บทที่1 ทรยศตนเอง

ภายในห้องผ่าตัดสูติ นรีเวชที่ดีที่สุดในโรงพยาบาลอันดับหนึ่ง

ของเมืองจีน

เจียงสื้อสื่อพยายามทนความเจ็บปวดที่ส่งมาจากท้องลงไป ร่างกายของเธอนั้นสั่นไม่หยุด เธอใช้มือทั้งสองข้างจับราวข้างเตียง

คลอดไว้อย่างสุดแรง จึงทำให้นิ้วมือของเธอนั้นบวมแดงไปหมด เมื่อหมอที่ช่วยคลอดอยู่ข้างๆนั้นเห็นถึงสถานการณ์นี้ จึงพูด ปลอบใจเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน”อย่ากลัวเลย คุณทนอีกสักครู่ หนึ่ง อีกไม่นานลูกก็จะคลอดออกมาได้อย่างปลอดภัยแล้ว”

เจียงสื่อสื่อพยักหน้า แต่ขอบตากลับบวมแดงเล็กน้อยเพราะใน ใจของเธอนั้นเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ

พอคลอดออกมา ลูกก็จะถูกคนอื่นเอาไปแล้ว

เธอตั้งครรภ์ไว้สิบเดือน และได้สังเกตการณ์เจริญเติบโตของลูก ขึ้นมาทีละนิดทีละน้อย แม้ว่าเธอพยายามไม่ไปมีอารมณ์ความรู้สึก กับมัน แต่พอถึงเวลานี้หัวใจของเธอนั้นก็ยังทรงเจ็บปวดมากๆ

ขอโทษ ขอโทษด้วยจริงๆ..

ขอบตาของเจียงซื้อสื่อบวมแดงไปหมด

ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากมีลูกคนนี้ เป็นเพราะว่าเธอไม่สามารถเอาไว้

เพราะเธอเป็นเพียงแค่คนตั้งครรภ์แทน

ได้

พอคลอดลูกออกมาและเอาเงินไปเรียบร้อยเสร็จ เธอก็ไม่ สามารถมีส่วนเกี่ยวข้องกับลูกได้อีกแล้ว
พอดีเวลานี้ ความเจ็บปวดส่งมาอีกรอบหนึ่ง ทำให้เจียงซื้อสื่อรู้ สึกหน้ามืด และเกิดความเสียใจภายหลังขึ้นมาจากในใจ เธอไม่อยากได้ตังค์แล้ว เธออยากได้แต่ลูก อยากได้แต่ลูกอย่าง

เดียว…

แต่ไม่มีใครได้ยินเสียงตะโกนภายในใจของเธอ คุณหมอได้มา ฉีดยาชาให้เธอ ทำให้เธอหมดสติไปเรื่อยๆ จนสลบไปในที่สุด….

หลังจากหนึ่งชั่วโมงผ่านไป เจียงซื้อสื่อตื่นขึ้นมา และได้สังเกต ว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย

ข้างๆว่างเปล่าไม่มีใครสักคนอยู่ แต่ข้างเตียงมีเช็คใบหนึ่งวางอยู่ บนนั้นได้เขียนว่าหนึ่งล้านหยวนถ้วน

ทันใดนั้น หัวใจของเจียงซื้อสื่อเปรียบเสมือนถูกขุดไปชิ้นใหญ่

มือของเธอแตะไปที่หน้าท้องที่ยุบลงแล้วโดยจิตใต้สำนึก จา กนั้นน้ำตาก็ไหลลงมาอย่างกระทันหัน…

ที่หลัง จะไม่มีอีเจ้าน้อยที่ซนมาเคลื่อนไหวตัวไปมาในท้องอีก

แล้ว

เธอยังไม่ทันได้เห็นสักตาเดียวเลย!

พอนึกถึงว่าคงไม่มีโอกาสได้เจอีกแล้ว น้ำตาของเจียงสื้อสื้อก็ ไหลลงมารุนแรงกว่าเดิม

แต่ยังไม่ทันรอให้เธออ้าปากร้องออกมา ประตูของห้องผู้ป่วยก็ ถูกคนผลักเข้ามา

เจียงซื้อสื่อมองไปต้นกำเนิดของเสียง จากนั้นก็ได้เห็นเจียงนวล
เจียงสื่อสื่อมองไปต้นกำเนิดของเสียง จากนั้นก็ได้เห็นเจียงนวล นวลใส่รองเท้าส้นสูงคู่นึงแล้วเดินเข้ามาอย่างหยิ่ง

เธอมีความรู้สึกตื่นตกใจไปสักพักหนึ่ง และอยากจะดิ้นรนเพื่อ ลุกขึ้นมา แต่กลับมีความเจ็บปวดบางอย่างส่งมาจากในท้อง

บาดแผลที่เพิ่งเกิดจากการคลอดลูกนั้นไม่สามารถรองรับการ เคลื่อนไหวเช่นนี้ของเธอ จึงทำให้เธอนั้นนอนล้อมกลับไปที่เดิม หน้า ซีดไปหมด

เจียงนวลนวลยืนอยู่ข้างเตียง และมองสังเกตเธอตาเดียว สายตาเต็มไปด้วยความลบหลู่ดูถูก”เจียงสื้อสื้อ เป็นแกจริงด้วย”

“ทำให้แกถึงอยู่ที่นี่ ?”

เจียงสื่อสื่อทั้งตกใจและโมโห ภายในดวงตานั้นเต็มไปด้วยความ

รังเกียจและความแค้น

เจียงนวลนวลดูเหมือนเป็นแบบว่าพบเรื่องธรรมดาปกติ ไม่ได้ สนใจเพียงสักนิด จากนั้นหัวเราะออกมาในฐานะที่เป็นผู้ชนะ”ฉันกับ ซื้อเฉินได้เตรียมที่จะหมั้นกันแล้วก็เลยมาทำการตรวจสอบสุขภาพ ก่อนแต่งงานที่นี่…..แต่คาดไม่ถึงว่า จะมาเจอแกที่นี่ด้วย!เจียงสื้อสื้อ คาดไม่ถึงว่า แกก็เป็นไปได้ที่จะมีชีวิตเช่นนี้ เพื่อแค่เงินก็สามารถไป ขายร่างกายของตนเอง คลอดลูกให้ผู้ชายคนอื่นได้ด้วย”

“แกหูบปากเดี่ยวนี้นะ!”

เจียงสื้อสื่อโกรธครีมมาก จึงใช้มือจับสิ่งของที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมา แล้วโยนขว้างไปทางร่างกายของเจียงนวลนวล

ดูเหมือนจะเกลียดผู้หญิงคนนี้เข้ากระดูกดำ ดังนั้นจึงใช้แรงทั่วร่างกาย

บาดแผลถูกดึงออกอีกครั้ง ทำให้เธอเจ็บจนหน้ามืด

เจียงนวลนวลหลบหลีกการโจมตีของเธอได้อย่างง่ายดาย แกม ยังได้หัวเราะอย่างภูมิใจกว่าเดิมอีก”แค่นี้เองแกก็รับไม่ไหวแล้วหรือ? แล้วถ้าหากว่าฉันบอกแกว่า ปีที่แล้วหน้ากากออกซิเจนของแม่แกนั้นก็ ถูกฉันดึงออก รวมไปถึงค่ารักษาพยาบาลที่คุณพ่อจะให้แกนั้น ก็ถูก ฉันยึดไปข้างทางด้วย….จนกระทั่ง ฉันยังได้ไปแอบบอกกับพี่ซื้อเฉิ นว่า แกไปเป็นผู้ตั้งครรภ์แทน เมื่อได้ยินเรื่องพวกนี้ แกรู้สึกยังไงล่ะ?”

เมื่อเจียงสื่อสื่อได้ยินเรื่องทั้งหมดที่พูดนี้ ก็รู้สึกเหลือเชื่อจริงๆ

เดิมทีเธอก็รู้สึกเจ็บปวดใจเป็นอย่างยิ่งเพราะจากลูกสุดที่รักไป แล้ว แถมตอนนี้ยังมาเผชิญกับความจริงของเมื่อก่อนอีก ทำให้เธอ เกือบจะบ้าแล้ว และไม่สามารถบังคับอารมณ์ไว้ได้อีก

“เจียงนวลนวล ทำไมแกจะกระทำแบบนี้ต่อฉัน?ฉันไม่เคยทำ เรื่องใดๆที่ไม่ดีต่อแกนะ ทำไมแกถึงกระทำแบบนี้ ผู้หญิงที่โหดเหี้ยม อย่างแกนั้นจะตกนรกแน่นอน!”

เจียงนวลนวลดูเหมือนจะพอใจท่าทางของเธอ สีหน้าก็ดำลงมา ทันที จากนั้นพูดว่า”แล้วแกว่าทำไมล่ะ?ก็เป็นเพราะว่าฉันจะทำลาย

ชีวิตของแกไงแกไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ดีต่อฉัน แต่การมีชีวิตอยู่ของแก นั้น กลับขัดขวางทางของฉัน…

พวกเราล้วนเป็นลูกสาวของตระกูลเจียง แต่ทำไมแกได้เป็นคุณ หนูของตระกูลและเป็นที่รักใคร่ของทุกคนด้วย แต่ทำไมฉันกลับต้อง ถูกว่ากล่าวตำหนิว่าเป็นลูกเมียน้อยล่ะ? เมื่อนึกถึงเรื่องทุกอย่างที่
ความทรงจำของเจียงสื้อสื้อนึกไปถึงหนึ่งปีก่อน

เดิมที่คุณแม่ยังรักษาที่โรงพยาบาลได้อย่างดี แต่อยู่ดีๆก็ป่วย หนักทันที เธอไปขอเงินจากคุณพ่อเพื่อช่วยชีวิตของคุณแม่ แต่ไม่ได้ เงินแม้แต่บาทเดียว

พอดีในเวลานั้น เธอยังได้พบเจอว่าคู่หมั้นของเธอหลานซื่อเฉิน ได้สมคบกับเจียงนวลนวลตั้งนานแล้ว

เมื่อเผชิญกับเรื่องทั้งหลายนี้เธอรู้สึกท้อแท้ใจมาก แถมยังไม่มี เงินที่จะเป็นค่ารักษาพยาบาลให้แม่ด้วย สุดท้ายเธอเลยต้องหาเงิน จากการเป็นผู้ตั้งครรภ์แทนคนอื่น

แต่คาดไม่ถึงว่า เรื่องทั้งหมดนี้ ล้วนเป็นการวางแผนของเจียง นวลนวล

หลังจากวันนั้นมา เธอก็ถูกไล่ออกจากตระกูลอย่างสมบูรณ์ เจียงสื่อสื่อยังจำวันนั้นได้อย่างชัดเจน คุณพ่อมองเธอโดยใช้ สายตาที่อำมหิต และพูดกับเธอว่า “หลังจากออกไปแล้ว แกอยากเป็น บอกว่าเคยเป็นคนของตระกูลเจียง ฉันกลัวว่าชื่อเสียงของตระกูลจะ เสียหายเพราะแก”

ส่วนคู่หมั้นของเธอ ยิ่งตำหนิเธอด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยรังเกียจ “เจียงสื้อสื่อ แกทำเรื่องที่น่าเกลียดชังขนาดนี้ออกมาได้ยังไง”

เรื่องทุกๆอย่างที่ผ่านมานั้น ล้วนกระตุ้นเจียงสื่อสื่้อที่อ่อนแออยู่ แล้ว

สีปากของเธอนั้นขาวซีกมาก ความเจ็บปวดและความเกลียดชัง

ในใจของเธอนั้นเกี่ยวพันกัน ทำให้ร่างกายของเธอนั้นเปรียบเสมือนถูในใจของเธอนั้นเกี่ยวพันกัน ทำให้ร่างกายของเธอนั้นเปรียบเสมือนถู กน้ำทะเลพัดพาไป และในที่สุด…..ก็ตกอยู่ในความมืดมิดที่ไร้

ขอบเขต