ตอนที่ 14 คุณไม่ได้ท้อง

ตอนที่ 14 คุณไม่ได้ท้อง

ผลักยังไงก็ผลักไม่ออก เฟิงหีโม่รู้สึกรำคาญจนใกล้จะ บ้า แต่ก็ไม่กล้าออกแรง สุดท้ายเขาก็เริ่มง่วงและหลับไป แบบนี้ที่มีเธอกอด

คืนนี้ทั้งสองก็หลับสบายทั้งคืนอย่างคาดไม่ถึง

วันถัดมาตื่นมาอย่างงงๆ หลีโน่ก็มีความเคยชินคือจะ ต้องคลําหาโทรศัพท์และเข้าห้องน้ำ

เล่นโทรศัพท์อยู่บนชักโครก เธอยังงีบหลับด้วย

ตอนที่ลุกขึ้นสายตาก็กลับไปเห็นชักโครกมีเลือดแดงๆ หยดลงไป พอเห็นดังนั้น หลีโน่ก็ออกไปหยิบผ้าอนามัย ในกระเป๋าด้วยความเคยชิน แบบไม่ได้คิดอะไร

เฟิงหีโม่ที่ถูกเธอรบกวนก็ตื่นมาเห็นรอยคราบเลือด สีแดงเลอะอยู่บนเตียงสีครีมๆตรงที่เธอ จากนั้นเขาก็ มีความคิดต่างๆเข้ามาในหัว เขาที่เพิ่งลงจากเตียงเห็น ท่าทางของเธอ ใบหน้าของเฟิงหีโม่ก็หม่นลง“จิ๊บ” :

“คุณไม่ได้ท้องเหรอ? ”
หลีโน่หันหลังกลับ ตะลึงอยู่แปปนึง ทันใดนั้นก็สบตา ดวงตาสีฟ้าของเขาคู่นั้นที่เหมือนจะกินเธอเข้าไป จากนั้น สายตาก็มองของในมือตัวเอง ทันใดนั้นก็เหมือนถูกน้ำ ร้อนลวก ตะปุตตะเป๋ถอยหลังออกไป ทันใดนั้นก็คิดขึ้น มาได้:

ใช่สิ? เธอท้องอยู่ไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมมีสีแดงๆนั่น?

ในหัวก็คิดถึงข้อความที่พร่ามัวอะไรออกทันที จากนั้น เธอก็เปิดโทรศัพท์ ไปที่ข้อความขยะแล้วเห็นข้อความ หนึ่ง:

[นี่คือหมอประจำโรงพยาบาลในจังหวัด คุณผู้ หญิงหมายเลข018 ขอโทษที่ต้องแจ้งท่านว่า ท่านไม่ ได้ตั้งครรภ์แต่แค่กระเพาะอาหารอักเสบ เนื่องจาก ความไม่รอบคอบของทางเราที่หยิบผลของคุณผู้หญิง หมายเลข013 มาผิด ทำให้ท่านเข้าใจผิดและไม่ได้รับ ความสะดวก ได้โปรดน้อมรับความขอโทษอย่างจริงใจ ของเราด้วย! เพราะว่ามีการติดต่อท่านไปหลายรอบแต่ ไม่มีคนรับสาย เลยต้องแจ้งให้ท่านทราบทางข้อความ กรุณามารับยารักษาในเวลาด้วย! ]

เธอไม่ได้ท้อง!
ในห้วงุนงงไปหมด หลีโน่เห็นว่าเป็นข้อความเมื่อหลาย วันก่อน และก็เป็นข้อความขยะที่ถูกสกัดกั้นด้วย!!

ถ้าไม่ใช่ว่าวันนี้มีข้อความมาพอดี ตอนที่เธอเช็คดูก็ทํา เครื่องหมาย” ไว้ กดดูข้อความพวกนั้นอย่างขัดตา เธอยัง คงงงนิ่งไปจนถึงตอนนี้

เธอเงยหน้าไปมองเฟิงหีโม่ที่ท่าทางเหมือนจะฉีกเธอเป็น ชิ้นๆ ส่วนเธอก็มึนหัวไปหมด!

“ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นโรงพยาบาล——”ที่ทำผิด!

ตอนนั้นเองก็ยกมือขึ้นอยากให้เขาดูข้อความพวกนั้น แต่ด้วยความโกรธ เฟิงหีโม่ดูหม่นไปทั้งตัวกลัวว่าตัวเอง จะควบคุมไม่อยู่แล้วทำอะไรเธอ จึงสะบัดมือ หมุนตัว เข้าไปในห้องอาบน้ำแล้วจึงกระแทกใส่ประตู

หลีโน่ก็โกรธเช่นกัน เธอตัวสั่นไปทั้งตัว : ก็ไม่ใช่ว่าเธอ เต็มใจ!

ไม่ได้ท้อง งั้นก็เป็นเรื่องดี! แต่ตอนนี้เธอกลับกลายเป็น แต่งงานแล้ว? ตอนนี้เองมีเสียงนกร้อง มาเล่นอะไรกับ เธอหรือไง?

หลีโน่หยิบโทรศัพท์มาด้วยอารมณ์พุ่งพร่านโทรกลับไป:
“คุณหมอ! ฉันโดนคุณเล่นเข้าให้แล้ว! คุณมีใบรับรอง ของหมอหรือเปล่าเนี่ย? โรคธรรมดาๆแบบนี้ก็ทำผิดมา ได้? ทำไมไม่กลับบ้านไป? โรงพยาบาลบ้าอะไรเนี่ย? เสียไปหมด! ไปตายซะ! ไปตายซะ! ไปตายซะ! ”

ปลายสายไม่มีเสียงพูดอะไรออกมา จ้องมองที่โทรศัพท์ ผู้ชายที่ถูกปลุกเพราะโดนด่าสตั้น:

อะไรเนี่ย? ไม่ใช่ว่าเขาเพิ่งจะรายงานมาแล้วยังไม่ ทํางานอีเกเหรอ?

ระบายออกไปเสร็จ หลีโน่ก็ห่อไหล่ไว้:

ตอนนี้ทำไงดี? ไม่แน่ว่าเขาอาจรู้อยู่แล้วว่าเธอไม่ได้ ท้องจริงแล้วหลอกเพื่อจะได้แต่งงานกับเขา? ฮีย เหมือน กระโดดลงแม่น้ำแล้วขึ้นมาไม่ได้จริงๆเลย!