ตอนที่10การแต่งงานสายฟ้าแลบ

เป็นอีกครั้งที่ได้นั่งเรนจ์โรเวอร์ยินเสี้ยวเสี้ยวไม่กล้าที่จะเชื่อพวก เขาเจอหน้ากันแค่สองครั้งเธอเคยขึ้นรถเขาก็แค่สองครั้งแม้ กระทั่งชื่อของเขาเธอก็เพิ่งจะรู้แต่ว่าพวกเขา….แต่งงานกัน แล้ว?

สมุดสีแดงถูกจิ๋นลี่ยวนหยิบไปวางไว้ที่หน้ารถเรนจ์โรเวอร์รู้สึก ถึงรอยแดงที่แสบร้อนจากแสงแดดวันนี้ที่ส่องเข้ามาทิ่มแทง สายตาหันหน้าไปมองนอกหน้าต่างอย่าเงียบเชียบ

หลังจากสตาร์ทรถจิ๋นลี่ยวนก็เปิดปากพูดน้ำเสียงแฝงไปด้วย ความเย็นชา “คุณจะไปที่ไหน?

ยินเสี้ยวเลี้ยวตกใจไปสักพักจึงบอกที่อยู่บ้านออกมานึกถึง เรื่องที่บ้านขึ้นมาทันทีหลังจากนั้นในตอนที่กำลังจะพูดกับจิ๋นลี่ ยวน โทรศัพท์ของจีนคี่ยวนกลับดังขึ้นมาเขามองเธอหลังจากนั้น ก็ใส่หูฟังบลูทูธทันทีตอบกลับด้วยท่าทีผ่อนคลาย

“ผมคือจิ๋นลียวน”

ในสถานการณ์ที่ขู่ขวัญไม่ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเป็นใครล้วนรู้ว่า อีกฝั่งหนึ่งคือเขาถ้าเป็นคนทั่วไปเมื่อฉันแนะนำตัวถึงจะบอกว่า ฉันชื่ออะไรแต่ว่าเขารับสายแล้วพูดว่า “ผมคือจิ้นยวน แสดงว่า เขามีความมั่นใจในตัวเองมากพอที่จะพูดชื่อออกไปในตอนนั้น ยินเสี้ยวเลี้ยวก็คล้ายเป็นคนโง่โดยไม่ทันคาดคิดนี่ก็เป็นครั้งแรก ที่เธอตั้งใจสังเกตจิ๋นลียวนอย่างละเอียด
คิ้วเรียวทรงกระบี่จมูกโด่งคมสันริมฝีปากบางให้ความรู้สึก เซ็กซี่เคลื่อนไหวอย่างใจเย็นและเก็บตัว

ขมวดคิ้วชั่วขณะนั้นก็นึก: ใจเย็น เก็บตัว?

การที่แต่งงานสายฟ้าแลบอย่างนี้คือเรื่องที่คนใจเย็นเขาทำ กันหรือ? ใช่เรื่องที่คนเก็บตัวจะทำอย่างนั้นหรือ?

“มีเรื่องอะไร? พาคนไข้ไปตรวจความดันโลหิตไขมันในเลือด น้ำตาลในเลือดทั้งหมดนี้ก่อนเตรียมการเบื้องต้นให้ดีหากเห็นว่า ไม่ไหวให้ไปตามหัวหน้าพยาบาลมาให้ฉีดสารบำรุงแบบเหลว เข้าไป……ผมรู้แล้วผมจะรีบไป”จิ้นยวนสั่งงานพยาบาลเล็กที่ กระวนกระวายอยู่ปลายสายด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดผ่านโทรศัพท์ เมื่อถึงจุดเปลี่ยนรถหลังจากหักหัวรถแล้วก็นำรถไปจอดอยู่ข้าง ทางหันมาพูดกับยินเสี้ยวเสี้ยว: “ขอโทษด้วยตอนนี้ผมมีธุระไม่ สามารถไปส่งคุณกลับได้รอผมทำงานเสร็จผมจะไปพบพ่อแม่คุณ ที่บ้านของคุณ……ผมจะไปคุยกับพ่อตาแม่ยายเรื่องการจัดงาน แต่งงานของพวกเรา”

ยินเสี้ยวเลี้ยวมีท่าทางคล้ายคนละเมอมองจีนคี่ยวนนำหนังสือ สีแดงไปเก็บและลงรถไปเปิดประตูให้เธอแล้วเรียกรถแท็กซี่ให้ เธอหลังจากสั่งความกับคนขับรถเสร็จถึงหมุนตัวกลับมาขับรถ ออกไป

ยินเสี้ยวเสี้ยวตั้งแต่เปลี่ยนจากนั่งรถเรนจ์โรเวอร์เป็นรถแท็กซี่ ก็มองออกไปนอกหน้าต่างตลอดเมื่อเห็นทิวทัศน์ที่คุ้นเคยสติก กลับมาเธอกำลังจะถึงบ้านแล้วและข้างกายเธอตอนนี้ก็ไม่มีสามีที่ไหนอีกด้วย!

จิตใต้สํานึกเตรียมจะบอกคนขับรถให้กลับรถออกไปจากที่นี่ แต่คิดไม่ถึงว่าจะถูกยินรั่วอวันที่ออกมารออยู่ที่ประตูเห็นเข้าทั้ง ยังบอกกับคนในบ้านยืนอย่างสนิทสนมเพียงไม่นานเธอก็เห็นหล หนึ่งที่ออกมาจากห้องด้านในหนังศีรษะแข็งเธอได้แต่บอกให้ จอดรถ

หลี่หมั้งและยินรั่วอวิ๋นพากันเดินมาทางยินเสี้ยวเสียวเมื่อเห็น ว่าเธอลงรถมาคนเดียวภายในใจก็มีความลำพองใจนิดหน่อย แต่ใบหน้ายังไม่ได้แสดงอะไรออกมาเพียงแค่เข้ามาถึงมือเธอ อย่างสนิทสนม

“เสี้ยวเสียวเมื่อเช้าเธอไม่ได้อยู่บ้านแล้วพวกเราคิดว่าเกิด เรื่องอะไรขึ้นกับเธอเสียแล้ว ตอนนี้เห็นเธอไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว หลี่หมั้งลากมือของยินเสี้ยวเสี้ยวราวกับเธออยากจะวิ่งหนีไป ตลอดเวลาพูดเกินจริงแล้วหันมามองดูเธอที่อยู่ด้านหลังปากไม่ ลืมจะพูดว่า “เฮ้เสี้ยวเสี้ยวไม่ใช่ว่าวันนี้เธอต้องพาแฟนหนุ่มมา หรือ? ฉันกับพ่อของเธอเตรียมตัวเสร็จแล้วนะคนล่ะ?อีกสักพักถึง จะมาใช่ไหม?”

แม้ภายในใจของยินเสี้ยวเสี่ยวตอนนี้จะไม่เต็มใจก็ไม่ สามารถปฏิเสธหลี่หมั้งและยินรั่วอวิ๋นได้เธอรู้ความคิดของทั้ง สองคนนี้ดีแต่ไม่สามารถทำให้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ อันตรายได้ แต่คำพูดของหลี่หนึ่งทำให้เธออึดอัด

“ถูกแล้วค่ะเขามีธุระนิดหน่อยคาดว่าอีกสักพักถึงจะมาเมื่อพูดออกไปภายในใจของยินเสี้ยวเสียวเองก็ไม่มั่นใจนิดหน่อยถึง แม้ว่าเธอจะรู้ว่าตัวเองกับจีนคี่ยวนเพิ่งจะออกมาจากสำนัก พลเรือนแต่คิดไม่ถึงว่าตอนนี้คนจะไม่อยู่ที่นี่ที่บอกว่าไม่มั่นใจไม่ ได้โกหก “เดิมทีคุยกันไว้แล้วว่าจะมาค่ะแต่ว่าพอได้รับโทรศัพท์ ก็เลยออกไป…..

ได้ยินคำพูดที่ไม่ค่อยมั่นใจอย่างชัดเจนของยินเสี้ยวเสี้ยวยิน รั่วอวิ๋นและหลี่หมั้งก็เบนสายตามาสบกันในมุมมืดไม่พูดอะไรไม่ ได้โจมตียินเสี้ยวเสียวอย่างน่าประหลาดใจแต่ยังคงประกบและ ดึงเธอเข้าประตูบ้านยืน

และยินเสี้ยวเสี้ยวในเวลานี้ภายในใจได้ก่นด่านลียวนอย่าง บ้าคลั่ง!

ผู้ชายสมควรตายมีที่ไหนเพิ่งจะแต่งงานวันแรกก็รีบไป

ทํางาน?เธอไม่มีอะไรขนาดนั้น แม้แต่งานของเขายังไม่สามารถ

เทียบได้?

ผู้ชายคนนั้นไม่เพียงปากพูดสิ่งที่ไม่น่าฟังแถมยังเหยียบเท้า คนได้อย่างเจ็บปวด!