บทที่ 7 : แผนร้าย

หลังจากแสดงความใกล้ชิดและลวนลามสองหนุ่มหล่อ พร้อมกันไปคราวก่อนก็เหมือนกับการหาเรื่องใส่ตัวอย่าง ประหลาด จากคนที่รักษาระยะห่างต่อสายฟ้าอย่าง สม่ำเสมอกลายเป็นเข้ามาใกล้ชิดเสียอย่างนั้น สายฟ้า รู้สึกเหมือนตัวเองถูกออทัมจับจ้องตลอดเวลา ชอบยื่นมือ มาจับผมบ้างแก้มบ้าง หน้าผากบ้าง เผลอเมื่อไหร่อีกฝ่าย ก็เข้ามาอยู่ใกล้ๆ แล้ว เหมือนขี้ปลาทองที่ติดก้นแบบสลัด ไม่หลุด

นี่มันที่สุดของความหลอน

แต่ถึงจะหลอนก็ต้องทนเพราะการหันเหมาสนใจก็นับว่า ดีหรอก แต่การที่พระเอกมาชอบนี่ไม่ดี เพราะเป้าหมาย อย่างคู่หมั้นพระเอกจะมาเพ่งกบาลสายฟ้าแทนที่จะเป็น โฮสต์น่ะสิ

มันไม่เป็นไปตามเนื้อเรื่องเกินไปไม่ได้ เพราะงั้นถึงคิว ของเหล่าแฟนคลับไร้สติของเฟรย์ต้องออกโรงแล้ว!

“อืม… เหมือนช่วงนี้ท่านออทัมจะตามติดผมจังเลย แต่ แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ ถ้าข่าวออกไปถึงหูคุณคู่หมั้นคน นั่นล่ะก็คงรีบวิ่งมาหาเรื่องแน่ๆ แบบนี้ผมจะได้มีโอกาส เรียกร้องความสนใจกับท่านออทัมเพิ่มแล้วสินะ เนอะ?” สายฟ้าพูดด้วยรอยยิ้มมีความสุข ประโยคพูดเหมือนพูด ลอยๆ แต่ตั้งใจมาก ชวนให้แฟนคลับไร้สติแต่สมองด้มากรู้สึกว่างานนี้ต้องขัดขวาง

แต่เพื่อไม่ให้ท่านเฟรย์ต้องลำบากใจก็พูดรับไปอย่าง

“นั่นสิครับ”

“นั่นสินะคะ”

เอลเดนและรีลิน่าสบตากัน จะปล่อยให้ข่าวเรื่องของอ อทัมกับเฟรย์ออกไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด และควรเปลี่ยน เป้าหมายการโจมตีของคุณคู่หมั้นคนนั้นไปให้พ้นทาง ท่านเฟรย์เสีย จะได้ไม่ทำเรื่องเปิดโอกาสให้ท่านเฟรย์ไป ออเซาะผู้ชายคนนั้น

ซึ่งเป้าหมายในการเบี่ยงเบนความสนใจที่ดีที่สุดคือ ดี ลักซ์ ดูรัมเฮล!

หลังจากนั้นไม่นานก็มีข่าวของออทัมและดีลักซ์กระฮ่ม ไปทั่วโรงเรียน ไม่รู้ว่าใครช่วยโหมไฟข่าวดังออกไปทั่ว เมืองว่าบุตรชายคนกลางของท่านดยุกมีความสัมพันธ์ คลุมเครือกับองครักษ์ของตนเอง ทั้งยังมีผู้เห็นเหตุการณ์ แต่ไม่ออกตัวอย่างโจ่งแจ้งเพราะกลัวลอบทำร้าย ข่าวที่ ลือออกไปยิ่งลีอยิ่งเมามัน กลายเป็นออทัมกับองครักษ์ ของเขามีความสัมพันธ์เนื้อแนบเนื้อกันเรียบร้อยแล้วด้วย
คู่หมั้นของออทัมเบนเป้าหมายไปที่ดีลักซ์อย่างที่คิดไว้ เธอแสดงออกอย่างไม่พอใจแต่ไม่ได้รุนแรงนักเมื่อเทียบ เท่ากับการออกตัวของสายฟ้าในช่วงแรก ทว่าก็สร้าง ความลำบากให่โฮสต์ไม่น้อยเหมือนกัน คาดว่ามีน้ำตา ตกในกันบ้างล่ะ

ส่วนตัวต้นเหตุอย่างสายฟ้านั้นอยากปรบมือให้แขนเนล สะเทือน ประสิทธิภาพการข่าวของเอลเดนและรีลิน่าช่าง ยอดเยี่ยม ออทัมต้องไปหัวหมุนกับการจัดการข่าวลือ ทั้งหลายไม่ค่อยมีเวลามาตามติดแล้ว ความดีนี้สายฟ้า ตอบแทนด้วยการอบขนมเองกับมือมอบให้เป็นรางวัลเลย เชียว ทำให้สองแฟนคลับไร้สติยิ้มกริ่มไปสามวันแปดวัน

แต่ขนมนั้นกินไปคำเดียวก็เอาขึ้นหิ้งบูชา… อาเมน

และอีกหนึ่งขี้ปลาทอง ไม่สิ สหายบั๊กที่ช่วงนี้อารมณ์ดี เป็นพิเศษนั้นก็ยังคงแวะเวียนมาสาดน้ำผึ้งใส่สายฟ้ามาก ผิดปกติ ถึงจะไม่ได้ให้ความรู้สึกว่าเป็นภัยคุกคามเท่ากับ ออทัมแต่ก็แปลกประหลาดไม่ต่างกัน

“เราว่าด้วยความรู้ของฮันนี่น่าจะเรียนจบได้ก่อนสามปี เลยนะครับ ฮันนี่สนใจไปเรียนต่อที่สภาจอมเวทแห่งแผ่น ดินไหมครับ เราทำเรื่องให้ได้นะ พวกเราจะได้ย้ายไปอยู่ ด้วยกัน”
เดี๋ยวๆ นี่คิดไปถึงไหน ใครจะย้ายไปอยู่กับนายฟะ ถึง จะเป็นสหายบั๊กแต่ไม่จำเป็นต้องตัวติดกันก็ได้ไหม

“ซินเป็นพลเมืองของมหานครกลางแล้วเหรอ” สายฟ้า เปลี่ยนเรื่องไป เธอถามข้อมูลทั้งที่ความจริงรู้อยู่แล้ว

ชินเพเป็นจอมเวทขั้นสูงที่จะมีแววขึ้นไปสูงกว่าระดับ จอมเวท เพื่อไม่ให้บุคลากรอันประเสริฐนี้ถูกคนอื่นคว้า ไปมหานครกลางจึงจัดให้ชินเพเป็นคนของมหานครกลาง เสีย ไม่ขึ้นตรงต่อประเทศใดแต่ขึ้นตรงต่อสภาจอมเวท แห่งแผ่นดินที่เป็นเอกเทศเหมือนเป็นประเทศหนึ่งเลยก็ว่า ได้ มีสถานะเป็นกลางไม่เข้าข้างฝ่ายใด

“เราเป็นพลเมืองจริง แต่ครอบครัวของเราไม่ใช่” เขา ตอบออกมาแค่นั้นและไม่คิดอธิบายเพิ่มเติม สายฟ้าพยัก หน้าเข้าใจและไม่ถามเซ้าซี้

“จะว่าไป… ไปที่มหานครกลางก็น่าสนใจล่ะนะ คง รุ่งเรืองมากแน่ๆ”

“รุ่งเรืองสิ เป็นสถานที่ที่สวยและเต็มไปด้วยพลังเวท ธรรมชาติ เหมาะกับจอมเวทมาก เราว่าฮันนี่ต้องชอบ ที่สุด”
สายฟ้าหัวเราะ “ยังไม่ทันไปเลยรู้ได้ไง”

“เราพาไปได้ ไปพรุ่งนี้เลยไหม?”

“นั่นก็รีบร้อนไปแล้ว!” ใบหน้ากึ่งหล่อกึ่งสวยถลึงตาใส่

แล้วดีมืออีกฝ่ายอย่างเผลอไผล ชินเพหลุดหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ เสียงหัวเราะทุ้มๆ

อ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อ แววตาที่มองมาก็เต็มเปี่ยมไป ด้วยความอบอุ่นและรักใคร่เอ็นดูเป็นธรรมชาติมาก

สายฟ้ามองอีกฝ่ายอย่างอ่อนโยนเช่นกัน เป็นความอ่อน โยนระคนอาดูร ตัวละครชินเพที่ได้สัมผัสนี้ทำให้เธอ เกือบจะลืมว่าอีกฝ่ายเป็นปัญญาประดิษฐ์ ความเหมือน มนุษย์นี้ทำให้อีกฝ่ายดูใกล้เคียงกับโฮสต์เลยทีเดียว

ระบบของเซา ช่างน่ากลัวจริงๆ

[ระบบวายร้ายก็มีปัญญาประดิษฐ์ที่เสมือนจริงนะครับ มาสเตอร์ อย่างกระผม WIND01 นี่เองก็มีการตอบสนอง ต่อมาสเตอร์ได้อย่างยอดเยี่ยม]

ระบบมันก็ยกยอตัวเองเป็นเหมือนกันวุ้ย
แต่ไม่อ่ะ ไอ้เรื่องความเหมือนจริงนั้นถือว่าถอดแบบมา จากวายุ มีต้นแบบลักษณะนิสัยมันเลยเหมือนจริง ต้อง เป็นการสร้างขึ้นมาโดดๆ เลยต่างหากถึงน่าจะอัศจรรย์ใจ

ระบบวันต่เหมาะกับเป็น AI ที่กวนตีนที่สุดในระบบวาย ร้ายมากกว่า

มาสเตอร์สายฟ้าก็ยกยอระบบวินด์เกินไป

ฉันแดกดันย่ะ ไม่ได้ยกยอ ไปหัดเรียนตีความใหม่ไป๋!

สายฟ้าไม่ได้สนใจระบบแล้วหันมานั่งพูดคุยเล่นกับชิน เพเรื่องสถานที่ท่องเที่ยวติดชายแดนดู เพราะอีกเดือน เดียวก็ปิดเทอมภาคเรียนแรกแล้ว มีเวลาหนึ่งเดือนในการ พักผ่อนและการเตรียมความพร้อมก่อนภารกิจใหญ่ในแช นเนลนี้

นั่นคือการสอบสังหารหมู่สัตว์อสูรในป่าใหญ่ของภาค เรียนที่สอง

ภารกิจนี้เป็นภารกิจใหญ่ของเนื้อเรื่อง เป็นจุดเปลี่ยน เพราะมันจะมีจุดเชื่อมโยงไปถึงการเกิดสงครามระหว่าง ประเทศ มีนักฆ่าถูกส่งเข้ามาทำร้ายเหล่านักเรียนที่เป็น ทายาทคนใหญ่คนโตเพื่อตัดกำลังเยาวชนรุนใหม่ที่จะ หลายเป็นบุคคลสําคัญของประเทศ
บุตรชายของดยุกและแม่ทัพล้วนเป็นเป้าหมาย องค์ชาย นั้นรอดเพราะอยู่ชั้นปีที่สูงกว่า ผ่านการสอบมาแล้ว พวก เขามีน่าทีในการนับคะแนนเฉยๆ ส่วนความช่วยเหลือใน ระหว่างการล่าสัตว์อสูรต่างๆ จะเป็นหน้าที่ของอาจารย์ที่ มีระดับพลังชั้นจอมเวทขึ้นไป

ซึ่งถ้าเป็นไปตามเนื้อเรื่องจะมีนักเรียนหลายคนที่ถูกฆ่า ตายภายในป่า นักฆ่าจำนวนหนึ่งถูกจับได้และเค้นเอา ความจริงมาได้ว่าใครเป็นผู้ลงมือ แต่กว่าจะได้ความ กินเวลาไปหนึ่งเดือนเต็ม แล้วยังต้องมีการสืบและตรวจ สอบความจริงอีก รวมแล้วก็ใช้เวลาเกือบสองเดือนกว่า ราชสำนักจะรู้ว่ามีกองทัพของประเทศข้างเคียงกำลังเข้า ประชิดชายแดน

ในระหว่างนั้นการเตรียมยุทโธปกรณ์แทบไม่ทัน ต้องเร่ง ส่งทหารออกไปอีกกว่าจะไปถึงเมืองก็แตกแล้ว เลยต้อง ร่นถอยกลับมาเพื่อรักษาอาณาเขตของตนไว้ จากนั้นก็ จะเป็นภารกิจสงคราม

ยังไงสายฟ้าก็ต้องเข้าร่วมภารกิจฆ่าสัตว์อสูรอยู่แล้ว แม้ว่าตามบทดั้งเดิมแล้วเฟรย์จะกลายเป็นหนึ่งในเหยื่อที่ ถูกฆ่าตายก็ตาม ยังไงก็ต้องเข้าไปอยู่ดีเพื่อให้มันลุล่วง

แต่… ก็น่าเสียดายคนฝั่งนี้อยู่เหมือนกัน…
“นี่ชิน” สายฟ้าเท้าคางถามชายหนุ่มผู้หล่อเหลาตรงหน้า ชันเพยิ้มหวานแล้วเอ่ยตอบเสียงนุ่ม

“ว่าไงครับฮันนี่”

“ถ้าเกิดว่าฉันตายไป… ขอให้คุณกลับไปที่มหานคร กลางเลยนะ”

“เอ๊ะ? หมายความว่ายังไงกัน! จะเกิดอะไรขึ้นฮันนี่บอก เรามา!” ชินเพตื่นตระหนัก คำพูดเมื่อครู่ของสายฟ้าทำให้ เขาเหมือนหัวใจจะหยุดเต้นฉับพลัน เจ็บปวดจนพูดไม่ ออก ร้อนรนลุกขึ้นไปยืนใกล้ๆ เธออย่างหวาดระแวง

“ไม่มีอะไร แค่พูดเผื่อไว้เฉยๆ” สายฟ้ายิ้มอย่างเฉื่อยชา

“อย่าพูดอย่างนั้น มันเป็นลางไม่ดี” ชินเพอยากจะตีปาก

สีชมพูเล็กๆ นั่น พูดอะไรทำให้เขาใจเสียเหลือเกิน

ในโลกใบนี้มีเพียงคนตรงหน้าเท่านั้นที่ทำให้โลกของ เขามีสีสัน ทุกส่วนของร่างกายเป็นสมบัติที่หาจากไหน มาทดแทนไม่ได้อีกแล้ว เขาทนุถนอมอีกฝ่ายไว้ด้วยกาย ใจมาตลอดหนึ่งปี ถึงจะเข้าไปไม่ถึงใจคนตรงหน้าแต่ใน เมื่อมีเวลาเขาก็จะพยายาม… ทว่าพอนึกถึงการที่จะต้อง สูญเสียคนตรงหน้าไปก็รู้สึกเจ็บเหมือนจะขาดใจขึ้นมา

“เป็นอะไรชิน หน้าตาเครียดเกินไปแล้ว อยากแก่เร็ว หรือไง?” ดวงตาสีเขียวมรกตปรายมอง คำพูดที่มีการ แขวะแบบไม่จริงจังไม่อาจสะเทือนหนังหน้าที่เริ่มหนาขึ้น ของซินเพได้

จากท่าทางที่ไม่มีพิรุธว่าเกิดเรื่องร้ายของเฟรย์ทำให้ชิน เพสามารถสงบใจลงได้ก่อนจะตอบกลบเกลื่อนว่าไม่มี อะไร แต่เขาก็หมายมั่นในใจแล้วว่าจากนี้จะทำการคุ้ม ครองเฟรย์อย่างดีเพื่อไม่ให้มีอันตรายอะไรเกิดขึ้น

สายฟ้าไม่รู้เลยว่าคำพูดที่เปรยออกไปด้วยอารมณ์ชั่ว วูบจะทำให้แผนตัวเองบิดเบี้ยวไปเล็กน้อย กว่าจะรู้สึกตัว ก็สายไปแล้ว

การสอบที่เต็มไปด้วยความดุเดือดยิ่งกว่าตอนปีหนึ่ง ทำให้เหล่านักเรียนทั้งหลายหน้าดำคร่ำเครียดกันหลาย คน เพราะถ้าคะแนนไม่ดีพวกเขาจะต้องสอบซ่อม เวลา ปิดเทอมหนึ่งเดือนจะหายไป ช่วงเวลาพักผ่อนท่องเที่ยว เหล่านั้นพวกเขาไม่ยอมเสียมันไปเด็ดขาด

เหล่าตัวละครเอกทั้งหลายไม่มีทางสอบตกอย่างแน่นอน กระทั่งสายฟ้าที่ไม่เคยสนใจเรียนการเรียนก็ยังสอบผ่าน ในระดับสูงกว่าเกรดเฉลี่ยนิดหน่อย ซึ่งมันก็เป็นอย่างนี้ ทุกเทอมจนคนชินชาไปหมดแล้ว คะแนนสอบที่เหมือนล็อกไว้จะสอบได้เองหรือยัดเงินเอาก็ไม่มี ใครสนใจแล้วล่ะ

สายฟ้าใช้วันหยุดกับการเอลเดนและรีลิน่าในช่วง สัปดาห์แรกเป็นการเติมขวัญกำลังใจและคืนความสุขให้ กับแฟนคลับไร้สติของเธอ ส่วนเวลาที่เหลือนั้นไปเที่ยว สี่เมืองชายแดนเพื่อสำรวจพื้นที่ชัยภูมิก่อนจะทำการ วางกำลังคนอย่างจริงจัง ชินเพไม่เคยถามถึงพฤติกร รมแปลกๆ ของสายฟ้าที่ทำอะไรดูมีลับลมคมใน เขาทำ เพียงแค่สนับสนุนและอำนวยความสะดวกเท่านั้น

แต่หากได้รู้ความจริง… ก็คงไม่รู้สึกอะไรอีกเหมือนกัน

จอมเวทหนุ่มอัจฉริยะสายตามืดบอดและตกอยู่ในหลุม รักจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว ทำได้แต่เพียงติดตามสายฟ้าไป อย่างไม่ลืมหูลืมตาเป็นขี้ปลาทอง

แต่ไม่นานก็พัฒนาใหม่ เนื่องจากชินเพพยายามศึกษา ความชอบของสายฟ้าอย่างจริงจัง แค่แสดงออกทาง สีหน้าหรือแววตาเขาก็สามารถรับรู้ความต้องการของ สายฟ้าได้ทันที จนได้รับสมญานามอย่างถากถางจาก สายฟ้าว่าเป็นพยาธิในลำไส้

แล้วก็เป็นพยาธิที่ฆ่าเท่าไหร่ก็ไม่ตายและไม่ออกไปด้วย นะ ไม่ว่าจะใช้ยา จะถากถางด้วยวาจา หรือทุบตีจนหัวปูดก็ยังยิ้มระรื่นชื่นชอบอยู่ได้ สายฟ้าล่ะปวดกบาล