ข้ามลิขิต ปรุงรักแก่ใจ

ตอนที่ 18 สิ่งที่คาดคิดไม่ถึงเกิดขึ้น



ตอนที่ 18 สิ่งที่คาดคิดไม่ถึงเกิดขึ้น

ตอนที่ 18 สิ่งที่คาดคิดไม่ถึงเกิดขึ้น

คือเขา? ก็มีแค่เขา ถ้าพันคิ้วเริงตายไปทั้งตระกูล เขา ก็จะมีชื่อเสียงที่โด่งดัง ถ้าไม่ได้ตาย ก็สามารถใช้วิธีนี้ ทำให้คนที่มีชีวิตอยู่ตายทั้งเป็น

ข่าวลือของตระกูลพันส่งไปทั่วเมืองเสียแล้ว เงินสามพัน นําลึง จะอย่างไรก็ตามก็ไม่มีทางหามาได้แน่ๆ ทีแรกเขา ใช้อีกวิธีเพื่อที่จะช่วยพันหยุนหมุนชดใช้หนี้ ไม่คิดเลยว่า พันหยุนหยุนเองจะสามารถคืนหนี้เองได้

“นอกจากเจ้านายพลใหญ่หญิง จะมีใครทำเยี่ยงนี้อีก คิดๆดูแล้วเจ้าก็คงนึกถึงตั้งแต่แรกแล้ว แค่เจ้าไม่อยากไป เผชิญกับมันโดยเร็ว เจ้ายังคงสงสัยว่าคนที่อยู่เบื้องหลัง คือเขา?”

เถียนหซงเย่มองไปยังหญิงเนียน เขายังคงไม่หันกลับ ไป เงาของเขาได้สะท้อนไปยังพื้นที่มีสูงโต

หญิงเนี่ยนซู่เอาก้อนหินอันสุดท้ายโยนเข้าไปในสระน้ำ และก็ทำให้เกิดคลื่นเป็นวงๆออกไป จากนั้นก็กระจายไป ทั่วสระ

พอกลับไปถึงประตูของตำหนักพัน ก็เห็นพ่อค้าตัวอ้วน ยืนขวางอยู่ตรงหน้าประตู และเสี่ยวถังก็เอาไม้กวาดไว้แล้วจับไว้ตรงหน้าอกเพื่อเป็นอาวุธ

“คุณหนูของพวกเจ้าไม่ได้กลับมาที่นี่สองวันแล้ว ไม่รู้ ว่าหนีไปไหน เจ้าถอยไป! พวกข้าจะเข้าไป จะอย่างไร ก็ตามก็ต้องหาต้นกลับมาหน่อย! สักครู่ เดี๋ยวข้าจะขาย พวกเจ้าไปที่โรงโสเภณี ! ”

พ่อค้าตัวอ้วนจับไม้กวาดที่เสี่ยวถังถือไว้แล้วโยนทิ้ง คน ข้างหลังที่ผลักเสี่ยวถังออก แล้วรีบพุ่งเข้าไปในตำหนัก พัน

“บุกรุกพื้นที่ของผู้อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต ถือว่ามีความ ผิดเยี่ยงไร?” พันหยุนหยุนสะบัดมือไปข้างหน้า ตำลึง ทองก็ปาหัวของพ่อค้าตัวอ้วน โยนจนหัวแตก

“ใคร! ” พ่อค้าตัวอ้วนรู้สึกเจ็บ เขาหันไปมองรอบๆ แล้ว เห็นพันหยุนหยุนที่ยืนอยู่หลังของตนเอง

“ในนี่มีเงินสามพันตำลึง! ไสหัวไป!

พ่อค้าตัวอ้วนจับหน้าผากของตนเองที่มีเลือดออก จาก นั้นก็กัดฟันตนเองแล้วมองไปยังตั๋วเงินตำลึงที่อยู่บนพื้น ร้านรับฝากเงินที่ออกตั๋วเงินตำลึงได้ เขาเจอมาเยอะ จึงดู ว่ามันเป็นของจริงหรือของปลอม

เขาลุกขึ้นมาจากพื้นแล้วจับตั๋วเงินบนพื้นขึ้น พ่อค้าตัวอ้วนรู้สึกได้ถึงนัยน์ตาที่เย็นชาที่พันหยุนหยุน เขาจึงฝืน ตนเองลุกขึ้นมา

“ข้าสามารถออกจากลานประหารแล้วมีชีวิตรอดกลับ มา และสามารถหาเงินสามพันตำลึงได้เจ้าภายในสามวัน แล้วยังเอาชีวิตของเจ้าภายในวันเดียว ทิ้งสัญญากู้เงินไว้ ให้ข้า ไสหัวไป! :

สายตาของพันหยุนหยุนอย่างกับกระแสไฟฟ้า พ่อค้าตัว อ้วนไม่กล้าพูดอะไรอีก จึงรีบจับตั๋วเงินแล้ววิ่งหนีไป

เสี่ยวถังเห็นผู้ร้ายถูกคุณหนูตีจนร้องไห้ แล้วยังกระดิก หางออกจากตำหนัก ในใจของนางก็รู้สึกถูกเยียวยาจิตใจ มกาๆ ทีแรกยังรู้สึกกลัวเล็กน้อย ตอนนี้มีแต่อารมณ์ที่มี ความสุข นางจึงรีบทิ้งไม้กวาดแล้วไปทุบหลังให้พันหยุน หยุน “คุณหนูเจ้าคะ กลับมาเสียที เสี่ยวถังเกือบจะตกใจ ตาย”

ถ้าคุณหนูยังไม่กลับมาอีก นางก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไหนๆนางก็แค่แม่หญิงที่อ่อนแอไร้ทางสู้ ก็คงโดนจับตัว ไปขายที่โรงโสเภณีแน่นอน

ถ้าก่อนหน้านี้ที่คุณหนูเป็น ก็คงจะเหมือนดั่งนางที่หลบ อยู่แต่ตรงมุม แต่ตั้งแต่ที่คุณหนูถูกอภัยความผิดที่ลาน ประหาร นิสัยต่างๆก็เปลี่ยนไป จนทำให้ชีวิตของพวกนาง ได้ดีขึ้น
พันหยุนหยุนยิ้มเบาๆ แล้วค่อยๆตบหลังของเสี่ยวถัง “เสี่ยวถังไม่ต้องกลัว ต่อไปข้าจะปกป้องเจ้าเอง”

“ได้” เสี่ยวถังที่อ่อนแอและว่านอนสอนง่าย ตอนนี้ เหมือนจะค่อยๆเหมือนพันหยุนหยุนที่กลายเป็นคนกล้า หาญขึ้น เสี่ยวถังค่อยๆกวาดลูกตาของตนแล้วถามขึ้น “คุณหนูเจ้าคะ หนี้ที่ควรคืนก็คืนไปหมดแล้ว ต่อไปพวก ข้าต้องทําเยี่ยงไรดี?”

“ทําอย่างไรดี?” พันหยุนหยุนหยี่ตาลง เหมือนกำลังคิด ใคร่ครวญอะไรบางอย่างอย่างลึกซึ้ง “ไหนๆเรื่องพวกนี้ก็ ถูกแก้ไขไปแล้ว ก็แก้ไข้เรื่องต่อไปที่สำคัญมากกว่าเดิม?” เสี่ยวถังรู้สึกได้ว่าคุณหนูพูดจายิ่งอยู่ยิ่งลึกลับ อีกอย่าง ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกว่าคำพูดของคุณหนูยิ่งอยู่ยิ่งเย็นชา และมีแผนอยากฆ่าคน ทำให้คนอื่นรู้สึกตใจ

“ใช่” พันหยุนหยุนกำหมัดไว้ “ใช่แล้วเสี่ยวถัง ตอนนั้นที่ ตระกูลซีส่งของมาให้ เจ้ารู้หรือไม่ตอนนี้มันอยู่ที่ใด?”

เสี่ยวถังพยักหน้าแล้วเอ่ยปากพูดว่ารู้ ยังดีที่ตอนนั้น เรื่องนี้นางเป็นคนมอบหมายให้นางรับผิดชอบ นางเป็น บ่าวที่ติดตามพันหยุนหยุน แล้วจะถูกนายท่านชี้ตัวว่าต้อง เป็นบ่าวที่ออกเรือนไปกับนาง ดังนั้นจึงมอบหมายเรื่องนี้ ให้นางทําเอง

“อยู่ตรงเรือนตะวันออกของเรือนเก็บของเจ้าค่ะ” เสี่ยวถังพูดไปก็ค้นกุญแจไป สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล “หลังจากที่นายท่านถูกปล่อยตัวออกไป บ่าวไพร่ก็แห่ กันไปเอาของที่มีค่าไปไม่น้อย ไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะเอา สินสอดของคุณหนูไปด้วยหรือป่าว”

พ้นหยุนหยุนไม่พูดไม่จา ถึงแม้จะถูกขโมยไปก็ไม่เป็นไร นางยังมีเงินเหลืออยู่หน่อยๆ น่าจะใช้ได้ไปสักระยะ

แค่ไม่ใจหายไม่ได้ คนที่อยู่บนจักรวาลนี้ก็มักจะพบเจอ กับคนจิตใจเลวทรามมากมาย

เสี่ยวถังพานางเดินไปถึงเรือนที่ถูกล็อกไว้ พอเปิดประตู ก็ได้กลิ่นขึ้นราลอยมา

ตระกูลพันที่เคยเป็นตระกูลที่สูงศักดิ์ มีหน้ามีตากลับ ต้องมาตกอยู่กับสภาพเยี่ยงนี้

พันหยุนหยุนไม่ได้ถือสาอะไร คุกที่ซึ่งเป็นสถานที่แย่ ที่สุดนางยังผ่านมาได้ นางจะมาสนใจเรื่องฝุ่นละออง เยี่ยงนี้หรอก?

เสี่ยวถังได้สติกลับมาสักพัก พวกบ่าวไพร่ยังถือว่ามี จิตใจที่งดงาม สินสอดตระกูลซีไม่ได้หายไปเลยสักอัน

“คุณหนูเจ้าคะ ทุกอย่างยังดีคะ”
* เสี่ยวเฟิง เจ้าเก็บของพวกนี้กลับกับข้าได้” พ้นหยุน หยุนเม้มปากเบาๆ นัยน์ตาใสๆของนางเหมือนกำลังจะ เด็ดขาดกับอะไรบางอย่าง


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ