บทที่ 2 ต้องถูกลงโทษ

– – ณ สระน้ำเล็กของแก๊งค์หงส์ดำ – – –

“ยี่หวา วันนี้เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าจ๊ะ ถึงมานั่งหลบมุม กอดเข่าอยู่ริมสระแบบนี้

“ขอโทษค่ะนายท่าน หนูแอบมาหลบที่ประจำของ นายท่านอีกแล้ว

เด็กหญิงวัยเจ็ดขวบได้ยินเสียงที่แทรกขึ้นมาระหว่าง ที่เธอโยนก้อนหินลงสระน้ำ ก็รีบหันกลับไปซึ่งเป็นนายท่า นของเธอ ซึ่งเขาคือกรกฎหรือกฎ ชายหนุ่มวัยเพียงยี่สิบ แปดปี แต่สามารถขึ้นเป็นหัวหน้าแก๊งค์ของแก๊งค์หงส์ดำ ได้ตั้งแต่อายุยังน้อย เธอจึงรีบถอยออกมาและยืนก้มศีรษะ ให้ทันที

“ไม่เป็นไรจ้ะ นั่งคุยกันก่อนสิ

“คงจะไม่ดีนะคะนายท่าน แม่รัดเกล้าสอนว่าให้หนู รักและเคารพนายท่าน และอย่าทำตัวไม่ดีหรือทำตัวเสมอ นายท่าน เมื่อตะกี้หนูแค่โมโหมาระบายความทุกข์เฉยๆ ค่ะ”

“หือ ระบายความทุกข์?!?”

“ใช่ค่ะ”
“เอาเถอะ ฉันอนุโลมให้เธอคนหนึ่งละกันดีมั้ย ใน ฐานะที่เราชอบมานั่งระบายความทุกข์ที่นี่เหมือนกัน มานั่ง คุยกันก่อนสิ”

“หึม?!? ได้จริงเหรอคะ”

“จริงสิ หรือว่ากลัวฉัน

“ไม่ได้กลัวค่ะ เพียงแต่หนูไม่รู้จะทำตัวยังไงดี

“ทำตัวสบายๆกับฉันได้เลยนะ

“ได้เหรอคะ นายท่านเป็นถึงหัวหน้าแก๊งค์”

“ได้สิ คิดซะว่าฉันเป็นคุณอา เป็นคนในครอบครัว ของหนูได้เลยนะ แล้วนี่เป็นอะไรทำไมต้องมาระบายความ ทุกข์ด้วย”

“ก็เรื่องเด็กดื้อ เออ..ปะ…เปล่าค่ะ ไม่มีอะไรแล้ว จริงๆ”

เด็กหญิงวัยเจ็ดขวบกำลังจะบอกเหตุผลของเธอ ที่ทำให้เธออารมณ์เสียแบบนี้ แต่ก็ฉุกคิดขึ้นได้ว่าคนที่ ทำให้เธอไม่สบอารมณ์ คนที่เธอกำลังจะด่า นั่นคือลูกชาย ของเขา
“มีอะไรในแก๊งค์ที่ทำให้เด็กน่ารักๆอย่างหนูไม่พอใจ รึเปล่า บอกฉันได้ทุกเรื่องนะ เดี๋ยวหัวหน้าแก๊งค์อย่างฉัน จัดการให้

“ไม่จริงหรอกค่ะ ถ้านายท่านนายท่านก็ไม่จัดการ เค้าให้หรอก”

ถ้าหากเธอตัดสินใจบอกไป ผู้ชายคนนี้ก็คงไม่จัดการ ให้เธออยู่ดี เผลอๆอาจจะลงโทษเธอด้วยซ้ำไป โทษฐาน ที่ว่าร้ายลูกชายของเขาแบบนั้น เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ เป็น พ่อลูกกันอย่างไรซะก็ต้องเข้าข้างกันอยู่แล้ว แต่มาคิดดู อีกที นายท่านอาจจะไม่ใช่คนแบบนั้นก็ได้นะ เพราะแม่ รัดเกล้าของเธอเคยบอกว่านายท่านเป็นคนดีและมีความ ยุติธรรมมากๆคนหนึ่งเลย ถ้าเราลองบอกไปก็ถือเป็นการ พิสูจน์ไปเลยว่านายท่านคนนี้เป็นอย่างไร หากเธอถูก ทำโทษก็คงไม่หนักหนาสาหัสจนถึงฆ่าแกงกัน เพราะยัง ไงเธอก็ยังเป็นเด็กอยู่ เอาให้รู้กันไปเลยว่านายท่านของ พวกเราที่ทุกคนนับถือเป็นคนยังไงกันแน่

“เอ๊ะ?!? ใครกันที่ทำให้เด็กหญิงยี่หวาไม่พอใจ

“หนูพูดได้จริงเหรอคะ”

“ได้สิ ไม่ว่าจะเป็นใคร แม้แต่ฉันเองถ้าทำให้หนูไม่ พอใจก็พูดมาได้เลยนะ ว่าแต่ใครเอ่ย
“ก็คุณฟ้าน่ะสิคะ

“เอ๊ะ?!? ฟ้า?!?”

“เมฆฟ้าไงคะ”

“อ่ะ อ่อ เจ้าเมฆน่ะเหรอ..?!? ไม่ค่อยมีใครเรียกเจ้า เมฆว่าฟ้าสักเท่าไหร่ ฉันไม่ค่อยคุ้นน่ะ”

“เหมาะที่สุดแล้วล่ะค่ะ นิสัยเอาแต่ใจยิ่งกว่าผู้หญิง ซะอีก”

“เหอะ!!…ว่าแต่เจ้านั่นทำอะไรให้หนูยี่หวาไม่พอใจ

จ๊ะ”

“เค้าไม่ได้ทำอะไรหนูหรอกค่ะ แต่เค้าทำแม่รัดเกล้า ของหนู ปกติก็ชอบต่อว่า ด่าทอทุกคนอยู่แล้ว แต่ที่หนูรับ ไม่ได้เพราะเค้าทำร้ายร่างกายแม่ของหนู”

“หืม!! เจ้าเมฆทำแบบนั้นจริงเหรอ ฉันจะไปจัดการ เดี๋ยวนี้แหละ”

น้ำเสียงที่ดุดันนั้น ทำให้เด็กหญิงวัยเจ็ดขวบถึงกับ ดวงตาเบิกกว้างทันที เธอรับรู้ได้ว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้ามี ท่าทีไม่พอใจอย่างมากที่ลูกชายของเขาทำแบบนั้นลงไป
“เดี๋ยวสิคะนายท่าน คุณฟ้าเค้าอาจจะไม่ได้ตั้งใจ ก็ได้เค้าแค่ไม่พอใจแล้วปัดถ้วยน้ำซุปร้อนๆ จนทำให้มัน ไปโดนแม่รัดเกล้าของหนู”

ในตอนแรกที่พูดไป ยี่หวาไม่คิดว่านายท่านจะจัดการ เรื่องของเมฆฟ้าให้เธอจริงๆ ก็เลยตั้งใจพูดให้ดูน่ากลัวไว้ ก่อน แต่ไม่คิดว่านายท่านจะมีน้ำโหขึ้นมาทันทีหลังจาก ได้ยินสิ่งที่เธอพูด เธอจึงต้องอธิบายรายละเอียด

ใจจริงให้ลงโทษก็อยากให้ลงโทษ แต่เธอก็ไม่อยาก ให้รุนแรงมากมายเพราะเขาก็เป็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่มี ใครดูแลเอาใจใส่จริงๆ ถึงต้องแสดงกิริยาเรียกร้องความ สนใจแบบนั้น และยิ่งทำแบบนั้นกับแม่รัดเกล้าของเธอได้ คนเดียว เขายิ่งต้องการความรักความเอาใจใส่จากแม่ของ เธอ เธอรับรู้ตรงจุดนี้ดี แต่ก็อดไม่ได้ที่จะโกรธ

“ยังไงซะ เจ้านั่นก็ต้องถูกลงโทษ”

“แต่ว่า…”

“เหมือนกันทั้งแม่ทั้งลูกเลยนะ ไม่ต้องปกป้องเจ้านั่น มันมากก็ได้”

“อย่าทําอะไรรุนแรงนักเลยนะคะนายท่าน
“ตามฉันมา”

– – – ณ ที่พักของเมฆฟ้า –

“เจ้าเมฆ แกอยู่ไหน ออกมาเดี๋ยวนี้” เสียงที่ตะโกน ดังมาแต่ไกลนั้น ทำให้คนที่อยู่บริเวณโดยรอบแตกตื่นไม่ น้อย เมื่อเสียงนั้นออกมาจากชายที่ขึ้นชื่อว่าหัวหน้าแก๊งค์

“มีอะไรรึเปล่าคะนายท่าน คุณหนูเมฆฟ้าอยู่ที่ห้อง

หนังสือ ”

คนที่รีบร้อนเดินออกมาจากที่พักของเมฆฟ้าไม่ใช่ ใครที่ไหน นั่นก็คือรัดเกล้า เธอรับรู้ได้ถึงน้ำเสียงความ โกรธของนายท่านในทันที สายตาสอดส่องมองและเห็น เด็กผู้หญิงตัวเล็กที่ขึ้นชื่อว่าลูกสาวของเธอ เดินตามชาย ร่างสูงคนนี้มาไม่ห่าง

“อย่างเจ้านั่นน่ะเหรอจะอยู่ห้องหนังสือ ไปตามมัน ออกมาเดี๋ยวนี้”