ตอนที่ 3 บังเกิดใหม่ในนรกอีกครั้ง

ตอนที่ 3 บังเกิดใหม่ในนรกอีกครั้ง

“ไม่ตาย เมื่อครู่ข้ายังไปถีบนางอยู่เลย “เสียงของผู้ชา ยอีกครพูดขึ้นอย่างดูถูก

พันหยุนหยุนมองไปยังแขนของนาง ก็รู้ว่าทําไมแขน

ของนางถึงบวม

“และไม่รู้ว่าจะตื่นเต้นอะไร พรุ่งนี้ก็จะถูกประหารแล้ว แล้วยังต้องแขวนคอตายอีก” ชายคนนั้นกินถั่วลิสงได้วย แล้วพูดด้วยเสียงเบา การประหารชีวิตด้วยวิธีการตัดคอ องค์กรไม่เคยใช้ แม้กระทั่งนรกก็ยังมีการตัดคอประหาร ชีวิตอีกหรอ?

“นางได้นอนอยู่กับน้องชายของว่าที่สาวมี ไม่ต้องพูดถึง เรื่องความบริสุทธ์ แล้วยังนำพาความเดือดร้อนมาให้กับ ตระกูล นางตายไปโดยเร็วก็ดี ชื่อเสียงที่สร้างขึ้นมาของ นําหนักผันมาสิบกว่าปี ต้องมีเสียหายเพราะนาง นางตาย ที่นี่ มันยังดีกว่าพรุ่งนี้ที่ต้องดูชาวบ้านเยาะเย้ย” ชายอีก คนพูดสับปลับออกมา

พันหยุนหยุนนึกถึงอยู่ในใจ คนที่พวกเขาพูดถึงคือ ตนเองหรอ?

“ฮ่องเต้ก็ใจจิตใจดำจริงๆ ลูกพี่ลูกน้องของตนเอง ไม่ถงไม่ถามเหตุผลสักคำก็ลงโทษนางถึงขั้นตาย เสียดาย กับแม่สาวน้อยที่สวยดุจดั่งหยกและดอไม้เหลือเกิน” เสียงหัวเราะหึ่นๆที่อดกลั้นไม่ไหว

ฮ่องเต้? นี่เป็นยุคสมัยโบราณหรอ? พันหยุนหยุนรีบ ตื่นขึ้นมาโดยเร็ว ที่นี่ไม่ใช่นรกขุมไหน แต่นี่เป็นยุคสมัย โบราณ!

“อาจจะเป็นเพราะตนเองไม่มีบุตร กินยาบำรุงไปเยอะ กินจนหัวสมองเลอะเลือน อุปนิสัยของฮ่องเต้นั้นแปลก ประหลาด เรื่องเล็กๆน้อยๆ จริงๆแค่ลงโทษพันกั้วเวิงโดย การปลดตำแหน่งก็พอ ไม่จำเป็นต้องขับไล่เขาทั้งตระกูล ออกจากในเมือง ข้าช่างดูไม่ออกจริงๆ”

“ถ้าเจ้าดูออก เจ้าก็คงไม่ต้องมาเป็นพัศดีเฝ้าในเรือนจำ หรอก มาชนแก้ว”

“จริงๆว่าไปแล้ว ก็เพราะว่า……..ในปากของเขาอมเหล้า ไว้ จึงพูดจาไม่ค่อยชัด พันหยุนหยุนพยายามตั้งใจฟัง แต่ ได้ยินไม่หมด

“ใครกล้าไม่เชื่อฟัง? แม้กระทั่งฮ่องเต้……” พัศดีอีกคน กลับพูดขึ้นอย่างชัดเจน

“หุบปากเหอะหน่า ดื่มไป! ” พัศดีที่กำลังดื่มเหล้าได้พูด ขัดไม่ให้เขาพูด ไม่ได้หวังดีต่อเขาหรอก แต่กลัวตนจะซวยไปด้วย

พ้นหยุนหยุนจับรางหญ้าบนพื้นไว้ นางกัดริมฝีปาก ตนเองไว้แน่นๆ นี่เธอรู้สึกตัวแล้วจริงๆ

เธอได้ตายไปเพราะโดยยิง วิญญาณของเธอได้ ทะลุมายังยุคสมัยเมื่อหลายพันปีนี้ พอตื่นขึ้นมาอีก ที เธอก็กลับไปถึงหนึ่งพันปีก่อน หรือตามในหนังสือ ประวัติศาสตร์ที่จารึกไว้ว่าเป็นยุคสมัยเจ้าเช่า

ร่างกายที่เธออาศัยตอนนี้ก็เรียกว่าพันหยุนหยุนเหมือน กัน เธอได้แขวนคอตายไป พอเธอหยุดหายใจแล้ว วิญญาณของตัวเองก็ทะลุมาอยู่ในร่างของเธอ ถ้าไม่ใช่ เพราะว่าตรงข้อมือของเธอยังผูกเชือกสีแดงที่ไปร่วมงาน แข่งขันทำอาหาร เธอก็นึกว่ามันเป็นแค่ความฝัน

เมื่อกี้พวกพัศดีก็กำลังคุยกัน ทำให้ตนเองรู้ว่าเธอไม่ได้ อยู่ในความฝัน อีกอย่าง มือของเธอยังใส่นาฬิกาที่เธอใส่ ตอนหนึ่งพันปีข้างหน้า เธอได้รับรางวัลนั้นจริงๆ

เธอให้นาฬิกาของตนเองกับเจียงหลิน ทีแรกก็นึกว่าพอก ลับไปถึงองค์กรแล้วจะเอานาฬิกาออกมาด้วยตัวเอง ดีนะ ที่เธอไม่ได้เอานาฬิกาเรือนนี้ให้พวกเขา ไม่งั้นการโดนยิง ครั้งนี้ก็คงเปล่าประโยชน์

พันหยุนหยุนใช้เวลาไปทำความรู้จักกับร่างที่เธออาศัยอยู่ตอนนี้โดยเร็ว ตอนนั้นที่เธอลืมตาขึ้น ตรงคอยังมี เชือกพันอยู่ เธอที่ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง พอเจอเรื่อง อะไรก็มักจะหลบและร้องไห้ เป็นคุณหนูที่ไร้ประโยชน์ มากๆ เธอเป็นลูกสาวคนเดียวคนที่โปรดปรานที่สุดของ พันกั้วเวิงที่เป็นหปู่ช่างซูในราชสำนัก เธอแขวนคอตายไป แล้ว จึงจะให้ตัวเองเข้ามาอยู่ในร่างของเธอได้

และในความทรงจำของหญิงสาวคนนี้ ก็คือลูกสาวแห่ง ตระกูลพันได้ไปนอนกับน้องชายว่าที่สามี หลี่ปู้ช่างซูเป็น คนที่ช่างประหารพันหยุนหยุนด้วยตัวเอง เมื่อกี้พัศดีกำลัง คุยกันก็ทำให้เธอสามารถมั่นใจได้ว่าเรื่องพวกนี้ได้อยู่ใน หัวสมองของเธอ

ตอนที่เธอยังอยู่ ในหัวสมองของพันหยุนหยุนพอรู้ว่าตัว เองกับน้องชายว่าที่สามีได้นอนอยู่ด้วยกัน ถึงแม้ว่าจะ สวมใส่อาภรณ์ตอนนอน ก็ทำให้คนเห็นรู้สึกตกใจ ตอน นั้นพันหยุนหยุนอยากจะวิ่งชนเสาเพื่อแสดงความบริสุทธ์ แต่พอตอนที่เธอกำลังจะวิ่งเข้ามาใกล้เสาไม่ถึงสามศอก กลับถูกทหารจับเข้าไปในคุก

ไม่มีแม้แต่โอกาสจะอธิบาย และไม่มีเวลาจะโต้เถียงกับ ใคร พระราชโองการก็ได้บัญญัติไปแล้ว

เพราะว่าพันหยุนหยุนคือเจ้าเซ่าที่ทั้งโด่งดังและสระสวย เป็นลูกพี่ลูกน้องห่างๆของฮ่องเต้ พันหยุนหยุนงานอภิเษก สมรสของพันหยุนหยุและซีเหย่นก็คือพระราชทานจาก ฮ่องเต้ แต่การกระทำของพันหยุนหยุนทำให้ผิดต่อคำบัญญัติของฮ่องเต้ แล้วก็ผิดต่อว่าที่สามี ทำให้ทั้งตระกูลพันต้องพังพินาศ หนึ่งเดือนหลังจากนั้น เธอก็ต้องได้รับโทษ

“เพ้ง” ถ้วยใบหนึ่งได้โยนมาตรงหน้าตนเอง หมั่นโถที่ดำ ไหม้ได้กลิ้งออกมาจากถ้วย ทำให้ทำร้ายพันหยุนหยุนที่ กำลังคิดอะไรอยู่ “กินไป! กินอิ่มจะได้เตรียมตัวไปสู่สุข คติ! ”

พัศดีที่อยู่ข้างนอกประตูเหล็กกำลังทําหน้าตาดูถูกนาง ต่อให้เป็นหญิงสาวที่งดงามมากแค่ไหน ความผิดครั้งนี้ก็ ไม่สามารถอภัยให้ได้

ก่อนหน้านี้ร่างนี้ก็ได้หิวมาเป็นเพลาสามวันแล้ว พันหยุน หยุนได้ยอมรับสภาพร่างกายนี้ ได้เวียนหัวตาลายตั้งนาน เสียแล้ว นางก็ไม่อยากจะสนใจอย่างอื่น จากนั้นก็กำลัง จะเอาหมั่นโถยัดเข้าปากตนเอง แต่ทันทีที่ริมฝีปากของ นางกำลังจะได้สัมผัสกับหมั่นโถ นางก็รีบโยนทิ้งไป นาง รู้สึกคันตรงริมฝีปาก ถึงแม้จะไม่ได้ทดลองอะไรใดๆ แต่ พันหยุนหยุนก็รู้สึกได้ว่าตนเองน่าจะเดาไม่ผิด

หมั่นโถนี้มีพิษ!

พันหยุหยุนดึงหมั่นโถออกเป็นสองชิ้น และใช้แสงจันทร์ ส่องดู หมั่นโถได้มีสีเหลืองอ่อน ไม่รู้ว่าเป็นยาพิษอะไร แต่พอนางโยนไปให้หนูกิน ไม่นานหนูก็อ้วกออก มาเป็นฟูสีขาวแล้วตายไป

คนที่ใกล้จะตายพรุ่งนี้แล้ว ยังไม่อยากไว้ชีวิตนางให้ ผ่านคืนนี้ไป ใครกันนะที่ใจจิตใจดำทำเยี่ยงนี้ลงคอ ทำ กับแม่หญิงอ่อนแอเยี่ยงนี้ได้อย่างไร? ในตัวของนางมี ความลับอะไรกันแน่?

ภพปัจจุบันตนเองถูกองค์กรถอดทิ้ง จนสุดท้ายตาย เพราะโดยยิง กว่าจะข้ามภพมาในยุคสมัยโบราณ ก็ยัง ต้องเสี่ยงตายเยี่ยงนี้อีก? พันหยุนหยุนจะไม่ยอมให้ข้อ ผิดพลาดนี้เกิดเป็นครั้งที่สองอีกเป็นอันขาด

ถึงแม้จะมีชื่อที่เหมือนกัน แต่นางจะไม่ยอมให้มีโชค ชะตาเดียวกันเด็ดขาด