บทที่ 4 ของใหญ่โต NC18

ใบหน้าที่เทพเซียนบนสวรรค์ยังต้องอับอายงดงามจนหมู่มวล ผกาต้องโศกศัลย์เหตุใดจึงได้ปิดบังอำพรางไว้เช่นนี้

“หรือเจ้าอี้เหวินต้องการกลั่นแกล้งข้า คิดจะลองใจข้าให้ขับ ไล่เจ้าออกไปเช่นนั้นหรือ”

โจวเจ๋อฮั่นหัวเราะให้กับความคิดเด็ก ๆ ของสหายคนสนิท แล้วเอ่ยว่า

“เจ้าแพ้ข้าแล้วเจ้าอี้เหวิน ในที่สุดข้าก็จับคนงามได้แล้วและ ข้าไม่คิดจะปล่อยนางไป

ในขณะที่โจวเจ๋อนกำลังตกตะลึง สตรีผู้นพลันเอ่ยวาจา

ประหลาดออกมา

“ท่านเทพช่วยซือซือด้วยเจ้าค่ะ ซือซือร้อนเหลือเกินเจ้าค่ะ ช่วยซือซือด้วยจับตรงนี้ของซื้อซื้อจะได้หรือไม่”

นางโลมไร้ยางอายผู้นี้จับมือของเขาไปจับหน้าอกอวบล้นของ ตนเอง สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าเขาคือปทุมถันงดงามอวบล้นคู่หนึ่งโจว เพื่อนกลืนน้ำลายเหนียวลงคอทันทีที่ได้สัมผัสความเนียนนุ่มนั้น แทบทำให้เขาคลั่งจนระเบิดออกมา

“เจ้าช่างร้ายกาจเป็นอย่างยิ่ง

“ท่านเทพเจ้าขาช่วยซือซือด้วย จับแรงๆเลยเจ้าค่ะ มีตรงนี้อีกเพียงได้สัมผัสท่านซื้อซื้อก็รู้สึกดีมากๆเลย

หลิวซือซือที่ไร้สติเข้าใจว่าเขาคนนี้คือเทพเซียนที่มาช่วยปลด ปล่อยตนเองไปแล้ว

นางขยับกายเสียดสีตนเองกับหน้าขาของเขาอีกทั้งยังจับมือ ของเขามาสำรวจความคับแน่นของตนเองที่บัดนี้น้ำหวานไหล เยิ้มจนล้นออกมาด้วยความต้องการ

โจวเจ๋อนยกยิ้มชั่วร้าย เขาขยับปลายนิ้วไปตามความ ต้องการของนางเพียงแค่คิดว่าคงจะแค่จับต้องเท่านั้น

ของสงวนของสตรีชาตินี้เขาไม่เคยคิดจะใช้ริมฝีปากช่วยเหลือ นางดั่งเช่นตาราปกขาวเคยบอกไว้อย่างโจ่งแจ้ง

ปากของเขาจะเกลือกกลั้วของที่มีบุรุษหลายคนใช้งานได้

อย่างไร เพียงจับต้องเขาก็รู้สึกว่าตนเองรังเกียจแล้ว

สตรีของเขาต้องเป็นของเขาเพียงผู้เดียว แต่ในเมื่อสตรีผู้นี้ เป็นผู้ที่เจ้าอี้เหวินคัดเลือกมาแล้วย่อมเรียกได้ว่าคงสะอาดพอ สมควรเขาจึงยินดีที่จะใช้มือกับส่วนนั้นของนาง

จวบจนนางผู้นั้นส่งเสียงครางเมื่อเขาไล่บีบบี้คลึงในส่วนกลีบ เกสร นางโน้มตัวมากัดริมฝีปากเขาจูบเขาอย่างกระหายในขณะ ที่โจวเจ๋อฮั่นตอบสนองนางอย่างรุนแรงเช่นกัน

เขาค่อยๆ ดันปลายนิ้วเข้าไปในช่องทางสวาทของนางและสิ่ง ที่ทำให้เขาตกตะลึงคือนางผู้นี้ทางคับแคบเป็นอย่างยิ่ง

เขาผ่านสตรีมาไม่น้อยที่พร้อมถวายตัวให้เขาเหตุใดสตรีผู้นี้ที่ใช้เรือนร่างหาเงินถึงได้ยังคงรักษาความบริสุทธิ์เอาไว้ได้

และนี่คือสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกผิดสังเกต นางเรียกเขาว่าเทพ เซียน ในคราแรกเขาเพียงคิดว่านางกำลังแสดงบทบาทบน สวรรค์ให้เขาตื่นเต้น

ดูจากอาการของนางแล้วเหมือนกับว่านางกำลังถูกวางยา เจ้า อี้เหวินแม้จะต่ำช้าไปบ้างแต่กับสตรีเขาไม่เคยบีบบังคับแล้วเหตุ ใดสตรีผู้นี้จึงถูกวางยา

แต่ในเวลานี้โจวเจ๋อฮั่นก็ไม่อาจยับยั้งชั่งใจตนเองได้ในทันที นางยั่วเขาร่างกายนุ่มนิ่มอ่อนหวาน

จุมพิตที่ดูดดื่มทำให้เขายากแล้วที่จะถอนกาย เขาต้องการ

นางต้องการเข้าไปในร่างของนางและปลดปล่อยความต้องการ

ออกมา ส่วนเรื่องอื่นนั้นเขาค่อยถามเอาความจริงกับเจ้าอี้เหวิน

หลิวซือซือถึงกับสะดุ้งด้วยความรู้สึกประหลาด นางเจ็บแสบ ในส่วนนั้นสติของนางไม่แจ่มชัดนัก ร่างกายยังร้อนรุ่มดุจไฟเผา

ยิ่งเขาออกห่างนางยิ่งรู้สึกไม่พอใจ มีเพียงร่างเลือนรางนี้ที่ ทำให้นางรู้สึกดีขึ้นได้แต่เทพเซียนผู้นี้ดูเหมือนจะหยุดการกระทำ ของเขาแล้ว

หลิวซือซื้อขยับสะโพกตนเองเข้าหานิ้วของเขาดูดปากของเขา พลางอ้อนวอนอย่างทรมาน

“ท่านได้โปรดอย่าหยุด ช่วยข้าเถิดได้โปรด” นางครางออกมาเสียงแผ่ว จู่โจมเขาด้วยร่างกายและน้ำเสียงกระเส่าโจวเจ๋อฮั่นบัดนี้สติหลุดไปแล้วเขาต้องการนางเช่นกัน

นางงดงามและอ่อนหวานนางผู้ที่เหมาะกับเขาเป็นอย่างยิ่ง ยังไม่ทันที่โจวเจ๋อนจะถอดกางเกงเพื่อจัดการสตรีร่านรักนางนี้ ให้สําเร็จ

เสียงรายงานของทหารที่เฝ้าอยู่หน้าประตูพลันดังขึ้น

“ทูลท่านอ๋อง นางโลมจากหอซิ่วแดงขอเข้าเฝ้าสองนางพะยะ ค่ะ”

โจวเจ๋อนขมวดคิ้ว มองสตรีที่กำลังนัวเนียร่างเขาแล้วตอบ เสียงเข้มว่า

“ให้เงินพวกนางไปแล้วให้กลับไปได้

“พะย่ะค่ะ”

เจ้าอี้เหวินผู้นั้นคิดจะให้เขาร่วมเตียงกับสตรีพร้อมกันถึงสาม คนเลยหรือ ในยามนี้นอกจากนางเขาหาได้มีอารมณ์เล่นกับผู้อื่น

อีกแล้ว

อย่างน้อยเจ้าอี้เหวินก็ส่งสตรีที่ถูกใจเขายิ่งนักมาให้ผู้หนึ่ง ครานี้เขาถูกนางผลักลงเตียงแล้วกระโจนเข้าหา ทั้งร้อนแรงและ หุ่นกระหายยิ่งนัก

เขาดูดริมฝีปากของนางกกกอดนางไว้ดันนิ้วเข้าไปภายใน ของนางให้ลึกยิ่งขึ้น เตรียมร่างกายของนางให้พร้อมไม่ต้องการ ให้นางเจ็บปวดมากเกินไปเมื่อต้องรับพลังอันใหญ่โตของเขา
หลิวซือซือแอ่นอกเข้าเสียดสีกับอกกว้างของเขาโจวเจ๋อน

เพียงแต่ขาหน้าอกของนางเท่านั้นเขาอย่างไรก็ไม่ยอมที่จะก้ม ลงดูดกลืนความใหญ่โตเอาไว้ ด้วยยังยึดมั่นใจอุดมการณ์ของตนว่าหากไม่ใช่สตรีที่เขา

ผูกพันแล้วจะไม่ยอมใช้ปากกับนางเป็นอันขาด