ตอนที่ 2 เขามาแล้ว

ตอนที่ 2 เขามาแล้ว

เสียงช่างไพเราะอย่างยิ่ง ทุ้ม มีเสน่ห์ มาพร้อมกับความ ลึกลับและเซ็กซี่เล็กน้อย เหมาะมากที่จะเป็นผู้ประกาศข่าว ฟัง เสียงแล้วยังอายุน้อยมาก

มู่เสว่ถอยหลังหนึ่งก้าว ตอบเสียงเบาด้วยความ ประหม่า : “ค่ะ !

เมื่อตอบเสร็จ มู่เสว่แอบเงยหน้าเล็กๆขึ้น กลับมองเห็นเขา เดือดดาล ความเย็นชาปรากฏในดวงตาคู่นั้น เอ่ยถามอย่าง ถากถางโดยไม่ยับยั้งชั่งใจเลยแม้แต่น้อย” คุณรู้ไหมว่าต้องทํา อย่างไร ? ”

มู่เสวรู้สึกว่า เขาเป็นผู้ชายรุนแรง เธอกลัวมากจนไม่รู้จะตอบ

อะไร

*อะไรกัน ? คุณเป็นคนขี้อายหรือ ? “ริมฝีปากบางของเขาเปิด ออกเล็กน้อย มือที่ว่องไวของเขาเชยคางของเธอเบาๆ เงยหน้า ขึ้นมาซะ ! ”

มู่เสบู่ถูกบังคับให้เงยหน้าสบตาเขา เธอกลืนน้ำลายอย่าง

ประหม่า
“อืม หน้าตาของคุณก็ดูได้ อาบน้ำหรือยัง ? ”

หัวใจของมู่เสบู่เต้นเหมือนกลอง “อะ อาบแล้วค่ะ ! ”

“ไปเถอะ ไปที่ห้องนอน ! “เสียงของฝ่ายชายยังคงทุ้มต่ำ มี เสน่ห์ ปะทะเข้ากับแก้วหมู่เส

“ค่ะ ! “เธอมีท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามมาก เธอรู้ว่าเงินช่วยชีวิต น้องชายนี้เธอจำเป็นต้องได้รับทันที

“กลัวไหม ? “เขาถามอีกครั้ง น้ำเสียงไม่เชือดเฉือนเช่นนั้นอีก ต่อไป

….เสบู่เงียบ เธอกลัวมาก แต่ไม่กล้าเอ่ยออกมา

ฝ่ายชายหันตัวอย่างพรวดพราด วินาทีต่อมา เท้าของเธอลอย จากพื้น ตกอยู่ในอ้อมกอด อกกว้างอันแสนอบอุ่น กลิ่นอายที่เข้ม ข้นของฝ่ายชายอยู่รอบตัวเขา เธอรู้สึกเวียนหัวอีกครั้ง ใบหน้า แดงเหมือนลูกพืชสุก “คุณคะ ฉัน ฉันเดินเองได้ค่ะ ! ”

เขากลับไม่พูดอะไร มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย อุ้มเธอมุ่งไปสู่ห้อง นอนชั้นสอง“มู่เสว่ ตั้งแต่วันนี้ สัญญามีผลบังคับใช้แล้ว คุณจะ เสียใจภายหลังไหม ? ผมให้เวลาคุณคิดอย่างรอบคอบสักเล็กน้อย ! ”

“ฉันจะไม่เสียใจภายหลัง ! “เธอหวาดผวาแต่กลับตอบอย่างแน่ว แน่ เพื่อน้องชาย เพื่อตระกูลมู่ เธอเต็มใจมอบกายของตนเอง

ดวงตาเย็นชาหลังหน้ากากอ่อนโยนลงทันที ยังคงจ้องมองเธอ เงียบๆ ถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ : “ แน่ใจหรือว่าคุณรู้ว่าจะเกิดอะไร ขึ้นต่อจากนี้ ? ”

มู่เสว่ถูกเขาอุ้มมาที่เตียงใหญ่ภายในห้องนอน ส่วนเขาปลด กระดุมเสื้อสูท วางบนโซฟาด้านข้าง ไม่มีรอยยับสักนิดเดียว

มู่เสวมองท่าทางของเขา เธอแน่ใจ ผู้ชายคนนี้มีนิสัยรักความ สะอาดมากเกินไป

“ฉันรู้ค่ะ ! “ยังคงแน่วแน่เช่นนั้นเหมือนเดิม ไม่คิดถอยเลยแม้แต่ น้อย ตราบใดที่น้องชายอาการดีขึ้น ทั้งหมดนี้คุ้มค่า

“ดี! “