ตอนที่ 4 พาน้องไปเรียน 3

“ถ้าพี่เป็นน้อง แล้วเฮียคิดจะทำอะไรในห้องน้ำคะ”

อาจารย์หนุ่มหันกลับมากอดอกกวาดตามองลวนลาม นักศึกษาสาวร่างอิ่มตรงหน้า ราวกับว่าเขากำลังตวัดปลายลิ้น เลียไปทั่วร่างของเธอ พิมพ์แพรเริ่มใจสั่นจนอยากยกแขนขึ้น กอดตัวเองบ้าง

“ที่นี่คือห้องน้ำชายของมหา’ลัย รู้ใช่มั้ย”

“ค่ะ พู่เป็นนักศึกษา และเฮียก็เป็นอาจารย์” พิมพ์แพรก็

ไม่ใช่คนยอมอะไรง่ายๆ เหมือนกัน

“ถ้ามีคนรู้ว่าเราเข้ามาอยู่ในนี้ สิ่งแรกที่คนพวกนั้นคิดก็คือ เซ็กซ์ คงไม่มีใครมองว่าชวนกันมาล้างห้องน้ำ”

“ถูกค่ะ พู่ก็ไม่คิดจะชวนเฮียล้างห้องน้ำอยู่แล้ว”

“ถ้าเธอไม่อยากให้เฮียออกเดทกับคนอื่น เธอก็เลิกอ่อย เหยื่อให้ผู้ชายอื่นได้แล้วพู่”

“เฮียพูดอะไร พู่ไปอ่อยใครตอนไหน” คราวนี้สีหน้าของ พิมพ์แพรเต็มไปด้วยความกังขา หวังว่าพัฒนะจะไม่รู้เรื่องพินิจ

“เฮียหนึ่ง และอาจจะเป็นเฮียสองด้วย ถ้าหวังจะเป็นพระยา เทครัวล่ะก็นะ ล้มเลิกความคิดของเธอไปได้เลย เธอเป็นของ เฮีย เธอจะเป็นของคนอื่นไปไม่ได้”
“นี่เฮีย… งฟูเหรอคะ”

ริมฝีปากของพัฒนะบิดเบ้ สีหน้าชวนโมโหกับความหวังใน ใจพิมพ์แพรจนเธอเจ็บแปลบไปทั้งขั้วหัวใจ

“ทำไมฉันต้องทิ้งเธอด้วยฟู เธออยากเป็นทาสฉันเองนี่นา ลืมไปแล้วเหรอ คนเริ่มก่อนคือเธอไม่ใช่เฮีย

ร่างสูงโน้มตัว เท้ามือกับขอบอ่างติดกับร่างนุ่มนิ่ม พิมพ์ แพรยืนนิ่งทั้งไม่เข้าใจ และแสบปว่าไปทั่วทรวงอก พัฒนะเวลานี้ ดูน่ากลัวเหมือนมาเฟีย แววตาลุกโชนไปด้วยเปลวไฟกองใหญ่ พอจะก้าวหนีมืออีกข้างของเขาก็กักตัวเธอเอาไว้

“ตะ…แต่…แต่เฮียหนึ่งจริงใจกับพี่นะ แล้วเฮียล่ะจริงใจกับ หรือว่าเล่นๆ ข่าๆ”

“เล่น” คำตอบนั้นชัดเจนนัก พิมพ์แพรแทบทำน้ำตาร่วง “แล้วเธอล่ะ ยินดีจะเป็นของเล่นของเฮียหรือเปล่า หรือจะดอดไป พลอดรักกับเฮียหนึ่ง หวังว่าคนเจ้าชู้อย่างเฮียหนึ่งจะรักเธอจริงๆ ต่อให้พ่อแม่จะว่ายังไงก็ยอมเหรอ บอกเฮียพู่ บอกมาว่าเธอ เลือกใคร

“เฮียสาม…เฮียกำลังทำให้กลัว” เธอกลัวจริงๆ เขาดูใจ ร้าย หน้าหล่อๆ นั่นเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ และคนอย่างพัฒนะ แน่นอนพิมพ์แพรไม่มีทางสู้ได้เลย

“ไม่ได้ให้กลัว ให้เลือก อยากสนุกตื่นเต้นกับเฮีย” ใบหน้า นั้นยื่นเข้าไปใกล้ ลมหายใจอุ่นๆ รินรดใบหูเล็กๆ หน้าของพิมพ์ แพรแดงระเรื่อลามจนถึงใบหู หรืออยากจบทุกอย่างกับคนอื่น
เรียวปากสีเข้มกดลงบนลำคออุ่น พิมพ์แพรสะดุ้งสุดตัวนาที นั้นเองที่เธอตัดสินใจเด็ดขาด

“เฮียสาม..”

“ว่าไง แล้วเฮียจะทำให้เธอลืมทุกคนเอง” “คะ…ค่ะ ค่ะเฮีย พู่เลือกเฮีย”

เรียวแขนเสลายกขึ้น โอบรอบคอหนาของคนเป็นพี่ ปลาย เท้าเล็กเขย่งขึ้นอย่างยินดี ดวงตากลมโตจ้องเข้าไปในดวงตา คมกริบเหมือนถูกมนตร์สะกด ริมฝีปากอิ่มแย้มออกรับจุมพิตที่ ทาบลงมาแผดเผาให้เธอตายทั้งเป็น

“ปาก อย่าให้ใครจูบอีก

หูของเธอได้ยินเสียงแหบพร่าของเขา ความสุขเล็กๆ ที่ได้ คิดว่านั่นคือการหึงหวงของคนใจร้าย เรียวปากงามดุจคันศร จึงเผยรอยยิ้มหวานหยดเป็นรางวัล

“หน้าอกคู่นี้ก็อย่าให้ใครบีบอีก

ตากลมเบิกกว้างอย่างตระหนก เขารู้ถึงขั้นนี้เลยเหรอ โอ…ไม่นะ ความลับรั่วไหลได้ยังไง

“ถ้าอยากหาประสบการณ์แบบเอ้าท์ดอร์ก็แค่บอก เดี๋ยวจัด ให้กระสันสมอยาก ถ้าพี่ยอมให้คนอื่นกอดจูบลูบคลำอีกล่ะก็ เฮียจะเอาพู่ในตายคาหุ้นเลย ไม่เชื่อก็ลองดู”

“โอ๊ะ!”
พิมพ์แพรเจ็บไปทั่วเรียวปาก เขากระแทกจูบลงมาอย่างราบ จ้วง มือตะโบมไปทั่วเต้านม แล้วกระชากชายเสื้อนักศึกษาออก จากขอบเอว ก่อนจะล้วงเข้าไปลูบไล้ก้อนเนื้อแท้ๆ

พัฒนะรู้ว่าอารมณ์ไม่ปกติ เขาอาจจะเป็นหนุ่มติสสติแตก บ้างในบางครั้งเมื่อจมอยู่กับงานขีดเขียนที่ชอบ แต่ไม่เคยจะมี อารมณ์ขาดผึ้งจนรู้สึกว่าไม่อยากทนอีกต่อไปแบบนี้ โดยเฉพาะ เซ็กซ์ ความท้าทายเกิดขึ้นในทุกๆ ที่ และดูเหมือนว่ายิ่งกังวล กลัวคนข้างนอกจะรู้ก็ยิ่งพอใจ

เต้าทรวงอวบหยุ่นแทบแหลกเหลวยังต้องถูกดูดกลืนอย่าง หิวโหย สาปเสื้อตอนนี้อ้ากว้าง เสื้อชั้นในสีขาวที่ปิดได้เพียงครึ่ง เต้าก็ไม่ครอบคลุมพื้นที่นุ่มๆ เลยสักตารางนิ้ว มันลงไปอยู่ใต้ ฐานทรวงแล้วเปิดโอกาสให้ปากร้อนๆ ห่อรวบเม็ดทับทิมอย่าง หุ่นกระหาย

“โอวว” เสียงของเธอดังกระเส่าแผ่วเบา ไม่กล้าส่งเสียงดัง ดั่งใจคิด กลัวว่าคนข้างนอกจะได้ยิน โทษสถานเดียวหากมีคน อื่นรู้เห็นก็คือการถูกไล่ออกทั้งคู่

“เต้าใหญ่ๆ แบบนี้น้ำนมน่าจะเยอะ อยากดูดนมจากเต้า นานๆ จัง”

แค่เขาพูดเหมือนเพ้อ พิมพ์แพรก็กดศีรษะทยแนบทรวงอก มากขึ้นจนใบหน้าคมแทบจะจมไปกับนุ่มเนื้อ ฝ่ามือชายลูบต้นขา นวลเนียนไปมา ก่อนจะสอดเข้าไปใต้กระโปรงนักศึกษา กระตุก กางเกงชั้นในลงแล้วแทรกปลายนิ้วใหญ่บดคลึงเนินนางอวบนุ่ม
“ซี้ดดดด”

พิมพ์แพรกัดปากส่งเสียงแสนเซ็กซี่ข้างหูใหญ่ พัฒนะจูบ เคล้าไปทั่วดวงหน้า ขบเม้มติ่งหูเล็กให้เธอขนลุกเกรียว ทว่าขน บนกายของพิมพ์แพรตั้งชันราวกับเคารพธงชาติก็เพราะปลายนิ้ว ที่กำลังแหวกกลีบเนื้อออกจากกัน