ตอนที่ 7 ของเห่ยๆจะเหมาะกับคุณได้ไง

วันถัดมา หลีโน่ลาไปหนึ่งชั่วโมงก่อนเวลาเลิกงาน ตอนนั้นเองก็เดินเข้าร้านSeven.Cแบบไม่รู้ตัว

เธอก็ผลักประตูเข้าไปอย่างจับพลัดจับผลู

เดินวนอยู่รอบนึง ก็ไม่กล้าเลือกชุดที่แพงที่สุด เธอ เลยเดินไปที่ฝั่งถูกๆแล้วเลือกชุดธรรมดาๆมาหนึ่งตัว เด รสขาวดำก็ไม่ถือว่าเชยอะไร ลองดูราคาเกือบสองหมื่น ก็ยังพอรับได้:

“พี่คะ ฉัน——”

ตอนที่อยากพูดว่า”ลองตัวนี้ค่ะ”เวลานี้เอง ห้องลอง เสื้อผ้าก็เปิดออกมา: “ หลีโน่ เธอเองเหรอ? บังเอิญ จริงๆ! ”

พอเห็นเจียงลู่ หน้าของหลีโน่ก็หม่นลง เหมือนมีลาง สังหรณ์ไม่ดีอยู่ในหัว: ทำไมไปที่ไหนก็เจอนะ โลก กลมจริงๆ!

ที่จริงอยากทำให้ไวๆจบๆไปโดยไม่สนใจเธอ ใครจะ รู้ว่าจู่ๆเจียงลู่ก็พอเห็นในมือเธอถือชุดไว้ก็พูดเสียงดัง ออกมา เหมือนกลัวคนอื่นไม่ได้ยิน:

“ย่าห์! เธอมาซื้อเสื้อผ้าที่Seven.Cเหรอ? ไม่ใช่ ว่าบ้านเธอล้มละลายแล้วไปเช้าบ้านอยู่เหรอ? Seven.Cกลายเป็นแบบนี้เมื่อไหร่นี่ย? ”
แปปนึงสายตาหลายสิบคู่ก็มองมาเป็นทางเดียว ชุด ในมือของหลีโน่ถูกพนักงานดึงกลับไป:

“คุณคะ แบรนด์เราคุณภาพสูง! ถ้าซื้อไม่ได้ก็อย่ามา ซี้ซัวจับนะคะ พวกเราไม่ใช่แผงลอย! ทำสกปรกแล้ว ใช้คืนได้ไหมคะ!

เล็บก็หักไปครึ่งนึงจนเลือดออก หน้าของหลีโน่ตอนนี้ ก็ซีดเซียวจนไม่น่ามอง

“เธอจะซื้อ!

อยากโต้กลับไปเหลือเกินแต่เธอไม่ใช่คนเดิมแบบเมื่อ สามปีที่แล้ว เธอจะเอาแต่ใจแบบนั้นไม่ได้แล้ว

มองบนใส่แบบนี้ สามปีมานี้เธอได้รับแบบนี้มานับครั้ง ไม่ถ้วน! ที่จริงคิดว่าแล้วชินชาแล้ว แต่ตอนนี้เธอไม่ สามารถโล่งใจได้หมด

“ดูฉันสิ พูดตรงจัง! ”

เหมือนจะขอโทษแต่เจียงลู่ก็จุดไฟต่อ:

“แต่ว่า เสี่ยวหลี พูดตรงๆนะ ตอนนี้สภ สภาพของเธอ อย่า มาใหญ่อะไรแถวนี้เลย ที่นี่ไม่เหมาะกับเธอจริงๆ!

ตอนนี้เองหน้าของพนักงานก็หม่นไปแล้วพูดออกมา ว่า: “ออกไป ที่ถนนด้านล่างแล้วเลี้ยวขวา! มีตัวละห้า สิบบาทขาย!
มือกำบัตรไว้แน่น หลีโน่เกือบจะระเบิดออกมาหลาย รอบ สุดท้ายเธอก็คลายมือ: อัดอั้นเพื่อคนประเภทนี้ คุ้มเหรอ?

พอหมุนตัวกลับอยากจะออกไปจากนี่ กลับชนอก อุ่นๆ: “ใช่…”

เฟิง…เฟิงหีโม่?

เห็นหน้าของเธอไม่สู้ดี เสียงเหมือนจะร้องไห้ ดวงตา คมเข้มของเฟิงหีโม่ก็มองไป

พอเห็นเขา พนักงานในร้านต่างวิ่งมารวมกัน: “คุณ เฟิง ยินดีต้อนรับค่ะ!

เขาไม่มองกลับพูดออกไปว่า “ดูตัวไหนล่ะ? ”

พอเขาพูด ทุกคนต่างอึ้งไป ดวงตากรอกไปมา อากาศเย็นขึ้น

อึ้งอยู่นานอย่างนั้นไม่ขยับอะไร พอเห็นเขากำลังมอง ตัวเอง หลีโน่ก็ส่ายหัว

“อีกอย่าง ของเห่ยๆแบบนี้จะเหมาะกับคุณได้ไง? เอา ชุดที่ดีที่สุดของร้านคุณออกมา!”

ในขณะที่พูดเขาก็เดินเข้าไปแล้วนั่งลงที่โซฟา ส่วน หลีโน่ก็ถูกดึงเข้ามาด้วย
เงียบกริบ ไม่มีใครกล้าทำอะไร แปปนึงพนักงานก็ เอาชุดที่ไม่ได้ขายออกมาให้เป็นจำนวนมาก มองอยู่แป ปนึง เฟิงหีโม่ลุกขึ้นแล้วหยิบกระโปรงยาวสีขาวยัดใส่ หลีโน่:

“ไปลอง! ”

แล้วก็หันสั่งพนักงานที่ไปพูดกับเธอเมื่อกี้ว่า “คุณน่ะ ไปชงกาแฟมาให้ผม! ”

ในเมื่อไม่มีทางเลือกและก็กลัวจะทำลายความหวังดี ของเขา เธอเลยเข้าไปลองชุด