ตอนที่ 15 คนดังชั่วข้ามคืน

ตอนที่ 15 คนดังชั่วข้ามคืน

“เอ่อ ! ” ไม่รู้สึกละอายใจเลยสักนิด ใบหน้าที่หล่อเหลาเหมือน นายแบบของจึงหลีคาดเดาไม่ได้ ยิ้มออกมาอย่างไม่คาดคิด “อืม ! เลขามู่ คุณจะทำอย่างไรกับความสูญเสียที่เกิดขึ้นกับ บริษัทเพราะทำงานไม่เสร็จ ? ”

“ขอโทษค่ะ ! ฉันจะรีบ….” เสวมหน้าลง ฉันเพิ่งได้รับ เอกสารเมื่อสิบห้านาทีที่แล้ว !

“ผมต้องการเอกสารที่แปลเสร็จเรียบร้อย ไม่ใช่ข้ออ้างของ คุณ ! “ทันใดนั้นเสียงอันเยือกเย็นก็ดังขึ้น แทรกคำพูดส่วนหลัง ของมู่เสว่ และดวงตาของเขาก็จมลงไป

“ค่ะ ! ” มู่เสวร่างกายสั่นอย่างฉับพลัน ถือถาดด้วยสองมือทันที

“เอกสาร ผมต้องการเอกสาร ! “ฉินโน่ลุกขึ้นฉับพลัน ชุดสูท สีดำที่เน้นให้เห็นสรีระที่แข็งแรงและเรียวยาคู่ทรงพลัง ท่าทาง เฉยเมยเต็มไปด้วยใบหน้าที่เย่อหยิ่งและไม่ปรานีของเขา การ แสดงออกของเขา ความเย่อหยิ่งและความเย็นชาทำให้ผู้คนตัว สั่น“อีกสิบนาที ถ้าคุณยังแปลออกมาไม่เสร็จ ก็เก็บข้าวของออก ไปให้พ้น ! ”
“ฉัน…..”ฟันกรามภายในปากของมู่เสขบกันแน่น“ค่ะ ! ”

“โน่ นี่มันเห็นได้ชัดว่ามีคนวางแผนทำร้ายเธอ ! ” หลังจากมู่เส ว่ออกไป จึงหลีนั่งไขว่ห้างกล่าวออกมา ได้รับเอกสารเมื่อสิบห้า นาทีที่แล้ว นายสามารถแปลทันไหม ?

“ฉันต้องการเลขาที่มีคุณสมบัติเหมาะสม หากไม่สามารถยืน หยัดในที่ทำงานได้ นั่นก็แปลว่าไม่มีคุณสมบัติที่เหมาะสม ! ” ฉิน โน่ตอบออกมาอย่างไม่แยแส” บริษัทไม่ใช่องค์กรการกุศล ! ”

“กาแฟที่เลขามู่ชงอร่อยไม่ธรรมดาจริงๆ ถ้าอย่างงั้น ฉัน สามารถใช้งานเธอได้ไหม ? “จึงหลีเงยหน้ามองฉินโน่ แววตา เปล่งแสงของความเจ้าเล่ห์ระยิบระยับ

“นายคิดจะพูดอะไร ?

“ให้เธอรับใช้ฉันนะ ! “จึงหลีเลิกคิ้วขึ้น “เธอไม่สามารถแปลได้ ภายในสิบนาทีหรอก ! !”

“เป็นเธอไม่ได้ ! “ฉินยี้โน่เลิกคิ้วขึ้นกล่าวเบาๆ เริ่มประชุม !

กล่าวจบ ใบหน้าของฉินโน่มืดมน เดินนำออกไปก่อน
ที่ประตู กลับพบมู่เสว่โดยไม่คาดคิด

“ผู้อำนวยการ เอกสารที่ท่านต้องการค่ะ ! “ปูเสวยื่นเอกสารใน มือที่เพิ่งจะพิมพ์ออกมาให้ฉิน โน่ตรงหน้า

ตะลึงงัน จึงหลีเกือบจะสําลักน้ำชา คุณมู่ คุณ คุณแปลเสร็จแล้ว หรือ ? ”

มู่เสว่พยักหน้า แววตาเฉยเมยและสงบนิ่ง

จึงหลีจ้องมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างไม่ละสายตา เธอเป็นคน ฉลาดและมีวิสัยทัศน์มาเสมอแต่กลับนึกไม่ถึงว่าจะมองสาวน้อย คนนี้ไม่ออก

ฉิน โน่หรี่ตาลง ไม่พูดอะไร รับเอกสารมาอ่านในมือ ในตัวเดิน ตรงไปที่ต้องประชุม

“คุณมู่ เป็นยอดมนุษย์หรือ ? ” จึงหลียกนิ้วโป้งให้เธอ

มู่เสว่ถอนหายใจอย่างโล่งอก โชคยังดี เอกสารชุดนี้ตอนผู้ อำนวยการและอานเช่นไปทำงานนอกสถานที่ เธอได้อ่านมันล่วง หน้า และลองแปลเก็บเอาไว้ในคอมพิวเตอร์ เมื่อสักครู่เธอลอง หาดู คิดไม่ถึงว่าจะแปลออกมาแล้ว
“เสี่ยวเสว่ เธอแปลตั้งแต่ตอนไหน ? “ตะลึงงัน เซี่ยงจิ้งวิ่งเข้ามา ซุบซิบก่อน

“แปลมาก่อนหน้านี้ คิดไม่ถึงว่าบังเอิญเก็บเอาไว้ ! ”

“ว้าว ! เดี๋ยวอานเช่นจะต้องงงแน่นอน ! ”

เมื่อนั่งลง อานเช่นเดินเข้ามาด้วยสีหน้าบึ้งตึง “ปูเสว่ ในเมื่อเธอ แปลมาแล้ว ทำไมถึงบอกว่ายังไม่ได้ทำ ? สนุกมากใช่ไหมที่เล่น กับฉันแบบนี้ ? ”

“คุณอาน ต้องขอโทษด้วยค่ะ ฉันไม่รู้ว่าเอกสารชิ้นนี้คือชุดที่ฉัน เริ่มแปล ! “มู่เสว่ตอบอย่างสงบนิ่ง

กวาดสายตามองอย่างเย็นชา มุมปากของอานเช่นโค้งขึ้นอย่าง ถากถาง “ผู้อำนวยการให้เธอเข้าไปในห้องประชุม ! –

“ค่ะ ! ” มู่เสว่ลุกขึ้น เดินตรงไปที่ห้องประชุม

“ผู้อำนวยการ ! “ยืนนิ่งอยู่ข้างฉินโน่ ถามอย่างปกติ”ท่านเรียก พบฉัน ? ”

“นั่งลงก่อน ! “ฉินยี้โน่ไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้น
“นี่ไม่เหมาะสมค่ะ ! “ปูเสวมีสิทธิ์อะไรที่จะเข้าร่วมการประชุม ความร่วมมือระหว่างบริษัทอื่นได้ ?

“บอกให้คุณนั่งก็นั่ง ! ” ฉันโน่เงยหน้าขึ้นสั่งให้เธอนั่งลงข้าง

เขา

“นั่งเถอะ คุณมู่ ! “จึงหลีรู้งานรีบวิ่งเข้ามาลากเก้าอี้ให้เธออย่าง รวดเร็ว

“ขอบคุณค่ะ ! ”

“ไม่ต้องเกรงใจ คุณมู่ ผมชอบคนที่เตรียมพร้อมสําหรับการ ทำงาน ! ” จึงหลีเยินยอนอกเรื่อง สถานการณ์เมื่อสักครู่ แม้แต่ โน่ก็แปลกใจ ชายหนุ่มคนนั้นแต่ไหนแต่ไรไม่เคยกระวนกระวาย ครั้งนี้โดนทำให้ช็อกไป จึงหลีคิดว่าน่าขำดี

“เอ่อ ! ” มู่เสบู่ก้มหน้าลง นั่งอยู่ข้างฉินโน่อย่างซื่อๆ

หลังจากนั้น อานเช่นพาตัวแทนเข้าร่วมประชุมจากบริษัทอื่นเข้า มาให้ห้องประชุม สายตาที่กวาดมองมายังจู่เสว่ แสดงให้เห็นถึง ความหึงหวง

“อย่าได้คิดลำพองใจกับการเตรียมตัวล่วงหน้า ! ” น้ำเสียงไม่ แยแสเหมือนน้ำเย็นสาดเข้าใส่ มู่เสน่นิ่งไป ไม่เข้าใจว่าผู้อ่านวยการพูดถึงอะไร

“โน่ ! หากไม่เตรียมพร้อม มันจะไม่น่าอนาถหรือ ? ดังนั้น ชีวิต ยังคงต้องเตรียมพร้อมทุกที่ เสี่ยวเสว่ ใช่แล้ว ผมสามารถเรียก คุณว่าเสี่ยวเสวได้ไหม ? “จึงหลีใบหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวัง

“ตามใจผู้จัดการจึงเลยค่ะ ! “เธอจะพูดอะไรได้ นั่นคือผู้จัดการ เจ้าหน้าที่ระดับสูงที่สามารถขยี้คนได้

“เสี่ยวเสว หลังจากนี้ผมต้องเรียกคุณแบบนี้แล้ว ผมจะบอกคุณ ให้นะ สถานที่ทำงานทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยการแข่งขัน คุณต้อง ระวังตัวเอาไว้นะ ! ”

“นายพูดจบหรือยัง ? “แทรกขึ้นมาอย่างไม่แยแส สายตาฉิน โน่คมเหมือนมีด

มู่เสว่สูดลมหายใจเข้าลึก ทำได้เพียงพยักหน้า