ตอนที่ 20 หัวใจเต้นเป็นจังหวะขึ้นมาอีกครั้ง

วันนี้เสี่ยวหนานส่งข้อความหาจิ้งอี้เซวียน ในข้อความก็หวังว่า เขาจะมีเวลาพาเธอไปดูบ้านใหม่ได้

ไม่นานเธอก็ได้รับข้อความตอบกลับ

“ตอนบ่ายสองโมง

หลังจากนั้นก็ตามมาด้วยสถานที่ของบ้านใหม่ของเขา ตอนบ่าย ตอนที่รีบไปคฤหาสน์ใหม่ของจิ้งอี้เซวียน แต่คน ที่มารับเธอไม่ใช่จิ้งอี้เซวียน แต่เป็นเมิ่งซี

“คุณหยี อี้เซวียน ตอนบ่ายมีผ่าตัดฉุกเฉิน จึงมาตามนัดไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงให้ฉันมาแทน คงจะไม่รังเกียจใช่ไหมคะ” เมิ่งซียิ้ม และถามเธอ

“จะรังเกียจได้ยังไงล่ะคะ พวกคุณสองคนก็เหมือนคนๆ เดียวกัน” เสี่ยวหนานยิ้ม ไม่ได้ใส่ใจมาก

เพิ่งเดินนำเสี่ยวหนานเข้ามาในบ้าน โล้นๆ

เสี่ยวหนานเริ่มทำการจดบันทึก เพิ่งซีก็ช่วยเธออยู่ข้างๆ อย่างกระตือรือร้น

“คุณหยี คุณจะรังเกียจไหมถ้าฉันจะเรียกคุณว่า เสี่ยวหนาน” ฉู่เมิ่งซีจู่ๆก็ถามเธอ

เสี่ยวหนานยิ้ม “ไม่แน่นอนค่ะ”
“จริงๆแล้วฉันเคยเจอคุณมาก่อนนานมากแล้ว

“หม” เสี่ยวหนานเงยหน้ามามองเธอด้วยความสงสัย

“ฉันรู้ว่าคุณเป็นเพื่อนสมัยเรียนกับเซวียน ฉันเคยเห็นรูปของ คุณ อยู่ในคอมพิวเตอร์ของเขา

เสี่ยวหนานที่จับปากกาอยู่ก็หยุดชะงักทันที รู้สึกอึดอัดเล็ก น้อย “จะเป็นไปได้ยังไง ในคอมพิวเตอร์ของเขาจะมีรูปของฉัน อยู่ในนั้นได้ยังไงกัน”

“คุณอย่าเข้าใจผิด ไม่ใช่รูปของพวกคุณสองคน แต่เป็นรูปคน

ที่ถ่ายรวมกันเป็นกลุ่ม

เพิ่งยิ้มอย่างจริงใจ “คุณวางใจได้ ถึงจะเป็นรูปพวกคุณ สองคนถ่ายด้วยกัน ฉันก็ไม่เสียใจหรอกค่ะ ฉันรู้ว่าความสัมพันธ์ ระหว่างพวกคุณคงจะเป็นไปไม่ได้แน่นอน

พูดจบ เพิ่งซีก็กะพริบตามองไปที่เสี่ยวหนานพูดแฝงความ

หมายลึกซึ้งไว้ “เพราะเซวียน มีแม่ที่น่ากลัวมากๆอยู่

พูดถึงเรื่องแม่ของจิ้งอี้เซวียน สีหน้าของเสี่ยวหนานก็เริ่ม เปลี่ยนไป

เธอมองใบหน้าที่อ่อนโยนของคนที่อยู่ตรงหน้านี้ ผู้หญิงที่มี ท่าทางสง่างาม จู่ๆก็มีความคิดที่ผิดไป…..จริงๆแล้วเธอไม่ เหมือนคนที่อ่อนแออย่างที่แสดงออกเลยใช่ไหม

อย่างน้อยเธอยังรู้จักเตือนเธอ
“ใช่แล้ว.…..….”

ทันใดนั้นเพิ่งซีก็เหมือนนึกอะไรออก “เสี่ยวหนานครั้งที่แล้ว ต่างหูของคุณไปซื้อมาจากไหนเหรอ”

“นะ” เสี่ยวหนานไม่ได้คาดคิดว่าจู่ๆเธอจะถามถึงเรื่องนี้ขึ้นมา จับไปที่ต่างหูที่กำลังใส่อยู่ของตัวเอง ตอบว่า “เพื่อนให้มา

“จะต้องเป็นเพื่อนที่ไม่ธรรมดาใช่ไหมคะ” เพิ่งยิ้มให้เธอ อย่างอ่อนโยน “งั้นเพชรที่อยู่บนนั้นก็คงจะไม่ธรรมดาด้วยสินะ”

“หม” เสี่ยวหนานมองเธออย่างตะลึงงัน

“คุณก็ไม่รู้ใช่ไหม” ฉู่เมิ่งไม่กล้ามองเสี่ยวหนานพูดต่อว่า “เพชรเม็ดนั้นเรียกว่า หัวใจของมหาสมุทร เคยได้ยินไหม …มีมูลค่าสูงมากจริงๆ มีแค่เม็ดเดียวในโลก ที่คุณกำลังใส่ เธอ….. อยู่”

ตอนที่พูดเรื่องนี้ สายตาของเพิ่งซีก็เผยให้เห็นความอิจฉาอยู่

เล็กน้อย

เสี่ยวหนานตะลึงงันอยู่ตรงนั้น ในหัวคิดไปต่างๆนานา

หัวใจของมหาสมุทร มีเพียงหนึ่งเดียวในโลก มีมูลค่าสูงมาก ก็เหมือนความรักเพียงหนึ่งเดียว ถึงเธอจะเคยเห็นมาก่อน แต่ สำหรับเรื่องราวของหัวใจมหาสมุทรนี้ เธอก็เคยได้ยิน แต่กลับ คิดไม่ถึงว่าหัวใจของมหาสมุทรที่พูดต่อกันมานั้นจะมาอยู่บนตัว ของหยีเสี่ยวหนานอีกอย่างก็อยู่มานานแล้วด้วย

ปีนั้นตอนที่จิ้งอี้เซวียน ให้เธอมาเขาคิดอะไรอยู่ เป็นเม็ดที่เลียนแบบน้ำทะเลของ Swarovski

หยีเสี่ยวหนานคุณนี่มันโง่จริงๆ

“สามีให้มาเหรอ”

เพิ่งซีก็ยิ่งพยายามถามลึกเข้าไปอีก

เสี่ยวหนานได้สติกลับมา เพราะคำว่า สามี ที่ออกมาจากปาก ของเธอ รู้สึกแปลกเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้อธิบายอะไร เพียงแค่ ส่ายหน้าเท่านั้น ไม่ ไม่ใช่…ก็แค่เพื่อนธรรมดา”

อารมณ์ของเธอรู้สึกมึนงงเล็กน้อย เวลาผ่านไปสักพักถึงจะมี สติ และโฟกัสกับงานต่อ

เพิ่งซีเพียงแค่ยิ้มและมองอย่างไม่เข้าใจอยู่ข้างๆ เม้มริม ฝีปากแดง กลับไม่พูดอะไรออกมาอีก

ภายในห้องผ่าตัดสมอง…

“อาจารย์คุณหมอจึง ทำไมคอมพิวเตอร์ของคุณจู่ๆถึงฟังได้ ล่ะ” หยางจื่อซานกำลังถือเอกสารของจิ้งอี้เซวียน ไว้แล้วพูดถึง เรื่องคอมพิวเตอร์ขึ้นมา

“ฉันดูหน่อย”

จิ้งอี้เซวียนยกซาเดินเข้ามา เปิดคอมพิวเตอร์ แต่กลับเปิดยัง

ไงก็เปิดไม่ได้

“เกิดปัญหาแล้ว”
“เฮ้อ คอมพิวเตอร์ที่ฉันใช้ก็เสีย งั้นเดี๋ยวเลิกงานฉันจะส่ง คอมพิวเตอร์ไปซ่อมให้คุณ” หยางจื่อซานพูดขึ้นมาอย่าง กระตือรือร้น

“ไม่ต้องหรอก ฉันไปเองดีกว่า”

“คุณยุ่งขนาดนี้ ยังไม่รู้ว่าจะได้ไปเมื่อไหร่ ให้ฉันไปเถอะ ฉัน ว่าง อีกอย่างฉันก็สะดวกด้วย บ้านของฉันก็อยู่ข้างๆร้านซ่อม คอมพิวเตอร์”

“งั้นก็ได้” จิ่งอี้เซวียน ก็ไม่ปฏิเสธอีก

ยื่นมือไปเคาะหัวของเธอ “จำไว้นะ ในคอมพิวเตอร์ของฉันมี ข้อมูลอยู่ในนั้นทั้งหมดจะลบทิ้งไม่ได้ โดยเฉพาะโฟลเดอร์ F ห้ามไปยุ่งกับมันเด็ดขาด”

หยางจื่อซานหรี่ตามองไปทางเขา “ทำไม โฟลเดอร์ F มีรูป ของคนรักอยู่เหรอ”

จิ่งอี้เซวียนดีมชาเข้าปากด้วยท่าทางสง่างาม และก็ไม่อธิบาย อะไรอีก ยิ้มแล้วพูดว่า “คุณรู้ก็ดี”

ตอนที่หยางจื่อซานเอาคอมพิวเตอร์มาส่งซ่อม ก็กำกับกับ เจ้าของร้านเป็นพิเศษ “ข้อมูลทั้งหมดที่อยู่ในคอมพิวเตอร์เครื่อง นี้ลบทิ้งไม่ได้ โดยเฉพาะข้อมูลที่อยู่ในโฟลเดอร์ F ห้ามไปยัง รู้ ไหม”

“ได้ ไม่ไปยุ่งแน่นอน”
พี่ของหลี่มีหย่าชื่อหลีเหมิงหยู่ เป็นเจ้าของร้านแห่งนี้ “แล้วฉันจะมารับคอมพิวเตอร์ได้เมื่อไหร่

“ภายในสามวันซ่อมให้เสร็จแน่นอน สาวสวย คุณทิ้งเบอร์ โทรไว้ ถึงตอนนั้นฉันจะโทรแจ้งคุณเอง”

“โอเค”

หยางจื่อซานทิ้งเบอร์โทรเอาไว้ วางคอมพิวเตอร์ไว้แล้วเดิน ออกไป

ตอนบ่ายใกล้เวลาเลิกงาน เสี่ยวหนานก็ได้รับโทรศัพท์จากหล มี่หย่า

“พี่เสี่ยวหนานคุณรีบมาดูร้านพี่ฉันเร็ว

ตอนนี้เสียวหนานกำลังออกแบบบ้านใหม่ให้จิ้งอี้เซวียน อยู่ เธอเอาโทรศัพท์มาแนบหูไว้ ใช้ไหล่กับหัวหนีบไว้ ถามหม หย่า”เป็นอะไร เกิดเรื่องอะไรขึ้นงั้นเหรอ”

“คุณมีอินเทอร์เน็ตไหม”

“ฉันจะส่งให้ทาง QQ”

“ส่งอะไรมา” เสี่ยวหนานถามด้วยความสงสัยหลมหย่าก็ได้ส่ง ไฟล์ข้อมูลมา ใน QQ เรียบร้อย

เสี่ยวหนานรีบกดรับ พอเปิดดูก็ตะลึงงัน