วิวาห์ฟ้าแลบ ประธานตัวร้าย

ตอนที่ 13 กอดเขา เรียกชื่อชายอื่น



ตอนที่ 13 กอดเขา เรียกชื่อชายอื่น

ตอนที่ 13 กอดเขา เรียกชื่อชายอื่น

พอเฟิงหีโม่กลับมา หลีโน่ก็กางผ้าห่มออกแล้ว

“นอนนี่ละกัน! คุณยายจะได้ไม่ต้องคิดขึ้นมาได้แล้วให้ คนมาดู! เลือกไป! “ในขณะที่พูดเฟิงหีโม่ก็เอากล่องชุด เสื้อผ้ายื่นให้

ดูเหมือนว่าเขาจะปฏิบัติต่อคนสูงอายุในครอบครัวอย่าง จริงใจ เคารพเชื่อฟัง

เสื้อผ้าพวกนี้ป้ายหลุดไปหมดแล้ว สไตล์ก็ไม่ดูเชยเท่า ไหร่ เธอจึงเลือกกระโปรงชุดนอนสีม่วงเข้มท่าทางแพงๆ นั่นไปเปลี่ยน

แม้ว่าทั้งสองจะได้ใบแต่งงานสีแดงนั่นและมีความ สัมพันธ์ลึกซึ้งนั่นแล้ว แต่ยังไม่มีความทรงจำต่อกัน มากมาย หลีโน่คิดว่า นี่คือครั้งแรกที่นอนห้องเดียวกับเขา จริงๆ ถ้าจะต้อง”นอนเตียงเดียวหมอนเดียวกัน”ในใจของ เธอก็เต้นแรง

พอคิดอยู่อย่างนั้นจูๆก็เหมือนมีน้ำเย็นสาดเข้าใส่

“ไม่ให้เลยเขต ไม่ให้แตะต้องตัวผม ไม่ให้ขยับตัวมั่วซั่วดึงผ้าห่มไปมั่วๆ อย่ากรน อย่ารบกวนการพักผ่อนของ

ความกังวลในใจหายไปทันที และมีความโกรธเข้ามา แทนที่: ทำไมลืมแล้วว่าเขาเป็นโรคประหลาดๆ? คิด เยอะทำไมเนี่ย? อีกอย่าง เธอกำลังตั้งครรภ์ไ

ท่าทางแปลกๆนอกโลกแบบนี้ ใช้ชีวิตมาอย่างราบรื่นได้ ไงเนี่ย? พระเจ้าไม่ดูเลย!

ใครอยากนอนเตียงเดียวกับนายล่ะ? บ้า——!

ในใจคิดไปต่างๆมากๆพร้อมกับกำมือ หลีโน่พยักหน้า พูดว่า: “อ้อ! ”

ใช้ชีวิตกับคนประเภทนี้ ต่อไปเธอจะกลายเป็น

โรคประสาทแดกไหม?

อือ อาจจะเป็นไปได้! ทรมานจริงๆ!

ในขณะที่คิดนั้น หลีโน่ก็ขึ้นเตียงไปอย่างระมัดระวัง ทั้ง สองห่างเว้นระยะห่างให้กัน ในใจไม่ค่อยพอใจ ที่จริงคิด ว่าจะต้องนอนไม่หลับแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะวันนี้ที่ เหนื่อยสุดๆหรือว่าเคยชินกับสามปีมานี้ พอหัวถึงหมอน แปปนึงเธอก็หลับเลย
ข้างๆมีคนอยู่ด้วย เฟิงนีโม่เลยไม่ชิน อีกอย่างกลิ่นหอม หวานของผู้หญิงก็ยิ่งรบกวนเขาแบบแปลกๆมากไปอีก เสียงลมหายใจอ่อนๆเข้ามา ทันใดนั้น ใบหน้าเขาก็หม่น ลง:

ผู้หญิงคนนี้สมควรตาย!

เฟิงหีโม่ไม่สามารถนอนนิ่งๆได้ เขาหลับตาแน่นๆ

“นับแกะ”ได้ไหมเนี่ย?

ทันใดนั้นก็คิดบางอย่างออกมา แค่ก็คิดว่าเด็กจังและ ก็ได้แต่คิดอยู่เงียบๆอย่างนั้นในใจ ในที่สุดก็เริ่มเพลีย ทันใดนั้นแขนข้างหนึ่งก็ข้ามมา

เปิดตาขึ้นอย่างไว ร่างกายนุ่มๆอ่อนๆนั้นกลับแนบชิด เข้ามา

ทันใดนั้นเขาก็นิ่งไป เขากัดฟันกรอดๆ สะกิดมือเล็กๆ และไหล่ของเธอและก็อดไม่ไหวที่จะใช้เท้าสะกิดเธอ :

“เจี่ยนหลี่โน่——”

“อือ ทำไม? ”
ตอนนั้นเอง หลีโน่กลับออกแรงไปที่เขา ไม่รู้ว่าฝันหรือ อะไร เสียงคร่ำครวญที่ขาดๆหายๆก็พ่นออกมาซ้ำแล้วซ้ำ อีกในค่ำคืนที่เงียบสงบนั้น เสียงปวดใจมากจนทำให้ใจ สั่น:

“ทำไม….กับฉันขนาดนี้? ”

ในตอนที่อึ้งอยู่นั้น เฟิงหีโม่ก็ใจอ่อนขึ้นมา เพราะว่าเขา คิดว่าเธอท้องแล้ว! คิ้วขมวดแน่นโดยไม่รู้ตัว แรงในมือ กลับค่อยๆคลายลง

ชื่อของชายคนหนึ่งเข้ามาในหู หัวของเฟิงหีโม่แทบจะ ระเบิดออกมา: เธออยากตายเหรอ? เรียกชื่อชายคนอื่น ที่เตียงเขาเนี่ยนะ?

โกรธจนไม่รู้จะโกรธยังไง! เฟิงหีโม่ดันเธอ : “เจี่ยนหลี่ โน่! ”

เธอตกใจตื่นขึ้นมา หันไปแล้วลืมตา จากนั้นหลีโน่ก็ พึมพำ : “ง่วงมากเลย ให้ฉันนอนเถอะ ได้ไหม? พรุ่งนี้ เก็บ….ห้องน้ำ หือ?

ก้มลงออดอ้อนอยู่ในอ้อมกอดเขาแล้วก็กอดแน่นขึ้น
ไม่เคยเห็นผู้หญิงแบบนี้มาก่อน! อย่างกับพลาสเตอร์หนังหมา!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ