ตอนที่ 19 เดินกรีดกรายไปตามตลาด

ตอนที่ 19 เดินกรีดกรายไปตามตลาด

“คุณหนูเจ้าคะ นี่พวกเราจะไปไหนกันเจ้าคะ?” เสี่ยวถัง อุ้มกล่องของขวัญใหญ่ๆขึ้นหลายอัน แล้วเดินตามพันหยุ นหยุนไปติดๆ ข้างหลังยังทิ้งสินสอดไว้เยอะ แค่พวกนาง สองคนคงจะขนไม่ไหว

ตระกูลซีถือว่าใจกว้างมากๆ สินสอดที่ส่งมามีแต่ของ ล้ำค่า ถึงแม้จะเป็นแค่ตระกูลขุนนางที่ไม่ได้มีสูงศักดิ์มาก นัก แค่กลัวว่าจะรับของมีค่าพวกนี้จะเป็นของล้ำค่าที่หา ได้ยาก

“ไปนําหนักซี ข้าจะถอนตัวจากงานสมรส! ” พันหยุน หยุนคิดใคร่ครวญมานานพอสมควร นัยน์ตาและคิ้วของ นางดูจริงจัง “เสี่ยวถัง เจ้าไปตามชาวบ้านคนอื่นๆมา พวก ข้าจะส่งสินสอดพวกนี้กลับไปโดยให้ผู้อื่นเห็นกับตา”

“รับทราบเจ้าค่ะ เสี่ยวถังไปเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ” ทีแรกเสี่ยว ถังยังอยากจะเตือนนางให้ใช้อย่างประหยัด แต่พอพัน หยุนหยุนยัดเงินตำลึงให้นาง นางก็รีบหุบปากทันที คุณ หนูเก่งมากๆ นางสามารถใช้เพลาเพียงไม่กี่วัน ไม่เพียง แต่หาเงินมาคืนหนี้ได้ แล้วยังทำให้ตนใช้ชีวิตอยู่อย่างดีๆ เยี่ยงนี้
ชาวบ้านสามสี่คนที่นางจ้างมาขนย้ายสินสอดจึงรีบ เข้ามาโดยเร็ว พันหยุนหยุนสั่งให้พวกข้าขึ้นหน้าไปก่อน ตนเองและเสี่ยวถังก็กินเมล็ดทานตะวันไปด้วยและค่อยๆ เดินไปตำหนักซีอย่างใจเย็น

วันนี้นางได้แต่งหน้าแต่งตัวอย่างงดงาม ทั้งตัวของนาง ได้สวมชุดกระโปรงสีเหลืองปักด้วยลวดลายหงส์ รองเท้า ทําจากใบทอง ถึงแม้ลวดลายจะดูธรรมดา แต่กลับทำให้ นางดูเรียบง่ายแต่สง่าผ่าเผย

คิ้วเส้นบางๆที่วาดด้วยรูปทรงกระตุกขึ้นตรงหางคิ้ว ริม ฝีปากอันอวบอิ่มของนาง ทําให้คนเห็นแล้วอยากจะกัด นาง

ไม่กี่วันก่อนนางยังเป็นหนูขี้กลัว ยังถูกคนดูถูกข่มเหง จนทําให้นางเหมือนคนไร้วิญญาณ แต่ตอนนี้นางกลับ เหมือนดวงอาทิตย์น้อยๆที่ส่องแสง และสามารถดึงดูด ชายที่นั่งอยู่ในโรงน้ำชาทุกคน

“เห้อ พวกเจ้าดูนั่นสิ! นั่นไม่ใช่คุณหนูของตระกูลพัน หรือ?” ชายที่กำลังดื่มเหล้าอยู่เต็มปาก สายตาที่เจ้าเล่ห์ ได้จ้องมองแม่หญิงงดงามที่อยู่กลางถนน

“นางนี่แหละ แม่หญิงพันเป็นแม่หญิงที่งดงามจริงๆ ไม่ใช่ เพราะข้าขี้โม้ ข้าเคยได้เห็นนางสนมที่ฮ่องเต้โปรดปราน ที่สุด แม่หญิงผู้นั้นงดงามจริงๆ แต่พอมาเปรียบกับแม่หญิงพัน แม้แต่เศษเสี้ยวก็ยังเทียบไม่ได้…….. แม่หญิงที่งดงามเยี่ยงนี้ ให้แต่งงานกับคุณชายซีเหยุ่น คงจะน่าเสียดายยิ่งนัก ถ้าเข้าสามารถ…….……” ชายผู้นี้เดิน ตามนางไปโดยไม่มีสติ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความ เบิกบาน

“พอเถอะ” อีกคนที่กำลังกินเนื้อตุ๋นที่เสี่ยวเอ่อพึ่งยกขึ้น มาวาง จากนั้นก็ยิ้มเยาะเบาๆ “แม่หญิงพันผู้ที่งดงามเยี่ยง นี้จะเหมาะสมกับพวกเจ้าได้เยี่ยงนี้ ต้องเหมาะกับวีรบุรุษ เท่านั้น……….…..

“เจ้าบอกว่าเจ้าเป็นวีรบุรุษ?”

ตอนที่ทุกคนกำลังโต้เถียงกัน ในบรรดาพวกเขามีชายผู้ หนึ่งที่ดูมากปัญญาทำท่าทางตกใจขึ้นทันที “พวกเจ้าดูสิ คุณหนูพันกำลังทำอะไร? ข้างหน้าที่มีคนยกของพวกนั้น ไว้ มิใช่ว่าเป็นสินสอดจากตระกูลซีหรอกหรือ?”

“ท่านพี่ตาไวที่สุดแล้ว” ชายที่ชมตนเองว่าเป็นวีรบุรุษจึง หัวเราะเสียงดัง “ดูๆแล้วแม่หญิงพันกำลังจะไปถอดถอด งานสมรสกับตระกูลซี ท่านพี่ทุกท่านเชิญตามสบาย ข้า ยังมีธุระหน่อย ขอตัวก่อนขอรับ”

“น้องหูจะไปไหนเล่า! อยากแย่งแม่หญิงพัน ก็ต้องผ่าน พวกข้าไปก่อน!
ทีแรกกลุ่มผู้ชายที่กำลังดื่มน้ำกินถั่วลิสงไม่ได้ทำทีท่าจะ สนใจอะไรใดๆจู่ๆก็โดดออกมา แล้วขวางทางเขาไว้

“คุณหนู…..” เสี่ยวถังชี้ไปยังผู้อื่นที่อยู่ไม่ไกล “คนทาง โน่นกำลังจะมีเรื่องกันเพราะท่าน…..……..

พันหยุนหยุนรู้ดี อีกาทั้งหมดบนโลกมันใบนี้ก็ตัวดำกัน หมด ความงามสามารถดึงดูดผู้อื่นได้ ยิ่งไปกว่านั้นก็คือ สามารถทำร้ายผู้อื่นได้ ตอนนั้นที่ซีเหยุ่นอยากจะไปสู่ขอ นางกับท่านพ่อนางก็เพราะความงดงามหรือป่าว?” ไม่ต้อง สนใจ เสี่ยวถัง ที่นี่ห่างจากต่าหนักซีอีกไกลหรือไม่?”

นางเดินเร็วไปหน่อย เพราะว่าร่างแต่ก่อนของนางนั้นไม่ ค่อยได้ออกกำลังกายบ่อยๆ จึงเดินไปสักพักก็หายใจแรง แล้ว หยาดเหงื่อไหลออกมาจากหน้าผาก

“อย่างน้อยก็ยังต้องไปอีกสักระยะ” เสี่ยวถังกระพริบตา เบาๆ “คุณหนูจะถอดถอนงายแต่งจริงๆหรือ?”

ทำไมนางถึงรู้สึกมีบางอย่างที่ผิดปกติ? ตระกูลซีไม่ ได้เอาเรื่องก็ดีแค่ไหนแล้ว ทำไมจู่ๆคุณหนูถึงต้องเดิน กรีดกรายอยู่กลางตลาดเยี่ยงนี้ นี่ไม่ได้ตั้งใจจะให้ตระกูล ขายขี้หน้าหรือ?

พันหยุนหยุนกระตุกมุมปากเผยยิ้มเบาๆ “ไม่ไปถอดถอดงานแต่งก็คงปล่อยให้ชายเยี่ยงนั้นลอยนวลไปง่ายๆ น่ะสิ?”

ถึงแม้นางจะรู้สึกว่าคนสมัยโบราณนั้นหัวโบราณ แต่ถ้า ขายที่รักนางจริงๆ ก็คงไม่เป็นเยี่ยงนี้ ไม่ถงไม่ถามนางสัก คํา กลับทําเรื่องที่ทําร้ายนาง ยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ทำไมเขา ถึงไม่เชื่อน้องชายที่เป็นสายเลือดเดียวกันกับตนเอง

พันหยุนหยุนคนเก่าจะว่านางโง่เหงาหรือว่าใส่ซื่อเกินไป กลับฆ่าตัวตายเพราะว่า เหย่นที่คนตัวเหมือนมดปลวก

พันหยุหยุนกำลังคิดอยู่ในใจว่าหลังจากนี้นางจะกลับไป ฝึกฝนตนเองดีๆ นางต้องแข็งแรงและมีพละกำลังที่จะเดิน ตามกองกำลังทหารได้

นางต้องจัดการกับเรื่องนี้ก่อนที่ฟ้าจะมืด นางไม่อยาก เสียเพลากับซีเหย่นไปมากกว่านี้

เพลาหนึ่งปีนั้นฟังดูเหมือนจะนาน แต่จริงๆแล้วมันแค่ เป็นเพลาที่ชั่วขณะ สามารถหลุดพ้นจากเขยคนนี้ได้ นาง จึงจะไปตรวจสอบคดีของตระกูลพันได้อย่างสบายใจ

และวันนี้ที่นางแกล้งทำเยี่ยงนี้ มีเป้าหมายเดียวก็คือจะลองสืบหาอะไรบางอย่างจากปากของซีเหยุ่น แล้วดูว่า เรื่องอะไรบ้างที่สามารถใช้ประโยชน์ได้

ตอนนี้เพลานี้ ตำหนักซีที่อยู่แสนไกล

ซีเหยุ่นทำทีท่าเฉยเมย เขาพูดออกมาว่า “แม่หญิงโง่ เขลา” นั้นอยากเข้าใกล้เขา เขาไม่รู้ว่าพันหยุนหยุนคน ใหม่จะทำเรื่องอะไรที่เขานึกไม่ถึงอย่างไร