ตอนที่ 12 ข่าวลือซุบซิบ
ตอนที่ 12 ข่าวลือซุบซิบ
ห้องหนังสือ
แกรู้จักกลับมาด้วยหรือ ? ” ฉันเมาเสียงมองเห็นฉินโน่ก็โมโห ขึ้นทันที เมื่อไหร่แกจะแต่งงานเสียที ? เมื่อไหร่ถึงจะหาแม่ให้ กับ? ”
“คุณพ่อเรียกผมกลับมาเพื่อพูดเรื่องนี้ ? “ฉินโน่ขมวดคิ้ว
“ไอ้ลูกอกตัญญู ! โม่หลันจากไปแล้วสามปี แกยังลืมเธอไม่ได้
อีกหรือ ? ”
“อย่าพูดเรื่องเธอกับผมอีก ! “ใบหน้าของฉินโน่มืดมนลงทันที
งั้นก็แต่งงานซะ ! สุดสัปดาห์หน้าบริษัทกำลังจะมีงานเฉลิม ฉลองพอดี จะต้องมีหญิงสาวจากหลากหลายบริษัทมากมายมา เข้าร่วม แกเลือกสักคน ! ”
“มีอะไรอีกไหมครับ ? ” ฉินโน่ถามด้วยความรำคาญ “ถ้าไม่มี อะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนนะ ! ”
ไม่รอให้ท่านปู่ฉินพูดอะไรอีก ฉินโน่ออกจากห้องหนังสือทันที
ภายในห้องเด็ก
“คุณพ่อครับ ตอนสุดท้ายสโนไวท์จะถูกจูบให้ตื่นไหมครับ ? ”
“เอาไว้ครั้งหน้าจะบอกลูกนะ ! ”
“คุณพ่อ ไม่เอาอ่ะ ! ผมอยากรู้ตอนนี้เลยครับ ! ”
“ลูกเดาสิ ? ”
“จูบให้ตื่นครับ ! ”
“อืม เทียนหยู่ฉลาดจริงๆ !
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
ความสามารถในการปรับตัวของมู่เสวนั้นดีมาก ไม่อย่างนั้นคงไม่ สามารถอยู่รอดได้ในสองสามปีนี้ เลี้ยงลูกคนเดียว ทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย จนสุดท้ายสามารถคว้าปริญญามาได้ ดังนั้น เพียง แค่ไม่กี่วัน เธอก็สามารถทำเรื่องของตนเองต้องทำตามลำดับได้ดี
เพียงแต่ ดูเหมือนอานเช่นจะคอยแต่หาเรื่องเธอ มักจะสร้าง ปัญหาที่แก้ไขยากแก่เธอเสมอ โชคดีที่เธอจัดการอย่าง ระมัดระวัง !
วันนี้ ผู้อ่านวยการไม่อยู่ อานเช่นไม่อยู่
“เสี่ยวเสว ได้ยินมาว่าผู้อำนวยการพาอานเช่นไปทํางานข้าง นอก ! ” เ ย งบยับเข้าใกล้
“เอ่อ ! จริงหรือ ? ” มู่เสว่ไม่ค่อยชอบซุบซิบนินทา ก้มหน้า ทํางานของตนเองต่อไป เธออยากเรียนรู้บางสิ่งบางอย่าง ไม่ บ่อยครั้งนักที่เจ้านายจะไม่อยู่ สามารถเรียนรู้ได้อย่างสบายใจ
“เธอรู้หรือเปล่า ? ผู้อำนวยการของพวกเรามีสาวเยอะมาก ได้ยินมาว่าอานเช่นคือหนึ่งในนั้น ! ผู้อำนวยการต้องการเพียง สาวบริสุทธิ์ ! เขาเป็นคนรักความสะอาด ! ”
“อืม ! “ตอบอย่างไม่สนใจ
ผู้ชายรักสะอาดมีไม่เยอะ ! ในเมื่อเป็นคนรักความสะอาดทำไม ต้องมีสาวเยอะด้วย ? สิ่งนี้ขัดแย้งในตัวเองมาก
เธอคิดว่าคนที่รักสะอาดจริงๆ ไม่ควรมีผู้หญิง อยู่คนเดียวจะไม่ สะอาดกว่าหรือ ?
“ผู้อ่านวยการดื่มแค่เพียงกาแฟของเธอ เสี่ยวเสวีเธอคือผู้หญิง ของท่านหรือเปล่า ? ” เซี่ยงจิ้งไม่ยอมเลิกซุบซิบจริงๆ
“เอ่อ ! ” มู่เสว่เงยหน้าขึ้นทันที หัวเราะแห้งๆ”เซี่ยงจิ้ง เธอ
จินตนาการมากเกินไปนะ ! ”
แต่เธอถูกเลือกโดยผู้อ่านวยการนะ ท่านเป็นคนคัดเลือกเธอ เอง ! คนที่มาพร้อมกับเธอ มีเธอเพียงคนเดียวที่ได้รับเกียรตินี้ ! รู้ไหมว่าชั้นล่างมีคนอิจฉาเธอมากแค่ไหน ? ”
“ฉันไม่รู้ ! ” มู่เสว่ยิ้ม“ทำงานเถอะ ! ”
“เสี่ยวเสว่ เธอมันไร้เดียงสาจริงๆ ! “เซี่ยงจิ้งส่ายหน้า ก็จริง นะ ! ผู้อำนวยการจะสนใจเธอได้อย่างไร ผู้ชายอย่างท่าน น่าจะ ชอบอานเช่นผู้หญิงที่เซ็กซี่และมีเสน่ห์แบบนั้นถึงจะถูก ! เธอไม่ สามารถเป็นผู้หญิงของผู้อำนวยการได้ ! ”
นี่มันเกี่ยวอะไรกับพวกเรา ? มู่เสวีทอดถอนใจ
“เสี่ยวเสว่ ! เธอยังสาวทำไมถึงแต่งชุดเก่าแบบนี้ล่ะ ? ถ้าแฟน ของเธอเห็นเธอแต่งตัวแบบนี้คงฝันร้าย ! ”
“เหอๆ ! ” มู่เสว่แค่เพียงยิ้มตอบ
แต่ไหนแต่ไรเธอไม่เคยคิดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง และไม่เคยคิดเรื่องมีครอบครัว เพราะในปีนั้นตอนอายุสิบเจ็ดได้ สูญเสียคุณสมบัติของการเป็นคนรักไปแล้ว !
เห้อ ! วันครบรอบวันตายของมู่เซียวใกล้เข้ามาแล้ว !
มองดูปฏิทิน ด้านบนมีวงกลมอยู่หนึ่งวง ปลายสัปดาห์นี้ เธอต้อง พาเฉิงเฉิงไปปัดกวาดหลุมศพให้น้องชาย วันนั้นคือวันครบรอบ วันตายของมู่เซียว ยังเป็นวันครบรอบการสูญเสียความบริสุทธิ์ ของเธออีกด้วย !
“หม่ามี้ คุณน้าอยู่บนสวรรค์จริงหรือครับ ? “หน้าหลุมศพ เฉิงเฉิง จ้องมองไปที่รูปภาพถามปูเสวอย่างไม่เข้าใจ แต่สวรรค์ไปแล้วไม่ สามารถกลับมาได้หรือครับ ? ”
“จ๊ะลูก ! คุณน้าไม่สามารถกลับมาได้อีก ! ” มู่เสว่ลูบคลำรูปภาพ บนหลุมฝังศพ นําตาคลอเบ้า คุณน้าเป็นคนดี คุณน้าอยู่บนสวรรค์ ต้องมีความสุขมาก ! ไม่ต้องเจ็บปวดอีกต่อไป ! ”
“ครับ ! “เฉิงเฉิงพยักหน้าเหมือนเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ
“เอาล่ะ อย่าเศร้าไปเลย มู่เซียวคงไม่อยากเห็นเธอเป็นแบบนี้ นะ ! “หมี่หลิงพูดอยู่ข้างๆ น้ำตาไหลพรากไม่ต่างกัน
ทันใดนั้นเอง เขาดึงเสื้อของมู่เสน่”หม่ามี คุณยายคนนั้นมอง หม่ามี้ ! ”
“หือ ? “มู่เสน่หันไป น้ำตาไหลจนตาพร่ามัว เธอมองเห็นผู้หญิง วัยกลางคนคนหนึ่งยืนห่างออกไปสิบเมตรได้ ในมือมีช่อดอกไม้ มองมู่เลวอย่างไม่ขยับเขยื้อน
กระพริบตาสักพัก ในที่สุดมู่เสวก็มาเห็นคนที่มาอย่างชัดเจน
“เสี่ยวเสว่ ! “ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามา มองไปที่ มู่เสว่และเด็ก ข้างกายเธออย่างประหลาดใจ เสี่ยวเสว่….”
มู่เสบู่เหลือบมอง เธอสวมใส่ชุดกี่เพ้า ยังคงสาวและสวยไม่ เปลี่ยนแปลง เป็นหญิงวัยกลางคนที่ยังดูดี ถึงแม้อายุจะขึ้นเลขสี่ ก็ยังมองไม่เห็นร่องรอยของกาลเวลาบนใบหน้าของเธอ
ยิ้มอย่างเย็นชา ราวกับมองไม่เห็นเธอมเสบู่จูงมือลูกชาย “เฉิง เฉิง บอกลาคณน้าสิจ๊ะ พวกเรากลับบ้านกันเถอะ ! “
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ