นเอง” ยกแก้วน้ำ เปล่าขึ้นมาดื่ม
“คุณนี้ตรงดีนะครับ ผมชอบ” ยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม
ด้านปีเตอร์หลังจากที่นั่งเคลียร์งานจนดึก จึงเดินตรงไปยังประตู หน้าห้องพิมพ์เคาะอยู่หลายทีแต่ไม่มีใครออกมาเปิดจนเขาเริ่ม หงุดหงิดที่พิมพ์ยังไม่กลับ ปีเตอร์จึงเดินกลับเข้าห้องตัวเอง แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเควินกับมาร์สให้ออกตาม หาเธอทันที
ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นพร้อมกับร่างของเกรซที่ เดินเข้าไปหาปีเตอร์ที่นั่งอยู่ตรงโซฟา เกรซจึงนั่งลงข้างปีเตอร์ พยายามเบียดตัวเข้าไปแนบชิดกับเขา
“ผมว่าคุณกลับไปเถอะ ผมไม่มีอารมณ์”ลุกขึ้นยืนหันหลังให้ เกรซ
” ทำไมละคะ ฉันก็มาตามที่คุณนัดแล้วไง”เดินเข้าไปสวมกอด เตอร์ทางด้านหลัง
“นี้คุณพูดไม่รู้เรื่องหรือไง ผมบอกให้กลับไป แค่ผมนอนกับคุณ แค่ครั้งเดียวคุณไม่มีสิทธิ์มาเรียกร้องอะไรจากผม” ดึงจับมือเกร ซออกจากตัวเอง
“ก็ได้ค่ะ”เกรซทำหน้าไม่พอใจแล้วเดินออกจากห้องไป
ส่วนพิมพ์กำลังวุ่นอยู่กับเอมี่กับเอวาที่เมาไม่รู้เรื่องทำให้เธอ ต้องขอความช่วยเหลือจากหลุยส์ไปส่งที่ห้องพักของเอมี่ พอส่ง เสร็จหลุยส์ก็ขับรถมาส่งเธอที่หน้าคาสิโน พอลงมาจากรถก็เจอ เควินกับมาร์สเหมือนกำลังจะออกไปทำอะไรสักอย่าง
“จะไปไหนกันเหรอคะ” ถามด้วยความแปลกใจ
“นายให้ไปตามหาคุณครับ แต่คุณกลับมาพอดี” เควินบอกไปตาม
ตรง
พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นก็ยิ่งแปลกใจเขาจะตามหาเธอทำไม
“ฉันกลับมาแล้วไปนอนเถอะค่ะ” เดินผ่านหน้าบอดี้การ์ดทั้งสอง คนไป
พอถึงห้องพิมพ์ก็จัดการอาบน้ำแต่งตัวใหม่อย่างรวดเร็ว เพื่อเข้า นอนเพราะดึกมากแล้ว ส่วนปีเตอร์พอได้รับรายงานทางโทรศัพท์ จากเควินว่าใครมาส่งพิมพ์ถึงหน้าคาสิโนของตัวเองจากที่โกรธ อยู่แล้วก็ยิ่งเพิ่มขึ้นมาอีกเป็นหลายเท่า
พอวางสายจากเควินก็เดินตรงไปยังห้องของพิมพ์พร้อมกับ เคาะประตูเสียงดังจนพิมพ์ต้องรีบไปเปิด พอเปิดประตูเท่านั้นปี เตอร์ก็เดินเข้าไปในห้องพร้อมกับดึงกระชากแขนพิมพ์แรงๆและ ออกแรงบีบ
“ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปยุ่งกับไอ้บ้านั้นอีก”ตวาดใส่ หน้าพิมพ์
“ปล่อยนะ ฉันเจ็บ”นิ่วหน้าเจ็บแขนน้ำตาคลอเบ้า
“ฉันบอกเธอแล้วว่าอย่ากลับดึก แต่เธอก็กลับมาเอาป่านนี้” พูด พลางเหวี่ยงพิมพ์ลงบนพื้นห้อง
“ฉันไม่เข้าใจว่าฉันทำอะไรผิด “ร้องไห้สะอึกสะอื้นจับแขนข้างที่ ปีเตอร์จับบีบจนเธอเจ็บใช้มือลูบเบาๆ
“เธอยังจะมาถามอีกกลับดึกแล้วยังให้ไอ้บ้านั้นมาส่งอีกแค่นี้พอ ไหม”จ้องหน้าพิมพ์
“คุณหลุยส์เขาแค่มีน้ำใจมาส่งก็เท่านั้นเอง”พูดไปตามที่เห็น
“ดูเธอจะไว้ใจมันมากเลยนะ นี้ถ้าประจำเดือนเธอไม่มา คงจะไป นอนกับมันแล้วสิน่ะ”พูดด้วยความโกรธกำมือไว้แน่น
พิมพ์ได้ยินคำพูดที่ออกมาจากปากของปีเตอร์แล้วถึงกับพูดไม่ ออก ไม่คิดเลยว่าเขาจะพูดดูถูกเธอได้ถึงขนาดนี้
“จ๋าไว้นะ ถ้าเธอทำอีกฉันจะขังเธอไว้ในห้องไม่ให้ออกไปไหน ได้อีกเลย”พูดจบแล้วเดินออกจากห้องไปพร้อมกับปิดประตูแรงๆ
ปิ้ง!!!
เสียงปิดประตูทำให้พิมพ์สะดุ้งตกใจ ได้แต่มองแผ่นหลังปีเตอร์ที่เดินออกจากห้องไปพร้อมกับลุกขึ้นจากพื้นห้อง นั่งลงบน เตียงน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย เธอไม่รู้จริงๆว่าตอนนี้ เตอร์เป็นอะไรถึงได้โกรธเธอได้ถึงขนาดนี้
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ