บทที่ 15 ตั้งธุรกิจของตัวเอง

“ผู้จัดการเนลล์!”

“เนลล์ คุณ…อย่าใจร้อนสิ!”

“คุณเจนนิงส์ นั่นไม่ใช่สิ่งที่ประธานมอร์ตันหมายถึง!”

การแสดงออกของผู้บริหารระดับสูงทั้งหมดของเฟิงฮัว เปลี่ยนไปตามคำพูดของเนลล์

ต่างก็เปิดปากห้ามเธอ

ท้ายที่สุด อาจมีบางคนไม่พอใจที่เนลล์ เป็นผู้จัดการ แผนก แต่นั่นเป็นเพียงเพราะ พวกเขาอิจฉา ที่เด็กสาว อย่างเธอสามารถก้าวขึ้นสู่ตำแหน่ง ที่สูงเช่นนี้ได้ด้วย ฝีมือของเธอเอง

อย่างไรก็ตามไม่มีใครต้องการให้เธอจากไปอย่าง แท้จริง

ท้ายที่สุด ความสามารถของเธอก็ดี เป็นเพราะเนลล์ ที่ แผนกประชาสัมพันธ์ ของพวกเขาพัฒนาขึ้นมากในช่วง สองปี

เมื่อ แผนกประชาสัมพันธ์ มีความ เข้ม แข็ง ก็จะช่วย ให้ แผนกศิลปินและฝ่ายบริหารลดปัญหาได้มาก

ความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฝ่ายบริหารคือสิ่งที่เกิดขึ้น กับศิลปินภายใต้พวกเขา ในอดีตทันทีที่เกิดอุบัติเหตุมันจะได้รับการแก้ไข ถ้าพวกเขาไปที่เนลล์ มันเป็นไปไม่ ได้ที่ เธอ จะพลิก โต๊ะ และกลับมาจากสถานการณ์ ที่ดู เหมือนจะถึงวาระ

อย่างไรก็ตามตอนนี้เธอต้องการลาออก!

ทิ้งปัญหาว่าใครทั้งสองแผนกจะไปแก้ปัญหากันเอง อย่างไร หากเธอจากไปแม้ว่า พวกเขาจะเคยได้ยินชื่อ สกายลาร์ เทอร์เรลมาก่อน แต่พวกเขาก็ไม่เคยทํางาน ร่วมกันกับเธอและไม่เข้าใจเธอ

จะเป็นอย่างไรถ้าเธอไม่มีความสามารถเท่าเนลล์?

ทุกคนตื่นตระหนก ทันทีและการแสดงออก ของเจสันก็ มืดลงเช่นกัน

“เนลล์! หยุดก่อน! นี่ไม่ใช่เรื่องตลก!

เนลล์หัวเราะเยาะ “คุณคิดว่าฉันล้อเล่นเหรอ? ประธาน มอร์ตัน ใช้ปัญหา ในการเดินเป็นวงกลม ใหญ่เพียงเพื่อ บังคับ ให้ฉันริเริ่ม ที่จะลาออกเพื่อ แสดงให้เห็นว่าคุณ ไม่ใช่คนที่กําจัดใครบางคนอย่างไร้ความปราณีเมื่อพวก เขาทําตามวัตถุประสงค์ ฉันแค่ทำตามความปรารถนา ของคุณ คุณต้องการอะไรอีก?

สีหน้าของเจสันมืดลงอย่างสิ้นเชิง

“ผมบอกคุณแล้วว่า ผมไม่ได้พยายามบังคับให้คุณลา ออก! สกายลาร์มีประสบการณ์มากกว่าคุณดังนั้น ตำแหน่ง ผู้จัดการ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ ควรเป็นของเธอ อย่างถูกต้อง”เนลล์ยักไหล่อย่างไม่แยแส

“คุณ สามารถ ให้ใครก็ตามที่คุณต้องการ นั่งตรงนั้น! นอกจากนี้แม้ว่าวันนี้คุณจะไม่ได้พาเธอมาที่นี่ แต่ฉันก็ล าออก! ประธานมอร์ตันฉันขอให้คุณและเฟิงฮัว โชคดี!”

จากนั้นเธอหัวเราะเยาะเย้ยและปิดสมุดบันทึกของเธอ ด้วยท่าทางที่มั่นใจและจากไปโดยไม่หันหลังกลับ

ประตูห้องประชุมปิดลงพร้อมเสียง “พึมพำ”

ออร่าที่เยือกเย็นและเด็ดขาดของผู้หญิงคนนั้นดูเหมือน จะยังคงอยู่ในห้อง

เจสันกัดฟันแน่นและกำหมัดแน่น

ไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้คาดหวังผลลัพธ์นี้ก่อนที่เขาจะนำ เซ ลีน และ สกายสาร์ เข้ามาในวันนี้

เขาไม่ได้คาดหวังให้เธอจากไปอย่างเด็ดเดี่ยว

ดวงตาของเขาเย็นชาเมื่อมองไปที่จดหมายลาออกข้าง มือ จากนั้นความพึงพอใจจาง ๆ ก็โผล่ออกมาจากก้นบึ้ง ของหัวใจ

ในช่วงสองปีที่ผ่านมาแม้ว่า เนลล์ จะทํางานหนัก เพื่อ บริษัท แต่เธอก็กดดันเขามาตลอด

เธอเป็นเพียงผู้จัดการแผนกประชาสัมพันธ์ แต่เธอมักจะ พูดคุยกับเขาเกี่ยวกับแผนการ พัฒนา ในอนาคต ของ บริษัท ตลอดจนสถานการณ์ปัจจุบันของ บริษัท เป็นการส่วนตัว

บางครั้งเขาพบว่ามันน่ารำคาญจริงๆ อย่างไรก็ตามการ แกล้งไม่ได้เป็นเพราะเธอผิด แต่เป็นเพราะเธอถูกเสมอ!

เขาไม่อยากรู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่าผู้หญิงในการบริหาร บริษัท

ใช่มันเป็นเรื่องดีที่เธอจากไป

อย่างน้อย ในอนาคต เขาจะไม่รู้สึกว่าความสำเร็จ และ ความสําเร็จของเฟิงฮัวเป็นเพราะเขายืมความช่วยเหลือ จากผู้หญิงคนหนึ่ง

หลังจากนั้นไม่นานการแสดงออกของเจสันก็ค่อยๆ คลี่คลายลง

ผู้ช่วยข้าง ๆ เขาถาม ด้วยเสียง เบา “ ประธาน มอร์ตัน ตอนนี้เราควรทําอย่างไร”

เขาหายใจเข้าลึก ๆ และหันไปเผชิญหน้ากับผู้บริหาร ระดับสูง

“เนื่องจากเธอยืนยันที่จะจากไปเราไม่สามารถบังคับให้ เธออยู่ต่อไปได้ ในอนาคตแผนกประชาสัมพันธ์ จะอยู่ ภายใต้การดูแลของสกายลาร์ เธอจะยังคงทำหน้าที่เป็น ตัวแทนของเซลีนต่อไป ลินดา พาสกายลาร์เดินผ่านขั้น ตอนการเข้า

ผู้บริหารสบตากัน แต่เรื่องก็สงบลงแล้วจึงไม่มีใครกล้า พูดอะไรอีกหลังจากเนลล์ ออกจากห้องประชุม เธอก็ตรงกลับ ไปที่ ห้องทำงานของตัวเอง

ในเวลานี้ผู้บริหารระดับสูงของ เฟิงฮัว ยังคงอยู่ในห้อง ประชุม ดังนั้นจึงมีเพียง พนักงาน ธรรมดา ในสำนักงาน

เมื่อฮันนาห์เห็นเนลล่เดินออกไปด้วยใบหน้าเย็นมาเธอก็ รู้สึกแย่และรีบวิ่งตามเธอไปทันที

“คุณเจนนิงส์ ประธานมอร์ตันประกาศจริง ๆ หรือไม่ว่า เขาปล่อยให้คุณเทอร์เรล จัดการแผนกประชาสัมพันธ์ ของเรา คุณจะลาออก?

เนลล์เดินเข้าไปในห้องทํางานของเธอและปล่อยให้ฮัน นาห์ปิดประตูก่อนจะพยักหน้า

“ดีล่ะ ในอนาคตทํางานอย่างหนักกับสกายลาร์เท อร์เรล ฉันไม่รู้ว่านิสัยของเธอเป็นอย่างไร แต่ความ สามารถของเธอดีมาก ถ้าสิบปีที่แล้วบอกได้เลยว่าเธอ เป็นคนแบบที่คุณไม่สามารถร่วมงานด้วยได้แม้ว่าคุณจ ะจ่ายเงินให้เธอก็ตาม ดังนั้นคุณควรใช้โอกาสนี้ให้เกิด ประโยชน์สูงสุด!”

ฮันนาห์กังวลมากจนน้ำตาแทบไหล

“แล้วคุณล่ะ?”

“ฉัน?” เนลเงยหน้าขึ้นและยิ้ม “ ฉันมีความคิดของตัว เอง โลกมีขนาดใหญ่มีบริษัทบันเทิงอื่น ๆ นอกจาก เฟิงฮัว”“ผู้จัดการเนลล์ คุณมีความคิดที่จะไปที่ไหนต่อไปหรือ ไม่?”

เนลล์หรี่ตาเล็กน้อยแล้วหัวเราะ

“ฉันจะไปที่ไหนต่อ…ฉันยังไม่ได้วางแผนที่เลย นอกจากนี้แทนที่จะอยู่เฉย ๆ ตลอดเวลา จะดีกว่าไหม ถ้าฉันตั้งธุรกิจของตัวเอง

สีหน้าของฮันนาห์เต็มไปด้วยความตกใจ

เนลล์ตบไหล่เธอแล้วหัวเราะเบา ๆ “ตั้งใจทำงาน เรายัง ๆ สามารถเจอกันได้เมื่อมีเวลาว่าง”

เธอเก็บข้าวของเรียบร้อยแล้วเธอจึงถอดเสื้อกันลมออก จากชั้นวางและพาดไว้ที่แขนก่อนจะออกไป

จู่ ๆ ฮันนาห์ก็วิ่งมาหยุดเธอ

“คุณเจนนิงส์ คุณกำลังเริ่มต้น บริษัท ของคุณเองหรือ ไม่?”

เนลล์ยกนิ้วขึ้นและทำท่า “ชู่”

“อย่าบอกคนอื่น ฉันจะไม่สามารถทำสำเร็จได้หากมีคน รู้เยอะเกินไปก่อนที่ฉันจะเริ่ม อย่าเพิ่งทำให้ฉันลำบาก”

ฮันนาห์จ้องมองเธอและพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม

“ฉันรู้คุณเจนนิงส์ เมื่อคุณเริ่มต้น บริษัท คุณต้องการค นอย่างแน่นอนใช่ไหม? เมื่อถึงเวลาฉันจะตามคุณไป!”เนลล์หยุดชั่วคราวแปลกใจเล็กน้อย

พูดตามตรงนิสัยปกติของเธอเย็นชาและห่างเหินดังนั้น เธอจึงไม่มีคนใกล้ชิดในหมู่เพื่อนร่วมงานของเธอ

ฮันนาห์ค่อนข้างภักดีกับเธอเพียงเพราะเธอเป็นมือใหม่ ที่เพิ่งจบการศึกษาจากวิทยาลัยและไม่มีแผนอื่น

ดังนั้นเนลล์จึงไม่คาดคิดว่าฮันนาห์จะร้องขอเช่นนี้

เธอมองเข้าไปในดวงตา ที่จริงใจของฮันนาห์สักครู่แล้ว ยิ้ม

“มันจะเหนื่อยยากนะในบริษัท ใหม่มัน มันอาจจะหนัก หนากว่าที่เฟิงฮัวอย่างน้อยร้อยเท่า เธอไม่กลัวเหรอ?”

ฮันนาห์ส่ายหัวอย่างแน่วแน่

“ไม่ค่ะ ”

หลังจากหยุดชั่วขณะเธอพูดต่อด้วยเสียงกระซิบ “คุณ เจนนิงส์ แม้ว่าคุณจะไม่ได้สนิทกับทุกคน แต่ฉันก็บอก ได้ว่าคุณเป็นคนดี หากใครมีปัญหาในการทำงานคุณจะ สอนและช่วยเหลือพวกเขาเสมอ แม้ว่าการติดตามคุณจ ะยากและเหนื่อย แต่ฉันก็จะสามารถเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ได้ อย่างแน่นอน”

“อย่างไร ก็ตาม คุณเทอร์เรล นั้น แตกต่างออกไป ฉัน ถามเมื่อเช้านี้ และได้ยินว่าเธอเห็นแก่ตัวและมีจิตใจเย็น ชา เธอชอบเอารัดเอาเปรียบพนักงานและทุกอย่างที่ได้

รับจากการทํางาน หนัก ของเธอ เป็นของคนอื่น ฉันไม่อยากทำงานกับหัวหน้าแบบนั้น”

เนลล์ มองดูการแสดงออก ของ เธอ ที่เต็มไปด้วยความ รังเกียจแล้วยิ้ม

“เอาล่ะ แต่คงต้องใช้เวลาสักพักในการจัดตั้งบริษัทใหม่ ฉันจะแจ้งให้เธอรู้ หากตอนนั้นเธอยังเต็มใจ

ฮันนาห์ยิ้มกว้างทันที

“ตกลงค่ะ,”

“อืม ตกลง