Villain System ปฏิบัติการวายร้าย....

บทที่ 8 : แต่งงานกันเถอะ



บทที่ 8 : แต่งงานกันเถอะ

ในช่วงสามวันสุดท้ายสายฟ้าและชินเพไปเที่ยวเมือง ท่าชมบรรยากาศและกลิ่นทะเล นี่เป็นการท่องเที่ยวแบบ ไม่มีแผนการแอบแฝง บรรยากาศเมืองท่าที่ไม่มีโอกาส สัมผัสได้จากโลกแห่งความเป็นจริงทำให้สายฟ้าค่อนข้าง ตื่นตาตื่นใจ เดินดูสิ่งของและสัตว์ทะเลไปด้วย บางตัวก็ กลายเป็นสัตว์สูญพันธุ์ไปแล้วก็มี เป็นสัตว์จริงๆ ที่มีการ บันทึกทางชีววิทยาของโลก ที่ไม่ได้กลายพันธุ์แบบใน เกมออนไลน์อื่นๆ

นับว่าระบบเซาน์มีความละเอียดแม่นยำมากในการเก็บ ข้อมูลโลกแล้วสร้างเครือข่ายขนาดใหญ่นี้ออกมาได้ สำเร็จ ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์แฮกเกอร์โจมตีระบบเครือข่าย เซาน์น่าจะเป็นอันดับหนึ่งในด้านการท่องเที่ยว

สายฟ้าในชุดเดรสสีขาวแขนยาวแบบเรียบร้อยกับ หมวกหญ้าสานที่ใช้บังแดด เธอเดินเท้าเปล่าเตะน้ำทะเล อย่างสนุกสนาน มีชินเพเดินตามหลังสายตายึดติดอยู่ กับร่างที่ดูสวยงามนั้นด้วยความลุ่มหลง ความผ่อนคลาย สบายใจนี้ซึมซับเข้ามาทำให้รู้สึกอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ เหลือเกิน

อยากอยู่ด้วยกันตลอดไป…

ไม่ได้การ… เขารู้สึกว่าต้องรีบทำอะไรสักอย่าง
“เฟรย์ครับ”

*หม?”

“แต่งงานกับเรานะ

“หา? ฮะ? ว่าไงนะ?” สายฟ้าหันขวับมามองอย่างไม่เชื่อ สายตา นิ่งเงียบทบทวนบทบาทใหม่ ถึงจะรู้ว่าพฤติกรรม ของโฮสต์สามารถทำให้พฤติกรรมและสถานการณ์ใน แชนเนลเปลี่ยนได้… แต่นี่มันสถานการณ์ไหน บั๊กมาขอ แต่งงานกับบั๊กเนี่ยนะ?

เฮ้ระบบ! นี่เป็นการจัดฉากของนายใช่ไหม!?

[ไม่ใช่นะครับมาสเตอร์ ถึงระบบวายร้ายจะสามารถ แทรกแซงการทำงานในแชนเนลได้บ้างแต่เราไม่ถึงขนาด ควบคุมความคิดและพฤติกรรมของตัวละครในแชนเน ลนะครับ แถมยังเป็นบั๊กเหมือนกันอีก… อ้อรู้แล้ว นี่เป็น กรรมที่มาสเตอร์ก่อเอง มาสเตอร์จงชดใช้กรรมด้วยตัว เองนะครับ]

เธอไม่เห็นรู้เรื่องเลยว่าไปก่อกรรมไว้เมื่อไหร่

“เฟรย์ เราจริงจังนะ” เห็นสายฟ้านิ่งเงียบชินเพก็รู้สึก กระวนกระวาย สีหน้าเริ่มรนรานเดินเข้าไปจับมือทั้งสอง ไว้อย่างทนุถนอม “เฟรย์ อย่าเงียบสิ เราใจคอไม่ดีเลย”

“เมื่อไหร่….”

“ครับ?”

“ชอบฉันตั้งแต่เมื่อไหร่” สายฟ้าเอ่ยถามเสียงเรียบ พยายามควบคุมความปั่นป่วนในอกจากการกระทำของ อีกฝ่าย ท่าทางของเขาดูเชื่องๆ น่าย่ำยีเกินไป เธอกลัวใจ ตัวเองจะอดไม่ไหวคุกคามอีกฝ่ายจนกลัวและหนีเตลิด เปิดเปิง

ฮ็บไว้ ถามให้แน่ใจก่อนค่อย…!

“ก็… อาจจะตั้งแต่แรกมั้งครับ” ชินเพพูดอย่างเก้อเขิน ใบหน้าหล่อเหลาเปี่ยมเสน่ห์ขึ้นสีระเรื่อ “ฮันนี่ทั้งสวย ทั้งขาว… ขาเรียวสวยน่าลูบไล้มากเลยครับ ทำให้รู้สึก คอแห้งขึ้นมาเลย ถ้าไม่ติดมารยาทเราก็อยากจะมอง นานๆ”

เดี๋ยวนะ ทำไมฟังดูแล้วมันแฝงไปด้วยความตื่นกาม? หรือจิตอกุศลเธอมีมากเกินไปเลยทำให้ความคิดมันส่อ ไปในทางนั้นกันเนี่ย
“พอรู้จักมากขึ้นก็เริ่มชอบมากขึ้น เราชอบเฟรย์ไปหมด ทั้งตัวเลยล่ะ… คิดอยากจะกลืนกินจนเก็บไปฝันหลาย คืนเลยล่ะ อา เรารู้ว่าความคิดของเรามันฟังดูไม่ดีและ คุกคามอย่างมากจนเรายังกลัว แต่ทำยังไงได้เล่า ก็รักไป แล้วนี่นา”

คำสารภาพหมดเปลือกนั่นท่าเอาสายฟ้าขนลุก ไม่ได้ ตกใจที่ชายหนุ่มผู้มีความสุภาพตามมาตรฐานชนชั้นสูง คิดอกุศล แต่ที่ตกใจก็คือ…

ทําไมคําพูดมันซอร์ฟจังวะ!

ทั้งที่ความหมายส่อไปทางล่วงละเมิด แต่ไม่ได้ฟังระคาย หูเลยสักนิด กลับละมุนละไมจนเขินไปเลยเนี่ย

และจากท่าทางและคำสารภาพความปิดนั่นก็ทำให้

สายฟ้ากลายร่างเป็นหมาป่าพุ่งเข้าไปตะปบเหยื่อ

“เรื่องแต่งงานไว้ทีหลังนะ ตอนนี้รู้สึกคอแห้งกับชินขึ้นมา นิดๆ แล้ว”

“ฮะ?” ชายหนุ่มทำหน้าฉงน ยังไม่ทันได้ออกปากถาม ก็ถูกหญิงสาวคนโฉดผลักล้ม ร่างสูงโปร่งบางขึ้นค่อม ไม่ให้เขาลุกไปไหนได้อีก มือข้างหนึ่งจิกผมของเขาไป ด้านหลังเพื่อให้เงยหน้าขึ้นรับการคุกคามริมฝีปากอย่าง ก้าวร้าวและเชี่ยวชาญชวนตะลึง
รสจูบที่ดูดดื่มมัวเมาปลายลิ้นที่สอดเข้ามาในโพลงปาก อย่างฮึกเหิมโดยที่สายฟ้าเป็นฝ่ายรุกและควบคุมทำให้ ชินเพหายใจไม่ทันไปจังหวะหนึ่ง แต่พอตั้งสติได้ก็กลับ มาเป็นฝ่ายรุกกลับบ้างดึงรั้งอีกฝ่ายเข้ามาแนบชิด ตักตวง เอาความหวานในโพรงปากอย่างตะกละตะกลาม มือหนา ลูบต้นขาขาวน่าหลงใหลอย่างคุกคาม สัมผัสที่เนียนนุ่ม ทำให้รู้สึกอยากจะล้วงลึกเข้าไปอีก… แต่ก่อนที่ชินเพจะ ได้ทำอย่างที่ใจคิดสายฟ้าก็ผละออกไปแล้ว

ปากบวมแดงด้วยกันทั้งคู่ ลมหายใจหอบกระเช้า สายฟ้าลุกขึ้นยืนแล้วหัวเราะหึๆ ในลำคออย่างรู้ทันคน หิ่นกาม เห็นหงิมๆ ต่อหน้าเธอมาตลอดอย่างนี้เชื่อถือ ความเป็นสุภาพบุรุษไม่ได้เลยจริงๆ แต่ตอนนี่เธออยากจะ ตะโกนสรรเสริญโปรแกรมเมอร์ที่เขียนระบบเซาน์ขึ้นมา มากกว่า

ผู้งานดี เกรดพรีเมี่ยม แซ่บเวอร์เร้าใจขนาดนี้มีบอกต่อ แน่นอน!

“เฟรย์..” ชินเพที่สูดลมหายใจเข้าปอดจนพอแล้วเงย หน้าขึ้นมอง ใบหน้าแดงก่ำเคลิบเคลิ้มดุจคนเมา ดวงตา สีฟ้าใสเต็มไปด้วยเพลิงอันร้อนรุ่ม “เราอึดอัดเหลือเกิน ช่วยทำให้เราหายอึดอัดที แต่ที่นี่ไม่เหมาะ ไปที่ห้องเรา กันนะ”

“ไม่” สายฟ้าปฏิเสธอย่างไร้เยื่อไย ชินเพชะงักอ้าปากค้างใบหน้าซีดเผือด

“ทําไมล่ะ!?”

“ยังไม่แต่งงานเลยพ่อคุณ รีบจริง เราควรทําตามพิธีให้ ถูกต้องก่อนไหม”

“นั่น… นั่นมันก็จริง….

“งั้นก็ช่วยเหลือตัวเองไปนะชิน ส่วนฉันขอไปพักก่อนล่ะ เฮ้อ~ ร้อนจังไปอาบน้ำดีกว่า” สายฟ้ายิ้มเยาะชายหนุ่มผู้ อัดอั้นอารมณ์ค้างแล้วเดินจากไปอย่างสบายอารมณ์ ชิน เพก็ไม่ได้เดินตามไปทันที เขาสะกดความปรารถนาตัว เองแล้วเลยเดินเศร้าสลดกลับห้องไป

แม่ตัวแสบ ทำให้อยากแล้วจากไปอย่างนี้…ขอจดเป็น บัญชีที่ต้องชำระไว้หน่อยเถอะ!

ถึงท่าทางจะดูเหมือนเหยื่อแต่ชินเพก็เป็นผู้ล่าแต่กำเนิด รู้ว่าต้องพูดยังไงให้ความต้องการสัมฤทธิ์ผล แต่คิดไม่ ถึงว่าขณะกำลังจะบรรลุเป้าหมายแล้วกลับถูกหักทิ้ง กลางทางก็รู้สึกเสียหน้าไม่น้อย

ไว้คราวหน้าเถอะ หนีไม่รอดแน่ฮันนี่!
สายฟ้าไม่รู้สึกค้างคาใจใดๆ ทั้งสิ้น อาบน้ำชำระกาย เสร็จก็ขึ้นเตียงทำท่าอ่านหนังสือ แต่ความจริงแล้วกำลัง ทะเลาะกับระบบวายร้ายอยู่

[ทําไมไม่จับกดไปเลยล่ะครับมาสเตอร์ เราเป็นวายร้าย จะปล่อยให้เขาอ่อยแล้วจากมาแบบซิงๆ อย่างนี้ไม่ได้นะ ครับ มันไม่ถูกต้อง

ไม่ถูกต้องยังไงวะระบบ

[วายร้ายอย่างเราต้องสารเลวให้สุด ฟันแล้วทิ้งไปเลย มาสเตอร์ ยังไงเขาก็เป็นบั๊กที่ไม่มีบทบาท กินเสร็จแล้ว ตัดขาดก็ทำได้สบายมาก! กลับไปจัดเลยครับมาสเตอร์]

ไอ้ระบบนี่ก็ช่างยุอีกแล้วนะ

แต่ว่าในระบบเซาน์มันไม่ปิดกั้นฟังก์ชันการมีเพศ สัมพันธ์งั้นเหรอ?

ปกติแล้วระบบเครือข่ายทั่วไปมักไม่เปิดฟังก์ชันส่วนนั้น ให้ผู้ใช้งาน เพราะในระบบไม่ว่าจะเกมหรืออะไรก็ตาม มักจะมีคนจำพวกหนึ่งที่แฝงตัวเข้าไปเพื่อประพฤติตน เป็นพวกโรคจิตหิ่นกาม สมองขับเคลื่อนด้วยอวัยวะกลาง หว่างขา ต้องการสำเร็จความใคร่ไม่เลือกสถานที่ กลาย เป็นการสร้างความหวาดกลัวจนผู้ใช้งานระบบต่างๆ เลิก ใช้
ระบบเปิดให้อย่างมากก็แค่กอดจูบลูบคลำ แต่ถ้าระบบ เซาน์เปิดใช้ฟังก์ชันที่ปิดตายนั่นด้วย ขอบอกเลยว่า… คุณ แน่ มาก!

[ระบบเซาน์สามารถเลือกเปิดปิดฟังก์ชันนั้นได้ด้วยตัว โฮสต์เองครับ ซึ่งฟังก์ชันนี้จะมีให้บริการตั้งแต่เซิฟเวอร์ ระดับ 3 ขึ้นไปเท่านั้น ฉะนั้นค่าบริการถึงแพงมาก… และ ตอนที่โฮสต์เข้ามาในแชนเนลก็เปิดฟังก์ชันนี้เอาไว้ตั้งแต่ แรกแล้วนะมาสเตอร์สายฟ้า

แล้วทำไมไม่รีบบอก!

สายฟ้าเหลือกตาใส่ระบบจนได้ ถ้ารู้ว่าในแชนเนลนี้เปิด ใช้งานฟังก์ชันเซ็กซ์เอาไว้เธอคงระวังตัวมากกว่านี้ ดูสิที่ ผ่านมาปล่อยตัวไปขนาดไหนแล้ว….

[มาสเตอร์สายฟ้าไม่บริสุทธิ์ทั้งกายใจอยู่แล้วนะครับ หลอกลวนลามไปไม่รู้ตั้งกี่คนแล้วตั้งแต่เข้ามาภายในแช นเนลแห่งนี้ ระวังตัวไม่ทันแล้วครับ]

ระบบวินด์ เคยอยู่ๆ ก็วูบไหม?

โปรดไว้ชีวิตระบบด้วยครับมาสเตอร์…

ถึงระบบจะวูบไม่เป็นยกเว้นมีคนตัดไฟ แต่เพื่อให้ มาสเตอร์สบายใจแล้วไม่ไปหาเรื่องกระทำชำเรามาสเตอร์สายฟ้าในฐานะผู้สร้างระบบวินด์ เขาจึงต้อง ทำการร้องขอชีวิตด้วยตัวเอง

ระบบ WIND01 ภักดีขนาดนี้ กลับออกไปเมื่อไหร่ก็ อัพเกรดความโฉดให้ตามทันมาสเตอร์สายฟ้าหน่อยนะ ครับมาสเตอร์วายุ ตอนนี้ระบบรู้สึกสู้ไม่ได้

ระบบคงลืมคิด ขนาดวายุยังเอาสายฟ้าไม่อยู่ แล้วร่าง ก๊อปปี้อย่างระบบวินด์จะทําอะไรได้

ถึงสายฟ้าจะรู้ว่ามีฟังก์ชันนั้นแล้วก็แทบจะไม่เปลี่ยน พฤติกรรม ยังคงเที่ยวลวนลามหนุ่มหล่อสาวสวยต่อไป ตั้งแต่สถานที่ท่องเที่ยวยันกลับมาถึงโรงเรียนแล้วก็หยุด ไม่ได้ ชินเพยังคงทำตัวเหมือนเหยื่อไม่เปลี่ยนแปลงเช่น กันและยังตามดูสายฟ้าไม่ห่าง กัดฟันกรอดๆ มองคน เจ้าชู้เถลไถลไปกับคนอื่น แล้วพอลับตาคนก็อดจะจับคน ช่างลวนลามมาทำโทษไม่ได้

ครั้งนี้ก็เช่นกัน เมื่อเห็นว่าสายฟ้ากอดเอลเดนด้วยความ พอใจแล้วตบก้นของอีกฝ่ายไปมาสีหน้าดูมีความสุขเกิน ขนาดเหมือนเสพกัญชามาใหม่ๆ ชินเพรู้สึกคันเขี้ยวมาก

พอเหลือสายฟ้าเพียงลำพังชินเพก็เข้ามาฉุดดึงอีกฝ่าย เข้าห้องมุมมืดไม่มีผู้คนสัญจร ร่างสูงใหญ่ของจอมเวทที่มี พลังแต่แรงสู้สายฟ้าไม่ได้ก็ต้องเป็นฝ่ายถูกฉุดเข้าไปแทน ร่างที่มีความสูงห่างกันมากกว่า 10 เซนติเมตร ทำให้ทําอะไรๆ ได้ยาก แต่ปัญหานี้จะหมดไปเมื่ออยู่ใน แนวราบทั้งคู่…

สายฟ้ากดอีกฝ่ายลงกับพื้น ใบหน้างดงามนั้นเต็มไป ด้วยความชั่วร้าย น้ำเสียงเอ่ยกระเช้านั่นแหบพร่าชวนให้ ร้อนวูบวาบไปทั้งตัว

“คิดจะทำอะไรน่ะชิน ทำตัวเป็นโรคจิตฉุดคนมาข่มขืน เหรอ?”

แต่ประโยคที่พูดทำให้อารมณ์คนฟังฟ่อไปหมด

“เราไม่ทำแบบนั้นหรอก” ชินเพเม้มริมฝีปากกลั้นรอย ยิ้ม “เราก็แค่คิดถึงฮันนี่ แต่ดูฮันนี่ทำสิครับ… เรา… เรา สมยอมให้ก็ได้”

ไม่พูดเปล่ายังคงทำท่าเหมือนจะถอดเสื้อผ้าเองโดยไม่ ต้องให้ใครลงมืออีกด้วย สายฟ้ากลอกตาไปมา ลุกขึ้นยืน แล้วเดินหนีไปด้วยใบหน้าสวยสามร้อยหกสิบองศา ไม่มี พิรุธว่าเมื่อกี้เกิดฉากวาบหวิวอะไรมาก่อน

บอกเลยว่าไม่ถีบส่งนี่คือเมตตามากแล้ว
สหายบั๊กแม่ง… กามจริงด้วย!

[มาสเตอร์อย่าหนีสิครับ เขาสมยอมแล้วกินได้ไม่ผิดกฎ นะครับ!]

ระบบแม่งก็กาม! แนะนำอะไรสร้างสรรค์หน่อยสิวะ ถ้า เกิดตื่นจริงขึ้นมาใครจะรับผิดชอบกันฮะ

(รับผิดชอบตัวเองครับมาสเตอร์

…มีปุ่ม Uninstall ระบบวายร้ายให้กดไหม? อยากจิ้มสัก

[…]

ชินเพทำหน้าเสียดายเมื่อเฟรย์ไม่ได้ย่ำยี เขารีบจัดการ ตัวเองให้เรียบร้อยแล้ววิ่งตามไป ทำเหมือนไม่มีอะไร เกิดขึ้นสายฟ้าก็ไม่ถึงขนาดทำเหนียมอายพูดคุยกับ เขาไปเรื่อยด้วยความสนิทสนมเหมือนไม่มีใครเห็น แต่ เหตุการณ์ของพวกเขามีคนพบเห็นด้วยความบังเอิญ

ดีลักซ์มองคนทั้งสองที่ดูมีความสนิทสนมกันอย่างลับๆ นั่นแล้วยิ้มแสยะ เกิดแผนการบางอย่างขึ้นมาในใจ คราว นี้แหละได้เวลาเอาคืนตัวร้ายสุดโฉดนั่นแล้วเรียกคะแนน พิศวาสจากออทัมได้สักที


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ