วิวาห์ฟ้าแลบ สามีตัวร้าย

ตอนที่ 1 ความรู้สึกผิดในคืนหนึ่ง



ตอนที่ 1 ความรู้สึกผิดในคืนหนึ่ง

ในคาคืนของเมืองช่างเงียบสงบ

“เพลี้ยะ——”

ใบหน้าที่รู้สึกชาๆร้อนๆ หลีโน่เบิกตาโต ก็เห็นตัวเอง ตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากที่ข้างเตียง และหมอบลง ที่พื้น บนแขนขาวๆนั่นมีรอยสีม่วงเข้มๆ รูปร่างผอมบาง นั่น…..โป๊เปลือยอยู่!

เกิด…….เกิดอะไรขึ้น?

ในหัวมีเสียง“ตูม” จึงตอบสนองกลับ หมุนตัวกลับ เธอ รีบเข้าไปที่มุม ทันใดนั้น ขาแข็งแรงของผู้ชายก็เข้ามา แปปนึง ลมหายใจนั้น เธอถูกล็อคคอไว้:

“พูดมา! ตามผมมานานแค่ไหนแล้ว? ใครให้คุณ

มา?

เสียงโกรธๆทุ้มๆของชายแปลกหน้าเข้ามาที่หู ตอน นั้นเองหลีโน่ก็งงไปหมด: “เป็นใคร? เขากำลังพูด อะไร?

ในสมองยังคงงง เหมือนอากาศไม่มี โลกเหมือนเต็ม ไปด้วยสีเทา สัญชาตญาณนั้นทำให้หลีโน่ยื่นมือไปดึง มือที่ล็อคคอไว้แน่น:

“อ๊า……ปล่อยฉัน.………
“พูดมา! กล้าดีจริงๆ คุณกล้าดียังไงมาลองดีกับ ผม?

มีเสียงไม่พอใจพูดออกมา หลีโน่รู้สึกเหมือนกำลังจะ ตาย พูดออกมาไม่ได้ เธอได้แต่ส่ายหัว

ตอนที่เธอนึกว่าตัวเองจะถูกบีบคอจนตายนั้น จู่ๆแรง ที่คอก็ถอนออกไป ตัวโซเซ หลีโน่ตีไปที่อกแล้วล้มลงไป อย่างหมดแรง :

“ค่อกแค่ก ……

ยังไม่ทันไร ที่คางก็ถูกล็อคไว้อีกครั้ง ใบหน้าเย็นชา และเยือกเย็นนั่นเต็มไปด้วยเสน่ห์ดึงดูด ดวงตาสีฟ้าดำ นั่นมองมาดูแปลกประหลาด

ตาของเขา เป็นสี…..สีฟ้าๆ !

เธอเห็นชาวต่างชาติมาเยอะแล้ว แต่ตาที่เป็นพิเศษ แบบนี้เธอกลับเห็นเป็นครั้งแรก!

เมื่อเห็นสายตาเธอที่เปลี่ยนไป สีหน้าของชายคนนั้น จู่ๆก็หม่นลงไป:

“อย่านึกว่าเกี่ยวอะไรกับผมนิดหน่อยก็จะเปลี่ยนอะไร ได้! เรื่องวันนี้ ถ้าคุณกล้าพูดอะไรออกมาล่ะก็ คุณไม่ รอดแน่!

เขาสะบัดมือออกแล้วเข้าไปอาบน้ำ หลีโน่หล่นลงไปที่พื้นอีกรอบ แล้วก็มีเสียงน้ำไหลออกมา!

เธอยังงงอยู่ที่ห้องของคนแปลกหน้า สายตาของหลี โน่เต็มไปด้วยความล่องลอย

ยังไม่ทันคิดอะไรออกก็มีเสียงกระจกแตก”เพล้ง”

ตัวสั่น เงยหน้าขึ้น เห็นชายคนนั้นห่อผ้าเช็ดตัวออกมา จากห้องน้ำ เก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายขึ้นมา กำปั้นนั้น มีรอยเลือดน่ากลัวอยู่

ก่อนออกไป เขายังมองมาที่เธอแปปนึงแล้วพูด ว่า: “จำคำที่ผมพูดไว้!

เสียงประตูกระแทกอย่างแรง พื้นสั่นไปนิดนึง ทันใด นั้นความเย็นก็ปกคลุมไปทั่วหลัง สายตาหม่นลง ตอนนี้ เองหลีโน่ถึงสังเกตเห็นของรกๆบนเตียง

ร่างกายไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ อีกอย่าง ไม่สามารถ เมินความหนาๆในอากาศนั้นได้——ลมหายใจรู้สึก คลุมเครือ!

เลือดบนใบหน้าจางลง เธอรีบหยิบเสื้อผ้า จากนั้นมือ สั่นๆของเธอเอาเสื้อผ้ามาสวมอย่างร้อนรน: “สรุปเกิด อะไรขึ้น? เธอไม่ได้มาร่วม………นเลี้ยงวันเกิดของคุณ ลุงเจียงเหรอ? ”
ในห้วงุนงงวุ่นวายไปหมด แล้วเสียงท้าวแบบเดินเบๆ ก็เข้ามา!

บ้าไปแล้ว!

ตอนนั้นเอง ประตูก็ถูกเปิดออก มีแสงเข้ามา

“อ๊า——”เสียงแหลมเล็กนั่น หลีโน่ดึงผ้ามาปิดหน้า

“อี๋ หญิงวัยรุ่น ? ไม่ใช่งานเลี้ยงทายาทรุ่นสองที่ค่อน ข้างเป็นส่วนตัวเหรอ? ”

“นี่ใครอ่ะ? เสียเวลาจริงๆ!

พอเสียงนั่นหายไปก็ได้ยินเสียงเดินออกไป หลีโน่ยื่น หัวออกมาจากผ้าห่ม เงาเทาๆสูงๆใหญ่ๆนั่นจู่ๆก็เข้ามา เลือดบนใบหน้าหายไป“พรึบ”:

จาง จางเยวี่ยเจ๋อ เขากลับมาแล้ว?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ