ติครักประธานร้าย

บทที่ 1 สวรรค์กับนรก



บทที่ 1 สวรรค์กับนรก

“อย่า อย่ามาโดนตัวฉัน อย่า”

เสียงกรีดร้องทําลายความเงียบสงบยามค่ำคืน

และยังทำลายความปรารถนาในตัวชายหนุ่มด้วย

บนเตียงนุ่มใหญ่ ร่างเปลือยเปล่าสองร่างนอนเกยทับกันอยู่ ชายหนุ่มแยกขาเรียวของหญิงสาวออกกว้าง อีกนิดเดียวเท่านั้น เขาก็จะสามารถหลายป้อมปราการสมความปรารถนา

แต่เธอทําราวกับว่าโดนบังคับขืนใจร้องไห้เสียงดังลั่นบอกไม่ ยอม

ใบหน้าเหลอหลาของชายหนุ่มทิ้งตึง มือใหญ่กุมเอวของเธอ ไว้แล้วพูดเสียงต่ำ เสิ่นเสี่ยวซีเธออย่าลืมว่าเธอเป็นเมียฉัน อย่า ทําเป็นเหมือนฉันกำลังจะข่มขืนเธอ

แต่งงานกันมาเดือนกว่าแล้ว พรหมจรรย์ที่หวงแหนนักหนา ไม่รู้จะเก็บไว้ให้ใคร

เสิ่นเสี่ยวส่ายหัว “ให้เวลาฉันหน่อยได้ไหม ฉันทำไม่ได้ ฉัน

ทำไม่ได้จริงๆ”

เธอทำไม่ได้จริงๆไม่กล้าพอที่จะใกล้ชิดเขาขนาดนั้น ถ้า หากว่าเขาต้องการเธอ เขาก็จะรู้ว่าสิ่งนั้นมันไม่มีอยู่ตั้งนานแล้ว

ถ้าเขารู้ เขาจะคิดยังไง
“เวลาเหรอ ได้ ฉันให้เวลาเธอ ให้เธอเก็บรักษาร่างอันจืดชืด

ของเธอไว้ให้ดี นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปอย่าได้คิดว่าฉันจะแตะ ต้องเธออีก พูดจบเขาก็พลิกตัวลงจากเตียง นุ่งผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำ

ไป แค่เสียงของหล่นดังปัง เงินเสี่ยวตกใจจนแทบสิ้นสติ

เสียงโทรศัพท์ของเขาดังติ๊ดๆๆอยู่ข้างๆ

เสี่ยว อดน้ำตาไหลไม่ได้ ตอนแรกจะหยิบโทรศัพท์ไปให้เขา แต่หน้าจอโทรศัพท์ของเขาโชว์ขึ้นมา แค่เพียงกดเข้าไปดูภาพที่ เธอเห็นก็คือ

“ที่รัก คุณจะหย่ากับเธอเมื่อไหร่ คุณเพิ่งจะไปเองฉันก็อด คิดถึงคุณไม่ไหว อยากจะอยู่ข้างๆคุณตลอดเวลา ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บ ปวด รักคุณนะจากเด็กไ

เด็กโง่…

คือใครกัน

โทรศัพท์ร่วงลงจากมือของเสิ่นเสี่ยวตกลงพื้น บางครั้ง สวรรค์กับนรกอยู่ใกล้กันเหลือเกิน แค่จากสวรรค์ตกลงจากนรกมันไม่ดีแม้แต่นิดเดียว แต่งงานกันแค่อาทิตย์เดียว สามีก็ไปมีเมียน้อย เธอรู้ดี เพราะเธอให้ความสุขเขาไม่ได้ ถ้าหากว่าเธอไม่โดนข่มขืน บางทีเธออาจจะคงยอมมีอะไรกับสามีตัวเอง แต่เธอไม่กล้าให้เขารู้ว่าเธอไม่บริสุทธิ์เธอปฏิเสธเขา เขาก็เลยไปมีผู้หญิงคนอื่น อีกนัยหนึ่งของการไปทำงานต่างจังหวัดที่จริงแล้วก็คือเขาไป

หาผู้หญิงคนอื่น

ไม่อย่างนั้น ทำไมบนชุดสูทของเขาจะมีเส้นผมของผู้หญิง

น้ำหอมเอย ยังรอยลิปสติกบนปกเสื้อเชิตของเขาอีก ครั้งนี้ ผู้คนนั้นของเขายังส่งข้อความอันอบอุ่นมาหาเขาอีก

เธอยังจะหลอกตัวเองได้อีกนานขนาดไหน

เสิ่นเสี่ยวหลับตาแล้วนึกย้อนไปเมื่อเดือนที่แล้วที่เป็นค่ำคืนที่ เปลี่ยนชีวิตเธอ

เมื่อเดือนก่อน

ที่โรงแรมเซียงเก๋อลีลา

พนักงานต้อนรับเงินเสี่ยวเงยหน้ามองดูนาฬิกาว่าเกือบจะถึง เวลาเลิกงานแล้ว

“เสี่ยวซี”

หลินเสี่ยวเดินมาที่แผนกต้อนรับ มองเสิ่นเสี่ยวตาละห้อย แล้วยกมือขอร้องอย่างน่าสงสาร “เสี่ยวซี ช่วยหน่อยนะ เอา เสื้อผ้าของลูกค้าไปส่งที่ห้อง 1009 ที

พูดแล้วก็ยื่นถุงส่งให้เงินเสี่ยว “นี่คือเสื้อผ้าที่ลูกค้ามา ซักแห้งเอาไว้ บอกไว้ว่าให้เอาไปส่งวันนี้ เสี่ยวคนดี ช่วยฉันเอาส่งฉันหน่อยนะ น้องชายของฉันทะเลาะกับอื่นที่ โรงเรียน ครูประจำเรียก

เสียวยิ้มแล้วตอบรับอย่างยินดี

เพื่อนเรื่อง

เมื่อมาถึงที่หน้าประตูห้อง1009 ใบหน้ารูปไข่เธอยิ้ม เธอออดหน้าประตู แต่กดตั้งนานสัญญาณตอบรับ เธอลองเคาะประตูพบประตูไม่ได้ล็อค

เธอผลักประตูเข้าห้องมืดสนิท

ใส่การ์ดบนผนังเป็นตัวควบคุมไฟฟ้าทั้งหมดไม่การเสียบ การ์ดว่า

เสื่นเสี่ยวเดินจะได้มองเห็นอย่างเธอหวาดกลัวและรู้สึกกระวนกระวาย

เธออยากเดิน

แต่ว่า

เสียง ปัง ดังขึ้น ยังทันหันว่าอะไรเป็นอะไรกลิ่น เหล้าอย่างรุนแรงจากด้านหลัง แรงมหาศาลก็เอวเธอลง

มาแล้วเหรอเสียงแหบห้าวดังก้อง

เงินเสี่ยวซีกำลังจะอ้าปากร้อง เพียงครู่เดียวก็ถูกริมฝีปากอัน เร่าร้อนประกบ ชายหนุ่มออกแรงกดเอวไว้ไม่ให้เธอขยับ เพราะฉะนั้นเสียงร้องตะโกนอย่างหวาดกลัวของเธอค่อยๆ เบาลง ห้องวีไป ยังไงก็คงไม่มีใครเดินเข้ามา

เสี่ยวตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ในความมืดมิดเธอมองไม่เห็น ทิศทางสูญเสียการมองเห็นทั้งหมดราวกับคนตาบอด หวาดกลัว จนไม่รู้จะทำอย่างไรดี

เธอขมวดคิ้ว “ซื่อๆ ปล่อยฉัน ปล่อย ฉันไม่ใช่

ชายหนุ่มเหมือนเสือชีตาห์ที่ดุร้าย กำลังโรมรันอยู่กับเหยื่อ จูบ ครอบง่าไม่ให้โอกาสเธอขัดขืนและหายใจ ลิ้นอุ่นสอดเข้า มาปล้นจูบอย่างดุเดือด


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ