บทที่ 3 คุณแพ้อีกครั้ง
เมื่อเนลล์ เห็นท่าทางอ่อนแอและทำอะไรไม่ถูกของเซ รีนเธอก็รู้สึกรังเกียจอย่างมาก
เธอสบัดออกจากการเกาะกุม อย่าง เย็นชา “อย่า แตะ ต้องตัวฉัน!”
เนลล์ ไม่ได้ใช้กำลังมากนัก แต่จู่ ๆ เซลีนก็สะดุดล้มลง กับพื้นพร้อมกับเสียงกรีดร้อง
“เซลีน!”
เจสัน พุ่งไปข้างหน้าเหมือนอย่ารวดเร็วเพื่อช่วยเธอ เขา ตะคอกใส่ เนลล์ ด้วยความโกรธ “เนลล์! คุณกำลังทำ อะไร?”
“ฉันไม่ได้…”
การแสดงออกของเนลล์ เปลี่ยน ไปเมื่อ เธอ พยายาม อธิบายตัวเองโดยไม่รู้ตัว แต่เซลีน ขัดจังหวะเธอ
“เจสัน อย่าโทษเนลล์ ฉันเป็นคนที่ล่อลวงคุณ ไม่เป็นไร หรอก แม้ว่า เธอจะผลักฉัน ตะโกน ใส่ฉันหรือทุบตีฉัน เธอทำสิ่งถูกต้อง”
ตาของเนลล์ ขยาย ออกกว้าง ใบหน้า ของเธอเต็ม ไป
ด้วยความตกใจ
เธอเงยหน้าขึ้นมองดวงตาที่ผิดหวังของเจสัน“ผมไม่คิดว่าคุณจะเป็นแบบนี้ นี่เป็นความผิดของผมดัง นั้นคุณควรทำผมสิ ผมทําให้คุณโกรธ! ทำไมคุณถึงลง ไม้ลงมือกับเซลีน?”
เนลล์ เปิดปากของเธอ แต่จู่ๆคำอธิบายของเธอก็จุกในล ำคอราวกับว่ามีหนามทิ่มแทงเธอ
“คุณคิดว่า…ฉันผลักเธอเหรอ?”
“คุณคิดว่าผมเข้าใจผิดกับสิ่งที่เห็นด้วยตาตัวเองหรือ เปล่า? ผมคิดเสมอว่าคุณเป็นคนใจแข็ง แต่คุณก็ยังใจดี วันนี้ผมรู้ว่าคุณโหดเหี้ยม และอาฆาตแค้น ผมมองคุณ ผิดมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา!”
เนลล์ ยืนนิ่งไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เธอเองได้ยิน
เธอหันไปมองเซลีน ซึ่งดวงตาฉายแววอาฆาตพยาบาท และจองหอง
หัวใจของเธอค่อย ๆ เอ่อล้นด้วยความหนาวเย็น
จากนั้นเธอก็หัวเราะขึ้น รอยยิ้มของเธอเต็มไปด้วย ความประชดประชัน
“เจสัน มอร์ตัน วันนี้ฉันก็รู้เลยว่าคุณโง่แค่ไหน!
“คุณพูดอะไร?”
“ไม่เป็นไร คุณสองคนรักกันไม่ใช่หรอ? ได้เลย! ฉันจะ อวยพรให้คุณ แม้ว่าคุณจะทำความสะอาดมันก็ไม่มีใคร กินจากชามที่เต็มไปด้วยขยะมาก่อนใช่มั้ย?สีหน้าของของเจสัน เปลี่ยนไป เขาไม่คาดคิดว่าผู้หญิง ที่ไม่แยแสและได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างดีคนนี้จะใช้คำ หยาบคายเช่นนี้
ใบหน้า ของเขามืดลง “เนลล์! มันจะมากเกินไปแล้วน ะ!”
เนลล์ หัวเราะเยาะเขา รอยยิ้มของเธอช่างหนาวเหน็บ
เธอหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดจุดที่เซลีนสัมผัสและพูด ด้วยน้ำเสียงที่ไร้กังวล
“ก็ได้! ฉันไม่อยากมาเวลาเสียที่นี่กับคุณ จากนี้ไปโปรด เอานกน้อยตัวนี้ไปไว้ข้าง ๆ คุณและให้พ้นสายตาของ ฉัน! ขอให้ทั้งโชคดี…” 1
ดวงตา ของเธอ ร้อนผ่าว ขณะที่การเยาะเย้ยเยือกเย็น ฉายประกาย ในพวกเขาและเธอก็หัวเราะ “… ขอให้ผี เน่า กับโลงผุมีชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดไ ป!”
จากนั้นเธอก็หันหลังกลับไปและจากไปโดยไม่เปิด โอกาสให้พวกเขาได้พูด
เจสันเต็มไปด้วยความโกรธ “คุณพูดอะไร? หยุดตรง นั้น…”
“เจสัน…”
ทันใดนั้นมือเล็กก็คว้าแขนของเขาไว้ เซลีน หน้าซีดขาว ก๋าที่ช่วงท้องของเธอ“เจสันฉันปวดท้อง
การแสดงออก ของเจสัน เปลี่ยน ไป “เซลีนเป็นอะไรไ ป?”
“ฉันไม่รู้…”
เลือดสีแดงเข้มพาดลงมาที่ขาของเซลีน
ดวงตาของเจสันเบิกกว้างและเขาสั่นอย่างรุนแรง “ไม่ต้องกลัวฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาลทันที”
เจสัน อุ้มเซลีน ไปโรงพยาบาล
เนลล์นั่งอยู่ในรถของเธอและดูว่ารถของพวกเขาออกไ ปแล้ว เธอยิ้มอย่างประชดประชัน
แทนที่จะกลับบ้าน เธอกลับขับรถไปที่โรงแรมลินด์เซย์
บนชั้นแรกของโรงแรมมีบาร์ขนาดใหญ่ ห้องโถงเต็มไป ด้วยผู้คนที่ดื่มฉ่ำกับความหรูหรา
เธอยืนพิงเคาน์เตอร์และกระดกกระจกหลังกระจก
เธอไม่ใช่คนที่ชอบจมความทุกข์ในแอลกอฮอล์ แต่คราว นี้ดูเหมือนว่า ไม่มี อะไร นอกจาก แอลกอฮอล์ จะทำให้ ความเจ็บปวดที่รู้สึกอยู่ข้างในชาได้ชั่วคราว
เธอสามารถแสร้งทำเป็นไร้ความปรานีและมั่นใจต่อหน้าเจสัน และ เซลีน
อย่างไรก็ตาม มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ว่าหัวใจของเธอเป็น อย่างไร
หกปีที่ความสัมพันธ์ ของพวกเขา หาย ไปกับ คำโกหก เพียงครั้งเดียว ในขณะที่เธอตั้งใจจะโตไปพร้อมกับเขา เขาก็ไปกับผู้หญิงอีกคน
แค่คิดถึงมันก็น่าตลกดีนะ!
เนลล์ยกถ้วยขึ้นแล้วรินให้ตัวเองอีกแก้ว
เธอเป็นนักดื่มที่ดีมาโดยตลอด ถึงตอนนี้เธอจะเมานิด หน่อย
จู่ๆโทรศัพท์ในกระเป๋าของเธอก็สั่น
เธอหยิบโทรศัพท์ ออกมาด้วยดวงตาที่มัวหมองและรับ สาย
“นี่คือใคร?”
“พี่ คุณแพ้อีกแล้ว!”
มันคือเซลีน เจนนิงส์
ริมฝีปากของเนลล์ ขบขันอย่างเยาะเย้ย
“คุณโทรหาฉันเพื่อบอกว่าคุณภูมิใจแค่ไหน?”
เซลีน หัวเราะด้วยความพึงพอใจ“พี่รู้ไหมว่า ฉันท้อง?
สีหน้าของเนลล์ จมลง
เธอมองไปที่ผู้คนบนฟลอร์เต้นรำ และพูดอย่างเย็นชา ว่า “ทำไมคุณถึงบอกฉันล่ะ? ฉันไม่ใช่คนที่คุณจะ หลอก”
“เด็กคนนี้เป็นลูกของเจสัน เขาบอกฉันว่าเขาจะ แต่งงานกับฉันทันที คุณอยู่กับเขามาหกปีแล้ว แต่เขาไม่ เคยสัมผัสคุณมาก่อน หากคุณต้องการในคนที่ดีกว่านี้ คุณสามารถพูดได้ว่าเขามีเพียงความรักที่เรียบต่อคุณ แต่ถ้าพูดตรงไปตรงมานั่นเป็นเพียงเพราะคุณไม่ตอบ สนองความต้องการของเขา เพียงแค่สายตาของคุณก็ ทำให้ฉันรู้สึกคลื่นไส้”
มือของเนลล์ กำหมัดแน่น
“เธอรู้รึเปล่า? ตราบใดที่เรายังอยู่ด้วยกันเราจะทำทุก วัน เขาบอกว่าเขาไม่เคยรู้สึกผ่อนคลายและมีความสุข กับใครเท่าที่ทํากับฉัน เขาบอกว่าคุณนิ่งเหมือนศพไม่น่า สนใจเลย.
“ผู้หญิงคนอื่น ๆ รู้วิธีที่จะรับใช้ผู้ชายอย่างอ่อนโยนและ มีเหตุผล แต่ถ้าคุณลอกกายออก คุณก็เป็นผู้ชาย! ไม่ได้ แตกต่างอะไรระหว่างอยู่กับคุณและการเป็นเกย์
เนลล์ กำหมัดแน่น
ราวกับว่าหัวใจของเธอถูกดึงออกจากกัน ความเจ็บปวดทรมานมาก
เธอหายใจเข้าลึก ๆ และเย้ยหยัน
“เซลีน เจนนิงส์ นี่ฉันคิดว่าจู่ ๆ เธอก็มีตำแหน่งสูงส่ง นั่น คือทั้งหมดที่คุณต้องการจะพูดหรือไม่”
“พี่ คุณบอกฉันได้นะว่าคุณโกรธ ฉันจะไม่หัวเราะเยาะ คุณ”
“ทำไมฉันต้องโกรธ? ท้ายที่สุดเธอก็เป็นคนที่เก็บขยะที่ ฉันทิ้ง ราวกับเป็นสมบัติ ผ้าที่ฉันใช้เช็ดของแล้ว มัยยังค งมีกลิ่นเหม็นถึงแม้ว่าจะซักแล้วก็ตาม เธอไม่รู้สึก รังเกียจเมื่อเธอใช้มันด้วยเหรอ?”
“แก!”
“อย่างไรก็ตาม! ฉันไม่มีเวลาคุยเรื่องไร้สาระกับคุณ ฉัน เตือนคุณแล้ว อย่ายั่วโมโหฉันอีก คุณไม่สามารถจ่ายผ ลที่ตามมาของการทำให้ฉันโกรธได้!”
จากนั้นเธอก็วางสาย
หัวใจของเธอไม่เจ็บปวด
ม้ว่า เธอจะไม่ยอมรับ ด้วยวาจา แต่คำพูดของเซลีน ก็ ทิ่มแทงใจเธออย่างไม่ต้องสงสัย
เธอยังจำสิ่งที่เจสันพูดตอนที่เขากำลังจีบเธอ
เขาบอกว่าเขาชอบที่เธอใสสะอาดแค่ไหน เขาชอบ ความเย็นชาและเฉยเมยของเธอซึ่งเปรียบเสมือนดอกไม้ บนภูเขา หิมะ ที่สามารถ มอง ได้จากระยะ เท่านั้น และไม่แปดเปื้อน มันทำให้คนอื่นอยากปกป้อง เธอ
ความรักที่ดีที่สุด ควรสงบสุข แยกออกจากความรักทาง จิตวิญญาณของเนื้อหนังมันเป็นความรักที่บริสุทธิ์ที่สุด
อย่างไรก็ตาม ความจริงก็คือเขาแอบหักหลังฉันไป คบหากับเซลีน และตอนนี้พวกเขาก็มีลูกด้วยกัน
ความรู้สึกประชดประชันเกิดขึ้นจากก้นบึ้งของหัวใจของ เธอ เธอยกมือขึ้นปิดหน้าขณะที่เริ่มแสบตา
อยู่ ๆ ก็มีคนยื่นมือมาแตะไหล่ของเธอ
“โย่! คุณเป็นลูกสาวคนโตของครอบครัวเจนนิงส์ ไม่ใช่ หรือ ทำไมคุณมาที่นี่คนเดียวในตอนดึก ๆ แบบนี้? กำลังทำงานอยู่หรือป่าว? คุณ
เนลล์ หันกลับไปเห็นเด็กสาวหลายคนแต่งตัวยั่วยุนั่น เฮลเลน มอร์ตัน น้องสาวของเจสัน มอร์ตัน
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ