ตอนที่ 9 เขามีหลายบ้าน

ตอนที่ 9 เขามีหลายบ้าน

เธอคงไม่ใช่ลูกไก่ที่ทำให้ตาเขาเปลี่ยนสีหรอกนะ?

หันไปทางใบหน้าที่เหมือนภาพวาดของเธอมันมีความ คุ้นเคยบางอย่างที่พูดออกมาไม่ได้ ตอนนั้นเองเหมือน ทางลี่เส็งจะเข้าใจ

ยิ้มฝืนๆแล้วก็ทักทายก่อน: “สวัสดี! ผมทางลี่เส็งเป็น เพื่อนพี่เฟิง ! ”

“สวัสดี! ฉันชื่อเจี่ยนหลี่โน่!”

ท่าทางของฝ่ายชายดูอบอุ่น หลีโน่ยิ้มออกมา ดีมาดีกับ เธอมักเป็นแบบนี้

“พวกคุณคือ——”มองไปที่ถุงช้อปปิ้งของหลีโน่แล้ว เหมือนทางลี่เส็งจะไม่ค่อยเชื่อ เขามาเดินเล่นกับสาว? หิมะจะตกหรือเปล่าเนี่ย?

เห็นท่าทางของเขาทั้งสองสนิทกัน หลีโน่เลยพูดออกมา ว่า: “กลับบ้านไปกินข้าวไง!

แววตาที่ดูตกอกตกใจของทางลี่เส็งแสดงออกมา: “บ้านไหนล่ะ? “กินข้าวด้วย

นี่ไปถึงไหนแล้วเนี่ย?

ใบหน้าของหลีโน่มี “เครื่องหมายคำถาม”หลีโน่งุนงง: เขายังมีอีกหลายบ้านเหรอ?

“มากเรื่อง!

เฟิงหีโม่พูดออกไปสองคำแล้วก็ผลักเขาหลบเพื่อเดิน ออกไป ไม่รู้ทำไมคำที่เขาพูดออกมาทำให้ทางลี่เส็งคิด ทำหน้าแสยะไม่พอใจลับหลังเขา ในขณะที่หลีโน่เดิน ตามไปอีกมือก็โบกมือให้ทางลี่เส็ง:

“ไปก่อนนะ ไว้เจอกัน! ”

พอเห็นท่าทางที่น่ารักของเธอก็มีความสุขอย่างมาก ทาง ลี่เส็งที่มองตามพวกเขาจากไป ดวงตาก็มีรอยยิ้มซ่อนอยู่

เพราะว่าเจอเฟิงหีโม่ระหว่างทาง หลีโน่เลยไม่ได้กลับไป เอาของขวัญที่บ้าน บนรถก็ได้โทรหาแม่เพื่อให้แม่ไม่ต้อง ห่วง ที่จริงนึกว่าแค่กินข้าว พอเข้าไปถึงได้เห็นว่าที่นั่นมี คนเต็มไปหมด
ระหว่างทางไม่สนเขาเลยสักนิด พอตอนเข้าไปเธอก็จับ มือเขาไว้โดยไม่รู้ตัว

พอเขารู้ตัวก็จับกลับไป ทั้งสองกำมือแน่นแล้วก็พา เธอไปที่โซฟา คนแรกที่ลุกขึ้นมาคือผู้หญิงที่ท่าทาง สวยงาม:

“นีโม่กลับมาแล้ว? ทั้งบ้านรออยู่เลย! ”

ตอนนั้นเองเฟิงหีโม่กลับหันไปอีกด้านหนึ่ง : “คุณยาย

หญิงชราคนหนึ่งทำเสียงออกมาอย่างไม่พอใจทำให้ใน ใจของเธอหม่นลงทันที

แม้จะทำท่าทางอย่างนั้น แต่กลับเห็นหญิงชราคนนั้นหัน มาด้วยสีหน้าก็ยิ้มแย้มแจ่มใส “ย่าห์! พาสาวกลับมา จริงเหรอ? “

เหมือนหญิงชราคนนั้นจะได้ของรัก เธอลุกขึ้นด้วย ใบหน้าที่มีความสุขดั่งดอกไม้บาน: “นี่ไม่ได้หลอกกันใช่ ไหม! ไว ไว มานั่งนี่!”
แม้ว่าจะรู้สึกงงกลับสถานการณ์หน่อยๆ พอหลีโน่มอง ไปรอบๆกลับสังเกตเห็นท่าทางของคนในบ้านนี้ที่มีทั้ง ชอบและดูกังวล

ที่จริงนึกว่าจะมีพิธีรีตองมากกว่านี้ แต่คิดไม่ถึงว่าหญิง ชราจะไม่ถามชื่อหรืองานเธอเลย

หลังจากสังเกตหลายๆอย่างเธอก็คิดว่านอกจากคุณ ยายแล้ว เฟิงหีโม่ก็ปฏิบัติต่อคนอื่นอย่างเย็นชา ในทาง ตรงกันข้าม เขายังสนิทชิดเชื้อกับลุงเขามากกว่าพ่อตัว เอง

เธอยังเห็นอะไรอีกอย่าง บ้านนี้นอกจากตาของชาย อาวุโสกับเฟิงหีโม่จะเป็นสีฟ้าดำแล้ว ตาของคนอื่นต่าง เป็นสีดำ นี่ทำให้เขาดูพิเศษกว่าคนอื่นๆที่รุ่นราวคราว เดียวกัน

คืนนั้นเฟิงหีโม่นั่งข้างคุณยายตลอด พูดน้อยมาก ดู ท่าทางเขาแล้วเธอรู้สึกถึงความเหงาที่แข็งแกร่งในตัว เขา! ที่จริงแล้วที่บ้านนี้มีกลุ่มยิบย่อยเล็กๆที่ไม่มีเขา เหมือนเขาโดดเดี่ยว ชั่วพริบตานึงเธอก็รู้สึกสงสารเขา

แปปนึงอาหารเย็นก็จัดเตรียมเสร็จแล้ว ทุกคนต่างเริ่ม ใช้ตะเกียบลงมือรับประทาน ส่วนหลีโน่ก็คืบผักแล้วใส่ไป ในชามของเฟิงหีโม่เหมือนจะให้คืนที่เขาคีบไก่ให้เธอ