ตอนที่ 12 นอนโซฟา
“ฉันก็ไม่รู้ว่าไปชนไปแตะอะไรบ้าง! แต่ฉันจะเก็บให้ สะอาด ไม่ทำสกปรก เดี๋ยวฉันใช้น้ำเย็น ล้าง! ”
หลีโน่ท่าทางตอนนี้กระวนกระวายใจอย่างมาก เธอ ยอมรับผิดอย่างดี ไม่ว่าใครเห็นก็ทนไม่ไหวที่จะตำหนิ อีกอย่างเธอยังเป็นสาวสวยงดงามที่ตอนนี้บาดเจ็บ
แล้วเฟิงหีโม่ก็ดึงผ้าผืนนึงมาออกแรงเช็ดผมให้ เธอ: “น้ำยังไม่ทันอาบก็ทำตัวเองลวกแล้วหรือไง? บ้า จริง! ”
ว่าไปก็เปิดตู้ไป หยิบผ้าผืนใหม่ให้เธอ : “เดี๋ยวจะช่วย ปรับน้ำอุ่นให้เอง! ออกไปหายาก่อน!
เขาพูดแบบไม่ดีเท่าไหร่ ทำก็ลวกๆ แต่ในใจของเธอ
กลับอบอุ่นแปลกๆ
เฟิงหีโม่ออกไปก็เห็นหลีโน่ยืนอยู่ห่างจาก โซฟา: “ยืนมื้ออยู่ทำไม? สมองก็โดนลวกไปด้วยเห รอ? ”
เธอเม้มปากแล้วพูด: “ถ้าทำโซฟาสกปรกล่ะ? “
เขาพูดดีๆไม่ได้หรือไงเนี่ย?
“ยังมีโซฟาที่ไม่สกปรกอีกเหรอ? “ความหมายคือ เธอยังทำสกปรกไม่พอเหรอ?
พอเขาพูดออกมาเธอก็ไม่เกรงใจต่อไปเลยไปนั่งที่ โซฟา พอคิดๆดูก็ไม่ถูกเลยย้ายตัวเองไปนั่งแค่ครึ่งนึง
เฟิง โม่ก็เอายามา พอเห็นท่านั่งที่ดูระมัดระวังนั่น ใน ใจอดไม่ได้ที่จะไม่สบายใจหน่อยๆ เลยดึงแขนเธอแล้ว ก็ทายาเย็นๆนั่นให้:
“ยานี้ใช้ดีมาก สองนาทีก็ไม่เจ็บแล้ว! เปลี่ยนชุด ของใช้อาบนํ้าให้แล้ว อย่าทำพังอีกล่ะ! ไปอาบน้ำไป! ก่อนนอนก็ทาอีกรอบ พรุ่งนี้รอยแดงๆก็หายไปแล้ว! ”
“อ้อ! ขอบคุณ!
เธอลุกขึ้น นึกอะไรได้เลยพูดไปว่า: “เดี๋ยวฉันไปเก็บ ของในห้องน้ำก่อนละกัน! ”
“พอแล้ว! อย่าเลย! คุณอย่าทำห้องน้ำผมพังก็พอ! พรุ่งนี้ให้แม่บ้านมาเก็บ!
“อ้อ!
ทำเป็นพูดเสียงทุ้มๆน่าสงสารแล้วก็หมุนตัว ตาของ หลีโน่เป็นประกาย: ยกที่สอง ชนะหน่อยๆ!
วันนี้ผ่านไป ก็ควรจะสบายซะหน่อย! อีกอย่าง เธอก็ ไม่ใช่คนที่มอมแมม!
ในห้องอาบน้ำหลีโน่ก็เก็บแบบง่ายๆไปก่อน จะได้สระ หัวอย่างสบายใจ
ออกมาก็มีเสียงเย็นชาเรียบๆพูดมาว่า “นอน โซฟา!
ตอนนี้เอง หลีโน่กลับไม่คัดค้านอะไร เธอเปลี่ยนชุด เป็นเสื้อยืดของผู้ชายแล้วไปที่โซฟา เธอเข้าใจ เรื่องทุก อย่างต้องมีระดับของมัน ตัวเองก็ต้องเข้าใจและก็ต้อง ยอมรับ
คนแบบเขา จะต้องฉลาดมากๆ เคล็ดลับเล็กๆน้อยๆ ของเธอนั่น เขาไม่จำเป็นต้องไม่เข้าใจ บางทีก็แค่ไว้ หน้าผู้หญิง ดังนั้น แค่อาจจะเป็นการซื้อขายกันเท่านั้น ยังไงก็เอามาใช้อีกไม่ได้!
ณ จุดนี้ จำเป็นต้องบอกว่าหลีโน่ช่างฉลาด!
สามปีมานี้ เธอเรียนรู้มากที่สุดก็คือสายตาการมอง คน ชีวิตของคน!
ดังนั้น เธอก็ทำช้าๆเก็บของเสร็จก็เตรียมพักผ่อน พอ ทั้งสองกำลังเอนตัวลงทันใดนั้นประตูก็มีเสียงของป้า เหมียวเข้ามา:
“คุณชายใหญ่ นอนยังคะ? คุณนายให้ฉันเอาชุดผู้ หญิงมาให้ค่ะ!
ป้าเหมียวเป็นคนดูแลคุณยายหลักๆ พอได้ยินเฟิงหี โม่ก็เข้าใจ
ทั้งสองลุกขึ้นพร้อมกันคนนึงโบกมือ อีกคนมองหลีโน่รีบย้ายหมอน ผ้าห่มแล้วยัดไปในตู้แล้วกระโดดขึ้น เตียง
ตอนนี้เองเฟิงหีโม่ก็เดินไปที่หน้าประตูแล้วเปิดออก
“คุณชายใหญ่ คุณนายยังเตรียมตัวไม่ทัน เปิดตู้ ออกมาดูแล้วมีแต่ชุดนอนที่ยังไม่เคยใส่อยู่สองสามตัว แม้ว่าแบบจะเชยหน่อยๆแต่ก็เป็นของใหม่พอที่ให้ใส่ได้ คืนหนึ่ง พรุ่งนี้เช้าจะส่งเครื่องนุ่งห่มอันใหม่มาค่ะ——”
พูดไป สายตาของป้าเหมียวก็มองไป
“รู้แล้ว ขอบคุณคุณยายแทนฉันด้วย!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ