บทที่ 13 ฉันอยากได้เสื้อผ้าชุดนี้
การหมดสิ้นอำนาจของเฉียนไห่ ทําให้เกิดคลื่นลมแรงพัด กระพือไปทั่วเมือง เมืองเทียนให้อย่างมาก การพังทลายของ ต้นไม้ใหญ่ ย่อมทำให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่นับไม่ถ้วนตาม ธรรมชาติ
แต่ทั้งหมดนี้ ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเซี่ยงเส้าหลงมากนัก อวิ๋น เยนเอ๋อเข้าเรียนอย่างราบรื่น และชีวิตก็กลับคืนสู่ความสงบอีก ครั้ง จนกระทั่งผ่านไปครึ่งเดือน ก็เป็นการมาถึงของบุคคลพิเศษ!
“ฮัลโหล? เฮดเชฟเชี่ยของภัตตาคารเทียนหลานเก๋อตอบ รับคำเชิญคืนนี้หรือเปล่าคะ?”
“ขอบคุณมากนะคะสำหรับความช่วยเหลือของคุณ!
“หลังจากนั้น ฉันจะไปขอบคุณด้วยตัวเองเป็นการส่วนตัวนะ คะ!”
มองเห็นอนเสวีเรียนที่กำลังถือโทรศัพท์ด้วยความตื่นเต้น เ ยงเส้าหลงค่อนข้างแปลกใจอยู่เล็กน้อย ภัตตาคารเทียนหลาน เก๋อเป็นร้านที่มีชื่อเสียงของเมืองเทียนไฟ และอายุเก่าแก่หลาย สิบปี แต่มีแขกผู้มีเกียรตินั่งเต็มร้านทุกวัน หัวหน้าเชฟของร้าน ยังเป็นพ่อครัวชั้นยอดที่เคยจัดงานเลี้ยงระดับประเทศมาแล้ว!
“วันนี้เป็นวันอะไร ถึงเชิญหัวหน้าเซฟของภัตตาคารเทียน หลานเก่อมาทําอาหารให้เป็นพิเศษถึงในบ้านได้?
เซี่ยงเส้าหลงพูดติดตลก
อวิ๋นเสบู่เหยนเหลือบมองดูเขาแวบหนึ่ง “เชิญเฮดเชฟเซียมา ทําอาหารให้เป็นพิเศษ ที่คุณคิดว่าเราเป็นคนรวยที่สุดในเมือง เทียนไหใช่ไหม?”
“ที่เตรียมไว้สําหรับคืนนี้ ฉันต้องไหว้วานความสัมพันธ์ที่ดี จํานวนมาก ถึงสามารถทำให้เฮดเซฟเชี่ยสละเวลามาช่วยได้ ธุรกิจขนาดใหญ่ในคืนนี้จะสำเร็จหรือล้มเหลวทั้งหมดล้วนขึ้นอยู่ กับเขาแล้ว!”
“เอ๋? หรือว่าแขกของบริษัทคุณเป็นพวกเห็นแก่กินงั้นเหรอ?” “เฮ้! ฉันไม่อนุญาตให้คุณดูถูกไอดอลของฉันนะ!”
“ไอดอลของคุณงั้นเหรอ?”
เซี่ยงเส้าหลงประหลาดใจมากยิ่งขึ้น เขาจำไม่ได้เลยว่าอวันเส เหยนมีงานอดิเรกวิ่งไล่ตามดารา
ใบหน้าของอวิ๋นเสบู่เหยนเต็มไปด้วยความเลื่อมใสศรัทธา “สําหรับพวกเราที่เรียนการออกแบบเครื่องประดับแล้ว คุณเจมส์ คาเรนคือไอดอลที่พวกเราศรัทธามากที่สุด!”
ในบรรดานักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำของโลก เจมส์ คา เรนได้รับการขนานนามว่าเป็นตำนานของการออกแบบเครื่อง ประดับของโลก!
ผลิตภัณฑ์เครื่องประดับทุกชิ้นที่เขาออกแบบจะถูกเรียกว่า ใบพัดแห่งวงการเครื่องประดับ ทำให้คนนับไม่ถ้วนแย่งซื้อกัน อย่างบ้าคลั่ง!
พูดได้ว่า เครื่องประดับทุกชิ้นที่มาสเตอร์คาเรนออกแบบคือ การสร้างกำไรที่มั่นคง ยิ่งไปกว่านั้นยังมีความหมายว่าเป็นกำไร ก้อนโตด้วย!
แต่เพราะบุคคลที่เป็นตำนานขนาดนี้ ได้นำผลงานการ ออกแบบที่ภาคภูมิใจที่สุดในช่วงสามปีมานี้มาที่เมืองเทียนไห จุดประสงค์คือเพื่อเสาะหาพันธมิตร! การมาถึงของเขาทำให้ บริษัทเครื่องประดับทั้งเมืองเทียนให้สั่นสะเทือน!
ไม่เพียงแต่อุตสาหกรรมเครื่องประดับเท่านั้น แต่ทุกสาขา อาชีพล้วนแต่กระเหี้ยนกระหือรือ ทุกคนรู้ดีว่าต้นฉบับในมือของ มาสเตอร์คาเรน แสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งมหาศาล
ดังนั้น ผู้บริหารระดับสูงในอุตสาหกรรมเครื่องประดับของ เมืองเทียนไม่ได้เชิญเหล่าคนดังระดับตัวท๊อปทั้งหมดของเมือง มาที่โรงแรมออนเซ็น ในคืนนี้ เพื่องานเลี้ยงอาหารขึ้นที่จัดต้อนรับให้กับมาสเตอร์คาเรน
ในฐานะผู้นำของอุตสาหกรรมเครื่องประดับเมืองเทียนไห่แล้ว นั้น บริษัท ซือกรูปย่อมต้องไม่พลาดการเข้าร่วม แต่การเข้าร่วม นี้ยังเป็นการปรากฏตัวของอวิ๋นเสาเรียนผู้อำนวยการการ ออกแบบที่ได้รับการแต่งตั้งมาใหม่!
เพื่อที่จะได้รับความโปรดปรานจากมาสเตอร์คาเรน ทุกๆ บริษัทต่างพยายามคิดหาวิธีเอาใจเขาอย่างหนัก และอนเส เหยนต้องทุ่มเทและจ่ายไปอย่างหนักถึงจะสืบเสาะได้ว่าคาเรน ชอบอาหารอร่อยๆเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารอัน โอชะในประเทศของเธอเองที่เขาโหยหามาเป็นเวลานาน เพราะ ฉะนั้นเธอจึงได้เชิญหัวหน้าเชฟของภัตตาคารเทียนหลานเกือมา เป็นหัวหน้าพ่อครัวที่งานเลี้ยงอาหารค่ำวันนี้ด้วยตนเอง เป็นการ จัดงานเลี้ยงฉลองที่พยายามสร้างความประทับใจให้กับคาเรน
หลังจากเข้าใจต้นสายปลายเหตุทั้งหมดแล้ว เซี่ยงเส้าหลงก็ พยักหน้า “งั้นตามนี้แล้วคืนนี้เป็นงานชุมนุมใหญ่ของคนดังเมือง เทียนไห่ใช่ไหม?”
“เป็นแบบนั้นแน่นอนค่ะ ว่ากันว่าคนดังระดับแนวหน้าทั้งเมือง เทียนไห่จะมารวมกันกันยังที่จัดงานคืนนี้ ถึงแม้ว่าบางคนจะไม่ ได้อยู่ในอุตสาหกรรมเครื่องประดับอัญมณี แต่การได้ทำความรู้จักกับปรมาจารย์ เครื่องประดับชั้นน่าของโลกย่อมมีแต่ได้ไม่มีเสีย!”
“มีต้นฉบับงานออกแบบเพียงฉบับเดียว และคืนนี้จะมีบริษัท
เครื่องประดับไม่ต่ำกว่าสิบบริษัทร่วมต่อสู้แข่งขันกัน
“ประทานมอบหมายหน้าที่สำคัญเช่นนี้ให้กับฉัน ฉันไม่อาจ ทําให้เขาต้องผิดหวังได้!”
เมื่อเห็นอวิ๋นเสาเรียน ให้กำลังใจตัวเองแล้ว เซี่ยงเส้าหลงก็ อมยิ้มแล้วเหลือบมองเธอขึ้นๆลงๆ ก่อนจะหัวเราะและพูดว่า “เพราะฉะนั้นคุณเลยแต่งตัวเตรียมไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำ ของเหล่าคนดังคืนนี้งั้นเหรอ?”
อนเสบู่เหยนสวยมาก เธอสวมชุดกระโปรงยาวสีขาว งาม สง่าดุจดั่งนางฟ้า
แต่ว่าชุดนี้กลับมีราคาถูกเกินไป เครื่องประดับทั้งตัวที่แพง ที่สุดน่ากลัวว่าจะเป็นจี้ทองคำขาวบนต่างหู สำหรับงานเลี้ยง อาหารค่ำ มาตรฐานขั้นต่ำที่สุดก็คือชุดราตรี
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ บนหน้าของอวิ๋นเสบู่เหยนก็แสดงความเศร้าใจ ขึ้นมาทันที “ใช่แล้วล่ะค่ะ ฉันอยากจะได้ชุดราตรีสักชุด แต่ว่า ชุดราตรีชุดหนึ่งก็หลายพันเหรียญแล้ว ฉันเพิ่งจ่ายค่าเทอมให้เยนเอ๋อไป ด้วย สภาพทางการเงินของฉันจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อชุดราตรีกัน ละ……..
มองเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเศร้าของเธอแล้ว เซี่ยงเส้า หลงก็หัวเราะเหอะแล้วลุกขึ้น “ไปกันเถอะ!
“ไปทําอะไรคะ?”
อนเสบู่เหยนถามไปตามสัญชาตญาณโดยไม่รู้ตัว
“พาคุณไปซื้อเสื้อผ้ายังไงล่ะ!
“ซื้อเสื้อผ้า? คุณมีเงินเหรอคะ?”
“เงินมีไม่มาก แต่ก็ยังพอซื้อเสื้อผ้าได้สักชิ้น!”
อ้าวซือเล่อ คือห้างสรรพสินค้าหรูหราชั้นนำของเมืองเทียน ไห่ คนที่สามารถมาจับจ่ายใช้สอยที่นี่ได้ต้องเป็นคนร่ำรวย ระดับสูง ขอเพียงแค่เข้าไปที่นี่สักรอบ ถ้าไม่มีเลขหกหลักก็ไม่ลง มาอย่างแน่นอน
อวิ๋นเสบู่เหยนกลืนน้ำลายลงลึก ขณะที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าร้าน เสื้อผ้าสตรีสุดหรูภายในห้างอ้าวซื้อเล่อ “คุณบอกว่าจะพาฉัน ไปซื้อเสื้อผ้า แต่ไม่น่าจะใช่ที่นี่หรอกใช่ไหม?”
เซี่ยงเส้าหลงทางมือออกอย่างผ่อนคลายเต็มที่ “มีปัญหาอะไร งั้นเหรอ?”
อวิ๋นเสว่เรียนมองดูชุดทางการที่สวยงามสว่างไสวในตู้โชว์ หน้าร้าน มีประกายความโหยหาที่ชัดเจนในดวงตาแต่แล้วก็หาย วับไปอย่างรวดเร็ว แล้วรีบดึงเซี่ยงเส้าหลงเดินออกไป “อย่าพูด เล่นอีกเลย ที่นี่เราจ่ายไหวได้ยังไงกัน!!
เซี่ยงเส้าหลงกลับดึงเธอเอาไว้และมีความประกายความอ่อน โยนในดวงตา “ผมลองคิดดูแล้ว ผมไม่เคยให้ของขวัญคุณเลย สักชิ้น ครั้งนี้ขอโอกาสให้ผมได้แสดงความตั้งใจจริงได้ไหมล่ะ?”
อนเสวีเนียน ใจเต้น อาการใจเต้นแรงที่หายไปนาน ไหลริน ในใจของเธอ
ทันใดนั้นเอง เสียงเยาะเย้ยถากถางได้ดังขึ้น “เฮ้! ดูสิว่าใคร
กัน นี่คือ ผู้อำนวยการอนของพวกเราหรือเปล่า?”
เมื่อหันไปตามเสียง เป็นผู้หญิงสองคนแต่งหน้าจัดเดินเข้ามา ด้วยกันและตรงมายังด้านข้างของอวิ๋นเสบู่เหยน หญิงสาวผม ทองหนึ่งในนั้นท่าทางเย่อหยิ่งและพูดด้วยน้ำเสียงอวดดี ” ผู้ อำนวยการอน ทำไมถึงมาที่นี่ได้ล่ะคะ?”
หญิงสาวผมแดงด้านข้างแสร้งทำท่าประหลาดใจ“ผู้อำนวยการอวิ๋น เธอไม่ได้มาซื้อเสื้อผ้าที่นี่หรือไงล่ะ?”
“หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว! พวกเราไม่รู้หรือไงว่าเสื้อผ้าที่นี่ ราคาเป็นยังไง? ด้วยเงินเดือนของผู้อำนวยการอวิ๋น เธอจะซื้อ ไหวเหรอ?”
“จริงด้วย ฉันลืมเรื่องไปเลย ผู้อำนวยการอนคะ ถ้าอย่างนั้น คุณต้องรีบชื่นชมแล้วล่ะค่ะ ตามกฎของห้างอ้าวชื่อเล่อ ถ้าหาก ไม่มีการใช้จ่ายใดๆภายในครึ่งชั่วโมง รปภ.ของห้างจะมาไล่ ออกไปนะคะ!”
เมื่อเผชิญหน้ากับการเยาะเย้ยถากถางของทั้งสองคนแล้ว สีหน้าของอวิ๋นเสวีเหยน เปลี่ยนเป็นสีแดงสลับขาวทันที เธอ กระทืบเท้าแล้วเอาความโกรธไปลงที่เซี่ยงเส้าหลง “เป็นเพราะ คุณเลย ! ฉันบอกแล้วว่าไม่มา คุณต้องการมา ฉันเลยต้อง อับอายขนาดนี้ คุณพอใจแล้วใช่ไหม?”
เซี่ยงเส้าหลงดึงอวิ๋นเสบู่เหยนที่ต้องการจะเดินจากไปเอาไว้ ทันที แล้วมองหญิงสาวทั้งสองคนด้วยสายตาไม่แยแสและเอ่ย ปากว่า “ใครบอกพวกคุณว่าพวกเราแค่มาเดินเล่นเท่านั้น?
มุมปากของหญิงสาวทั้งคู่ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน “หรือว่า คุณมาซื้อเสื้อผ้างั้นเหรอ?”
“งั้นคุณรู้หรือเปล่าว่าเสื้อผ้าที่นี่เป็นระดับไหน?”
ผู้หญิงผมแดงชี้ไปที่ตู้โชว์หน้าร้านตรงหน้าเธอ “เสื้อผ้าที่ถูก ที่สุดของที่นี่ก็ห้าหลักแล้ว แล้วมันเป็นสิ่งที่คนอย่างพวกคุณสอง คนสามารถซื้อไหวเหรอ?”
” พี่เชียงในเมื่อผู้อำนวยการอนบอกแล้วว่ามาซื้อเสื้อผ้า ถ้า อย่างนั้นพวกเราก็ช่วยเธอเลือกดู เพราะถึงยังไงผู้อำนวยการอ นก็มาในสถานที่ไฮเอนด์ระดับนี้เป็นครั้งแรก สู้พวกเราที่มี ประสบการณ์ไม่ได้หรอกนะ!”
มุมปากของเซี่ยงเส้าหลง ยกขึ้น ” ในเมื่อทั้งสองท่านมีความ เป็นห่วงเป็นใยขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นก็มาดูด้วยกันเถอะครับ!!
“เซี่ยงเส้าหลง!”
อนเสบู่เหยนรีบดึงเขาเอาไว้อย่างร้อนใจ แล้วกระซิบว่า “คุณ ต้องการจะทําอะไรกันแน่!
“คุณไม่รู้เหรอว่าสถานการณ์ของพวกเราเป็นยังไง?
“ทั้งสองคนเป็นรองผู้อำนวยการของบริษัท ซื้อกรุ๊ป เดิมที เป็นผู้สมัครที่ดีที่สุดของผู้อำนวยการการออกแบบ แต่การมาถึง อย่างกะทันหันของฉัน ได้คว้าเอาตำแหน่งของพวกเขาไป เติมภายในบริษัทก็มี การแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับฉันมากมายอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น สามีของพวกเธอสองคนก็ล้วนแต่เป็นมหาเศรษฐี ฉันจะไปเทียบ กับพวกเธอได้ยังไง?
เซี่ยงเส้าหลงกลับคว้าข้อมือของเธอเอาไว้แล้วพูดด้วยเสียงที่ นุ่มนวลว่า “ผมเคยทำให้คุณผิดหวังเมื่อไหร่กัน?”
“วางใจเถอะ ทุกอย่างให้จัดการผมเถอะ คุณแค่ต้องรับผิด ชอบเปลี่ยนตัวเองให้เป็นเทพธิดาที่สวยที่สุดในห้างนี้เท่านั้น
“ยินดีต้อนรับค่ะ!”
พนักงานขายต้อนรับกลุ่มคนสามสี่คนที่เข้ามาในร้านอย่าง คึกคัก หญิงสาวทั้งสอง “กระตือรือร้น” อย่างมาก และเริ่มเป็น ฝ่ายเอ่ยปากพูดก่อน “พนักงานคะ คนที่อยู่ตรงหน้าพวกคุณ ตอนนี้เป็นหนึ่งในสิบของสาวงามเมืองเทียนไห่ ของพวกเรา แล้ว ยังเป็นผู้อำนวยการแผนกออกแบบของบริษัท ซื้อกรุป ยังไม่รีบ หยิบเสื้อผ้าที่ดีที่สุดของพวกคุณออกมาอีก!”
“ใช่แล้วล่ะ!” หญิงสาวอีกคนหนึ่งพูดคล้อยตามแปลกๆ “จำไว้ ว่า เพื่อให้เข้ากับบุคลิกผู้อำนวยการอวิ๋นของพวกเรา ราคาไม่ใช่ปัญหา!
ดวงตาของพนักงานขายตาเป็นประกายแล้วรีบพูดว่า “ถ้า อย่างนั้นพวกคุณก็มาได้ประจวบเหมาะจริงๆเลยค่ะ ร้านเราเพิ่ง จะได้แบบใหม่มา หัวหน้านักออกแบบของเราทําการออกแบบ เองด้วยตัวเอง มีเพียงชิ้นเดียวบนโลก ทำไมคุณไม่ลองดูล่ะคะ?”
“ดีเลย! งั้นลองชิ้นนี้!” สองสาวตัดสินใจแทน อวิ๋นเสาเรียน ด้วยกลัวว่าเธอจะเสียใจในสิ่งที่ทำภายหลัง ทั้งผลักทั้งดึงเธอ เข้าไปในห้องลองเสื้อ หลังจากจัดการเรียบร้อยแล้ว ชั่วขณะที่ เห็นอวิ๋นเสาเหยนออกมาจากห้องลองเสื้อ ดวงตาของเซี่ยงเส้า หลงก็ส่องสว่างไสวทันที!
ชุดราตรีสีม่วงอ่อน ขับให้เห็นร่างที่เพรียวบางของอวิ๋นเสบู่เหย นอย่างชัดเจน ชุดราตรีนี้ล้อมรอบด้วยเพชรเก้าสิบเก้าดวงจาก แอฟริกาเหนือ ภายใต้แสงไฟที่ส่องประกาย วิจิตรตระการตา และงดงามราวกับเจ้าหญิงในเทพนิยายทำให้ผู้คนหลงใหล
ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ชอบเสื้อผ้าที่สวยงาม แต่ในชีวิตจริงที่ ไม่มีทางเลือกจึงทําได้เพียงแค่ฝังความรักสวยรักงามเอาไว้ให้ ลึก แต่ในช่วงเวลาที่ความใฝ่ฝันได้กลายเป็นจริง แม้แต่ตัวของอ วันเสาเหยนเอง ก็ยังไม่อยากจะเชื่อ นี่มัน คือฉันจริงๆเหรอ?
“ผู้อำนวยการอวิ๋น ชุดนี้เหมาะสมกับคุณจริงๆค่ะ!”
ในน้ำเสียงเย้ยหยันและเหน็บแนมนั้นไม่อาจปิดบังความอิจฉา ริษยาเอาไว้ได้
เดิมทีอนเสเรียน สวยมากอยู่แล้ว เมื่อมีชุดนี้มาสนับสนุนก ยิ่งสวยจนหาที่เปรียบไม่ได้มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม รวมไปถึง พนักงานขายสาวสามคนที่อยู่ในร้าน ล้วนแต่มีดวงตาที่เต็มไป ด้วยความอิจฉา!
“เหยนเหยน คุณสวยจริงๆ!
เซี่ยงเส้าหลงในตอนนี้กล่าวชื่นชมจากใจ
“พนักงาน มัวแต่งงอะไรอยู่!!!
“ยังไม่รีบเอาไปจัดใส่ถุงให้ผู้อำนวยการอนของพวกเราอีก
เร็วเข้า!”
หญิงสาวผมทองร้องตะโกนอย่างอดทนรอไม่ไหว
“คุณผู้หญิงท่านนี้สายตาเฉียบแหลมจริงๆค่ะ นี่คือสมบัติอัน ล้ำค่าของร้านเรา ราคารวมทั้งหมดหกแสนหกหมื่นหยวน คุณ ต้องการจ่ายด้วยวิธีไหนหรือคะ?”
“อะไรนะ! แพงจัง
ตัวเลขที่หนาเวเย็นทำให้ผู้อำนวยการอวนกลับคืนสู่ความเป็น จริง ความคิดเรื่องราคาหกแสนหกหมื่นหยวนคืออะไร ด้วยเงิน เดือนของอวิ๋นเสาเรียน ต้องใช้เวลาทำงาน โดยไม่กินไม่ดื่มเป็น เวลาสามปีเท่านั้นถึงจะซื้อเสื้อผ้าชุดนี้ได้
“หกแสนหกหมื่นหยวนเองนะคะ! สำหรับผู้อำนวยการอน แล้วนี่ไม่ใช่เงินจํานวนเล็กน้อยหรอกหรือ?”
“ใช่แล้วล่ะ ผู้อำนวยการอวิ๋น คะ คุณสวมชุดนี้ไปร่วมงานเลี้ยง อาหารค่ำคืนนี้ ไม่เพียงแค่จะเป็นหน้าเป็นตาให้คุณ แต่ก็ยังเป็น ความสดใสให้กับบริษัท ซือกรูปของพวกเราด้วยนะคะ!”
ทั้งสองคนพากันยกปอปั้นบนความโชคร้ายของอวิ๋นเสเรียน ตอนนี้ยกเธอให้สูงยิ่งขึ้นเข้าไว้ อีกสักเดี่ยว หน้าของเธอจะร่วงลง มาอย่างหนักมากยิ่งขึ้น!
ราคาที่สูงถึงหกแสนหกหมื่นหยวน ต่อให้เป็นพวกเธอก็ไม่ใช่
เรื่องง่ายที่จะซื้อไหว!
นิ้วทั้งสิบของอวิ๋นเสบู่เหยนพันกันไปหมด ชุดนี้สวยมาก สวย จนเธอตัดใจถอดมันออกไม่ได้ แต่ด้วยราคาที่หนาวกว่า จุดเยือกแข็งเหมือนกับค้อนหนักๆทุบลงไปบนตัวเธออย่างแรง ทำให้เธอได้แค่เฝ้าฝันแต่ไม่อาจเป็นจริง
เธอก้มหน้าลงแล้วกระซิบว่า “ชุดนี้ ฉันคงไม่……
“ผมต้องการเสื้อผ้าชุดนี้
น้ำเสียงราบเรียบของเซี่ยงเส้าหลงดังขึ้น หลังจากนั้น เขา หยิบบัตรสีดำออกมาจากกระเป๋าแล้วส่งให้อย่างสบายๆแล้วเอ่ย อย่างเฉยเมยว่า “รูดบัตรครับ”
พนักงานขายรับบัตรไป ในขณะที่เธอมองเห็นโลโก้มังกรทอง กางกรงเล็บทั้งห้าอย่างชัดเจนที่มุมขวาบนของบัตร รูม่านตา ขยายใหญ่ทันที และโพล่งออกมาว่า “นี่…….นี่คือการ์ดมังกรทอง ทั่วโลก ใช่ไหมคะ?”
ทันทีที่พูดคำนี้ออกมา พื้นที่ตรงนั้นเงียบงันไปทันที
การเย้ยหยันบนใบหน้าของหญิงสาวทั้งสองคน ได้แข็งทื่ออยู่ บนหน้าไปแล้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง!
ธนาคารโลกได้รวบรวมสินค้าหรูหราทั่วโลกมากกว่า 80% แล้วออกการ์ดมังกรทองมาในจำนวนจำกัดเพียงแค่เก้าสิบเก้า ใบเท่านั้น และแจกเพียงอย่างเดียวไม่มีการจำหน่าย มีเพียง บุคคลที่มีสถานะอันทรงเกียรติสูงสุดและเฉพาะคนที่ได้รับการ ยอมรับจากธนาคารทั่วโลกเท่านั้นถึงจะโชคดีได้รับบัตรใบนี้
ภายในบัตรไม่จํากัดวงเงิน ไม่ว่าแบรนด์เนมหรูทั่วโลกยี่ห้อ ใดก็ตาม โรงแรมห้าดาว สนามบินและที่อื่นๆ สามารถ เพลิดเพลินในการได้รับการปฏิบัติระดับ VIP กล่าวอีกนัยหนึ่ง คือ คนที่สามารถได้รับบัตรนี้ สถานะของเขาเท่ากับการยืนอยู่ บนจุดสูงสุดของโลกใบนี้
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ