บทที่ 2 เจออุบัติเหตุแล้วโดนลวนลาม

บทที่ 2 เจออุบัติเหตุแล้วโดนลวนลาม

ใช่แล้วล่ะ เมื่อมี่หยางหันกลับมาก็มองเห็นรถคาเยนน์ สีขาวพลิกตกลงข้ามฟุตบาทไปบนพุ่มไม้ขนาดใหญ่ ถัง น้ำมันถูกแทงด้วยกิ่งไม้ แล้วน้ำมันก็ไหลออกมา

มีรอยเบรคปรากฏชัดบนถนน

น่าจะเป็นเพราะซูมี่หยางเกือบจะชนเข้ากับรถบรรทุกคัน ใหญ่ รถบรรทุกจึงกินเลนเข้าไปชนกับคาเยนน์ จากนั้นก็ ขับหนีไปเลย

เมาแล้วขับใช่ไหม? ไม่อย่างนั้นถนนกว้างขนาดนี้ จะยัง พุ่งตรงไม่หยุดจนเกือบจะชนเธอได้อย่างไร และยังเลี้ยว ไปกินเลนรถคาเยนน์ที่ขับมาอย่างปกติจนตกลงไปบน ฟุตบาทอีกด้วย

สายเกินไปที่จะมัวคิดนั่นนี่ ซูมี่หยางโยนรถจักรยานทิ้ง แล้วกระโดดลงไปบนถนน

ในรถคาเยนน์มีคนอยู่สองคน เป็นหญิงหนึ่ง ชายหนึ่ง

ชายหนุ่มเป็นคนขับ ส่วนหญิงสาวนั่งอยู่ตรงตำแหน่งผู้ โดยสารข้างคนขับ ทั้งคู่หลับตา เลือดเต็มไปทั้งตัว
ไม่ว่าสองคนนี้จะเสียชีวิตไปแล้วหรือไม่ก็ตาม แต่ก็ไม่ สามารถปล่อยให้พวกเขาอยู่บนรถต่อไปได้ ยังไงก็ต้อง พาพวกเขาออกมา

ประตูรถผิดรูปไปอย่างรุนแรง ไม่สามารถเปิดออกได้ แต่กระจกด้านหน้าและด้านหลังของรถแตกเป็นเสี่ยงๆ ซู มีหยางสามารถนำคนออกมาทางหน้าต่างรถได้

หลังจากหยิบหินขึ้นมาแล้ว ซูมี่หยางก็เอาไปเคาะเศษ กระจกที่ติดอยู่ตรงขอบหน้าต่างรถออกจนหมด จากนั้นก็ เอื้อมมือเข้าไปภายในรถ แตะเส้นเลือดใหญ่ที่คอของทั้ง สองคน

โชคยังดี ที่ยังชีวิตอยู่ทั้งหมด

เธอยื่นหัวเข้าไป แล้วปลดเข็มขัดนิรภัยให้กับฝ่ายหญิง

หญิงสาวมีทรวดทรงองค์เอวมาก แต่ยังดีที่ไม่อ้วน ซูมี่ หยางจึงดึงคนออกมาโดยไม่ต้องใช้ความพยายามมาก

แล้วรวดนำหญิงสาวไปไว้บริเวณที่ปลอดภัย เธอวางผู้ หญิงไว้บนพื้นหญ้าแล้ววิ่งกลับที่รถเพื่อช่วยชายคนนั้น

ชายหนุ่มรูปร่างสูง เท้าทั้งสองข้างติดอยู่ด้านหน้ารถ อย่างผิดสัดส่วน
ซูมหยางไม่มีวิธีที่จะดึงเขาออกมา ทำได้เพียงคุกเข่าลง บนพื้น แล้วยื่นร่างกายส่วนบนเข้าไปแล้วค่อยๆดึงเท้า ของเขาออกมาอย่างระมัดระวัง

พื้นที่ขนาดเล็ก ซูมีหยางและชายหนุ่มตัวติดกัน จึงขาด ออกซิเจนเล็กน้อย

ชายหนุ่มขยับตัว หน้าอกของซูมี่หยางรัดแน่น ตัวแข็ง

ในเวลานี้เธอกับชายหนุ่มอยู่ในทิศทางตรงกันข้ามกัน หัวของชายหนุ่มติดกับหลังคารถจนอึดอัด ดังนั้นหลังจาก ที่ซูมี่หยางปลดเข็มขัดนิรภัยให้กับเขาแล้ว ชายหนุ่มจึง ย่อตัวลงไปในส่วนที่มีพื้นที่เยอะมากขึ้น

ร่างกายที่หดตัวลงไป แต่หัวที่สูงเกินไปกลับตกลงไป ด้านหน้า เมื่อตกลงมาเช่นนี้ ก็ร่วงลงที่มาหน้าอกของซู หยางพอดี

และชุดกระโปรงของเธอ กับสายรัดถุงน่องก็ขาด เธอ กำลังช่วยชีวิตคน แต่กลับถูกคนลวนลามใส่อย่างนั้นเห รอ?

เธออยากจะผลักใบหน้าเปื้อนเลือดนี้ออกไปมากๆ แต่ ว่าลมหายใจของชายหนุ่มที่พ่นลงบนผิวหนังก็เตือนซูมี่ หยางว่าเขายังมีชีวิตอยู่ การช่วยชีวิตเป็นเรื่องเร่งด่วน
ด้วยการใช้พละกำลังที่มี ในที่สุดซูมหยางก็สามารถดึง เท้าของชายหนุ่มออกมาได้

เท้าของชายหนุ่มยกสูงกว่าหัว เมื่อไม่มีเข็มขัดนิรภัยรัต เอาไว้แล้ว ทันใดนั้นก็สามารถดึงออกมาจากหน้าต่างรถ

ซูมี่หยางทำได้เพียงแค่นอนเหยียดตัวแล้วอ้าแขนกอด เขาไว้เท่านั้น

เพราะการเคลื่อนไหวที่รุนแรง “เจี๊ยะ!” สายถุงน่องอีก เส้นก็ขาดออก ชายหนุ่มฝังใบหน้าลงมา ร่างกดทับตัว ของเธออย่างหนัก

หลังจากนอนราบกับพื้นอยู่สองวินาที ซูมี่หยางก็ปืนลุก

เธอไม่ได้สนใจที่จะจัดการกับเสื้อผ้าการแต่งตัวของเธอ เธอลากชายหนุ่มไปยังสถานที่ปลอดภัย

เพิ่งจะลากร่างของชายหนุ่มไปไว้กับหญิงสาว รถคาเยน น์ก็เกิดเสียงระเบิดอย่างรุนแรง จากนั้นก็เกิดเพลิงไหม้

หลังจากนอนล้มลงบนพื้นอยู่สิบวินาที ซูมี่หยางจึงหยิบ มือถือออกจากกระเป๋า แล้วโทรไปยัง110 และ120 ตามลำดับ

หลังจากโทรเสร็จแล้ว เธอก็ทิ้งกระเป๋าตังค์ แล้วรีบลุก ขึ้นไปดูบาดแผลของคนทั้งสอง

หญิงสาวมีรอยช้ำบนหัวและใบหน้าของเธอ ขาหัก แต่ ยังไม่ถึงกับเสียชีวิต อาจเป็นเพราะโดนชนอย่างแรง

ชายหนุ่มบนหัวและใบหน้ามีเลือดออกอย่างมาก เลย มองไม่ออกว่าอาการบาดเจ็บอยู่ตรงไหน แต่ว่าที่ต้นขา ของเขามีเศษกระจกแทงอยู่ใกล้กับเส้นเลือดแดงมาก

อย่างไรก็ตามชุดกระโปรงก็ไม่ได้อยู่ในสภาพที่ใช้ได้อีก ต่อไป ซูมี่หยางใช้เศษกระจกที่แตกตัดแล้วฉีกกระโปรง ออกแล้วนําไปมัดแน่นที่ต้นขาของชายหนุ่มเพื่อห้าม เลือด

หลังจากรออยู่สิบนาทีกว่าๆ ในที่สุดเสียงไซเรนของรถ ตำรวจและรถพยาบาลก็ดังขึ้นอยู่ไม่ไกลซูมี่หยางถอนใจ อย่างโล่งอก

เมื่อลุกขึ้นยืน ทันใดนั้นข้อเท้าของเธอก็ถูกรัดแน่น ที่มี มือใหญ่สีขาวจับข้อเท้าเรียวยาวของเธอไว้แน่น ราวกับ โซ่ตรวนที่ไม่สามารถทําลายได้…