ตอนที่ 2 ไม่คู่ควรที่จะถือรองเท้าให้เธอ

ตอนที่2 ไม่คู่ควรที่จะถือรองเท้าให้เธอ

ใบหน้าที่หล่อเหลาของธนเทพนั้นปรากฏให้เห็นถึงความละอาย ที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่อาฆาตพยาบาทและเกลียดชังที่มีต่อ เศวยา ถึงเขาจะนอนกับเธอแล้ว เขาก็จะเอาเงินก้อนนี้ คืนเธอ ทั้งหมดเพราะมันมาจากการกระทำที่เลวทรามยั่วยุของเธอ!

เขาโอบกอดชวนไว้ด้วยแขนข้างหนึ่ง และมองไปที่เศวยาด้วย สายตาที่เย็นชา ตอนนี้ฉันจะบอกเธอให้ ว่าชวนี้ถือว่าเป็นอะไร เค้าคือผู้หญิงที่ฉันรัก แต่เธอ…แม้แต่คนที่ถือรองเท้าให้เขาก็ยัง ไม่คู่ควร!”

ชวนี้รู้สึกทั้งตกใจและดีใจ พอได้ยินเขาพูดเช่นนั้น เธอก็ไม่รู้ กอะไรกับคําพูดที่ร้ายแรงจากปากของเศวยาเมื่อกี้นี้เลย

“เรื่องเมื่อกี้ เธอก็อย่าเข้าใจผิดไปล่ะ เธอเคยช่วยเหลือฉันมา ไม่น้อย ถือว่าเป็นการตอบแทนแล้วกัน ยังไงฉันก็ควรจะต้อง ตอบแทนเธอสักครั้งอยู่แล้ว” คำพูดทำลายความรู้สึกจากปาก เขาก็เหมือนแส้ที่เขียนไปที่หัวใจของเธออย่างโหดเหี้ยม

เศวยามองเขาอย่างเหม่อลอย สีหน้าซีดเผือก เธอมั่นใจว่าตัว เองแพ้แล้ว และแพ้อย่างหาที่สุดมิได้ เธอไม่มีแม้แต่จังหวะที่สามารถพูดแทรกขึ้นมาได้

ในตอนนั้น โทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้นมา เธอกครับอย่าง ที่อๆ เมื่อได้ยินเสียงจากในสายก็สั่นไปทั้งตัว ไม่กล้าที่จะสาย หัวอย่างมั่นใจ ไม่นะ พ่อฉันไม่มีทางฆ่าตัวตาย นี่มันเป็นไปได้ ยังไง!’

เธอรีบใส่เสื้อผ้าอย่างลวกๆ รีบจนลืมใส่รองเท้า และวิ่งออก ไปด้วยเท้าเปล่า

โครม!

รถคันหนึ่งขับแล่นมา และชนเข้ากับร่างของเศวยาอย่างแรง จนเธอกระเด็นลอยไป ในสมองของเธอปรากฏขึ้นมามากมาย เหมือนวิดิโอที่ฉายขึ้นมาทีละภาพ

ในชีวิตของเธอ เรื่องที่น่าเศร้าที่สุดก็คือการที่เธอไปตกหลุมรัก ผู้ชายที่ชื่อว่าธนเทพคนนี้

เธอขอร้องให้พ่อใช้เงินกองทุนของรัฐบาลเพื่อสนับสนุนบริษัท ของธนเทพ

ในตอนที่การหมุนเวียนเงินของธนเทพมีปัญหานั้น เธอก็ไปพูด กับนายอำเภอพันล้านให้ และรับสินบนของผู้บุกเบิกตลาดอสังหาริมทรัพย์…

ปรากฏว่าพ่อโดนทางทัณฑ์บนตรวจสอบ แม่เลี้ยงก็เอาเงินใน ครอบครัวไปใช้ น้องชายต่างแม่ถูกข้อหาพยายามฆ่าโดยเจตนา มีโทษจําคุกสามปี แต่เธอ กลับคิดเพ้อเจ้อลมๆ แล้งๆ อย่างดื้อ ดึงไม่ยอมรับผิดโดยใช้ร่างกายมาแลกกับความรักและเอ็นดูจาก ธนเทพ และเธอก็ไม่มีวันลืม ความรู้สึกน่ารังเกียจจากในสายตา ของเขาในตอนที่เขาสอดใส่เข้าไปในตัวเธอ เขามองเธอก็ เหมือนมองขี้หนู

โครม!

เธอตกลงมาตรงกลางถนนอย่างแรง เลือดค่อยๆไหลออกมา จากร่างของเธอ และเธอชักกระตุกไปสองสามที จากนั้นเธอก็ นิ่งไป

“มีคนโดนรถชน รีบโทรเรียกรถพยาบาลเร็วเข้า

รอบๆ เริ่มมีคนเข้ามามุงล้อม “ดูจากสภาพแล้วไม่น่าจะรอด จริงๆ…โอ๊ะ เป็นเด็กสาวที่สวยมากซะด้วย

ก็แค่อายุยังน้อย น่าเสียดายจริงๆ

เศวยาลืมตาเบิกกว้างขึ้นมาอย่างงุนงง นอนอยู่ท่ามกลางกองเลือด แต่กลับไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย กลับรู้สกหลุดพ้นจาก บางอย่างด้วยซ้ำไป

ทําร้ายครอบครัวตัวเองเพื่อผู้ชายคนเดียว ตายไปก็ดีเหมือนกัน ความรู้สึกตัวเริ่มหย่อนยาน รู้สึกเปลือกตาเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ…

ในวินาทีสุดท้ายของชีวิต ในสมองของเธอนั้นมีภาพปรากฏว่า สุดท้ายไม่ได้เป็นธนเทพคนที่เธอทั้งเกลียดและรัก แต่เป็นร่างที โอหังถือดีร่างหนึ่งที่ได้นั่งบนรถเข็น เขามองเธออย่างหน้าตาย อย่ามาพูดขอโทษกับฉัน ถ้านายไม่รักฉัน ฉันก็จะไม่มีวันยก โทษให้นาย

นินัทธ์…คือผู้ชายที่เธอทําร้ายจิตใจมากที่สุดในชีวิตของเธอ! ถึงแม้ว่าเธอจะสูญเสียขาไปแล้วทั้งสองข้าง แต่เขาก็เป็นผู้ชาย ที่ยังอดไม่ได้ที่จะตำหนิและต่อว่าเธอ

นําตาไหลลงมาจากหางตาของเธอ ถ้าหากชาติหน้ามีจริง เธอ ยอมที่จะเป็นขาทั้งสองข้างของเขา เพื่อชดใช้ความผิดที่เธอทำ ในชาตินี้ ถ้าหากชาติหน้ามีจริง เธอยอมที่จะไม่ให้ตัวเองหลง รักธนเทพ

เปรี้ยง!
บนท้องฟ้ามีฟ้าผ่าไปเส้นหนึ่ง ไม่นานฝนก็ตกเทลงมาอย่าง หนัก ผู้คนที่ล้อมดูอยู่ก็วิ่งหลบฝนกันอย่างกระเจิง เหลือเพียง แค่ร่างเล็กๆบางๆนอนอยู่กลางถนน

เลือดสดปนกับน้ำฝน ก็ไหลแผ่กระจายออกไปเรื่อยๆ

“พี่? พี่?”

ข้างหูของเธอมีเสียงบางอย่างใกล้ๆ เหมือนในหัวของเธอจะ ระเบิดออกมาปวดหัวจนเหมือนกับว่าจะแหลกเป็นเสี่ยงๆ เธอ อยากจะลืมตาแต่ก็ลืมเปลือกตาไม่ขึ้น

หรือว่าเธอ…ตายแล้ว

ในห้องผู้ป่วยที่สะอาดเอี่ยมอ่อง มีเด็กหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งนั่ง เฝ้าคนที่อยู่บนเตียงอยู่ของเตียงคนไข้ แล้วเอ่ยปากถามขึ้นมา อย่างกังวล “แม่ พี่นอนหลับไม่รู้สึกตัวนานแล้วนะ ทำไมยังไม่ ฟื้นขึ้นมาอีก หรือว่าสมองพี่จะได้รับการกระทบกระเทือน…แย่ ละ ถ้าพี่เป็นน้าขึ้นมาจะทำยังไง

มีหญิงสาววัยกลางคนที่แต่งตัววัยรุ่นคนหนึ่งนั่งอยู่บนโซฟา ในมือกำลังอ่านนิตยสารอยู่เล่มหนึ่ง เธอเอ่ยปากขึ้นมาตอบ อย่างเบื่อหน่ายว่า “หมอก็บอกไปแล้วหนิ ว่าไม่ได้เป็นอะไร แล้ว แกจะกังวลอะไรนักหนาละห้ะ”
“งั้นทำไมพี่ยังไม่ฟื้นขึ้นมาอีกล่ะแม่”

หญิงสาวจ้องมองเขาอย่างไม่สบอารมณ์ “ฉันจะไปรู้ได้ไงล่ะ” บริตขมวดคิ้ว กลัวจริงๆว่าพี่สาวจะมีภาวะแทรกซ้อนอะไรตาม มาจริงๆ