ตอนที่ 1 แอบดูผู้หญิงเปลี่ยนเสื้อผ้า

บนกำแพงมีโปสเตอร์ติดอยู่

ชั้นหนังสือเต็มไปด้วยแผ่นซีดี

ภายในลิ้นชักอัดแน่นไปด้วยภาพถ่ายจนแทบจะล้น ทะลักออกมา

โลกใบเล็ก ๆ ของเธอ ล้วนเต็มไปด้วยเรื่องของเขา

“ซีเอ๋อร์ รีบไปเปิดประตูเร็ว”

เสียงกริ่งดังมากจากทางห้องรับแขก หลิ่วหมิงซีพลิก ตัวขึ้นจากเตียงด้วยความง่วงงุน ใส่รองเท้าแตะไปเปิด ประตู

“อรุณสวัสดิ์ นี่คือของขวัญสำหรับหนูจ้ะ สุขสันต์วัน เกิด”

หน้าประตูมีคุณลุงยิ้มตาหยีกับเด็กหนุ่มหล่อร้ายกาจ ยืนอยู่

“ขอบคุณค่ะ…….

หลิ่วหมิงซีรับของขวัญมาอย่างงง ๆ ทันใดนั้นก็ต้อง ตกใจสะดุ้งสุดตัว เบิกตากว้างจ้องมองยังหนุ่มหล่อที่ยืน อยู่ด้านหลัง พวงแก้มกลับกลายเป็นสีแดงระเรื่อ

เธอ เธอไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม!
ผู้ชายคนนี้ ทำไมถึงได้เหมือนกับหานชิงเหอยังกับ แกะ!

เขาใส่หูฟังสีขาว เสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนส์สีฟ้าอ่อน กับรองเท้าnike

คาดคะเนจากสายตาแล้วน่าจะสูงประมาณหนึ่งร้อย แปดสิบห้าเซนติเมตร

ผมสีบลอนด์ ดวงตาดำขลับ กระทั่งรอยสักรูปดอก ฮีเธอร์ที่เผยออกมาจากปกเสื้อด้านข้างลำคอนั่น ยัง เหมือนกับที่เธอเห็นจากในทีวีไม่มีผิดเพี้ยน

นี่เธอกำลังฝันอยู่หรือไง?

ไม่อย่างนั้น จู่ ๆ หนุ่มหล่อจากในโปสเตอร์จะมา ปรากฏตัวได้เหรอ!

หานชิงเหอเลื่อนตามองต่ำมายังเธออย่างเย็นชา แล้ว ถอนสายตากลับไป

“ซีเอ๋อร์ ลูกมัวเหม่ออะไรอยู่ ยังไม่รีบเชิญแขกเข้ามา อีก” คุณแม่ชิงพูดจบก็เดินมาถึงหน้าประตู

“เยว่เยว่ ไม่เจอกันเสียนานเลย” คุณลุงยิ้มตาหยี พลางยื่นมือมายังเธอ

คุณแม่หลิ่วชะงักไปครู่หนึ่ง แววตาฉายแววประหลาด ใจ “คุณเอง….หานเคอ
เธอยื่นมือไปทักทายกับเขาครู่หนึ่ง แล้วเชิญพ่อลูก เข้ามาในบ้านอย่างเกรงอกเกรงใจ

หลิ่วหมิงซีไม่สังเกตอาการผิดปกติของแม่เลยแม้แต่ น้อย ความคิดภายในสมองของเธอมีเพียง:

ทำไมหานชิงเหอถึงมาอยู่ที่นี่ได้?

หานเคอพ่อของเขาเป็นประธานบริษัทHOSEกรุ๊ป อภิ มหาเศรษฐีอันดับที่สิบจากทั่วโลก

บุคคลที่มีชื่อเสียงโด่งดังอย่างนี้ ทำไมแม่ถึงไปรู้จัก เขาล่ะ?

ทั้งพวกเขายังมาถึงบ้าน เพื่ออวยพรวันเกิดให้เธออีก ทุกสิ่งทุกอย่างนี้ ช่างราวกับฝันไม่ใช่ความจริงเล

“ซีเอ๋อร์ ยังมัวเหม่ออะไรอีก? ดูสิลูกยังใส่ชุดนอนอยู่ เลย ยังไม่รีบไปเปลี่ยนชุดแล้วค่อยออกมาอีก”

คุณแม่หลิ่วรินน้ำชาให้แขก หันมามองเธอด้วยสายตา ตำหนิ

“อ๊ะ หนูจะไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ!” หลิ่วหมิงซีได้สติ ขึ้นมาทันใด เม้มปากแล้ววิ่งหน้าแดงกลับเข้าห้อง

“หานชิงเหอตัวจริงหล่อชะมัดเลย น่าหลงไหลกว่าบนทีวีกว่าในโปสเตอร์ตั้งไม่รู้เท่าไหร่…

เธอสูดหายใจเข้าลึก ข่มกลั้นหัวใจที่เต้นระรัว กลับ เข้าห้องเปิดตู้แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า

เพราะมัวแต่ตกอกตกใจมากเกินไป จึงลืมแม้แต่เรื่อง ปิดประตู

ในขณะที่เธอกำลังหันหลังให้ประตู ถอดเสื้อผ้าออก นั่นเอง โดยไม่ทันรู้ตัว หานชิงเหอที่กำลังเดินหาห้องน้ำ ก็เข้าห้องผิด

เลยได้เห็นฉากนั้นเข้าพอดิบพอดี

หานชิงเหอขมวดคิ้ว ทีแรกตั้งใจจะถอยหลังออกไป

แต่หลิ่วหมิงซีกลับหันหลังมาพอดี ทั้งสองคนต่าง ประสานสายตากัน

ชายหนุ่มเหลือบมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า เส้นโค้งเว้า นุ่มนวลของร่างหญิงสาวปรากฏสู่สายตา

ดวงตาดำขลับของเขาเลื่อนกลับสู่จุดเดิม เป็นปกติ อย่างรวดเร็ว

หลิ่วหมิงซีได้แต่ตกตะลึงทำอะไรไม่ถูก

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เมื่อได้สติว่าตัวเองใส่เพียงชุดชั้น ในเท่านั้น……..
“กรี๊ด~~~” หลิ่วหมิงซีหลับตาปี่ กรีดร้องเสียงดังลั่น

หานชิงเหอขมวดคิ้วเล็กน้อย สาวเท้ายาวมาข้างหน้า ปิดปากของเธอไว้ แล้วผลักเธอไปพิงกำแพงอย่าง ง่ายดาย

“หุบปากน่า”

เขากระซิบอยู่ข้างหูเธอ ด้วยลมหายใจอุ่นร้อน น้ำ เสียงเซ็กซี่เยียบเย็นราวกับน้ำแข็ง

ยัยผู้หญิงคนนี้เปลี่ยนเสื้อผ้าไม่ยอมปิดประตูเองแท้ๆ

แล้วยังกล้าส่งเสียงดังอีก

เดี๋ยวพอคนแห่กันมาดู เขาขี้เกียจจะต้องมาอธิบายให้ ใคร ๆ ฟัง

“อื้อ….อื้อ….” หลิ่วหมิงซีดิ้นรนหน้าแดงก่ำ

ว่ากันตามตรง เธอไม่เคยเจอกับสถานการณ์อย่างนี้ เป็นครั้งแรกที่ใกล้ชิดกับผู้ชายมากขนาดนี้ แถมยังเป็น ไอดอลที่เธอชอบอีกต่างหาก

แต่ว่า!

ถึงจะเป็นอย่างนั้น! ก็รับไม่ได้อยู่ดี!

ที่สำคัญที่สุดคือ ตอนนี้บนเนื้อตัวเธอมีเสื้อผ้าไม่กี่ชิ้นขืนปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไปมีหวังไข้กิน!

“ถ้าเธอไม่ร้องฉันก็จะปล่อย” หานชิงเหอพูดขึ้นมา ด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

“อื้อ ๆ” เพื่อหลุดพ้นจากสถานการณ์ตรงนี้ หลิ่วหมิงซี จึงรีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

หานชิงเหอจึงเอามือที่ปิดปากเธอออกได้เสียที

“ทุเรศ! คุณมันพวกวิปริต! มาแอบดูผู้หญิงเปลี่ยน เสื้อผ้า!”

ทันทีที่หลิ่วหมิงซีหลุดออกมา ก็ตะโกนใส่เขาด้วย ความโมโห

“ฉันแอบดูเธอ? อย่าคิดเข้าข้างตัวเองหน่อยเลย เธอ เปลี่ยนเสื้อผ้าไม่ยอมปิดประตูเองแท้ ๆ ฉันว่าเธอจงใจ ล่อลวงฉันมากกว่า”

หานชิงเหอมองเธอจากหางตา พูดด้วยน้ำเสียงเรียบ เฉย

หลิ่วหมิงซี“.. ‘ พอย้อนกลับไปคิดให้ละเอียด ก็ เหมือนจะเป็นเธอเข้าใจผิดจริง ๆ

“แต่ว่า”

~~” แต่ก็ไม่นึกว่า เธอจะชอบฉันถึงขนาดนี้”
หลิ่วหมิงซีคว้าเสื้อผ้ามาปิดบังตัว ขณะที่กำลังจะ โต้ตอบ ก็กลับถูกเขาตัดบทเสียก่อน

ที่แท้หานชิงเหอเหลือบมองภายในห้องเธอโดยไม่ได้ ตั้งใจ แล้วพบว่ามีโปสเตอร์ของเขาติดอยู่เต็มไปหมด

ในฐานะนักร้องที่เพิ่งเดบิวต์มาได้ไม่นาน อิทธิพลของ หานชิงเหอถือว่าน่ากลัวไม่ใช่เล่น

“นายอย่าภาคภูมิใจไปหน่อยเลย! ฉันเปล่าซะหน่อย ฉัน……+

โดนเขาเห็นความลับเข้า ใบหน้าน้อย ๆ ของหลิ่วหมิง ซีถึงกับแดงก่ำ ตั้งใจจะเถียงกลับไป

แต่วินาทีต่อมา หานชิงเหอกลับกระเถิบเข้ามาใกล้ คว้าข้อมือบอบบางของเธอ แล้วกดเอาไว้ที่เหนือศีรษะ

มืออีกข้างจับคาง บังคับให้เธอเชิดหน้าขึ้น

ชีพจรการเต้นหัวใจของหลิ่วหมิงซีถึงกับสะดุด ดวงตาเบิกกว้างมองที่เขา ภายในสมองโล่งเปล่า

ทำไม…….

รู้ทั้งรู้ว่าเธอเป็นแฟนคลับเขา ยังเข้ามาใกล้เธอ กะทันหันแบบนี้..….….…..

“ถ้าจำไม่ผิดล่ะก็ วันนี้เป็นวันเกิดเธอ ใช่ไหม?”
หานชิงเหอโน้มตัวลง จ้องมองเธออย่างอ่อนโยนด้วย สายตาเปี่ยมเสน่ห์ ดูดีไปหมดทุกมุมมองราวกับหลุด ออกมาจากหนังสือการ์ตูนยังไงยังงั้น

หลิ่วหมิงซีรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นเร็วจนควบคุม ไม่อยู่ กระทั่งลมหายใจก็ยังหอบระรัว

“อืม” เธอเม้มปากอย่างสับสน พยักหน้าแดงก่ำ

“น่าเสียดายจัง วันเกิดเธอแท้ ๆ กลับไม่ได้เอาของ ขวัญอะไรมาให้ หากต้องการล่ะก็ ฉันจะให้kissเป็นการ ทดแทนก็แล้วกัน”

อะไรนะ?

kiss!

แถมยังมาจากไอดอลอีกต่างหาก!

หลิ่วหมิงซีสับสนขึ้นมาฉับพลัน ไม่รู้ว่าจู่ ๆ เขาก็ เปลี่ยนทีท่ามาเป็นแบบนี้ได้ยังไง

เธอหลบสายตาเขาโดยสัญชาตญาณ ลนลาน พยายามดิ้นหนีจากอ้อมแขนของเขา “ไม่ต้องหรอก ฉัน…..”

“มองฉันสิ”

เขาจับคางเธอไว้ เอ่ยน้ำเสียงอันไพเราะ แฝงเสน่ห์อันน่าหลงไหลขึ้นมาอีกครั้ง

ใบหน้าหล่อเหลานั้นเลื่อนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ สายตา จดจ้องอยู่ที่ริมฝีปากบอบบางของเธอ

ระยะประชิดกับหนุ่มหล่อคนนี้ทำให้เธอไม่สามารถ ต่อต้าน

หลิ่วหมิงซีรู้สึกว่าตัวเองมีแรงต้านทานเหลือศูนย์ จึง ได้แต่หลับตาแน่น ขาทั้งสองข้างอ่อนระทวย

“อ๊ะ”

ทว่า–

จูบที่เฝ้ารอ กลับไม่มาถึงอย่างที่คิดไว้

หานชิงเหอหยุดนิ่ง ห่างจากริมฝีปากของเธอไปเพียง ไม่กี่มิลลิเมตร

ที่เกิดขึ้นกลับกลายเป็นเสียงหัวเราะเย้ยหยันแผ่วเบา ไปเสีย

“โกหกหรอกน่า ทำจริงจังไปได้”

หลิ่วหมิงซีพลันได้สติ ลืมตาขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อ พบ เขากับสายตาดูถูกอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

หานชิงเหอผลักตัวออกจากเธออย่างไม่ใส่ใจ
ต้องยอมรับว่า พลังของไอดอลช่างแข็งแกร่งเสีย เหลือเกิน

ถ้าหากแม่ของผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนที่เขาเกลียดที่สุด ล่ะก็ บางทีเขาอาจจะดีกับเธอกว่านี้สักหน่อย

“คุณแกล้งฉันเล่นหรอกเหรอ?”

หลิ่วหมิงซีกำหมัดแน่น รู้สึกราวกับถูกราดด้วยน้ำเย็น หนาวเหน็บตั้งแต่หัวจรดเท้า

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ