บทที่ 16 โลกที่ต่างออกไปของคุณหนู

ท่านมหาเสนาบดีหลิวเพียงแต่ต้องหว่านล้อมหลิวซือชื่อเสีย หน่อย การขัดราชโองการก็รังแต่จะสร้างความเดือดร้อนให้แก่ ตัวนางเอง

แม้จะห่วงบุตรสาวเพียงใดหากต้องแลกกับชีวิตของนาง ใต้เท้าหลิวเช่นเขาก็คงต้องยอมหักหานน้ำใจบุตรสาวแล้ว

“ในเมื่อเป็นความประสงค์ของพระองค์ กระหม่อมก็น้อมรับ พระบัญชา ขอบพระทัยไทโฮว์ขอพระองค์ทรงพระเจริญพันปี พัน พันปี”

ท่านมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายรู้ตัวดีว่าเหตุใดองค์ไทโฮว์จึงทรง

เลือกเขาเข้ามาเกี่ยวดอง

ถึงจะเป็นขุนนางใหญ่แต่ก็มีอำนาจในทางเป็นที่ปรึกษา

ราชการต่อฮ่องเต้เท่านั้น ไม่ได้มีกำลังทหารในมือมากมาย นอกจากทหารรักษาจวน หากเกิดเรื่องอันใดขึ้นในอนาคต โจวอ๋องนั้นย่อมไม่มีกำลัง หนุนหลังที่จะก่อกบฏเป็นแน่

ที่พระนางกระทำในวันนี้เพราะต้องการรักษาราชบัลลังก์และ ความสัมพันธ์พี่น้องของฝ่าบาทและโจวอ๋องให้มั่นคงที่สุด

“ท่านหลิว ครานี้ท่านอย่าได้คิดมากอีกทั้งอัยเจียไม่เคยคิดใช้ บุญคุณในอดีตบีบคั้นท่าน หวังว่าท่านหลิวคงไม่เข้าใจผิด” องค์ไทโฮวกลาวเบาๆ คล้ายไม่ได้ทวงบุญคุณกับท่านมหาเสนาบดี

“กระหม่อมสํานึกในพระมหากรุณาของพระองค์มาเสมอพะย่ะ ค่ะ ถ้าไม่ได้พระองค์ทรงช่วยไว้เมื่อครั้งอดีต กระหม่อมคงโดน ใส่ร้ายว่าเป็นกบฏจนอาจต้องโดนประหารไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ ไม่ว่า พระองค์ทรงต้องการสิ่งใดกระหม่อมย่อมรับพระบัญชาพะยะค่ะ

ไทโฮาสรวลอย่างพอพระทัย ในสมัยอดีตฮ่องเต้ ท่านเสนาบดี ฝ่ายซ้ายเคยโดนใส่ร้ายจากเสนาบดีฝ่ายขวาจนเกือบต้องโทษ ประหาร

แต่ไทโฮว์ซึ่งยังดำรงตำแหน่งฮองเฮา ในตอนนั้น ทรงใช้ ตำแหน่งยืนกรานความบริสุทธิ์ของเขากับฮ่องเต้พระองค์ก่อน

จนนำมาสู่การสอบสวนอย่างจริงจังทำให้เขารอดพ้นมาใน

ที่สุด

“ตอนนั้นอัยเจียเพียงแต่ได้หลักฐานสำคัญว่าท่านไม่ใช่ผู้ก่อ กบฏเท่านั้น อัยเจียทำตามหน้าที่ไม่อยากเสียคนที่จงรักภักดีไป ท่านอย่าได้เห็นเป็นบุญคุณอะไรเลย”

ไทโฮวกล่าวเช่นนี้แต่พระองค์ก็พึงพอพระทัย การช่วยท่าน เสนาบดีในครั้งนั้นนำมาสู่การจงรักภักดีของเสนาบดีอย่างชีวิต จะหาไม่

“เมื่อเราทั้งคู่ต่างเห็นพ้องแล้ว เช่นนั้นท่านหลิวจงกลับไปรอ ราชโองการที่จวนเถิด”

“ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะ”
หลายวันต่อมา จวนเสนาบดีฝ่ายซ้าย

หลิวซือซื้อนั่งไม่ติดนางเดินวนไปวนมา อยู่ดีๆ ท่านพ่อที่ รับปากกับนางว่าจะไม่มีวันยกนางให้ใครหากนางไม่ยินยอม กลับต้องจำใจให้นางแต่งงานกับท่านอ๋องแปลกหน้าที่เพิ่งกลับ จากสงครามผู้นั้น

ในความคิดของนางคนโบราณที่มีตำแหน่งเป็นถึงท่านอ๋อง นอกจากจะเป็นน้องฮ่องเต้แล้วย่อมมีนิสัยเอาแต่ตนเองเป็นใหญ่ เขาอยู่ชายแดนมานับสิบปีคงป่าเถื่อนบ้าอำนาจเห็นชีวิตคนเป็น ผักปลา

หากเขาเลอะเลือนเพราะอยู่กับการฆ่าคนมานาน เกิดบ้าขึ้นมา แล้วฆ่านางตายจะทำเช่นไรกัน อีกทั้งตอนนี้ตัวนางเองยังต้องหา ทางกลับไปยังที่ที่จากมาอีก

แม้จะยังมองไม่เห็นหนทางแต่นางก็ยังไม่ยอมแพ้เป็นอันขาด อย่างน้อยนางก็อยากยังคงมีแม่ที่รักมากอยู่ที่นี่

ป่านนี้แม่ของนางจะเป็นอย่างไรบ้าง ที่นี่ท่านพ่อเสนาของนาง ยังมีฮูหยินใหญ่ ยังมีบุตรอีกหลายคน

แต่ที่นั่นแม่ของนางมีนางเพียงคนเดียวเท่านั้น แม่จะเศร้า เสียใจเพียงใดกันเมื่อลูกสาวคนเดียวไม่อยู่แบบนี้

“ชุ่ยหลินข้าจะทำยังไงดีกลุ่ม กลุ่ม ถ้าตาอ๋องนี้เกิดเป็นคนบ้า ซาดิสท์ หากเขาจับข้ามัดกับเตียงเอาแส้เฆี่ยนข้า เอาไฟลนข้า จะทำยังไงดี ตอนนั้นคงไม่มีใครช่วยข้าได้แน่ๆ ซวยจริงๆ อุตส่าห์ซ่อนตัวมานานบทจะโดนคลุมถุงชนขึ้นมาก็ไม่ทันตั้งตัวข้าจะทำยังไงคราวนี้ข้าได้ตายจริงๆ แน่”

นางเดินวนไปวนมาเหมือนหนูติดจั่น จะหนีก็มีโทษประหารทั้ง ตระกูลสงสารคนที่ไม่รู้เรื่องด้วย แต่หากแต่งงานไปโดนสามี ซ้อมและทรมานจะทำอย่างไรดี

“คุณหนูท่านอย่าเพิ่งกังวลไปเจ้าค่ะ บ่าวได้ข่าวว่าท่านอ๋องรูป งามนัก คงไม่เป็นโรคซาซาอะไรแบบคุณหนูว่าเจ้าค่ะ”

ตั้งแต่คุณหนูฟื้นขึ้นมาก็เปลี่ยนไปเป็นอันมาก จากสตรีอ่อนแอ ขี้กลัวผู้หนึ่งกลายเป็นสตรีที่ไม่เกรงกลัวสิ่งใด ใจกล้าเป็นอย่าง ยิ่ง เพียงแต่โชคดีที่คุณหนูยังเชื่อฟังนายท่านไม่ออกไปข้างนอก โดยไม่ได้ปลอมใบหน้า ไม่เช่นนั้นคงเกิดเรื่องมากมายแล้ว

หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นชุ่ยหลินและองครักษ์หลงทั้งสองก็ ไม่เคยพูดเรื่องที่เกิดขึ้นให้นางฟัง

เพราะกลัวคุณหนูจะสะเทือนใจทั้งหมดจึงยังเป็นความลับ และ ไม่มีวี่แววว่าหลิวซือซือจะจำเรื่องในวันนั้นได้

“ข้านี่มันซวยจริงๆ ซวยแรกรถชน ช่วยต่อมาทะลุมิติกลับ มายังยุคนี้ ยังไม่หมดต้องมาแต่งงานกับใครก็ไม่รู้อีก ที่นี่มันบ้า บอข้าไม่อยากอยู่แล้ว ทำยังไงข้าจะกลับไปได้ ช่วยข้าคิด ข้า อยากกลับบ้านจริงๆ ยหลิน”

“โถ่คุณหนูของบ่าว กำลังบ่าวก็มีเพียงเท่านี้จะช่วยคุณหนูได้ อย่างไรกัน”

ชุ่ยหลินถอนหายใจ ซุ่ยหลินเพียงแต่ได้รับฟังความแปลกประหลาดและสิ่งที่คุณหนูบอกว่าตนเองมาจากอีกโลก

แรก ๆ ซุ่ยหลินเพียงคิดว่าคุณหนูของนางไม่สบาย นานวันเข้า โดนคุณหนูกรอกหูทุกวันเรื่องราวที่คุณหนูเล่าก็ราวกับว่าเป็น ความจริง

อีกทั้งอาการแปลกประหลาดและของเครื่องใช้ที่คุณหนูคิดค้น ขึ้นมา ทุกสิ่งล้วนเป็นของแปลกประหลาด

ซุ่ยหลินที่อยู่กับคุณหนูมาตั้งแต่เด็กจึงคิดว่าภายในร่างกาย คุณหนูนี้หาใช่คนเดิมจริงๆ

จนบัดนี้คิดว่าคุณหนูอาจจะฝันถึงเรื่องในอนาคตของตนเอง เมื่อตอนที่ไม่ได้สติเป็นแน่

ชุ่ยหลินที่เป็นบ่าวรับใช้เพียงแต่รับฟังอย่างสงบ ไม่ว่าข้างใน นั้นจะใช่คุณหนูจริงหรือไม่ชุ่ยหลินก็ไม่มีใจคิดเป็นอื่นเพียงแต่ยัง คงรับใช้ด้วยความรักและซื่อสัตย์ดังเดิม

อีกด้านหนึ่งในพระราชวัง

โจวเจ๋อฮั่นแต่งกายเต็มยศเข้าวัง ผลงานการทําศึกของโจว เจอปั่นล้วนเป็นที่ประจักษ์

ฝ่าบาทพระราชทานตำแหน่งในอ๋องแก่เขา พระราชทานที่ดิน ให้อีกส่วนหนึ่งซึ่งนับว่ามากมายนักเพื่อตอบแทนความชอบของ เขา อีกทั้งยังประกาศพระราชทานสมรสให้เขากับบุตรสาวคน เล็กของเสนาบดีหลิวซึ่งเป็นเสนาบดีฝ่ายซ้ายอีกด้วย

ภายในใจของเหล่าเสนาอำมาตย์ต่างตกตะลึงเมื่อรู้ว่าฝ่าบาททรงเลือกผู้ใดแต่งกับโจวอ๋อง

ไม่ใช่ว่าบุตรสาวผู้นั้นของท่านเสนาบดีนางสมองไม่ใคร่ดีอีก ทั้งยังใบหน้าเสียโฉมแล้วไม่ใช่หรือ

เหตุใดฝ่าบาทจึงมีพระราชโองการเช่นนี้ หรือว่าระหว่างพี่น้อง จะมีเรื่องบาดหมาง แต่ผู้ใดในแผ่นดินจะไม่รู้กันเล่าว่าฝ่าบาท ทรงให้ความสําคัญกับชินอ๋องคนใหม่ผู้นี้มากเพียงใด

แล้วด้วยเหตุอันใดจึงได้พระราชทานสมรสกับธิดาบ้าที่

ใบหน้าเสียโฉมผู้นั้นให้ชินอ๋องกัน

**อัยเจีย คือ คําเรียกแทนตัวไทโฮว่

**ชินอ๋อง คือ ตำแหน่งของราชวงศ์ผู้สืบทอดอันดับหนึ่งมี อำนาจมาก เป็นรองเพียงแต่ฮ่องเต้ ไทโฮว และรัชทายาท มัก มอบให้แก่ พี่ชายหรือน้องชาย หรือลูกชายของฮ่องเต้ ผู้มีความ ชอบ