ตอนที่ 2-1 นา…3

ตอนที่ 2 : นาฬิกาทรายมรกต

เมื่ออายุครบสิบสี่ปี ชีวิตก็ยุ่งยากขึ้น เราทั้งสองคนเรียน

อยู่ในชั้นปีที่สาม กาลเวลาเดินทางมาได้ครึ่งทางของความ สำเร็จแล้ว ช่วงเวลาหกปีที่บรรดาบุตรสาวและบุตรชายของผู้ สูงศักดิ์ใช้ในสถาบันซานคริสเตียนที่ตั้งอยู่ในเขตเมือง ตึก อาคารของสถาบันสวยงามสะดุดตา ตั้งอยู่ไม่ไกลจากปราสาท หลังโอ่อ่า สิ่งปลูกสร้างแห่งอื่นรายล้อมสองอาคารนี้ไว้

กิจวัตรประจําวันของฉันที่มีแต่การเดินทางไปมาระหว่าง หอพักและสถาบันได้เริ่มเปลี่ยนแปลง บัตรเชิญไปงานเลี้ยง ณ ปราสาทรัตติกาลเริ่มส่งมามากขึ้น แน่นอนว่า ฉันต้องควงแข นกับซไนเดอร์ไปงานเลี้ยงเหล่านั้น จะได้ไปเที่ยวสถานที่น่าตื่น ตานี้เพื่อพบปะทักทายผู้คนมากมาย

เรากลายเป็นที่รู้จักในฐานะ “คู่รักผู้สูงศักดิ์ที่สุดใน ประวัติศาสตร์ตั้งแต่ซานคริสเตียนก่อตั้งมา และเราทั้งสองยัง คงครองตำแหน่งอย่างต่อเนื่อง ถึงอย่างนั้น ผู้คนในตระกูลกาวิ เหล่าไม่สนใจความสำเร็จของฉันแต่อย่างใด งานเลี้ยง ปราสาทรัตติกาลครั้งนี้พวกเขาเข้าร่วมเช่นกัน และเหมือนเคย พวกเขาเมินเฉยเวลามีผู้คนชื่นชมในตัวฉัน พวกเขาคิดว่าเป็น เรื่องธรรมดา ท่านพี่มักจะพ่นคำคมดูแคลนฉันออกมาประมาณ ว่า “การโด่งดังในหมู่หญิงสาวนั้นง่ายนิดเดียว ขณะนั้นฉันได้แต่ฝืนยิ้ม และชไนเดอร์พูดขึ้นมาว่า เจ้าควรภูมิใจในตนเอง นะ….รอนย่า เพราะเจ้าเป็นหญิงสาวที่ประสบความสำเร็จอย่าง น่าอัศจรรย์ จากนั้นฉันจึงส่งยิ้มหวานอย่างสุภาพให้ผู้ที่ใจดี กับฉันเสมอ

ฉันมีความสุขที่ชไนเดอร์เป็นคนเดียวที่เข้าใจฉัน และนี่ก็ เพียงพอแล้ว

การแต่งงานของเราจะเกิดขึ้นเมื่ออายุครบสิบห้าปีบริ บูรณ์ ทว่าชไนเดอร์ต้องการแต่งงานกับฉันทันทีหลังเรียนจบ จากนั้นเราจะได้ครองคู่กันในสถาบัน จากนั้นชไนเดอร์ยืนกราน อย่างเด็ดขาดว่าเราสองคนควรจะหมั้นหมายกันไว้ พวกผู้ใหญ่ จึงเห็นด้วย

และแล้วก็มาถึงวันที่ชไนเดอร์ต้องพบกับนางเอกในนิยาย ฉันเคยคิดว่าอนาคตของฉันและเขาจะไม่เหมือนเนื้อเรื่องที่ฉัน เคยอ่าน ทว่าเขาทั้งสองคนก็ยังพบกันอยู่ดี

ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของท่านบารอน มิซาโน่ อโลก้า

หญิงสาวสง่างามผู้นี้มีผมสีดำสนิท ดวงตาหวานหยดน่า พิสมัยและมีบุคลิกรักสันโดด ชไนเดอร์ผู้เป็นมิตรกับทุกคนเริ่ม พูดคุยกับมิซาโน เขาทั้งสองได้สร้างความสัมพันธ์กันอย่าง รวดเร็ว มิซาโนที่เป็นเฉยกับทุกคนได้เปลี่ยนเป็นคนอ่อนโยน เมื่อเธอได้พูดคุยกับชไนเดอร์ เหมือนดั่งเนื้อเรื่องในนิยายที่ฉัน เคยอ่าน และใช่ มิซาโนตกหลุมรักชไนเดอร์

ที่จริงแล้วชไนเดอร์ค่อนข้างโด่งดังและหญิงสาวหลายคนชื่นชอบเขา

บุตรชายผู้ฉลาดเฉลียวและเป็นมิตรของพระอนุชาของ กษัตริย์ เขาเป็นที่ชื่นชอบและมีสหายที่ไว้ใจได้หลายคน ซึ่งใน ทางตรงกันข้าม ฉันมีสหายเพียงไม่กี่คน แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มี ใครจงเกลียดจงชังฉัน

ระหว่างพักคาบเรียน ฉันมักทำตัวผ่อนคลายแสนสบาย ช ในเดอร์มาพบและตะลึงงันเหมือนเคย ทว่าเขาก็ดูแลฉันอย่างดี เช่นเดิม ขณะที่ฉันกำลังจะงีบหลับ เขาจะคอยอุ้มฉันไปนอนบน ที่นอน ชไนเดอร์ผู้ใจดีและเข้าใจฉันเสมอมา ในตอนนี้ เขาได้ เปลี่ยนไปทีละน้อย…

ในปีที่ซไนเดอร์ไปพบกันมิซาโน ฉันจะโดนถอนหมั้นและ โดนไล่ออกจากโรงเรียน ทว่าทุกอย่างต้องเป็นไปด้วยดี ฉันเริ่ม คิดถึงเรื่องนี้ ความเข้มแข็งก็เพิ่มขึ้น

ไม่นานมานี้ ฉันพบชไนเดอร์และมิซาโนอยู่ด้วยกันนอก ห้องเรียนบ่อยครั้ง เมื่อเขาเห็นฉัน ชไนเดอร์มักจะหยุดคุยกับ เธอแล้วเดินมาหาทุกครั้ง ซึ่งมิซาโนก็มองฉันด้วยสายตาไม่ดี นัก

เธอมองฉันว่าเป็นคู่แข่งตั้งแต่แรกที่พบ เธอเป็นที่สองรอง จากฉันในแวดวงสังคมของหญิงสูงศักดิ์ ทว่าไม่ใช่กับอาจารย์ เพราะเธอพยายามอย่างหนักด้วยตัวเอง ที่จริงแล้วเธอฉลาด อย่างน่าชื่นชมและเก่งด้านเวทมนตร์มาก เธอฉลาดกว่าฉันเสีย อีก ในทางกลับกัน ฉันต้องเรียนกับอาจารย์แสนเข้มงวด และท่านคอยชี้แนะว่าฉันจะต้องทำอะไรบ้างก่อนที่จะเข้าสถาบันนี้

แต่ก็ต้องขอบคุณท่าน เพราะฉันได้ขึ้นเป็นสตรีผู้สูงส่งที่สุดใน แวดวงสังคมหญิงสูงศักดิ์ ในสายตาของเธอ ฉันเป็นคู่หมั้นของคนที่เธอตกหลุมรัก

มั่นคงทำให้เธอเกลียดฉันมากกว่าเดิม ทว่าฉันก็ใช้ชีวิต โดยที่

ไม่ใส่ใจอะไรนัก

ไม่เป็นไร… หัวใจของชไนเดอร์อยู่ที่ฉัน

วันหนึ่ง ในขณะที่ฉันกำลังแบกหนังสือกองโตที่อ่านหมด แล้วไปคืนยังหอสมุด ตอนที่ฉันกำลังกุลีกุจอประคองหนังสือ เหล่านั้น มีนักเรียนคนหนึ่งวิ่งมาชนโดยบังเอิญ หนังสือหล่นลง อย่างเลี่ยงไม่ได้ ซึ่ง! เสียงหนังสือล่วงหล่นกระจัดกระจายอยู่ บนพื้น ฉันกระวนกระวายไล่ตามเก็บหนังสือเหล่านั้น ก่อนที่ฉัน จะเดินถึงตีนบันได ฉันพบมิซาโนยืนอยู่ตรงนั้น ฉันมัวแต่ยุ่งอยู่ กับการตามเก็บหนังสือจนไม่ทันเห็นว่าเธอยืนอยู่ตรงนั้น หนังสือเกือบจะหล่นไปโดนหน้าเธอ ใบหน้าของมิซาโนเปลี่ยน เป็นถมึงทึง

ฉันรู้สึกเสียใจและยิ้มอย่างหญิงสาวผู้สูงศักดิ์ “ขออภัย ข้ามิได้ตั้งใจ…

ในฐานะที่ฉันเป็นลูกสาวของผู้สูงศักดิ์ การขอโทษเช่นนี้ก็ มผิดอันใด ทว่ามิซาโนไม่พอใจและจ้องมาที่ฉันอย่างไม่เป็น มิตรนัก

น้ำเสียงของฉันทำให้เธอไม่ชอบใจหรือ? หรือบางทีเธออาจคิดว่านี่คือการก่อกวน เพราะฉันอยากให้เธอหยุดยั้งและ เข้าใกล้ชไนเดอร์เสีย ฉันต้องการขอโทษเธออีกครั้ง ทว่าเธอ

หันหลังและเดินหนีไป

วันถัดมา ณ ชั้นเรียนเวทมนตร์ มีนักเรียนอยู่คนหนึ่งสูญ

เสียการควบคุมพลัง

“รอนย่า!”

กลุ่มพลังเวทมนตร์พร้อมกับเสียงดังสนั่นพุ่งมาทางฉัน ช ในเดอร์รีบวิ่งเข้ามาเพื่อปกป้อง ทว่าสัญชาตญาณป้องกันตัว ของฉันเร็วกว่ามาก ฉันร่ายมนตร์สะท้อนกลับพลังงานนั้น โชค ร้ายที่พลังงานเวทมนตร์สะท้อนกลับแล้วแฉลบไปยังมิซาโน แน่นอน… เธอจ้องเขม็งมาที่ฉัน

ฉัน…ฉันไม่ได้ตั้งใจ…

นักเรียนผู้ที่ควบคุมพลังเวทมนตร์ไม่ได้ถูกดุเป็นธรรมดา และชั้นเรียนก็ได้ดำเนินต่อไปตามปกติ การจับคู่ประลองเวท ก็ได้เกิดขึ้น และฉันได้ประลองกับมิซาโน….

เนื่องจากการประลองเวทส่งผลต่อคะแนน ฉันจึงจำเป็น ต้องต่อสู้และจำเป็นต้องชนะเธอ มิซาโนจ้องมาที่ฉันด้วย สายตา โหดร้าย

แต่… มันก็ช่วยไม่ได้…

เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเหมือนในนิยายที่ฉันเคยอ่าน ถึงฉันจะไม่ได้มีเจตนาร้ายแต่ก็เหมือนกับว่าฉันกำลังตามราวีซาโนอยู่ แม้ว่าจะไม่เคยทำอะไรไม่ดีต่อเธอเลย ฉันก็ยังรู้สึกว่า เรื่องราวทั้งหมดกำลังจะจบตามแบบนิยาย ความกังวลของฉัน เพิ่มมากขึ้น

ในฐานะลูกสาวผู้สูงศักดิ์แห่งตระกูลกาวิเซล่า ผู้ปกครอง เมืองหลวงฝั่งใต้” ผู้คนมากมายพยายามเข้าหาฉัน นอกจากนี้ ฉันยังเป็นคู่หมั้นของลูกชายของท่านดยุค ฉันคือลูกสาวผู้สูง เกียรติของท่านเคานต์และมีมิตรสหายที่แท้จริงอันน้อยนิด บรรดาสตรีผู้สูงศักดิ์ชวนฉันไปเข้าร่วมงานเลี้ยงน้ำชา ที่น่า ตกใจคือมีการเตรียมพื้นที่พิเศษเอาไว้ให้ฉัน

วันนี้ฉันได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานเลี้ยงน้ำชา สถานที่จัด งานเลี้ยงที่ชั้นหนึ่งมีผ้าใบกันลมตั้งอยู่ เหมือนกับที่ร้านเสริม สวยไม่มีผิด ไม่ไกลจากตรงนั้นมีบันไดวนซึ่งเชื่อมกับชั้นสอง และสาม

ความจริงก็คือ ฉันอยากพักผ่อนเอนกายคนเดียว ทว่าเมื่อ คิดถึงอนาคต การพบปะกับบรรดาลูกสาวของผู้สูงศักดิ์สำคัญ กว่ามาก ในห้องนั้นเต็มไปด้วยแสงอันอบอุ่น ฉันได้จัดเตรียม เครื่องดื่มและขนมไปด้วย บรรดาลูกสาวของผู้สูงศักดิ์เกรงใจ เกินกว่าจะรับชาและขนมที่ฉันเตรียมมา แต่ถึงกระนั้นพวกเขา ก็ได้ลิ้มลองรสชาติ ก่อนจะชื่นชอบชาและกาแฟที่ฉันจัดเตรียม มาให้

“ท่านหญิงรอนย่า ไม่เกินไปหรือที่มิซาโนทำตัวสนิทสนม บท่านชายชไนเดอร์”
ท่านหญิงรอนฆ่าควรสั่งสอนให้นางรู้จักที่ต่ำที่สูงนะเจ้า

คะ!”

เรื่องราวที่พูดคุยในวันนี้ล้วนเป็นเรื่องของ “มิซาโน

บรรดาลูกสาวผู้สูงศักดิ์ที่สง่างาม สวมเสื้อผ้าอาภรณ์ หรูหราภายใต้แสงแดดอันอบอุ่น กำลังมีความสุขกับการจิบชา จากถ้วยชาแสนล้ำค่า พวกเธอมีความคิดอันชั่วร้ายภายใต้ รอยยิ้มแสนหวาน

“มิซาโน่กำลังวางแผนแย่งท่านชายชไนเตอร์ไป ท่านหญิง รอนาควรตักเตือนนางให้รู้จักที่ของตนหรือไม่เจ้าคะ?”

ฉันได้แต่ยิ้มตอบบรรดาสตรีผู้สูงศักดิ์ที่พยายามชักนำ ความคิดเหล่านั้นให้แก่ฉันภายใต้รอยยิ้มแสนหวาน

“มิต้องทําอันใดให้เสียแรง ข้าเชื่อเสมอว่าลูกสาวของผู้สูง ศักดิ์ทุกคนย่อมกระทำแต่สิ่งดี

“ท่านหญิงรอนย่า ท่านช่างใจเย็นเสมอ”

“จริงเจ้าค่ะ ท่านเป็นคนดีอะไรเช่นนี้

“และยิ่งไปกว่านั้น ชาในวันนี้รสชาติช่างมหัศจรรย์”

“ใช่เจ้าค่ะ ขนมที่จัดเตรียมมาก็วิเศษไม่แพ้กัน

ฉันรู้สึกโล่งใจเมื่อได้เปลี่ยนเรื่องพูดคุย ทว่าหลังจาก ความโล่งใจนี้ยังมิทันเลือนหายไปก็ได้มีสัตว์สีดำลึกลับพุ่ง

กลงมากลางเวหา
“กรี๊ดดดด!!” บรรดาสาวผู้สูงศักดิ์ส่งเสียงกรี๊ดออกมา

เมื่อตั้งใจมองแล้วสัตว์สีดำลึกลับนั้นคือแมงมุมสีดำขนาด เท่ากำปั้น

“ไม่นะ!!” ใบหน้าของบรรดาสาวผู้สูงศักดิ์เริ่มซีดเซียว

ทว่าฉันกลับนิ่งสงบ ไม่อุทานอันใด หากมิใช่สัตว์ที่ขึ้นต้น ด้วยจอจาน (จิ้งจก) ฉันก็ไม่กลัวสัตว์ชนิดใดเลย

เจ้าแมงมุมตัวนี้มีพุงค่อนข้างใหญ่จึงทำให้ตัวมันดูอวบอั๋น รวมไปถึงตากลมโตของมันทำให้มันดูน่ารักสำหรับฉัน เมื่อฉัน มองขึ้นไปยังโถงทางเดินชั้นสอง ฉับพบว่ามิซาโนยืนดูอยู่ตรง นั้น ทำสีหน้าราวกับว่าเธอเอาชนะได้แล้ว และเดินจากไป ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือเธอหรือ

บรรดาสาวผู้สูงศักดิ์รีบวิ่งหนีไป ดูเหมือนว่าพวกนางจะ

กลัวแมงมุมตัวนี้จริง

ฉันนั่งดื่มกาแฟพร้อมกับมองแมงมุมที่น่ารักตัวนั้น แล้ว

ได้ยินเสียงอันมีชีวิตชีวาดังมาจากด้านหลัง

“สวัสดีรอนย่า นั่งจิบชาอยู่คนเดียวหรือ?”

เมื่อฉันหันหลังไปก็พบกับ เฮนเซล ไรลีย์ หนุ่มผมทอง สว่าง เส้นผมของเขารวบเอาไว้ด้านหลัง