บทที่ 11 องค์ชายสามตามที่เล่าลือ

แน่นอนว่าฝ่ามือยังไม่ทันจะได้ตบลงไป ล่อก็ยกมือขึ้น จับข้อ มือของฮูหยินเล็กจ้าวเอาไว้ ความโกรธเกรี้ยวบนใบหน้าของฮูหยินเล็กจ้าวก็แข็งที่อไปใน

ทันที หลังจากนั้นความเจ็บปวดก็เข้ามาแทนที่

“อีกากี น า ปล่อยนะ…….โอ๊ย! เจ็บ!!

ล่อสะบัดมือหล่อนออก หลังจากนั้นก็ปัดฝุ่นในมือที่ไม่ได้มี จริงอยู่ออกด้วยท่าทีที่รังเกียจอย่างรุนแรง

“ฮูหยินเล็กจ้าว ข้าเองก็ไม่ได้อยากจะไปหาเรื่องน้าเร็วขนาดนี้ หรอกนะ แต่ว่าน้ามาเล่นไม่ซื้อกับข้าก่อน พวกข้าก็ต้องอาศัย โอกาสนี้เพื่อคิดบัญชีให้เรียบร้อย

ฮูหยินเล็กจ้าวหรี่ตา ถ้าไม่ใช่เพราะว่าผู้หญิงตรงหน้ายังคง มีหน้าตาที่อัปลักษณ์แบบนี้อยู่ หล่อนคงจะนึกว่าได้มีการเปลี่ยน คนมาเป็นซูล่อแทนแล้ว

ในใจคิดว่า ยัยกากีชั้นเนี่ยพึ่งจะกลายเป็นชายาขององค์ ชายเจ็ดได้แค่ไม่กี่วันเท่านั้น ก็มาทำหน้าใหญ่ใจโตต่อหน้า หล่อนซะแล้ว โง่เขลาจริงๆ!

“คิดบัญชีอะไรกัน? ” ฮูหยินเล็กจ้าวถามในสิ่งที่รู้คำตอบอยู่ แล้ว
ล่อโยนสมุดบัญชีเล่มนั้นให้กับหล่อน “ดูให้ละเอียดแล้วกัน ในงบมันเข้าที่กรมคลังทั้งหมด และก็เป็นของข้าที่ชื่อซูล่ออีก ด้วย แค่ไปสืบดู ก็จะรู้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้งแล้ว

มันเป็นการบอกกล่าวฮูหยินเล็กจ้าวอย่างชัดเจนว่า ถ้าเจ้า อยากจะเก็บทุกอย่างไว้คนเดียว ไม่มีทางซะหรอก!

ฮูหยินเล็กจ้าวจะไม่รู้เรื่องสินสอดทองหมั้นได้ยังไงกัน เพียง แต่ว่าเมื่อก่อนซูล่อไม่เคยมีการคิดคำนวณอย่างถี่ถ้วนอะไรแบบ นี้ ก็จะโดนหล่อนเล่นจนหัวหมุนไปหมด

ฮูหยินเล็กจ้าวมองดูสมุดบัญชีในมือ ก็ตัดสินใจ แล้วก็ฉีกมัน ทิ้งทันที!

“ฉีกไปเถอะ ข้ายังมีฉบับอื่นอีกมากมาย น้าฉีกเท่าไหร่ช้าก็มี เท่านั้นแหละ” ซูล่อมองฮูหยินเล็กจ้าวเว็บหนึ่ง แล้วก็พูดอย่างนิ่ง

เรียบ

ฮูหยินเล็กจ้าวอึ้งไป หลังจากนั้นสีหน้าก็ดูมืดมนในทันที แม้แต่แป้งที่ปัดอยู่บนใบหน้าที่เหมือนจะแตกออก

เซียวซูไปที่ซ่อนอยู่ด้านหลังขอซูล่อก็ชี้หน้าของฮูหยินเล็กจ้าว และเรียกออกมาเสียงดัง “แม่มดเฒ่า ผู้หญิงอัปลักษณ์! ” ฮูหยินเล็กจ้าวโกรธจนเหลือแทน แต่ว่าก็กลับมาสงบได้

เหมือนเดิมอย่างรวดเร็ว

“ทำไม พึ่งจะได้เป็นชายาขององค์ชายเจ็ดก็มาทำโอ้อวดอยู่ที่ นี่ จวนเจ้าพระยาหวู่อันว่ายังไงมันก็ต้องเป็นแบบไหน หรือว่าเจ้าไม่รู้หรือยังไงกัน? ขอแค่ข้าฮูหยินเล็กจ้าวเอ่ยปากออกมา เรื่อง วันนี้ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่สามารถพูดขึ้นมาได้อีก! ”

แล้วอีกอย่าง ซูล่อรู้จักคนในกรมคลังรึยังไง ด้านหลังของ หล่อนยังมีองค์ชายรัชทายาทคอยสนับสนุนอยู่ ขอแค่องค์ชาย รัชทายาทเอ่ยออกมา กรมคลังยังจะเอนไปหาล่อได้อีกเหรอ?

ยายหลินก็เอ่ยตาม

“ใช่ ใครเห็นงั้นเหรอ? วันนี้คุณหนูใหญ่ไม่เคยกลับมาสัก หน่อย! ”

“ข้าเห็น”

เสียงที่อ่อนโยนราวกับหยกดังขึ้นจากด้านนอกประตูวัง แล้วก็ เห็นรถม้าของจวนเจ้าพระยาหวู่วันที่ไม่รู้ว่ามาจอดตรงนี้ตั้งแต่ เมื่อไหร่ มีคนเหยียดนิ้วที่ขาวเรียวและเปิดม่านออก

ตอนนั้นแสงอาทิตย์กำลังดี ตกลงมาตรงใบหน้าที่หล่อเหลา

ของเขา วินาทีมันสามารถทำให้คนลืมที่จะหายใจไปเลย

“เอ้ะ องค์ชายสาม! ”

“ว่ากันว่าองค์ชายสามไปเที่ยวไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึงได้ กลับมาเร็วขนาดนี้”

ได้ยินเสียงพูดคุยจากด้านนอก ซูล่อถึงได้รู้ว่าบุรุษท่านนี้คือ องค์ชายสาม

สำหรับข่าวลือเกี่ยวกับองค์ชายสามนั้น หล่อนก็มีอยู่ในความทรงจำไม่น้อยเลย องค์ชายสามเซียวหัน ก็เหมือนกับเซียวไป ล้วนเป็น “สิ่งที่แตกต่างของราชวงศ์ แต่ว่าคําว่าแตกต่างของ เซียว หันนั้น กลับเป็นคำชมเชย

ตระกูลของพระมารดาที่เป็นชายาของเขาเป็นผู้บัญชาทหาร สูงสุด รวมถึงเซียวฉี่หันเองก็เป็นที่รักของจักรพรรดิด้วย แต่ว่า น่าเสียดาย ที่องค์ชายท่านนี้หัวใจไม่ได้อยู่ที่ราชวงศ์ เอาแต่ชอบ ในแม่น้ำภูเขา ไม่เหมือนกับองค์ชายรัชทายาทเลย

เซียว หันเงยหน้าขึ้น แล้วก็สังเกตเห็นซูล่อเป็นคนแรก

ไม่เหมือนกับคนอื่นๆ สายตาที่เขามองมาที่ซูล่อนั้น ไม่ได้มี ความรังเกียจ ไม่ได้มีการดูถูกดูแคลน แต่ว่ามีรอยยิ้มจางๆ ที่ อ่อนโยน

ซูล่อหัวใจพองโต หลังจากนั้นก็ก้มหน้าลงทันที แต่ก็รู้สึก เหมือนกับว่าการที่ตนเองทำแบบนี้เหมือนว่ากำลังหลีกเลี่ยงอะไร อยู่ ก็เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง

เหมือนกับว่ารู้สึกตลกเพราะการกระทำที่เล็กน้อยของซูล่อ เซียวหันยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เป็นรอยยิ้มที่ทำให้ผู้คนสับสน

“ดูสิ แบบนี้ต่างหากที่เป็นองค์ชายที่สูงส่งและมีสมบัติผู้ดี องค์ ชายเจ็ดนั่นเล่นอะไรอยู่ก็ไม่รู้ ถึงแม้ว่าหน้าตาจะไม่ได้แย่ แต่ว่า คนโง่ก็คือคนโง่อยู่ดี”

ไม่รู้เหมือนกันว่าเสียงซุบซิบพวกนี้ที่ได้ยินคืออะไรกัน เซียวซู ไป๋ขยับอีกมือ ดวงตาดูโง่เขลามีประกายแสงที่แปลกประหลาด ขึ้นมาแว็บหนึ่ง แต่ว่าก็เลือนหายไปอย่างรวดเร็ว
เขียวหันมาถึงตรงด้านหน้า แล้วก็พูดกับฮูหยินเล็กจ้าวที่ได้ ช็อกไปตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว

“ฮูหยินเล็กจ้าวใช่ไหม ได้ยินมาว่าเจ้าหักค่าสินสอดทองหมั้น ของน้องชายและน้องสาวเจ็ดของข้า เรื่องนี้……..ควรจะต้อง รายงานไปที่กรมคลัง แล้วก็ตรวจสอบทีละคนไหม? ”

เสียงของเขาอ่อนโยนราวกับน้ำ แม้แต่คำพูดในการข่มขู่ก็ยัง คงนุ่มนวล แต่ว่าในคำพูดที่นุ่มนวลเหล่านี้ กลับมาปลายมีดที่ ซ่อนอยู่ ทำให้ผู้คนเสียวสันหลังวาบ

สีหน้าของฮูหยินเล็กจ้าวเปลี่ยนไป ถ้าเกิดว่าองค์ชายสามเข้า มาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยแล้วล่ะก็ ไม่แน่ว่าองค์ชายรัชทายาท นั้นจะช่วยได้หรือไม่ หล่อนเองก็ไม่อยากให้เรื่องนี้ได้กลายเป็น เรื่องใหญ่ ไม่ยังงั้นเรื่องที่ลูกสาวตนเองจะแต่งงานกับองค์ชาย รัชทายาทก็ต้องล่าช้าไปอีกด้านหนึ่งก็เป็นอนาคตที่สดใสของ การที่ได้เป็นชายาขององค์ชายรัชทายาท อีกด้านหนึ่งก็เป็นเพียง แค่ของนอกกาย อันไหนสำคัญกว่ากัน ฮูหยินเล็กจ้าวก็รู้ชัดอยู่ แล้ว

หล่อนรีบคลี่ยิ้มและพูดออกมาว่า

“โถๆๆ องค์ชายสาม ท่านเข้าใจผิดแล้ว นี่พูดเล่นกับคุณหนู ใหญ่นั่นแหละ อย่าจริงจังเกินไปพะย่ะค่ะ นี่ข้าจะให้คนไปจัดการ เตรียมสินสอดทองหมั้นให้เรียบร้อย แล้วก็ส่งไปที่จวนองค์ชาย เจ็ดเนี่ยแหละเจ้าค่ะ”

ซูล่อที่กำลังตรวจนับสินสอดทองหมั้นอยู่นั้น จู่ๆ ก็ยกมือขึ้นมาตัดบท

“ช้าก่อน!