บทที่ 2 ค่ำคืนที่เร่าร้อน!

ท่ามกลางแสงไฟที่สาดส่อง เผยให้เห็นผิวขาวนวล เหมือนกับเพชรที่สวมงามแปลกตา หน้าอกนูนๆ ของ หญิงสาวที่น่ารักได้ปรากฏต่อหน้าเขา สีชมพูอ่อนน่ารัก ทำให้เขาอยากจะกัดแรงๆ สักหนึ่งที…

ลมหายใจหอบห้าวของชายหนุ่ม เหมือนกับเสือล่า เหยื่อกำลังดูดหน้าอกที่อวบอิ่มของเธอ!

“อ้า…สบายจัง…เอาอีก…” ตั้งแต่ถูกเขาสัมผัสตรงนั้น ทำให้มือและเท้าทั้งสี่ไม่มีแรงและชาเหมือนน้ำที่โหม ซัดสาดเข้ามา กระตุ้นให้หนานหย่าซินสั่นเทาไปทั้งตัว ทรมานมากขึ้น ขาเรียวเล็กที่ขาวนวล เกี่ยวเอวของเขา และขยับไปมา

มือเล็กอดยื่นมือไปที่กางเกงของเขาอย่างอดใจไม่ ไหว พยายามแกะกระดุมของเขาอย่างสั่นระริก แต่ทำ อย่างไรก็แกะไม่ได้ เมื่อเห็นท่าทางร้อนใจและทรมาน ของเธอ ชายหนุ่มจึงยิ้ม ลุกขึ้นและถอดกางเกงออก กางเกงในสีเทา ได้ห่อของของเขาอย่างแน่นหนา…

ร่างกายที่มีกำลังได้กดทับตัวหนานหย่าซิน มือใหญ่ ที่ซุกซนของชายหนุ่มได้เลื่อนไปตามร่างกายที่โค้งเว้า ของหนานหย่าซินตามอำเภอใจ เหมือนกับดีดพิณ และ ร่างกายของเธอก็คือสายพิณ ทุกการเคลื่อนไหว นำมา ซึ่งเสียงร้องครวญครางของเธอ

เขาบีบขยำผิวหนังของเธอ ร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อย พลางร้องเสียงครวญครางออกมา ร่างกายท่อน ล่าง ถูไถร่างกายของเขา แล้วจึงคล้องคอของเขาไว้ แน่น สองมือโอบเอวของเขาเหมือนกับเถาวัลย์

มือใหญ่ขยับไปที่สวนลึกลับของเธอ ชายหนุ่มหัวเราะ อย่างร้ายกาจ ปลายนิ้วค่อยๆ ออกแรง….

“อ๊ะ…เจ็บจัง…”

หนานหย่าซินกรีดร้อง ร่างกายเริ่มสั่นไปทั้งตัว “ปล่อย…ปล่อยฉัน…อย่า…อ้า….”

เธออยากจะผลักคนที่อยู่บนตัวเธอ แต่สองมือก็ยิ่ง อยากจะลูบคลํา แม้แต่เสียงของตัวเองก็พึมพำและเต็ม ไปด้วยความต้องการ

คลื่นที่เร่าร้อนกระทบร่างกายของเธอไม่ขาด สาย…ความเจ็บปวดค่อยๆ หายไป…และถูกยึดและเข้า แทนที่ด้วยเปลวไฟที่กำลังแผดเผาร่างกายของเธออีก ครั้ง

“ร้อน…ร้อนจังเลย…”

หนานหย่าซินเหมือนถูกบีบให้เป็นบ้า มีเพียงผู้ชายคน นี้ มีเพียงสิ่งที่อยู่บนร่างกายของผู้ชายคนนี้ถึงจะเป็น น้ำค้างแสนหวานของเธอ มีเพียงเขาที่สามารถพาเธอ ออกไปจากความเจ็บปวดที่ยาวนานนี้ได้…

ในที่สุด ความเจ็บปวดที่แข็งแกร่งได้กลายเป็นความต้องการที่เร่าร้อน ทําให้เธอไม่อาจควบคุมตัวเองและ กอดหลังของหลงเป่ยเฉิน มือเล็กข่วนหลังของเขาจน เห็นเป็นรอยเลือด กระตุ้นความต้องการของเขาที่มีต่อ เธอ

ปลายนิ้วที่เหมือนกับเวทมนตร์ของชายหนุ่มกำลัง หมุนวน กระตุ้นให้ร่างกายเธอสั่นไปทั้งตัว การจูบอย่าง ทารุณได้รุกล้ำเข้าไปในลิ้นและปากของเธออีกครั้ง ลิ้น ที่เคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่วกระดกเล็กน้อย งัดฟัน ที่ปิดแน่นของเธอให้เปิดออก เขากอดรัดเธอ ดูดเธอ อย่างแรง ท่ามกลางความรุนแรงได้แฝงไปด้วยกลิ่น อายของความเย็นชา

ร่างกายถูกชายหนุ่มควบคุมอย่างเต็มที่ หนานหย่าซิน ถูกฤทธิ์ยาโหมกระหน่ำ ทำให้เธอกัดริมฝีปากของเขา ด้วยความตื่นเต้น

ปากและฟันมีเสียงคำรามออกมาเล็กน้อย จากนั้นจึงมี กลิ่นหอมหวานอบอวลเข้าไปในปากอย่างรวดเร็ว

เขาเกือบจะหยุดแค่ครึ่งวินาที และตามมา ด้วยการเคลื่อนไหวที่ยิ่งรุนแรง ทำให้หนาน หย่าซินหายใจลำบาก ยิ่งรู้สึกถึงความรุนแรง “อ้า…ไม่…อืม…อ้า…ไม่…”

ชายหนุ่มยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ ปลายนิ้วยิ่งขยับ แรงขึ้น ยั่วอารมณ์เธอทุกครั้งที่เข้าออก เต็มไปด้วยแรง กระตุ้น
“อ้า…อืม…สบายจัง…อืม…อ้า…” หนานหย่าขึ้นขยับ ร่างกายไปมาเหมือนกับน้ำทะเลที่ล้นเอ่อ อยากจะเปิด เขื่อนด้วยความร้อนใจ เธอต้องการเขา!

มองดูร่างกายทองล่างขยับไม่หยุด ชายหนุ่มจึงหรื ตาทั้งสองข้าง นัยน์ตาเย็นซาคู่นั้นปรากฏถึงความ ปรารถนา จากนั้นจึงแนบตัวลงไป และสอดใส่เธออย่าง ไร้ความปรานี…

“เจ็บ…อย่านะ!”