บทที่ 10

หากเสียงนาฬิกาปลุกไม่ดังในเช้าวันรุ่งขึ้นมาเดลีนคงไม่ สามารถตื่นด้วยตัวเองได้

ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงทุกการกระทำและคำพูด ในสภาพเมาหัวราน้ำกับเขา

เธอไปที่สำนักงานในเวลาต่อมา ด้วยอาการเหม่อลอย เธอ ไม่สามารถลบภาพของเจเรมี่ในหัวได้

เป็นเวลาทั้งสิ้น 12 ปีแล้ว คงเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะยอมสละ

ความรักที่ลึกซึ้งนี้ไปได้ในเวลาเพียงวันเดียว

เธอสัมผัสท้องแบนราบของเธออย่างเหม่อลอย ถ้าเป็นไป ได้เธอต้องการให้เด็กมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ

“ดิ้ง!”

เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น ทำให้เธอกลับ มาสู่ความเป็นจริง

เธอเหลือบไปมองมันและเห็นว่ามันเป็นข้อความมาจากเจ เรมี่!หัวใจของมาเคลีนเริ่มเต้นเร็วอย่างผิดจังหวะ มือของเธอ

เริ่มสั่นเมื่อเธอเปิดข้อความ

สิ่งแรกที่มาเคลีนเห็นคือภาพถ่าย มันเป็นภาพถ่ายขอ งมาเดลีนและเมเรดิธ มันถูกถ่ายขึ้นเมื่อตอนที่เธอเป็นถูก

รับเป็นลูกบุญธรรมของตระกูลครอว์ฟอร์ด

ในภาพนั้นเมเรดิธสวมชุดราคาแพง แสงสาดส่องกระทบ ลงมาบนใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสของเธอและเธอก็เหมือน เจ้าหญิงที่ไม่มีใครแตะต้อง เธอดูสง่างามและสมบูรณ์แบบ มาก ในทางกลับกัน มาเคลีนเองสวมชุดสีขาวอมเทาเธอดู ตี๋าต้อยราวกับลูกเป็ดขี้เหร่ในมุมมืด

ด้านล่างรูปภาพมีข้อความของเจเรมี่ เมื่อเธออ่านเนื้อหา ของมันอุณหภูมิที่ปลายนิ้วต่ำลงทันที

มาเดลีน มองไปที่เมเรดิธแล้วมองดูตัวเอง ผู้หญิงลามก และชั้นต่ำอย่างเธอมีคุณสมบัติอะไรในการเป็นภรรยาของ ฉันบ้าง?

ค่าพูดนั้นแทงทะลุเข้าไปในดวงตาเธอราวกับมีดที่ทำจาก น้ำแข็ง มันช่างสะเทือนใจและไม่สบอารมณ์

เธอนึกถึงฤดูร้อนเมื่อ 12 ปีก่อน เธอไม่สามารถจัดการกับ ความร้ายกาจและความแค้นที่เจเรมี่มีต่อเธอได้เลยในตอนเจเรมี่ คุณเคยบอกว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ใจดีและน่ารักที่สุด เท่าที่คุณเคยพบมา คุณบอกว่าคุณจะรับฉันเป็นเจ้าสาว ของคุณเพื่อที่คุณจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป แต่ตอนนี้เกิด อะไรขึ้น?

หัวใจของมาเคลีนเต้นเร็วมาก เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถ ปล่อยสิ่งนี้ไปได้

เธอตอบกลับเขาทันที “เจเรมี่ ฉันรู้ว่าคุณมีอคติกับฉัน แต่ ตอนนี้ฉันกำลังท้อง ได้โปรดให้โอกาสฉันรักคุณและให้ โอกาสลูกมีครอบครัวที่สมบูรณ์ได้ไหม?

หลังจากส่งข้อความไปเธอก็รู้สึกกังวลและกระวนกระวาย ใจ เธอเฝ้ารอคอยคําตอบของเขา

เธอสงสัยว่าเจเรมี่จะมีความสุขไหมถ้าเขารู้ว่าเธอมีลูกของ เขา เขาจะตั้งตารอที่จะเห็นเด็กเกิดมาหรือไม่?

ภายในพริบตาจินตนาการของเธอก็ถูกทำลายลง

เจเรมี่ตอบข้อความของเธอเพียงสามคำว่า “ไม่มีทาง

ราวกับว่าหัวใจของเธอถูกกรีดด้วยเครื่องมืออันแหลมคมก่อนที่ความเจ็บปวดของเธอจะเริ่มบรรเทาลง เจเรมี่ได้ส่ง ข้อความอีกครั้งว่า ‘มาเคลีน ฉันกำลังเตือนเธอ เมเรดิธ เท่านั้นที่มีสิทธิ์ให้กำเนิดลูกของฉัน คนไร้ยางอายอย่างเธอ ควรเซ็นใบหย่าทันทีแล้วเอานรกบ้า ๆ นี้ไปให้พ้นฉัน! ถ้า เธอไม่เซ็น ฉันจะฆ่าเด็กคนนั้นด้วยมือของฉันเอง

เลือดในร่างกายของมาเคลีนแข็งตัวทันที คำพูดที่หนักแน่น เหล่านั้นเต็มไปด้วยความอัปยศอดสูและมันเหมือนกับว่า เขากำลังย่ำยีเธอความเจ็บปวดให้ฝังลึกถึงกระดูก แต่นี้ก็ ทำให้มาเคลีนเริ่มตระหนักได้แล้วว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีค่าพอ เขาไม่สมควรได้รับความรักจากเธออีกต่อไป

ในอีกด้านหนึ่ง เมเรดิธได้ลบข้อความทั้งหมดที่เธอส่งเมื่อกี้

ทิ้ง

มือของเธอเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ แม้ว่าการกระทำนั้นจะจบ ลงแล้วก็ตาม

เธอกลัวว่าเธอจะทิ้งร่องรอยไว้ให้เจเรมี่พบความจริง

เมื่อสองปีก่อน เธอเข้รื้อค้นห้องของมาเกลืนกระจัดกระจาย และได้พบไดอารี่ของมาเดลี ในนั้นมีลายเซ็นของเจเรมี่อยู่ บนบันทึกนั่น วันที่ระบุไว้เมื่อสิบปีที่แล้วเห็นได้ชัดว่ามาเคลีนและเจเรมี่เคยพบกันเมื่อสิบปีก่อน มัน ไม่ใช่แค่นั้นแต่เพราะพวกเขามีข้อตกลงที่แสนหวานชื่นใน สมุดนั้น

ในตอนนั้นมาเคลีนไม่ได้ใช้มาเคลีน และเจเรมี่เองก็จำเธอ ได้แค่ว่าเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ทำข้อตกลงกับเขา ด้วย เหตุนี้เธอจึงสามารถใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ตรงหน้า ได้

ประตูกระจกระบบอัตโนมัติถูกเปิดออกและรูปร่างสูงของเจ เรมี่ได้ปรากฏขึ้นที่ประตู เมเรดิธนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานสีหน้า ของเธอเปลี่ยนไปทันที เธอรีบลุกขึ้นและวางโทรศัพท์ของ เจเรมี่ไว้ที่เดิมราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น