ตอนที่ 6 สุดเขต

6

สุดเขต

หลังจากวางสายสุดเขตก็เดินไปที่ร้านอินเตอร์เน็ตในตลาด เทศบาล เขาใช้บริการบ่อยเพราะชอบเล่นเกมแต่วันนี้เข้ามาใช้ บริการค้นหาที่อยู่ กูเกิ้ลแมพน่าจะช่วยทำให้เขาเดินทางไปที่ไร่ เพลินตะวันถูก เขาเคยได้ยินชื่อมาบ้างคาดว่าน่าจะอยู่ไม่ไกลกัน เท่าไหร่นักแต่ไม่เคยไป คราวนี้เห็นที่จะต้องเดินทางไปหาตัวพี่ สาวคนเดียวของเขา

แล้วสุดเขตก็หาที่อยู่ของไร่เพลินตะวันเจอ เมื่อเจอแล้วจะรอ ช้าอยู่ใยชายหนุ่มวัย 18 ปี จึงกลับบ้านเปลี่ยนเสื้อผ้าและโทร.ลา งานเป็นจำนวนวันที่คาดว่าจะเพียงพอ บางทีการจะต่อกรกับผู้ยิ่ง ใหญ่อาจจะต้องใช้เวลานานกว่าที่คิด แต่สุดเขตจะต้องทำให้ได้ ถ้าผู้ชายคนนั้นคิดเล่นๆ กับพี่สาวของตน ไม่ว่ามันยิ่งใหญ่คับฟ้า แค่ไหน สุดเขตจะเล่นงานมัน ให้สาสมกับที่มันทำไว้

ตะวันจวนเจียนจะลับฟ้าเกิดเป็นเส้นสีส้มที่ขอบฟ้าระหว่าง ยอดเขาสองลูก สุดปรารถนาซึ่งตื่นขึ้นมาหลังจากหลับไปนาน หลายชั่วโมงก็ออกมาเดินเที่ยวในไร่ เวลานี้ไม่ค่อยเห็นคนงานเพราะเลยเวลาเลิกงานไป แล้ว เธอจึงตัดสินใจออกมาเดินเล่นหลังจากที่นอนรอ สีหนาถ อยู่หลายชั่วโมงจนหลับปุ๋ย

เขาหายตัวไปแต่เธอก็ไม่คิดมากนอกจากเริ่มจะหิวข้าวแล้ว มือบางยกขึ้นลูบท้องแบนๆ ที่ไม่รู้สึกอะไร และน่าแปลกใจคือวัน นี้เธอไม่เกิดอาการวิงเวียนหน้ามืดเลย หรือลูกจะดีใจที่ได้เจอพ่อ จึงไม่งอแงให้แม่ต้องทรมาน สุดปรารถนาเดินไปเรื่อยๆ เห็น บ้านหลังใหญ่งดงามตั้งตระหง่านอยู่บนเนินเตี้ยๆ เธอเดินมา ไกลมากเลยหรือนี่ ถ้าเจ้าของไร่รู้เข้าคงไม่พอใจ งั้นกลับดีกว่า

กำลังจะกลับหญิงสาวก็พลันเห็นร่างบางๆ ในชุดนอนแว้บๆ ปลายเท้าเล็กๆ ก้าวเข้าหาทันทีอย่างอยากรู้เพราะนั่นคือผู้หญิงที่ ชื่อนุ่น แล้วเธอก็เห็นผู้ชายร่างสูงใหญ่ผิวเข้มคนหนึ่ง มันคงไม่ แปลกถ้าจะไม่เห็นคุณนุ่นกระโดดกอดผู้ชายคนนั้น ไม่กอดอย่าง เดียวทั้งคู่ยังจูบปากกันอย่างดูดดื่ม

กรี๊ดดดดด’ สุดปรารถนาร้องลั่นอยู่ในใจก่อนหันหลังกลับ แล้วซอยเท้าห่างออกมาอย่างรวดเร็ว คงไม่ดีถ้าสองคนนั้นเห็น เธอเข้า คนสอดรู้สอดเห็นอย่างเธอคงจะอยู่ในไร่นี้อย่างสงบสุข ไม่ได้แน่

“ดอกรัก” เสียงทุ้มที่ดังอยู่ในใจเธอมาตลอดไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน สุดปรารถนาหันไปตามเสียง เรียกด้วยความตกใจ

“คุณสิงห์!” สัญชาตญาณทำให้เธอตวัดตามองไปทางหนุ่ม

สาวอย่างตกใจ

“มาทำอะไรที่นี่” สีหนาถเห็นสายตาหลุกหลิกของสุด ปรารถนาที่เพิ่งตวัดตากลับมาเมื่อครู่ เขาจึงเหลียวมองตามไป ทั้งตัว

“หนูคิดถึงคุณนี่คะ” และเพราะคิดว่าสีหนาถต้องไม่พอใจ แน่ๆ กับเรื่องที่เธอเห็น คนตัวเล็กกว่าเยอะจึงขยับมาขวางหน้า แล้วประกบฝ่ามือกับแก้มสาก พร้อมกับส่งสายตาเว้าวอนอย่าง คนมีจริตจกร้าน “คุณบอกไปแค่ชั่วโมงเดียว นี่มันล่วงมาหลาย ชั่วโมงแล้วนะคะ หนูก็เลยเดินออกมาดู

“หืมม์?” ถ้าไม่ใช่สีหนาถก็คงเชื่อจริตจกร้านที่เห็นไปแล้ว แต่จะว่าไปแบบนี้เขาก็ชอบไม่น้อย

“ฉันเคยบอกแล้วไงว่าที่นี่ผู้ชายกลัดมันมีเยอะ

“แต่นี่ก็เลยเวลาเลิกงานแล้วนี่คะ หนูเองก็ไม่ค่อยเห็นใคร เดินผ่านมาก็เจอแต่คนงานหญิง คนงานชายที่มองๆ ก็เด็กวัยรุ่น อ่อนกว่าสุดเขตเสียอีก”

“นั่นล่ะที่น่ากลัว รุ่นเดียวกับเธอเลย”
“แต่หนูไม่ชอบคนหนุ่มรุ่นเดียวกันหรอกค่ะ เด็กสาวอย่าง หนูชอบผู้ชายมากประสบการณ์ค่ะ

“ถึงเธอจะพยายามจีบปากจีบคอเหนี่ยวรั้งฉันไว้เพื่ออะไร บางอย่างก็เถอะ เอาเป็นว่าฉันพอใจและจะไม่สนใจสิ่งที่เธอไม่ อยากให้รู้ แม้ว่าที่นี่จะเป็นไร่ของฉันก็ตาม

วงแขนก๋ายาตวัดรอบเอวบางดึงรั้งร่างเล็กให้แนบเข้าหา กลายเป็นสุดปรารถนาต้องเบิกตากว้างเลิกลักกลัวว่าจะมีใคร เห็นเข้า

“กลัวเหรอ”

“ปละ…เปล่าค่ะ หนูแค่…ประหม่า

“ดีแล้วที่ไม่กลัว” พร้อมกับแอ่นหน้าขาเสียดสีตัวตนในเป้า กางเกงกับร่างสาวนุ่มนิ่ม “เธอทำให้มันตื่นเองนะดอกรัก จะโทษ ฉันไม่ได้ เธอ…” ใบหน้าคมจัดหล่อเหลาลอยเข้าไปจนเกือบชิด ใบหูเล็กๆ “รนหาที่เอง

“คุณสิงห์!!” สีหนาถช้อนร่างเล็กขึ้นอุ้มสาวเท้าเร็วเหมือนที่ ใจกำลังต้องการและเต็มไปด้วยความร้อนรน “จะไปไหนคะ วาง หนูลงเถอะค่ะ หนูเดินเองได้”

“เธอขาสั้นกว่าฉันเยอะ”
“หืมม์? แล้วเกี่ยวอะไรกันล่ะคะ” เธองง

“ก็เดินช้ากว่าฉันซึ่งขายาวกว่าไง”

“อ้อ! ก็ไม่เห็นต้องรีบเลยนี่คะ บ้านก็อยู่ไม่ไกลสักหน่อย แล้วเธอก็มองไปที่บ้านหลังเล็กซึ่งเห็นอยู่ในระยะสายตา ทว่าเขา กลับพาเดินไปอีกทาง

“ใครบอกว่าจะพากลับบ้าน ไหนๆ ออกมาหาเรื่องใส่ตัวแล้ว ก็ไปนอนดูดาวกันหน่อยเป็นไร

“ดูดาว?”

สีหนาถพาสุดปรารถนาไปยังท้ายไร่ฝั่งตะวันตก ที่นี่อยู่ไม่ ไกลเท่าไหร่แต่ทางเข้าค่อนข้างรก สีหนาถเดินโดยไม่ต้องระวัง เพราะเดินประจําจนเคยคุ้น หลับตาเดินก็ยังได้เลยด้วยซ้ำ เดิน เข้าไปไม่นานก็เจอกับลำธารที่เธอไม่เห็นต้นน้ำว่ามาจากไหน เป็นลำธารเล็กๆ แต่น้ำไหลค่อนข้างแรงและน้ำใสแจ๋ว

คนตัวโตวางคนตัวเล็กลงบนหินก้อนหนึ่ง ก่อนจะชี้ให้ดู เปลญวนที่ถูกผูกไว้ใต้ต้นไม้

“ฉันชอบมานอนเปลฟังเสียงน้ำเสียงนกร้องที่นี่”

“ที่นี่อยู่ในเขตไร่เพลินตะวันด้วยหรือคะ”

“ใช่ แต่เป็นพื้นที่ที่ยังไม่ได้ปรับ ฉันจะลำธารสายไว้เล่น ชอบให้มีอื่น

“แสดงว่าไม่ใครรู้จักที่หรือคะ”

“ก็มีนะ คนเก่าคนแก่ แต่พวกเขาว่าฉันชอบเลยไม่ใคร พูดถึง และไม่มีใครกล้ามาเที่ยวเล่นนี่

ก็สวยดีนะคะ

“ไม่ใช่เวลาจะมัวมาชื่นชมธรรมชาตินะดอกรัก ฉันพาเธอ มาที่เพราะอะไรน่ารู้ หรือเธอ

เกือบจะปฏิเสธพิเรนทร์แต่พอสุดเขตและรู้จักน้องชายตัวเองเป็นอย่างพี่อย่างเธอคงห่วง…ทั้งคุณสิงห์คนก็น่าร้าย แต่ สุดเขตเข้าออกในคุกมาบ่อยเหมือนกัน ถ้าอยากพวก เขาปรองดองกันเธอควรจะเป็นสื่อกลาง

หญิงสาววัย 20 ปีเดินนวยนาดที่เปลญวน เธอเขาพร้อมกับถอดเสื้อผ้าจนเนื้อตัวเปลือยเปล่า หนาถหรี่แคบกวาดมองไปทั่วเรือนค่อยหมุนจนกลายเป็นเนินนางกลางสายตาคมเหลี่ยมนั้นไรขนบางนุ่มราวเส้นผม
ร่างสูงสาวเท้าเข้าไปหา ทว่าร่างเล็กขาวผ่องกลับดีดตัวขึ้น เปลญวนแล้วเอนร่างลงนอนอวดรูปโฉมเหมือนภาพวาดนางฟ้า นางสวรรค์ เต้าทรวงกลมกลึงทัพใหญ่รับฝ่ามือท้าทายแสงแดด อ่อนๆ ยามเย็นใกล้ตะวันลับขอบฟ้า ต้นขาเรียวขาวเหยียดตรง สะโพกทิ้งน้ำหนักเบียดผักตบชวาที่ถูกถักร้อย

คนมองกลืนน้ำลายลงคอแล้ววางมือบนเนินอก ลากผ่าน ร่องอกลึกผ่านหน้าท้องที่แขม่วเกร็งเพราะเริ่มเสียวเสียด ในช่อง ท้อง ไปถึงเนินบุปผากลางหว่างขา

“ปูนาขาเกเดินขึ้นเนินเขาเตี้ยๆ อยากกระโดดลงเหวเดี่ยว

“แล้วปูนาจะรออะไรล่ะคะ” ไม่พูดเปล่ามือบางจับมือใหญ่ที่

กลายเป็นปูนาขาเก ให้ลูบไล้เนินนาง

สุดปรารถนาหลับตาพริ้มยามที่นิ้วใหญ่นั้นขยับไปมาอยู่ ตรงกลีบดอกไม้สาว ริมฝีปากบิดเบี้ยวก่อนกัดปากขบเม้มหนัก หน่วง เรียวขาสวยแยกแย้มให้นิ้วใหญ่กดลึกกลางท้องร่อง

นิ้วนั้นหยุดนิ่งแกล้งเย้าให้เธอกระสันอยาก สาวน้อยอย่าง เธอก็กระสันเสียจนทนไม่ไหว ป่านี้คงมีมนตรา ลำธารเล็กๆ นี้คง มีคาถาอาคมจึงทําให้เธอเร่าร้อนอยากปลดเปลื้องอารมณ์ร้อนให้หมดสิ้นไป

มือเล็กปูนาบังคับให้แหวกว่ายดงพนา กลิ่น ดอกไม้ป่าหอม เย้ายวน ปูนากดนิ้วลึกแล้วเกี่ยวกระตุกกับกิ่ง กระสัน

อ๊า คุณสิงห์”

สีหนาถว่าฟ้าของต้องการอะไร เธอต้องการ มากกว่านิ้ว ต้องการพบขีดความเธอก็บิดล่าเป็นแนวเดียวเรียวขาตั้งชันแยกกว้าง

“ร้อนได้ใจจริงทูนหัว”

แน่นอน การที่ผู้หญิงสักคนจะมัดใจชายมากประสบการณ์ ความ อยากรู้ สิ่งที่สุดปรารถนากำลังทำอยู่ก็เพื่อให้ตัวเอง สมหวังตอนจบ

กลีบอมคือเป้าหมายปากลิ้นของหนาถ จาบจ้วง หลืบ กายสาวสั่นระริก ปลายเล็กจิกผมสั้นเข้ากดใบหน้าคมเข้ม ให้ดื่มน้ำหวานจากกายเธอสำเหนียกได้ว่าธารน้ำหวานหลั่งออกมาแล้วถูกกลืนอย่างตะกละ ตะกลาม

“คะ…คุณสิงห์ หนูสั่นไปหมดทั้งตัวแล้วค่ะคุณขา” กลัวว่า เขาจะไม่เชื่อ จึงคว้ามืออีกข้างของเขามาวางแหมะบนทรวงอก นุ่มหยุ่น

“สั่นสู้นะ ดอกรักของฉัน หอมเหลือเกินยาหยี

“โอ้ววว” สุดปรารถนาครวญครางเสียงกระเส่ายามถูก ฝ่ามือใหญ่บีบเคล้นลวนลามเธอไปทั้งร่างสมปรารถนา

สีหนาถ วัดตาขึ้นมองสบนัยน์ตาหวาน บั้นท้ายงอนขาว กระเด้งเหมือนสะบัด ใส่ริมฝีปากและใบหน้าของเขา ต้นขาสั้น ระริกแล้วธารน้ำเล็กๆ ในร่างสาวก็ทะลักทะลาย

“ทั้งหวานทั้งหอมเลยนางฟ้าของฉัน

สุดปรารถนาปรือตามองเขายิ้มๆ ก่อนกดสายตามองเป้า กางเกงตุงๆ ไม่รอช้าเธอลงจากเปลแล้วทรุดร่างนั่งคุกเข่ากับพื้น โดยไม่หวั่นว่าอะไรจะทิ่มแทงหัวเข่าเธอ

สีหนาถยืดตัวขึ้นยืนกดหน้ามองการบริการของเธอ แม่สาว

น้อยด้อยประสบการณ์แต่อยากสนองเขา ใจจะขาด แบบนี้สินะที่ เหมาะกับคนอย่างเขา นางฟ้าหัวไวสอนอะไรรับใส่สมองทุกเรื่อง เธอปลดกระดุมแล้วรูดซิปงัดท่อน เนื้อออกมาสู่โลกภายนอก

“คุณใหญ่เหลือเกิน”

“เธอถึงติดใจไง” คนถูกชมก็อมยิ้มภูมิใจ

หญิงสาวอ้าปากกว้างสวาปามท่อนเนื้อมหึมา มันแทบจะเข้า ปากเธอไม่ได้ อาจจะทำให้ขากรรไกรถึงกับค้าง แต่เธอก็ไม่หวั่น เพราะอยากทําให้เขาพึงพอใจจนไม่สามารถเอาไปเปรียบกับ สาวที่ไหนได้

“จ๊วบ!” เธอดูดอมจนเกิดเสียง ชายหนุ่มกดศีรษะเล็กๆ พลิ้ว สะโพกโยกท่อนชายชาตรีเข้าสู่ปากเล็กๆ

“ดีมากทูนหัวของไอ้สิงห์ โอววว”

สุดปรารถนาใช้เรียวลิ้น โรมรันเท่าที่จะทำได้ เธอทำเหมือน ตัวตนของเขาเป็นฮอทด็อกชิ้นโต แถมยังเล่นพวงชายทั้งสองลูก ของเขาได้ใจ สีหนาถ โดยไม่ต้องสั่งจริงๆ

เมื่อปล่อยให้เธอกระทำการกับส่วนนั้นจนพอใจ เขาก็รั้งเธอ ขึ้นบดจูบไปทั่วเรียวปาก อุ้มเธอวางไว้บนเปลอีกครั้ง จับข้อเท้า | แยกจนกว้างแล้วเบียดร่างแกร่งเข้าสู่ประตูสวรรค์

“กรี๊ด คุณสิงห์ แน่นมาก

“แน่นๆ แบบนี้สิดทูนหัว เพิ่งรู้นะว่าเปลไม่ได้มีไว้นอนอย่างเดียว อาห์”

มือสองข้างของสีหนาจับเปลไม่ให้แกว่งมากจนส่วนที่ ประสานกันหลุด สุดปรารถนามองท้องฟ้าสีหม่นเพราะตะวัน กำลังลับฟ้า และทุกสิ่งรอบๆ ตัวจะตกอยู่ในความมืด ทว่าก่อนที่ ฟ้าจะมืดมิดเสียงครวญครางของเธอก็กลบเสียงสัตว์ตัวเล็กๆ

“อ๊า คุณสิงห์คะ ดีจัง”

เปลแกว่งเข้าหาตัวโดยที่เธอไม่ต้องขยับ ก็มีบางจังหวะที่จํา ต้องเกร็งข้อเท้าเป็นการล็อกบ่าของเขาไว้ มือของเธอบีบขยำเต้า ทรวงตัวเองตามไฟร้อนที่กำลังแผดเผา ไม่คิดว่าเธอจะตกอยู่ใน ห้วงของความร้อนรุ่ม เหมือนจับไข้แต่ก็ไม่ใช่ ความปรารถนาที่ ไม่รู้ประเดประดังมาจากไหน ถาโถมใส่ตัวเธอให้หลงลืมทุกสิ่ง อย่าง

สีหนาถเกือบถึงฝั่งเมื่อส่งเธอขึ้นสวรรค์ เขาเก็บงำความรู้สึก นั้นจนเหงื่อท่วมกาย แล้วรั้งเธอออกจากเปลในท่าอุ้มแตง

“เกี่ยวขากับเอวฉันไว้แน่นๆ

ไม่ต้องย้ำ สุดปรารถนาก็รัดเรียวขารอบเอวหนา แล้วใช้ สองมือโอบไปรอบลำคอแกร่ง สีหนาถเหวี่ยงเธอ ให้พิงต้นไม้ ใหญ่ สะโพกชายถาโถมโยกคลึง

“เจ็บหลังไหม”
“พอไหวค่ะ ซี้ดดดด

แผนหลังของเธอคงแดงไปทั่วเพราะเสียดสีกับลำต้น แต่ ความแสบสันก็ยังไม่เท่าความเสียวเสียด กลีบดอกไม้กลางร่าง เบ่งบาน โอบรัด กายชายหนาใหญ่คงทำให้เธอแสบร้อน แต่ เวลานี้ไม่มีอะไรจะมาหยุดยั้งความต้องการอันแรงกล้าได้อีกแล้ว

“ก้มตัวเร็ว”

เธอสะดุ้งเพราะเหมือนเขาจะเร่งเร้าจนตั้งตัวไม่ทัน แต่พอรู้ ว่าเขาต้องการอะไร เธอก็แอ่นบั้นท้ายแล้วกดล่าตัวลง สองมือ จับต้นไม้ไว้เป็นหลัก สองเต้าสะบัดตามแรงโยกโยน

“อ๊ะ อ๊า”

“ใกล้แล้ว รออีกนิดนะคนดี”

สุดปรารถนารอไม่ไหว เธอแตะต้องความสุขสมได้อีกครั้ง สีหนาถ กระแทกกระทั้นกายอย่างบ้าคลั่ง เร่งเครื่องสุดกำลังเพื่อ จะตามเธอให้ถึงฝั่งฝัน และแล้ว…ความพยายามของเขาก็ สัมฤทธิ์ผล

“อาห์…”

มือบางอันสั่นเทาคว้าเสื้อผ้าขึ้นมาใส่หลังจากบทรักผ่านพ้น ไป สีหนาถก้มหยิบตัดหน้าแล้วใส่ให้เธอทีละชิ้นอย่างอ้อยอิ่ง สุดปรารถนายังไม่วายตัวสั่นด้วย อารมณ์พิศวาสนั้นยังโยกโยนอยู่ในร่องรัก เธอรู้สึกว่ายังไม่จาง หาย เขายังไม่ไปไหนและยังอยู่ในกายเธอ

“ขอบใจนะที่ทำให้ฉันมีความสุข” เธอพยักหน้าพลางบอกอ้อมแอ้ม

“หนูก็เหมือนกันค่ะ”

“เธอชอบมั้ยวิธีการดูดาวของฉัน ถ้าชอบฉันจะพามาอีก

“หนูยังไม่ทันเห็นดาวเลยค่ะ หนูรู้แต่ว่าเปลของคุณดีมาก แก้มสาวแดงเป็นลูกตำลึงสุก ชายหนุ่มอดใจไม่ไหวจูบสองแก้ม

นุ่ม

“วันหลังจะพามากล่อมใหม่

“ไปกันได้หรือยังคะ” เพราะรู้สึกวูบโหวงอยู่ในช่องท้องจึง เอ่ยชวนเขากลับ สีหนาถเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเธอยังไม่ได้กินอะไร

“หิวแล้วเหรอ”

“ลูก…เอ่อ…ค่ะ หนูหิวแล้ว กลัวว่าถ้าพูดถึงลูกในท้องแล้ว เขาจะเปลี่ยนไป เธอจึงไม่อยากพูดให้เขาได้ยิน ตอนนี้อะไรๆ ก็ น่าจะดีขึ้นตามลำดับ ลูกในท้องก็ต้องมีเขาเป็นพ่ออยู่แล้ว (มั้ง)แน่ใจไม่ได้ ตราบใดที่เขายังไม่เอ่ยปาก ระหว่างนี้หน้าที่ของเธอ ก็คือมัดตัวและหัวใจเขาให้อยู่หมัด

“งั้นเราไปกันเถอะ ฉันก็เริ่มรู้สึกหิวขึ้นมาเหมือนกัน”

ชายหนุ่มจูงมือคนตัวเล็กเดินกลับไปทางเก่า มีไฟสนามติด ไว้ส่องสว่างเป็นระยะๆ ไม่มีใครเลยสักคน ทุกคนก็คงกำลังยุ่ง กับมื้ออาหารเย็น คนงานชายก็คงล้อมวงกินเหล้า เรื่องเหล้ายา ปลาปิ้งสีหนาถไม่ห้าม แต่ถ้ามีเรื่องกันเองหรือทำความผิดใดๆ ขึ้นในไร่และในจังหวัด โทษสถานเดียวที่มีก็คือไล่ออก เพราะ ถือว่าถ้าขัดแย้งกันก็ยากที่จะร่วมงานกันต่อไป

‘ไร่เพลินตะวัน’ ในที่สุดสุดเขตก็มาถึงจนได้ การเดินทาง ครั้งนี้ไม่ได้ลำบากอย่างที่คิด เพราะดูเหมือนว่าแทบทุกคนใน จังหวัดจะรู้จักไร่นี้ทั้งนั้น เจ้าของต้องเป็นผู้กว้างขวางมีอิทธิพล ต่อคน ในจังหวัดมากพอดู

เส้นทางดินลูกรังทอดยาวจากป้ายชื่อไร่ไปอีกไกล หากแต่ บุคคลที่ตั้งใจจะมาตามหาพี่สาวก็ไม่คิดจะย่อท้อ ต่อให้ต้องเดิน ถึงวันพรุ่งนี้สุดเขตก็จะทำ

“พี่ชาย” เขาเรียกผู้ชายที่ขับมอเตอร์ไซค์ออกมาคนเดียว คนๆ นั้นจอดรถแล้วถาม

“มาหาใครไอ้หนุ่ม”

“มาหาพี่สาวที่ชื่อสุดปรารถนา พี่ชายพอจะเห็นเธอบ้างไหม เธออยู่ที่ไหนเหรอครับ”

“สุดปรารถนา…ใครวะ ข้าไม่รู้จัก ทำงานที่นี่เหรอวะ”

“เพิ่งมาวันนี้วันแรกนะพี่ มากับเจ้าของไร่ที่ชื่อ….สีหนาถ เกียรติโยธิน” สุดเขตบอกชื่อเสียงเรียงนามที่เขาจำได้แม่นยำ ชื่อของผู้ชายที่ต้องรับผิดชอบชีวิตพี่สาวของเขา

“อ๋อ…นั่งคนสวยๆ ที่มากับนายน่ะเหรอ โน่นแน่ะ เมื่อกี้เห็น เข้าบ้านไปแล้ว”

“บ้าน?”

“เอ็งเดินตรงไปตามถนนจนถึงป้ายสีขาวก็เลี้ยวขวาแล้วเดิน ต่อไปอีก เอ็งจะเห็นบ้านหลังเล็กๆ เหมือนรีสอร์ตนะ นั่นล่ะ” ชาย คนนั้นบอกทางเสร็จสรรพก็ขับรถมอเตอร์ไซค์จากไป

สุดเขตเป่าปากคลายความกังวลลงไปบ้าง กลัวจะไม่เจอพี่ สาว กลัวจะมาเสียเที่ยว แต่ในเมื่อมีคนเห็นแบบนี้ก็คงไม่ผิด เขา เดินต่อไปตามทางอย่างไม่รอช้า ตอนนี้ 3 ทุ่ม สำหรับคนทำงาน ในไร่ต่างจังหวัดก็เหมือนจะดึกเสียแล้ว ไม่เหมือนกรุงเทพฯ เวลานี้นักล่า ราตรีกำลังตระเวนเที่ยวอยู่เลย

สุดปรารถนาเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จและกำลังจะเข้านอน การ ย้ายที่อยู่บ่อยก็มีข้อดีคือเธอหลับได้ทุกที่ด้วยความเคยชิน ใน ระหว่างที่เธอกำลังจะหลับตา หูก็ได้ยินเสียงคนโวยวายอยู่ข้าง นอก เธอรีบลุกขึ้นเปิดผ้าม่านออก

“เขต!!”

ภาพสุดเขตอยู่ในวงล้อมของคนงานชายหลายคนทำให้เธอ ถลาออกไปหาน้องด้วยความเป็นห่วงสุดหัวใจ

“สุดเขต”

“พี่ดอกรัก!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ