ตอนที่ 23 หนีออกจากห้องน้ำ
กลิ่นหอมอ่อนๆ ทั้งยังกลิ่นบุหรี่กลายเป็นกลิ่นที่ผสมเข้ากันอย่าง ลงตัวลอยอยู่ทั่วจมูกของเสี่ยวหนาน ทำให้เธอที่แม้แต่จะหายใจ ก็รู้สึกตื่นเต้นไปหมด
เธอก้มหน้ายืนชิดกำแพงไม่กล้าเข้าใกล้เขา แค่แผ่นหลังของ เขาเธอยังไม่กล้ามอง
ร่างกายเธอเย็นเฉียบแต่หน้ากลับร้อนผ่าวขึ้นมา ยังหัวใจ เธอยังคงเต้นรัวเหมือนกลอง อาการเหล่านี้ได้หายไปจากเสียว
หนานหมดแล้วนะ!
ทั้งคู่ออกมาจากลิฟต์แล้วเดินเข้าห้องไป
เขาขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจแล้วก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่ ทำให้เขารู้สึกไม่สบายตัวออก
เสี่ยวหนานยืนอยู่ภายในห้องรู้สึกทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ
จิ่งอี้เซวียนหันกลับมามองคนที่จนมุมอยู่
“ไปอาบน้ำ”
เธอตกใจหน้าแดง เธอส่ายหน้าพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า “ไม่ต้อง หรอก ฉันมาเอาเสื้อเดี๋ยวก็กลับแล้ว”
เธอพูดจบก็เดินไปทางโซฟา แต่กลับโดนจิ้งอี้เซวียนดึงข้อมือไว้
เขาไม่ได้ออกแรงมากนักแต่คำพูดเขากลับเข้มงวดอย่างคาด เดาไม่ได้ “อาบน้ำเสร็จ ผมจะให้คุณไป
ไม่เจอกันสี่ปี เขายังเผด็จการเหมือนเดิม!
เสี่ยวหนานขมวดคิ้ว “ฉันไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยน
“ใส่ของผม”
จิ่งอี้เซวียนหยิบเสื้อเชิ้ตออกมาจากห้องแต่งตัว แล้วโยนลงบน หัวของเสี่ยวหนาน “ในฐานะหมอที่มีจรรยาบรรณ ผมคงไม่ สามารถทนเห็นคนต้องมาตัวแข็งตายต่อหน้าต่อตาได้
เสี่ยวหนานแลบลิ้น มองไปที่ร่างเปียกชื้นของจิ้งอี้เซวียนก็อด เป็นห่วงไม่ได้ “คุณรีบไปอาบน้ำเถอะ
เสี่ยวหนานเดินเข้าไปในห้องน้ำ จึงเซวียนถอดเสื้อเชิ้ตที่ เปียกชุ่มออกแล้วโยนลงถังซัก
เมื่อได้ยินเสียงล็อกประตูเปิดออก เสียงเตือนดังขึ้น
มีคนมาหรอ?
จิ่งอี้เชวียนรีบเดินไปดูที่หน้าจออย่างสงสัย
พอมอง จิ้งอี้เซวียนก็หมดคำพูด
ในจอนั้นก็พบว่าเพิ่งเข้าไปในลิฟต์กำลังมุ่งหน้ามาที่ชั้นสอง
ในห้องน้ำรับแขกมีเสียงน้ำไหลซูซ่า จิ้งอี้เซวียนปวดหัวขึ้นมา
ทันทีถ้าถูกเพิ่งเห็นฉากนี้เข้า เขาเองก็ไม่สามารถอธิบายให้ เธอเข้าใจได้ เสี่ยวหนานคิดไม่ถึงว่าตอนที่ตัวเธอยืนอยู่ใต้สายน้ำที่ไหลลง
มาจากฝักบัว จู่ๆ จึงอี้เซวียนก็เข้ามา
“คุณ คุณจะทําอะไร”
ตอนนี้ใบหน้าของเสี่ยวหนานแดงไปหมดแล้ว เมื่อสติเธอกลับมา เธอยกมือขึ้นมาปิดไว้แล้วก้าวถอยหลัง “คุณมันเดรัจฉา……
คำว่า” ฉาน” ยังไม่ทันได้ออกจากปาก เสี่ยวหนานก็ถูก จิ้งอี้เซ วียนดันเธอเข้ากับกำแพงเย็นเฉียบ
เธอไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ส่วนเขาเปลือยท่อนบนอยู่
ทั้งสองอยู่ใกล้กันโดยที่ไม่มีอะไรขวางกั้น ปัจจัยที่ทำให้ผิว ของเขาที่ติดอยู่กับร่างเธอร้อนเป็นไฟก็คือ แก๊สไฮโดรเจนใน อากาศสะสมขยายตัวมากขึ้น
ผิวของเขาร้อน ร้อนมากมันเหมือนกับว่าจะลวกเธออย่างงั้น
ดวงตาสีเข้มที่อยากจะเข้าใจก้มลงมามองเธอ “คุณกำลังสั่น หรอ?”
มี มีคนอยู่มั้ย?
จริงๆ ด้วย
เมื่อเธอตระหนักขึ้นได้ เธอก็ผลักเขาออกด้วยความโมโห “คุณปล่อย” คำว่าฉันยังไม่ทันได้ออกมา ก็ถูกมือของจิ้งอี้เซวียน ปิดปากไว้ เขาทับเธอไว้ไม่ขยับ ดวงตาสีเข้มเข้ามากระซิบกับ เสี่ยวหนาน
“ฉู่เมิ่งซึมา”
อะไรนะ ?!!
เสี่ยวหนานตาเบิกกว้างตื่นตระหนก
เธอใช้สายตาที่ดุดันมองเขาและแกะมือเขาออกจากริมฝีปาก เล็ก เธอกระซิบด้วยความโมโห “เพราะนี่หรือคุณถึงได้เข้ามา คุณบ้าหรือเปล่า!!” ถ้าถูกเพิ่งมาเห็นเข้า ถึงแม้ว่ามันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่มัน
ก็ไม่สามารถมาอธิบายให้เธอเข้าใจได้ ผู้ชายคนนี้คิดอะไรอยู่
“จิ้งอี้เซวียน คุณกำลังอาบน้ำอยู่หรอ?” ทันใดนั้นเสียงของ เพิ่งถามเข้ามาจากด้านนอกด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น
เสี่ยวหนานตัวแข็งทื่อ จิ้งอี้เซวียนตอบมาหนึ่งประโยค “อืม” พูดจบ เขากระซิบกับเสี่ยวหนาน “ผมไม่เข้าไป คุณก็ต้องโดน
เขาจับได้นะ”
เสี่ยวหนานกลอกตาขึ้น ทำท่าทีเหมือนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับ เรื่องนี้ ตามสบาย “อยากจับได้ก็จับได้ ฉันจะกลัวอะไร ฉันไม่ใช่แฟนของเขา ”
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกเราจะซ่อนอยู่ทำไม ผมจะพาคุณ ไป” จิ่งอี้เซวียนพูดพลางดึงเธอออกไป
“ฉันไม่ไป! ”
ไอ้ระย่าน เอาเข้าจริงเธอกลับไม่กล้า
ที่จริง เสี่ยวหนานไม่ใช่ไม่กล้า แค่ เธอไม่จําเป็นต้องไปเดินใน น้ำที่เต็มไปด้วยโคลน เลี่ยงได้ก็เลี่ยง
ยั่วโมโหผู้หญิงคนหนึ่ง น่ากลัวกว่ายั่วโมโหผู้ชายสิบคนอีก ยิ่งไปกว่านั้น ด้านหลังของเธอยังมีคุณชายจึงนั่นอยู่
“วันนี้ทำไมคุณถึงไปอาบน้ำที่ห้องน้ำสาธารณะล่ะ? ” ด้าน นอก มีเสียงของเพิ่งซีถามขึ้นอีกครั้ง
“อืม”
จิ่งอี้เซวียนตอบแบบขอไปที่
เสียงกระซิบกำชับของเขา ยังดังติดอยู่ข้างหูเธอ “รอคุณอาบ น้ำเสร็จ ผมจะออกไปจัดการกับเขา ทำให้เธอออกไปเร็วที่สุดเท่า ที่จะทำได้”
“อืม” ……เสี่ยวหนานพยักหน้า แก้มเปลี่ยนเป็นสีแดง จ้องเขา “คุณถอย ห่างจากฉันหน่อย! ”
จิ่งอี้เซวียนแค่ต้องการจะพูด ด้านนอกยังมีฉู่เพิ่งซีอ้าปากพูด ด้วยความอาย “อี้เซวียน คือ….พาร์ตเมนต์ของฉันไฟดับหน่ะ ดังนั้นคืนนี้…ฉันอยากจะพักที่นี่ คุณว่าไง? ”
ไม่ใช่มั้ง?!!
เสี่ยวหนานและจิ้งอี้เซวียนหันมองอย่างตระหนัก พวกเขาคงไม่บังเอิญอย่างนี้หรอกมั้ง?
เสี่ยวหนานส่งสายตาให้เขาขอความช่วยเหลือ จึงอี้เซวียนก ลับไม่สนใจมัน ตอบกลับเพิ่งซี หันมายักคิ้วถามเสี่ยวหนาน “คุณคงไม่คิดว่าผมจะปฏิเสธแฟนที่มาค้างคืนเพื่อคุณหรอกนะ?
ดู เสี่ยวหนานเอาเรื่องทั้งหมดมาคิดดูแล้วมันไร้เดียงสามาก เกินไปแล้ว!
เธอฉีกยิ้ม “ไม่ได้! ”
ก็รู้ว่าเขาไม่ได้ดีขนาดนั้น
ใช่แล้ว” ทันใดนั้นเสี่ยวหนานก็เหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง ออก “เอ่อคือ เสื้อผ้าของฉันอยู่ข้างนอก ถ้าเธอเห็นเข้า จะทำยัง ไง? ”
“ผมจะพาคุณไปซ่อนในห้องนอนผม”
เสี่ยวหนานแกล้งทำหน้ายิ้ม “หมอจึงคุณนี่มากประสบการณ์ จริงๆ ”
จิ่งอี้เซวียนยิ้มเล็กน้อย ริมฝีปากกลับเย็นชา “เป็นไปได้ยังไง?ประสบการณ์พวกนี้ผมคงดีไม่เท่าคุณหยี” คำพูดของเขา ทำให้เสี่ยวหนานสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย
แน่นอน เมื่อสี่ปีก่อนสำหรับเขา เรื่องของตัวและหยืนถึงยังอยู่
ในใจ
“อดีตของคุณ ฉันจะล้างให้คุณ “เสี่ยวหนานไม่ได้ตั้งใจจะพูด
เรื่องนี้
“ในสี่ปีนี้ ไต้หยูนถึงทำร้ายคุณตลอดเลยหรอ?” ขณะที่เขา ถามด้วยเสียงที่หนักแน่น
สายตาจ้าบจ้วงของเขามองตกไปบนร่างของเสี่ยวหนาน “ทำให้เมียตัวผอมโซขนาดนี้ ก็นับว่าเป็นความสามารถของเขา
เสี่ยวหนานหน้าแดง เธอตีเข้าที่แขนของเขา “อันธพาล ตา
ของคุณมองอะไรอยู่! รีบหันหลังไป
“ผมก็แค่ดูรูปร่างของผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว……
จิ่งอี้เซวียนยังพูดไม่ทันจบ กลับหยุดชะงักทันที สายตามองไปที่เอวของเสี่ยวหนาน คิ้วขมวด “นี่…….เกิดอะไร ขึ้น? ”
มือของเขา จับเอวบางของเธอ นิ้วสัมผัสกับรอยแผลเป็น ลูบ ไม่กี่ครั้งก็เงยหน้าขึ้นถามเสี่ยวหนาน “รอบแผลเป็นนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง? ”
เสี่ยวหนานถูกมือของเขาสัมผัส รู้สึกถึงความอ่อนนุ่มจาก ปลายนิ้วของเขา เสี่ยวหนานรู้สึกว่าเอวของเธอร้อนง่าย ทำให้ ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
ระหว่างเธอมองดวงตาเขา เหมือนกับเห็นความปวดใจอื่นๆ จากดวงตาของเขา
เสี่ยวหนานตกใจเล็กน้อย รีบจับมือของเขาออกจากห่างจาก ตัวเอง “จิ้งอี้เซวียน คำถามนี้คุณไม่ควรจะเอามาใส่ใจ
เธอเตือนเขา อย่างคอแห้ง
ในความเป็นจริง ในใจกลับอ่อนแอได้ง่ายๆ
รอยแผลเป็นนี้ถูกทิ้งไว้ในคืนนั้น หลังจากนั้น เธอก็ไม่เคยเจอ เขาอีกเลย จนมาเจอกันในสี่ปีต่อมา
ดวงตาสีด่าเข้มของจิ่ง เซวียน จ้องเธอ ไม่พูดอะไรมากและ
หันหลังให้
“ผมจะหลอกเธอเข้าไปในครัว ถึงเวลาผมจะพูดเสียงดังไป คุณก็ใช้เวลานั้น หนีออกไปซ่อนในห้องนอนของผม
เสี่ยวหนานรีบอาบน้ำ “ฉันจะไปซ่อนในห้องนอนคุณทำไม? ฉันออกไปเลยไม่ดีกว่าหรอ? ”
“คุณจะเดินเท้าเปล่าไป ผมไปไม่ว่า”จิ้งอี้เซวียนอยู่ในสถานะที่
ทําอะไรไม่ได้
“คุณเอารองเท้าของฉันไปซ่อนหรอ? ” เสี่ยวหนานรู้สึกได้ว่าผู้ชายคนนี้เพิ่งจะบอกว่าเขาไม่มีประสบการณ์ เธอไม่อยากจะเชื่อ
จิ้งอี้เซวียนลังเล
เสี่ยวหนานอาบน้ำแต่งตัวด้วยความเร็ว วิ่งอี้เซวียนก็อยู่ข้าง ในเขาเปลี่ยนเสื้อคลุมออกมา
“อี้เซวียน ฉันพูดเองเออเองว่าจะมาที่นี่ คุณสะดวกใช่ไหม? “เสียงของจิ่งอี้เซวียนและเพิ่งในห้องโถง
“ทำไมล่ะ”จิ้งอี้เซวียนแสดงท่าทีสุภาพ “อยากดื่มเครื่องดื่ม อะไรไหม? ดื่มกาแฟไหม? ”
จิ่งอี้เซวียนพูดและเดินไปที่ห้องครัว
“ดื่มกาแฟตอนกลางคืน ไม่กลัวนอนไม่หลับหรอ? ” “นอนไม่หลับเพราะไม่มีคุณอยู่? “จิ้งอี้เซวียนพูดอย่างอบอุ่น
เสี่ยวหนานอยู่ในห้องน้ำ ได้ยินทุกประโยคชัดเจน เธอนั่งบนขอบอ่างอาบน้ำ กัดริมฝีปาก รอให้จิ้งอี้เซวียนให้ สัญญาณ
“เมิงซี คุณอยากดื่มกาแฟประเภทไหน? ”
ทันใดนั้นเสียงของจิ่งอี้เซวียนดังขึ้นหลายเดซิเบล ถามคน อย่างกายอย่างเพิ่งซีด้วยรอยยิ้ม
ดวงตากลับมองตรงไปที่ประตูห้องน้ำ เสี่ยวหนานได้ยินประโยคนั้นก็รีบลุกอย่างรวดเร็ว ทำตัวเหมือนแมวค่อยๆ เปิดประตูห้องน้ำ
แอบดูสถานการณ์ภายในห้องโถง ก็เห็นเพิ่งซีและจิ้งอี้เซวี ยนยืนคุยกันเรื่องกาแฟอยู่ในครัว
จิ้งอี้เซวียนขยิบตาให้เธอ สั่งให้เธอรีบเข้าไปซ่อนในห้องนอน
ของเขา
เสี่ยวหนานก้าวเท้าวิ่ง
“อ่อ……..ใช่แล้วฉันเอาชาชนิดใหม่มาให้คุณลองชิม เดี๋ยวฉัน ไปหยิบมาให้”
เพิ่งพูดเสร็จก็หันหลังกลับไปหยิบห่อชาที่ห้องโถง แต่ ทันใดนั้น ถูกจิ้งอี้เซวียนจับแก้มของเธอไว้ไม่ปล่อยให้เธอขยับ
เสี่ยวหนาน ในห้องโถง กลัวจนหัวใจจะหลุดออกมาจากลำคอ
เฉียดฉิว!!
“อี้เซวียน คุณทำอะไรน่ะ? “เมิ่งมองหน้าจิ้งอี้เซวียนอย่าง เหนียมอาย “ทำไมมองฉันอย่างนี้ล่ะ”
“ไม่……งอี้เซวียนเหม่อลอยเล็กน้อย “รู้สึกว่าวันนี้คุณสวย เป็นพิเศษ”
นั้นคือสิ่งที่เขาพูด แต่ดวงตากลับจ้องมองไปที่หนึ่งที่อยู่ด้าน หลังของเธอ
“อี้เซวียนเกิดอะไรขึ้นกับคุณ? ”
พูดแบบนี้ มันไม่เหมือนเขาเลยจริงๆ
เพิ่งรู้สึกสงสัยอยากจะหันกลับไปมองสายตาของเขา จึงอี้ เซวียนแก้สถานการณ์ด้วยการเอามือออกจากใบหน้าของเธอ ยิ้มเล็กน้อย “ไม่มีอะไร ………ทำให้ผมใจเต้น! ”
เขาพูดจบ โน้มตัวไปรับริมฝีปากแดงของเพิ่งซี
เวลานั้นเสี่ยวหนานยืนอยู่ในห้องโถง เห็นภาพร่างของทั้งสอง เอ้อระเหยอยู่ในครัว เป็นเวลาหลายวินาทีที่หัวของเธอว่างเปล่า
จนกระทั่ง จิ้งอี้เซวียน โบกมือให้จากด้านหลังเพิ่งซี เสี่ยว
หนานหันกลับมา
เขากำลังส่งสัญญาณให้เธอรีบเข้าไปในห้องนอน
เสี่ยวหนานคิดอย่างรอบคอบ เปิดประตูแล้วเข้าไปในห้อง
นอนของเขา
ปิดประตู เธอถอนหายใจยาวๆ ด้วยความโล่งใจ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ