ตอนที่6โกรธจนไม่ยอมไว้หน้าใคร

ก่อนที่จะกลับมหาวิทยาลัยยินเสี้ยวเสี้ยวเตรียมพร้อมกลับบ้าน ไปเอาของบางอย่างของตัวเองกลับไปด้วยแต่ไม่คิดว่าเมื่อเธอ กลับถึงบ้านจะมีสถานการณ์ขึ้นลงของบ้านยืนรออยู่

เมื่อก้าวเข้าประตูบ้านยินเสี้ยวเลี้ยวมองทุกคนที่จู่ๆก็มารวม ตัวกันที่ห้องหนึ่งภายในบ้านเธอเรียกรถบัสแต่พวกเขามีรถรับส่ง จึงไม่แปลกที่จะกลับมาถึงก่อนเธอไม่ต้องพูดถึงทุกอย่างที่เกี่ยว กับงานเลี้ยง ในวันนี้บ้านยินก็ไม่สามารถที่จะจัดงานเลี้ยงต่อไป ได้

“ยินเสี้ยวเลี้ยวในที่สุดเธอก็กลับมาทำไมล่ะ?เธอไปอยู่บ้าน กับผู้ชายที่ไหนอีก?”หลี่หมั้งพูดอย่างขมขื่นรุนแรงยินเสี้ยวเสี้ยว ขมวดคิ้วไม่ได้พูดอะไรก้มหน้าเปลี่ยนรองเท้าของตัวเอง

“ฉันจะบอกเธอไว้นะยินเสี้ยวเลี้ยวอย่าทั้งวันไม่ทำอะไรอยู่ข้าง นอกนั้นทําให้บ้านยินของเรามีเสียชื่อเสียงเธอไม่ต้องการรักษา หน้าตาแต่บ้านยินของพวกเรายังต้องการรักษาหน้าตาที่ชายของ เธอยอดเยี่ยมขนาดนั้นไปไหนก็ได้รับความเคารพจากผู้คนเธอ ยังทำอะไรแย่ๆลงไปอีกอย่าบังคับให้พวกเราต้องโกรธจนไม่ ยอมไว้หน้าใครทั้งสิ้น!

ยินเสี้ยวเสี้ยวเหยียบเข้าประตูบ้านมองทุกคนหนึ่งรอบพี่ชาย ไม่อยู่แม้แต่น้องชายอย่างยินชื่อเว่ยก็ไม่อยู่มีเพียงพ่อแม่และยิน รั่วอวิ๋น
ยินเสี้ยวเสี้ยวตั้งใจว่าจะไม่สนใจพวกเขาก็เปิดปากพูดอย่าง ตรงไปตรงมา “คุณพ่อคะคุณแม่คะฉันกลับมาเอาของนิดหน่อย เดี๋ยวก็กลับมหาวิทยาลัยแล้วค่ะ”

ฉับพลันยินรั่วอนก็เดินมาทางเธอด้วยรอยยิ้มในเวลานั้นยิน เสี้ยวเสี้ยวก็รู้ได้ว่าเธอต้องเจอกับความทุกข์แล้วประสบการณ์ใน ชีวิตมากมายตั้งแต่เล็กจนโตบอกกับเธอตอนนั้นเองที่หลี่หมิง และยินรั่วอวนเตรียมพร้อมที่จะจัดการเธอ ในเวลานั้นเสียงของ ก็ดึงขึ้นมาทั่วร่างกาย ระบบเตือนภัยก็ดึง

“พี่สาวคะคุณอย่ากังวลไปเลยฉันรู้ตอนนี้คุณไม่ดีใจแต่ว่าคุณ แม่เองก็เป็นเพราะกังวลเกี่ยวกับคุณนะคะ”ยินรั่วอนพูดแล้วยิ้ม อีกทั้งยังเอื้อมมือมาจับแขนของยินเสี้ยวเสี้ยวไว้หากว่าดูเหมือน จะไปชนเข้ากับตำแหน่งที่ได้รับบาดเจ็บ ในวันนี้ความเจ็บปวดที่ แจ่มชัดและเธอก็ยังแย้มยิ้มแล้วพูดสรุป ดังนั้นแล้วคุณเมื่อกลับ มาถึงแม่กับคุณพ่อจึงปรึกษากันแล้วตอนนี้พวกเราอยากทำให้ คุณประหลาดใจ”

ยินรั่วอวนยิ้มอย่างไร้เดียงสาตั้งแต่เล็กจนโตเธอก็ทำท่าทาง อย่างนี้มาโดยตลอดเรียบร้อยน่าสงสารและฉลาดรู้ความ

แต่ว่ายินเสี้ยวเลี้ยวเข้าใจดีภายใต้ใบหน้าที่สวยงามนั้นยินรั่ว อวิ๋นเป็นคนแบบไหนพูดอย่างตรงไปตรงมาได้ว่าเป็นคนที่มี ความอดทนดีหญิงสารเลวที่วางแผนเสแสร้งเก่งเพียงแต่ถึงแม้ เธอจะรู้แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้ใครให้เธอเป็นลูกสาวคนที่ สองสุดที่รักของบ้านยินล่ะ?
จู่ๆยินรั่วอวิ๋นก็ลากยินเสี้ยวเลี้ยวเข้าไปใกล้ๆทิศทางที่พ่อกับ แม่อยู่คำพูดเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “คุณพ่อคะ ให้คุณเป็นคน ประกาศข่าวดีนี้เถอะค่ะฉันเชื่อว่าพี่สาวจะต้องดีใจมากแน่นอน คะ”

ยินไปฝันมองลูกสาวที่อยู่ตรงหน้ายินเสี้ยวเสี้ยวเติบโตขึ้นมา ไม่คล้ายกับเป็นคนในบ้านนักอาจเป็นเพราะว่ายิ่งโตก็คล้ายแม่ ของเธอมากแม้ว่าภายในบ้านไม่มีใครมีรูปแม่ของยินเสี้ยวเสี้ยว เลยแต่อย่างไรยินไปฝันก็คือพ่อของเธอแต่ใครจะไปรู้ว่าแท้จริง แล้วยินไปฝันไม่ได้ชื่นชอบอะไรลูกสาวคนนี้เท่าไรนักไม่ชอบเลย จริงๆ

ดังนั้นคำพูดที่จะพูดออกมานั้นยินไปฝันไม่มีแม้กระทั่งความ เลยแม้แต่น้อยเสียงทุ้มพูดขึ้น “เสี้ยวเสี้ยวฉันปรึกษากับแม่แล้ว อีกหลายวันต่อจากนี้ให้เธอเตรียมตัวแต่งงานให้คุณลุงจางของ เธอเมื่อถึงตอนนั้นรั่วอวนก็จะได้แต่งงานอย่างไม่เป็นกังวลเช่น

ครั้งที่สองที่ยินเสี้ยวเสี้ยวรู้สึกว่าภายในสมองของเธอระเบิด เป็นเมฆดอกเห็ดอย่างบ้าคลั่งเพียงแค่ในครั้งแรกนั้นอ่อนโยนก ว่านี้มากแต่ครั้งนี้ราวกับโดนแยกส่วนโดยตรง

“คุณพ่อคะคุณรู้ไหมว่าคุณพูดอะไร?”ยินเสี้ยวเลี้ยวมองไปที่ ยินไปฝันอย่างไม่อยากจะเชื่อเธอคิดมาตลอดถึงแม้ว่ายินไปฝัน จะไม่ชื่นชอบตัวเองเท่าไรนักแต่ก็คงไม่เล่นตลกกับเรื่องใหญ่ถึง ชีวิตของเธอ “คุณอยากให้ฉันแต่งงานแถมยังแต่งให้คุณลุง จาง?”
“ทำไมเธอยังไม่พอใจอย่างนั้นหรือ?ผู้จัดการจางก็ถือเป็นเด็ก หนุ่มที่มีความสามารถอายุสี่สิบกว่าๆก็ไม่ถือว่าเยอะมาก”หลี่ หมึงพูดอย่างเยอะเย้ยริมฝีปากยกขึ้นด้วยความลำพองใจ ชื่อ เสียงแบบนั้นของเธอเธอยังคิดที่จะหาคนแบบเซี่ยงเฉิงอย่างนั้น หรือ?ช่างไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดิน จริงๆ!

“ฉันไม่แต่งจะพูดอย่างไรฉันก็ไม่แต่งให้คุณลุงจาง!”ยินเสี้ยว เสี้ยวพูดตอบโต้แต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยสนใจหลี่หมั้งอยู่แล้ว สายตามองตรงไปที่พ่อของตัวเองแสดงออกถึงความไม่พอใจ ของตัวเอง โดยตรง : คุณพ่อคะอายุของคุณลุงจางอีกไม่เท่าไรก็ สามารถเป็นพ่อของฉันได้แล้วคุณยังให้ฉันแต่งให้ผู้ชายแบบนี้ อีกหรือ? เพื่อให้ยินรั่วอวนได้แต่งงานอย่างไร้กังวลเพื่อให้บริษัท ยินชื่อสามารถได้รับบุญคุณเล็กๆน้อยๆคุณต้องขายลูกสาวของ คุณเลยหรือ?”