ทะลุมิติตะลุยยุทธภพ

ตอนที่ 3 เด็กชาย ผู้ติดอยู่ในช่องว่างแห่งมิติ



ตอนที่ 3 เด็กชาย ผู้ติดอยู่ในช่องว่างแห่งมิติ

ในม่านหมอกขาว นัทตื่นมาด้วยท่าทางมึนงง มองไป ทางไหนมีแต่หมอกจางๆ

“ที่นี่ ที่ไหนหว่า เจ้าเครื่องนั้นพาเรามาที่ไหนกันเนี้ย…!!??

[กำลังวิเคราะห์ข้อมูล ครับ เจ้านาย…….

เสียงปริศนา ดังมาจากในห้วงความคิดภายในหัวของนัก

“เอ้ย…!! ใครๆ ดังมาจากไหนกันฟระเนี้ย”

นัท ร้องเสียงหลงตกใจกับเสียงปริศนา

[ ผม NP09 ไงครับเจ้านาย เป็น AL

ที่ด๊อกเตอร์เกรียงไกรฝังภายในสมองของเจ้านายไงครับ…..

เสียงภายในสมอง ตอบกลับมายังนัท ซึ่งก็คือ AI อัจฉริยะ ที่ดี อกเตอร์เกรียงไกรคิดค้นขึ้น รวบรวมสรรพความรู้ต่างๆมาไว้ใน ระบบสมองกลอัจฉริยะทำงานร่วมกับผู้เป็นเจ้าของ

“เออนะ โทดที ไม่คุ้นมีเสียงอะไรดังมาจากภายใน ปรกติเรา คุยกันผ่านห้องทดลอง อาจารย์อัจฉริยะจริงๆ…. แล้วทำอะไร ได้มั่งนะเรา ให้เรียกว่าอะไรดี…. อาจารย์บอกนายจะมาเป็นผู้ช่วย เอาเป็นว่าดูให้หน่อย ที่นี่ที่ไหน…..”

นิทยิงคำถามระรัว มาเป็นชุดๆ พลางส่ายสายตามองไปรอบๆ ที่เต็มไปด้วยหมอกจางๆ ไม่รู้สึกร้อน เย็น จนเกินไป

[ เรียกผม NP ก็ได้ครับเจ้านาย ความสามารถของผม คือ วิเคราะห์ข้อมูล ในมิติต่างๆ พร้อมผสาน หรือเพื่อผลักออก นำไป ใช้ ในหลากหลายรูปแบบ ความสามารถอันนี้ต้องขึ้นอยู่กับเจ้า นายด้วย ขณะนี้ ผมกำลังเซ็ทระบบ ตอนนี้ อยู่ที่ 5 เปอร์เซนด์….]

NP สมองกลอัจฉริยะ

รายงานสถานะภาพและความสามารถของตน….

” 5% แค่ 5% จะเพียงพอเหรอ… แล้ว ไอ้5% นี่นายทำอะไร ได้บ้างไหน วิเคราะห์ให้หน่อยตอนนี้เราอยู่ที่ไหน…..”

นัทร้องเสียงหลงด้วยไม่รู้ความสามารถที่แท้จริงของ Al NP09

[5% เพียงพออย่างเหลือเฟือครับเจ้านาย ผมจะอัพเกรด โปรแกรมไปเรื่อยๆ ส่วนหนึ่งต้องขึ้นอยู่กับสถานะภาพของเจ้า นายด้วย เอาเป็นว่า ในขณะนี้ ที่ๆเราอยู่ คือช่องว่างของมิติคู่ขนาน ต้องใช้พลังงานบางอย่างมากระตุ้น เพื่อเปิดประตูไปสู่มิติ ที่สมบูรณ์… เดี๋ยวผมจะเซ็ทระบบเจ้านายให้จูนคลื่นเข้ากับมิติที่ เราจะไป รอสักครู่ครับ …

แล้ว เจ้าAI NP09 ก็เงียบไป

” อ้าว เงียบไปซ่ะหล่ะ ช่องว่างระหว่างมิติ เหรอ อืม เหมือน โลกวิญญาณแบบในหนังป่าวหว่า….”

นทรำพึงรำพัน ในห้วงความคิดตนเองก่อนเท้าจะพาเดินก้าว ไปเรื่อยๆ ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงบ้างอย่าง คล้ายเสียงสะอึกสะ อึ้นเบาๆลอยมา

ทำให้นักแปลกใจ จึงเดินตามเสียงนั้นไป จนกระทั่งเจอกับ

เด็กชายผู้หนึ่ง อายุ 17 18 ปี นั่งกอดเข่าร้องไห้ เบาๆ

น้องชาย น้องชายเป็นอะไร ทำไมมาร้องไห้แถวนี้คนเดียว 11 ใจเย็นๆมีอะไรค่อยๆคุยกับพี่ก็ได้…”

นัทเดินเข้าไปปลอบ พลางนึกไปถึงน้องชายของตนที่อยู่ใน โลกที่จากมา เพราะมีกันอยู่แค่ สองคนพี่น้อง พ่อแม่ก็จากไป เพราะอุบัติเหตุทิ้งมรดกกองโตไว้ให้รับผิดชอบ ด้วยนัทไม่ถนัด ในเรื่องธุระกิจจึงอยู่ความดูแลของผู้เป็นลุง

“ข้า ข้าชื่อ หลงอี้เฟย ขอรับ ท่านพี่ ข้าอ่อนแอ ขี้โรค ไม่แข็งแกร่งเหมือน ใครเค้า มักถูกดูถูก ถูกกลั่นแกล้ง ข้าสงสาร ท่านพ่อ ที่ต้องคอยปกป้องคนอ่อนแออย่างช้า สงสารน้องสาว หลงไปหยู่ ที่พลอยลำบากเพราะข้าด้วยอีกคน ฮือๆๆ….”

หลงอี้เฟย ร่ำร้องรันทด ในความอ่อนแอของตน ทำให้นัทรู้สึก สงสารและเวทนาในชะตากรรม ของหลงอี้เฟย

ใจเย็นๆไอ้น้องชีวิตเรามีอะไรต้องพบเจออีกเยอะ ชีวิต เหมือนการเดินขึ้นเขา ลูกแล้ว ลูกเล่า จงอย่าขอให้ภูเขานั้นเล็ก ลง แต่จงขอให้เรานั้นแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ….

นัท ยกเอาคำสอนของท่าน ว.วชิรเมธีจากโลกที่จากมา เตือน สติ หลงอี้เฟย

“ท่านพี่ ท่านพี่ใจดี ไม่เหมือนที่ที่ข้าจากมา ทุกคนใจร้ายคอย แต่รังแกข้าและน้องสาว ท่านช่วยข้าได้มั้ย ข้าจะไม่ลืมพระคุณ ท่านพี่เลย”

หลงอี้เฟย กล่าวพลางมองมาทางนัทด้วยสายตาวิงวอน จะให้พี่ช่วยอะไรล่ะ อยู่ไหนที่ไม่รู้เลย เออ พี่ชื่อนัทนะ……
นัทเข้าไปตบบ่าหลงเฟยเบาๆ แกมให้กำลังใจ …….

“ข้า ขาตายไปแล้ว ท่านพี่นัท ฮือๆ ใครจะดูแล ท่านพ่อ ใคร จะดูแล น้องไปอยู่ท่านช่วยข้าด้วยนะขอรับ”

หลงอี้เฟยตรงเข้าไปอฟโอบกอดนัท เขย่าแขน เอ่ยวิงวอนให้ นัทยื่นมือช่วยตน

“ห้า…!! ว่าไงนะ ตายไปแล้ว งั้นเรา นี้เราคุยกะผีอยู่นะ แล้ว เราเป็นอะไร เราก็ตายไปแล้วด้วย ตายๆ อาจารย์นะอาจารย์…

นัทตกใจ หลงคุยซะตั้งนานสองนาน เพิ่งรู้ว่าคุยกับผี พลัน เสียง NP09 ก็ดังขึ้นมา

[ เจ้านาย เจ้านายก็โวยวายซะนะ เจ้านายนะถูกแปรสภาพ เพื่อให้เข้ากับในมิตินี้ ส่วนเด็กชายผู้นั้น ในความเข้าใจเจ้านาย จะเรียกว่าอะไรก็แล้วแต่ แต่… สำหรับผมคือพลังงานละเอียดใน อีกรูปแบบหนึ่ง ที่เผอิญจูนคลื่นตรงกับคลื่นของเจ้านาย

NP09 ค่อยๆอธิบายให้นักที่กำลังอยู่ในอาการสับสนใน สถานภาพของตนเองและที่ๆตนอยู่ในขณะนี้

“เออ มันก็ไม่ต่างกันหรอกน่าNP ว่าแต่ เราจะไม่ติดอยู่ในช่องว่างมิตินี้ตลอดไป ไง …”

นัทตั้งข้อสังเกต…

[ ไม่หรอกเจ้านาย ผมจะผสานความทรงจำของเด็กผู้นี้เข้ากับ เจ้านาย และส่งเจ้านายไปอยู่ในร่างเด็กผู้นี้ ภาษาเจ้านายว่า เข้า สิง นั้นหล่ะ ส่วน เด็กผู้นี้ มีกระแสพลังที่แทบเจือจางมาก ถ้าหาก เราไม่ช่วยมีหวังสลายไปแน่ๆ ผมสามารถ ดึงเด็กชายผู้นี้มา รักษาฟื้นฟู ในมิติแห่งจิต และเจ้านายสามารถสื่อสารกับเค้าได้ ทุกเมื่อ ]

NP09 เสนอทางออกให้นัทสวมรอยเป็นเด็กชายผู้นี้ เพราะ เป็นหนทางเดียวที่จะทำให้การย้อนทวนมติสมบูรณ์

” เอ้า… เอาไงก็เอา ”

นัทยอมร่วมมือกับ NP09 พลางเดินเข้าไปอธิบายให้ หล งอี้เฟยเข้าใจอย่างง่ายๆ หลงอี้เฟยดีใจ รีบตกลง เพราะถือเป็น โอกาสได้เจอบิดา และน้องสาวอีกครั้ง แม้นจะอยู่ในมิติที่NP09 สร้างให้เพื่อคงสภาพเป็นพลังงานในรูปแบบหนึ่งก็ตาม ดีกว่า สูญสลายไป

เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้ว หลงอี้เฟย พูดคุยทำความรู้จักบอกข้อมูล ของตนให้นัทฟัง โดยนัทแนะนำให้รู้จัก กับNP09 และได้ทำการผสานความทรงจำหลงเฟยเข้าสู่ความทรงจำของนัท เมื่อถึง เวลา NP09 จึงส่งนัทเข้าสู่ร่างของหลงอี้เฟย เด็กหนุ่มวัย17 ผู้ อ่อนแอ ซึ่งต่อไป นัทคือ หลงอี้เฟย และหลงอี้เฟยก็คือนัท

การผจญภัย ของหนึ่งหนุ่มนักเขียนจากโลกต่างมิติ ในร่าง เด็กหนุ่มอาภัพ และอ่อนแอ ผู้แปรสภาพเป็นเพียงพลังงาน แฝง อยู่ในมิติ ที่ถูกสร้างขึ้นโดย NP09 AI อัจฉริยะ กำลังจะเริ่มขึ้น

โลกแบบไหนกัน ที่นัทต้องออกไปผจญภัย

และเจ้าNP09 อัจฉริยะจริงดั่งว่า จะช่วยเหลือตนได้เช่นไร ใน เหตุการณ์ข้างหน้า โลกต่างมิติ สุดจินตนาการ จะเป็นเช่นไร

ติดตามได้ในตอนต่อไป

ขอบคุณที่ติดตามครับ ขาดตกประการ ขอได้แนะนำกันมาได้ นะครับ ไรท์จะนำไปพัฒนา ให้ดียิ่งขึ้นครับ

// ขอบคุณครับ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ