บทที่ 7 ตี้หวางKTV

เฉิน กอส่ายหัวด้วยความเก้ๆกังๆเล็กน้อย

ที่จริงเขาอยากจะแอบหมาเสียวหนานพวกเธอ

โดยเฉพาะจ้าว ฟาน เธอเกลียดตัวเองขนาดนั้น ตัวเองก็ไม่ อยากที่จะไปสนใจเธอ

“สตงเป็นคนเสนอให้พวกเรามาเที่ยวหวางที่อยู่ถนนการ ค้าตรงนี้ ครั้งนี้นายหนีอีก พวกเราก็ไม่ใช่เพื่อนกันแล้ว!

หม่าเสี่ยวหนานพูดขึ้น

เธอเป็นผู้หญิงที่ห้าวมาก เธอไม่ได้มีความละเอียดลึกซึ้งขนาด

คิดไม่ถึงเลยว่า เฉินเกออยู่ในสถานการณ์ที่เก้ๆกังๆ ไม่ได้อยู่

โลกเดียวกันกับพวกเธอเลยโดยสิ้นเชิง

แน่นอนว่า ที่พูดนี้เป็นอดีต

หม่าเสี่ยวหนานเห็นเงินเกอไม่พูดไม่จา รีบพูดว่า “ไปเถอะ ไปสนุกด้วยกัน ฉันรู้ว่านายกลัวสดงว่านาย นายวางใจได้เลย หากเขายังกล้าแกล้งนายอีก ฉันจะตะโกนใส่หน้าเขา!”

เฉินเกอยิ้มเล็กน้อย

หากปฏิเสธอีก คาดว่าหมาเสี่ยวหนานจะโกรธแล้วจริงๆ
ช่างเถอะ อย่างนั้นก็ไปสนุกด้วยกันก็แล้วกัน

หมาเสียวหนานดึงเงินเกอไปที่หน้าประตูหวางKTV

เฉินเกอมองดู นี่เป็นหนึ่งในกิจการที่เป็นชื่อของตัวเอง เมื่อ ก่อนเฉินเกอไม่กล้าพูด แต่ตอนนี้ เขาสามารถ เลี้ยงได้แล้ว “โห! คุณชายเฉินก็มาถนนการค้าจินหลิงหรอ? รู้ทางหรือ

เปล่า รู้ไหมว่าที่ไหนสนุก? ผมจะได้แนะนำให้นายรู้จักสัก

หน่อย!!

เพิ่งจะเข้ามาทักทายพวกกลุ่มประธาน

สวีตงก็แสร้งยิ้มแล้วพูด

“สวีตง นายหุบปากไปเลยนะ! ฉันเตือนอะไรนายไปแล้ว?” หมาเสียวหนานตะโกนด้วยความเย็นชา

สตงยิ้มอย่างชั่วร้าย : “โอเค โอเค โอเค ผมรู้แล้ว อีกอย่าง ผมก็แค่หวังดี ถนนการค้าจินหลังเป็นสถานที่ที่คนรวยมาใช้จ่าย เฉินเกอจะมาเปิดหูเปิดตา ผมต้องแนะนำเขาสักหน่อย หวังดีกับ เขาจริงๆ!”

ตอนนี้จ้าวยีฟานจ้องไปที่เฉินเกอแวบหนึ่ง

รู้สึกว่ามีเงินเกอยืนอยู่ด้วยกัน ผู้คนเดินไปมาบนท้องถนน อายคนมาก

จึงรีบพูด: “พอแล้ว พวกเราเข้าไปกันก่อนเถอะ สตง นายจอง ห้องไว้แล้วหรอ?”
“จองเรียบร้อยแล้ว ผมให้เพื่อนของผมช่วยจองให้ตามปกติ แล้ว เวลานี้ หวางก็น่าจะเต็มแล้ว!”

สวี่ยงพูดขึ้นมาหนึ่งประโยคเป็นเหมือนเจ้าภาพ : “ตามผม มา!”

จากนั้นก็น่ากลุ่มคนหนึ่งเดินเข้าไป เฉินเกอมา KTV ครั้งแรก ข้างในค่อนข้างหรูหรา

ส่วนห้องที่สวีตงเลือกนั้น หรูหราและกว้างมาก อีกทั้งยังมี ปลาขนาดใหญ่ที่มีแสงระยิบระยับ

หลังจากที่เข้าไป สาวสวยกลุ่มหนึ่งนั่งลงเป็นที่เรียบร้อย ส่วน เฉินเกอนั่งด้วยกันกับประธานหอกลุ่มหยางฮุย

ในตอนนี้คนที่ชอบร้องเพลงเริ่มปรากฏขึ้น ผลัดกันร้องเพลง ไม่สนุกเลยสักนิด

สาวสวยที่นั่งอยู่แต่ละคนก็พูดคุยกันเสียงดัง ส่วนจ้าวยีฟาน

นั่งไขว้ขา แกว่งขาขนาดเล็กที่ขาวผ่องไปมา

“ข้างในนี้เป็นปลาฮวงจุ้ยหรอ?”

เฉินเกอที่รู้สึกเบื่อก็มองไปยังปลาฮวงจุ้ยที่อยู่ในตู้ปลาด้วย ความสงสัย

เมื่อก่อนเขาเห็นในหนังสือ ปลาฮวงจุ้ยแบบนี้นิยมอยู่ใน ฮ่องกงและบริเวณอ่าว

เพียงแต่ว่าเมื่อมองไป เหมือนจะต่างจากปลาฮวงจุ้ยชนิดนั้นที่เคยเห็น!

ดังนั้นเฉินเกอถามหยางฮุยที่นั่งอยู่ข้างๆ

หยางฮุยพยักหน้า “ชนิดนี้ต่างกับที่พบเจอบ่อยๆ ในฮ่องกง เป็นปลาฮวงจุ้ยที่ส่งมาจากฝั่งมาเลเซีย ราคาไม่เบาเลย ครอบครัวใหญ่เท่านั้นถึงจะมี และในตอนนี้ สวีตงได้ยินเฉินเกอกับหยางฮุยพวกเขาพูดถึง

เรื่องปลาฮวงจุ้ย

ต้องเข้าใจว่า ห้องนี้เขาเป็นคนติดต่อมา

ทันใดนั้นก็ยิ้มแล้วพูดว่า : “คุณชายเฉินทำไมหรอ แม้แบรนด์ แอร์เมสนายยังรู้จักเลย ไม่รู้จักปลาฮวงจุ้ยราคาแพงชนิดนี้ หรอ?”

ไม่พูดยังดีเสียกว่า เมื่อได้ยินแอร์เมส จ้าวยีฟานที่นั่งอยู่ข้างๆ ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที

คนยากจน……

หวงเหมาที่อยู่ด้วยกันกับสวี่ยงมาตลอดก็ยิ้มแล้วพูดว่า : “ฮาฮา ปลาฮวงจุ้ยไม่มีของปลอมนะ มิเช่นนั้นแล้วเฉินเกอจะต้อง รู้จักแน่นอน ทั้งยังไปซื้อมันอีก!”

“ปลาชนิดนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่ปลาฮวงจุ้ยเท่านั้น ในเขตเอเชีย ตะวันออกเฉียงใต้ยังเรียกมันว่าปลามงคล จะนำความโชคดีมา ให้กับครอบครัว”
ตอนนี้จ้าว ฟานเอ่ยปากพูด

“อ้า ยีฟาน มองไม่ออกเลย เธอรู้อะไรมากมายจริงๆ มีความ เชี่ยวชาญเหลือเกิน!

เมื่อสตงได้ยิน ยกนิ้วโป้งให้จ้าว ฟานขึ้นมาทันที

“นั้นมันแน่อยู่แล้ว เทพธิดายฟานของพวกเราเป็นใคร จะ เหมือนกับคนจนบางคนได้อย่างไร คนยากจน!!

เพื่อนหอพักเหล่านั้นของจ้าว ฟานพูดด้วยความดูถูก

“ห้องสูทนี้แพงมากสินะ? เพื่อนของนายเก่งขนาดนี้เลยหรอ

จ้าวยีฟานมองไปที่สวีตง รู้สึกตกตะลึงเล่าซ้ำเล่า

?”

ตอนนี้เธอมีความประทับใจต่อสวี่ยงในทางที่ดีมาก ถ้าหาก ปัดเป่าการดูหมิ่นผู้อื่นที่อยู่ในตัวสดงออกไปบ้าง มีความบรรลุ นิติภาวะมากขึ้นหน่อย ก็จะมีสิทธิ์ได้เป็นแฟนของจ้าว ฟาน

“ใช้ได้ ห้องสูทนี้เพียงแค่ค้าห้องก็พันกว่า อาศัยความ สัมพันธ์ มิเช่นนั้นแล้วต่อให้รวยขนาดไหนก็ไม่สามารถจัดให้ ได้!”

สวีตงยิ้มด้วยความภูมิใจ

จากนั้นเหมือนฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้ ตบไปที่หัวแล้วพูดว่า : “ใช่แล้ว เธอไม่พูดผมก็ลืมไปเลย ผมบอกแล้วว่าเมื่อมาถึงแล้ว ผมจะบอกเพื่อนผมคนนี้สักคำ

พูดจบ สวีตงก็โทรศัพท์ไปหา
เงินเกออยู่ข้างๆ นอกจากจะพูดคุยกับกลุ่มหยางฮุยแล้ว โดยปกติทั่วไปก็จะอยู่ในความสงบ

แม้ว่าวันเกิดของหม่าเสี่ยวหนานครั้งนี้มีความคิดอยากจะให้ เพื่อนในหอพักทำความรู้จักกัน แต่เห็นได้ชัดว่า ผลการเชื่อม ความสัมพันธ์ในครั้งนี้ ทั้งหมดอยู่ที่ตัวของกลุ่มหอพักสตร

อย่าว่าแต่สตง หวงเหมานั้นใกล้จะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับผู้

หญิงเหล่านั้นที่อยู่ในหอพักของจ้าวยีฟาน

ทันใดนั้น ประตูห้องสูทก็เปิดออก

ผู้ชายที่แต่งกายด้วยชุดสูท รองเท้าหนังที่แวววับเดินเข้ามา

ผิวของเขาขาวมาก รูปร่างสูงมาก

เมื่อมองไปก็เห็นบุคลิกที่ดีมาก

“พี่หนิงผ่านนายมาแล้วหรอ!”

เมื่อสวีตงเห็นมีคนเข้ามา ก็รีบเข้าไปต้อนรับทันที

“เสี่ยวตง เป็นยังไงบ้าง พอใจกับห้องสูทนี้ไหม?”

“จะต้องพอใจสิครับ! พี่ฝานเป็นใคร!!

สตงพูดอย่างมีความสุข

กลุ่มหวงเหมาก็เรียกพี่ฝานอย่างเคารพนับถือ

“เสี่ยวตง อย่ามัวแต่พูดเลย แนะนำเพื่อนของนายให้ผมรู้จัก หน่อยสิ!”
ตอนนี้หนิงผ่านจองไปยังสาวสวยสองสามคนนั้นที่อยู่ในห้อง สูท โดยเฉพาะจ้าวยี่ฟานที่หน้าตาและบุคลิกดีที่สุด หยุดอยู่ตรง นั้นหลายวิ

“อ่อ ผมลืมไปเลย ผมขอแนะนำให้ทุกคนรู้จักหน่อยนะ นี่คือ หนิงฝาน เป็นเพื่อนผมตั้งแต่เด็ก ภัตตาคารหมิงหวางร้านนั้นที่ อยู่ถนนการค้าจินหลิง ที่อยู่ข้างมหาวิทยาลัยของพวกเรา ที่บ้าน ทําร้านอาหาร นั่นเป็นของครอบครัวพี่ฝาน มีรายได้เดือนละ หลายสิบล้าน! ห้องสูทนี้ที่พวกเราได้มา เพราะคำพูดประโยค เดียวของพี่ฝาน!”

สวี่ตงแนะนำด้วยความภูมิใจ

เมื่อได้ยินถึงตรงนี้ ผู้หญิงกลุ่มจ้าวฟานเงยหน้าขึ้นมาอย่าง ควบคุมไม่อยู่ จ้องมองไปที่หนึ่งผ่าน

ให้ตายเถอะ!

ต้องเข้าใจว่า ภัตตาคารที่สามารถเปิดในถนนการค้าจินหลิง

ได้ ล้วนเป็นระดับ 6 ดาว

มีรายได้เหมือนน้ำไหลผ่าน

จ้าวยีฟานก็มองไปที่หนิงผ่าน ดวงตาคู่งามอดไม่ได้ที่จะหมุน

ไปมา

“เหอะเหอะ ทุกคนไม่ต้องฟังเสี่ยวตงพูดเพ้อเจ้อ ครอบครัว ของผมก็แค่ค้าขายขนาดเล็กเท่านั้น สำหรับหวางKTVนี้ ผู้ จัดการรู้จักกับพ่อผม ต่อไปทุกคนอยากจะมาเที่ยว บอกผมสักคำก็ได้แล้ว! ”

หนิงผ่านพูดพร้อม ส่ายหัวแล้วยิ้มแห้งๆ

“พี่ฝาน พี่มีแฟนแล้วหรือยังคะ?”

ทันใดนั้น เพื่อนในหอพักคนหนึ่งของจ้าวยีฟานถามขึ้นมา ถามจบ ทุกคนที่อยู่ในห้องสูทก็หัวเราะออกมา

หนิงผ่านสายหัวยิ้มแห้งๆ จากนั้นก็หันไปที่จ้าวยีฟาน: “สวัสดี ครับคนสวย ยินดีที่ได้รู้จักกับพวกเธอนะ!”

“สวัสดีค่ะ”

จ้าว ฟานยิ้มเขินอายเล็กน้อย

จากนั้น สตงเริ่มแนะนำทีละคนทีละคนขึ้นมา จนกระทั่งสุดท้าย สวีตงมองไปยังเฉินเกอที่นั่งอยู่ในมุมไม่พูด

ไม่จํา

เขาชี้ไปที่เฉินเกอแล้วพูดว่า “พี่ฝาน เขาก็คือเงินเกอ!” หนิงผ่านกำลังจะยื่นมือไปจับมือกับเฉินเกอเมื่อได้ยินคำนี้ หนังตากระตุกขึ้นมา

“หืม? ก็คือเฉินเกอคนนั้นที่โดนหยางตัวแสบนั้นแย่งแฟนไป แล้วยังไปส่งดูเร็กซ์ให้ลู่หยางหรอ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ